ရန္ကုန္ဆုိတာ က တစ္ေန ့စရိတ္တစ္ေန ့ သိသာလွပါတယ္။ စက္ရုံ အလုပ္တစ္ခုရဘုိ ့ မ်ား ဗ်ာ ။ ေတာမွာဆုိရင္ ပုဆုိး လည္ပင္းသုိင္းပီး လုိက္သြားရုံပါပဲ မဟုတ္လား ။ ခုေတာ့ ဗ်ာ ေလဘာေတြ ေရာ ေထာက္ခံစာေတြေရာ စုံလုိ ့ ။ စက္မွဳ ့စုံ လမ္းေတြ အလြတ္က်က္ရင္း စက္ရုံေတြ တုိင္းကုိ လုိက္ၾကည့္ရတာအေမာ ။ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံ ဖိနပ္စက္ရုံေတြ ေပါေတာ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ေနရာရတယ္ ဗ် ။ အလုပ္ေခၚတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ၾကည့္လုိက္ရင္ ( ၀န္ထမ္းအလုိ ရွိ ့သည္ --။ လုံခ်ဳံေရး --က်ား/ ၅ ဦး ။ အေထြေထြ အမ်ဳိးသမီး ဘြဲ ့တစ္ခုခုရ ( ၅၀) ဦး ။ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာေျပျပစ္ပီး ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္သူ ဦးစားေပးမည္ ) ။ ေဟာ ဗ်ာ က်ဳပ္တုိ ့ေယာက္်ားေတြ လုံခ်ဳံေရးေလာက္ ေပါ့ ဗ်ာ ။ ခ်ဳိခ်ဥ္စက္ရုံ သၾကားၾကိဳ ရုံနဲ ့ သံရည္ၾကိဳ စက္ရုံ ဘီယာ ဆုိင္စားပြဲထုိး အၾကမ္းအလုပ္မ်ားအတြက္သာ ေယာက္က်ားေလး ေခၚၾက ေျပာၾကတာ ။ စက္ရုံလစာ နဲ့ ေယက္်ားေလး အသုံးစရိတ္က မေလာက္ႏုိင္တာကုိး ။ ပါတ္ဆံမ်ားမ်ားကုိင္ခ်င္ အၾကမ္းအလုပ္ေပါ့ ။ ရန္ကုန္ေရာက္ကာစ ဆုိေတာ့လည္း အဆက္အသြယ္မွ မရွိ ့ေသးေတာ့ စက္ရုံအလုပ္ပဲ လုပ္မယ္ေပါ့ ။ တစ္ေနကုန္ စက္မွု ့ဇုန္ မရုိးႏုိင္ေအာင္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေခၚေလမလားဆုိပီး လုိက္ၾကည့္ရတာအေမာ ဗ် ။ စက္ရုံတစ္ရုံ အလုပ္ေလွ်ာက္တာ အင္တာ ဗ်ဴးပါေသးတယ္ ။ ေလွ်ာက္တာက လည္း မတ္မတ္ေမာေမာ ဟုတ္ဘူးဗ် ။ ဥယ်ဥ္မွဴး ေခၚတာဗ် ။ စက္ရုံက ပလပ္စတစ္ ခုံတုိ ဘာတုိ ့လုပ္တဲ့ စက္ရုံ ဗ် ။ ဥယ်ဥ္မွဴးေခၚတယ္ဆုိေတာ့ လည္း ထူးေတာ့ထူးဆန္း ဗ် ။ ဥယ်ဥ္မွဴး အေထြေထြ အလုိရွိ ့သည္ ။ က်ား ( ၃ ) ဦး ။ ရုပ္ရည္အသင့္အတင့္ရွိ ့ရမည္ ။ ( ၁၀ ) တန္းေအာင္ျမင္ပီး လုပ္ငန္းအေတြ ့အၾကံဳ ရွိ ့သူ ဦးစားေပးမည္။ ေဟာဗ်ာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေခတ္ၾကီးက လည္း ပညာေရးကုိ ျမွင့္တင္ေနပါလား ။ အံ့ၾသမိတာကုိး ။ ေနာက္ဆုိရင္ ( ၁၀ ) ေအာင္ ဘြဲ ့ရ ဆုိက္ကားသမားေတာင္ေရြးစီးၾကမလား မသိဘူးေနာ္ ။ ထားပါ ။ အင္တာ ဗ်ဴး ၀င္ဆုိေတာ့လည္း အလုပ္ပဲ ရ ေလမလားေပါ့ ။ ဥယ်ဥ္မွဴး ေခၚတယ္ဆုိေတာ့ ကုိကလည္း ေတာသားဆုိေတာ့ လုပ္ႏုိင္တာကုိး ။ သူေမးသမွ်ေတာ့ ေျဖႏုိင္မွာ ပဲေလ ။ ဘာစုိက္မလဲ လာေပါ့ ဗ်ာ ။ ျပည္သူေတြ စားသုံးေနတဲ့ စပါးေတာင္ စုိက္ေနတာ က်န္တဲ့ အပင္လာ ၾကိဳက္သလုိ လာ စုိက္ႏုိင္တာကုိး ။ က်ဳပ္အလွည့္ ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ေၾကာက္တာကုိး ။ အင္တာဗ်ဴး အေတြ ့အၾကံဳ လည္းမရွိ ့ေလေတာ့ ရင္ေတာ့ခုန္တာေပါ့ ။ ပါတဲ့ ပါတ္ဆံက ျပတ္ေတာ့မယ္ေလ ။ အလုပ္ကေလးတစ္ခုေတာ့ လုိခ်င္တာကုိး ။ ရုံးခန္းတယ္ ၀င္သြားတယ္ဆုိရင္ပဲ ။ စကားမပီ တဲ့တရုတ္ၾကီး ဗ် ။ ႏွဖူးကေျပာင္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်ဳိတယ္ ထင္ရတာကုိး ။ ရယ္စရာၾကီးေလ ။ သူကပဲ မိတ္ဆတ္တယ္ ဗ် ။ က်ဳပ္ေဖါင္ေတြ စာရြက္ေတြ သူလွန္ဖတ္ရင္း မီးက အလုပ္ကုိ တစ္ကယ္လုပ္မွာလားတဲ့ ။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း လုပ္မယ္ေပါ့ ။ ေမွ်ာ္မွန္းလစာ ဘယ္ေလာက္လုိခ်င္လဲ ဆုိလာျပန္ေရာ ။ ျမန္မာျပည္မွာေနပါမ်ားတဲ့ တရုတ္ၾကီးဆုိေတာ့ စကားသာမပီတာ အကုန္သိ ။ ဦးသန္းေရႊ ေမြးေန ့ေတာင္သိရင္သိေနမွာ ဗ် ။ က်ုