တစ္ခါ တစ္ခါၾကေတာ ေလာက ၾကီးက မတရားဘူးထင္ရတယ္ ဗ် -- အသက္တစ္ရာ မေနရေပမဲ့ အမွဳ ့တစ္ရာေတာ့ ရင္ဆုိင္ၾကရတာ ပါပဲ -- ကြ်န္ေတာ္မနက္ေစာေစာ ဗ် --အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ငွက္ေတြကုိ အစာေကြ်းတယ္ ဗ် -- အစာေကြ်းတယ္ဆုိတာလဲ ခြံ ႔ ေကြ်းတာမဟုတ္ပါဘူး ဗန္းထဲ ထည့္ထား ပီး ၀ရမ္တာမွာ ခ်ထားလုိက္ေရာ -- လာစား ၾကတယ္ ဗ် -- လာမစားျပန္ရင္လည္း စိတဲ တစ္မ်ဳိးၾကီး ဗ် -- လာစားတဲ့ ငွက္ကေလးေတြ ၾကည့္ရင္းး ေပွ်ာ္ေတာ့ ေပွ်ာ္စရာေကာင္း ခြံ ႔ ေကြ်းတဲ့ ငွက္ကေလးေတြ ရွိ ့သလုိ သူမ်ားစားမွာ မနာလုိတဲ့ ငွက္ကေလးေတြလည္း ရွိ ့ျပန္ေရာ လုိက္ခြပ္ၾကတာ ညံလုိ ့ --ထားပါ သတ္တ၀ါ ပဲ --။ သတ္တ၀ါေတြ ေတာင္ ေလာဘ ေဒါသ မာန မကင္းၾကတာ လူဆုိရင္ေ၀းေရာ -------- လူေတြ မွာပုိပီး ေလာဘ ေဒါသ ပုိမ်ားၾကပါတယ္ -- မနက္ခင္းရဲ ့ ေပွ်ာ္ရႊင္စရာေတြ ခံစားေနတုန္း မၾကပါဘူး-----။ ညီေလး -- အကုိေအာ္ေတာ့မယ္ ကြာ တဲ့-- ဘာတုန္း ဦးေလးကလည္း မနက္အေစာ ၾကီးရွိ ့ေသး ဗ်ာ --မူးေနတယ္ ထင္မွာ ေပါ့ -- ဘယ္လုိ ေအာ္မွာတုန္း--။ ညီေလး-- VOA တုိ ့ BBC တုိ ့ကုိသိလား ---- ။ --သိတာေပါ့ ဦးေလးရယ္ အသံလႊင္ဌာန ေတြေလ -- မနက္တုိင္း နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္---။ အကုိ ရင္ဖြင့္ခ်င္လုိ ့ --။ ဟာ ဦးေလးကလည္္း ဘာေတြဖြင့္မွာတုန္း ကြ်န္ေတာ္ ့ ကုိယ္အရင္ဖြင့္ ( အဲ ) ရင္ဖြင့္ ဗ်ာ ---။ ညီေလး သိတဲ့ အတုိင္းေလ အကုိက ေရႊေတာင္ျမဳိ ့နယ္ ေရႊဟင္းသာ အုပ္စု စကားမ်ား ရြာမွာေနတာေလ -- အကုိနာမည္က ညြန္ ့တင္ စကားမ်ားရြာမွာ ေနတာၾကပီ--။ အကုိတုိ ့ရြာေတြက ျမစ္ေၾကာင္းအရ ကမ္းပါးျပဳိတာေတြ ရွိ ့ေတာ့ ေျမဂရမ္ ရယ္လုိ ့အတိအက် မရွိ ့ ဘူးးး -- ကမ္းပါး ျပဳိရင္ရြာေျပာင္းရတာေလ--ထားပါ -- ။ အကုိအလုပ္က ( ၁၀) ေတာင္ စက္တတ္ေလွ ေလးနဲ ့ ရြာက ေစ်းသယ္ ခရီးသယ္ ေလးငါးေျခာက္ေရာက္ ေလာက္ပုိ ့ရတယ္ေပါ့ -- ကုိင္းေပၚခ်ိန္ဆုိရင္ ကုန္စိမ္းေတာင္းေတြ ပုိ ့ရတယ္ေပါ့ -- ဆီဘုိးနဲ ့ စားစရိတ္သာသာ ပါပဲ -- အကုိတုိ ့ေလွ က စက္တတ္မွ စက္ေလွ လတ္နဲ ့ေလွာ္လည္း ရတယ္ ။ ေလလံခြံက ေတာ့ ဆြဲရတယ္ ကြ ။ ေရႊေတာင္ျမဳိ ့ယ္ ပေဒသာရြာက ဦးညြန္ ့ဟန္ -- ထုံးဘုိျမဳိ ့က ဦးေလကုိ တုိ ့က ေလလံဆြဲတယ္ကြ သူတုိ ့စီက ပဲ ျပန္စြဲရတယ္--။ အရင္တုန္းက ေလလံေစ်းက မသိသာဘူး -- ထုံးဘုိ စိပင္ဦးသန္းထြားဆုိသူ နဲ ့ေပါင္းပီး ေလလံေစ်းေတြတတ္ကုန္ပါေရာ -- တစ္ေန ့ခ ေတာင္မနဲ ရ်ာေနရတာ ၾကာေတာ့ မေပးႏုိင္ေတာ့ ဘူး---အကုိတုိ ့ မေပးခ်င္လုိ ့မဟုတ္ပါဘူး -- ဒီမုိကေရစီ ေခတ္ပဲကြာ အခြံေတြ ေလလံေတြ ထားပါ -- ။ အကုိတုိ ့လုိ လမ္းပမ္းဆတ္သြယ္ေရး မေကာင္းတဲ့ ရြာမ်ဳိးၾက က်မ္းမာေရး အရ သြားလာေရးအရ ေလွဆုိတာ ရွိ ့မွေလ ။ အခြံေဆာင္ေနရတယ္ ဆုိတာေတာ့ ကြာ ျမန္မာ လူမ်ဳိး ျမန္မာႏုိင္ငံသား မွတ္ပုံတင္ကုိင္ပီး ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္ ရယ္လုိ ့ရွိ ့သင့္ပါတယ္ ။ အကုိ ( ၁၀ ) ေတာင္ စက္တတ္ေလွေလးနဲ ့ လုိင္းေၾကးေပးပီး ဆြဲရတယ္ေပါ့ ။ အရင္ႏွစ္ကစပီး စားဘုိ ့ေနေနသာ လုိင္းေၾကးသာ ဦးစားေပးရွာေနရေတာ့ ဘယ္လုိမွ မကုိက္ဘူးကြ ။ လုိင္းစြဲရတာ လည္း ဘာေျပစာ ဘာေဘာင္ခ်ာမွ မပါပဲ ပါတ္ဆံေပးစြဲ ရတာ ခံရခက္ၾကီးကြ ။ ဘာအာမခံခ်က္မွ မရွိ ့ပဲ နားလည္မွဳ ့ေပါ့ -- ။ အကုိတုိ ့လည္း ဘယ္လုိမွ နားမလည္ႏုိင္ေတာ့ ဘူး ။ ေလွစြဲတယ္ဆုိတာလည္း ရြာသားေတြ သြားေရး လာေရး က်မ္းမာေရး တစ္ခါတစ္ေလ ဆီဘုိးရႈံးပီး ပါတ္ဆံမရတဲ့ ေန ့ေတြလည္း အမ်ားၾကီး --ထားပါ အလုပ္မရွိ ့ေတာ့ လည္း ရွိ ့တဲ့ အလုပ္ကေလး လုပ္ရတာကုိး -- ။ အရင္ႏွစ္က လုိင္းေက်းမေပးေတာ့ ေလလံ ေခါင္း ညြန္ ့ဟန္တုိ ့ ေလကုိ တုိ ့ ထုံးဘုိစီပင္နဲ ့ေပါင္းပီး ခ်ိန္ေျခာက္ပါေရာ -- ရဲနဲ ့လာလုိက္ ပါးဆပ္နဲ ့ ခ်ိန္းေျခာက္လုိက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ့ ကြာ ။ ေနာက္ဆုံးပန္းေတာင္းျမဳိ ့နယ္ ပန္းေတင္းမွာ တရားစြဲၾကေရာ - --စီပင္ပုဒ္မ နဲ ့ စြဲတယ္ဆုိပါေတာ့ ကြာ ။ တစ္ႏွစ္ပါလုံးအမွဳ ့ရင္ဆုိင္ရတယ္ ။ ပီးေတာ့လည္းပီးသြားတယ္ ဒဏ္ေငြတစ္ေထာင္နဲ ့ ပီးသြားေရာ -- -။ တရားစီရင္ေရးကလည္း ကြာ ဒဏ္ေငြတစ္ေထာင္ျဖစ္ေစ ေထာင္ခ်မည္ ျဖစ္ေစ အဲေလာက္ၾကီးေတာ့ အခ်န္မစြဲသင့္ဘူး -- အကုိတုိ ့မွာ လမ္းစရိတ္ စားစရိတ္ လူၾကီးေတြ ေကြ်းတာေမြးတာ ေရွ ့ေနခေတြ နဲ ့ ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ ေရွာသြားေရာ ။ အမွဳ ့ရင္ဆုိင္ရတာ ႏွစ္ေယာက္ေနာ္ တစ္ေယာက္ႏွစ္သိန္း ေက်ာ္ ။ တရားလုိ ဘတ္ေတာ့ မသိေတာ့ဘူး -- ။ ပီးသြားေတာ့ လည္း အကုိတုိ ့ ေလွ ေလးေတာ့ စြဲျဖစ္တယ္ကြ -- -။ ဒိေန ့ေတာ့ ထုံးဘုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးျမင့္ေဆြ တုိ ့နဲ ့ စီပင္သန္းထြားတုိ ့ နဲ ့ ေပါင္းပီး အကုိတုိ ့ကုိ ထုံးဘုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရုံးေခၚပါေရာ -- ။ ညြန္ဟန္ နဲ ့ေလကုိ ေပါ့ကြာ လာေခၚတာေတာင္ တရားခံေခၚနည္း ကား - ထားပါ -- ဘာမွန္းမသိ ရုံးေရာက္ေတာ့ အကုိနဲ ့ အတူစြဲေနတဲ့ ေက်ာ္၀င္းေရာ ႏွစ္ေရာက္စလုံး ေနာက္ေန ့ေလွမထြက္ရေတာ့ ပါဘူး ဆုိပီး ထုံးဘုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရုံးမွာ အတင္းလတ္မွတ္ ထုိးခုိင္းတယ္ကြ ။ စင္းစားအုန္းမယ္ ဆုိလည္း မရဘူး -- တုိင္မယ္ေတာမယ္ ဆုိပဲ -- အိမ္က သားသမီး စား၀တ္ေနေရးအသာထား ေနာက္တစ္္ခါ အမွဳ ့ရင္ဆုိင္ရမယ္ဆုိေတာ့ လည္း ေတြေ၀ စရာၾကီး -- ။ အကုိတုိ ့ လတ္မွတ္ထုိး ခဲ့ ရပါတယ္ စိတ္ထဲမပါတဲ့ လတ္မွတ္ -- လူတစ္ေရာက္ရဲ ့ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္ ပိတ္ပင္တာ မတရားပါဘူး -- ႏုိင္ငံေတာ္အစုိး ရကုိမဲေပးခဲ ့ တာ ၀န္ထမ္းနဲ ့ေပါင္းပီး ခ်စားမွဳ ့ ပေျပာက္ေအာင္ပါ ။ ဒီမုိကေရစီကုိ လုိလား လုိ ့ပါ ။ ကြ်န္ေတာ္တင္မဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ ရြာသားေတြရဲ ့ က်မ္းမာေရးအရ သြားလာေရးအရ သြားလာခြင့္ကုိ ဘာမွန္းမသိတဲ့ေလလံ ဘာမွန္းမသိတဲ့ လုိင္းေၾကး ဘာမွန္းမသိတဲ့အခြံ ဘာေျပစာ ဘာေဘာင္ခ်ာမွ မပါပဲ ေပးကမ္းေနရတာေတြ ပေျပာက္သင့္ပါပီ ။ သမ္မတ ၾကီးခင္ဗ်ား လူတစ္ေရာက္ရဲ ့ သြားလာ ခြင့္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴ း ၀န္ထမ္းနဲ ့ေပါင္းပီး တားျမစ္တာ ဒီမုိကေရစီ မက်ပါဘူး- --- ေအာက္ေျခ နင္းျပား ျပည္သူေတြအေပၚ ခရုိနီစီးပြားေရးသမား ေတြ ၀န္ထမ္းနဲ ့ေပါင္းပီး လဒ္စား ခ်စား မွဳ ့ေတြကုိ တုိက္ဖ်တ္ေပးပါ ။ ဒီမုိကေရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိပီး ေအာက္ေျခမွာ ခ်စားေနရင္ေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေျပာသလုိ ဘယ္ပါတီ ဘယ္အစုိးရတတ္တတ္ ဖာသည္လုိ တုိင္းျပည္ ျဖစ္ေနမွာပါပဲ----ခင္ဗ်ား ( ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္မေကာင္းရုံက လြဲပီး အေကာင္းဆုံးအၾကံ ဆုိလုိ ့ --- ဦးေလး ---ေအာ္သာ ေအာ္ေတာ့ ဗ်ာ-----)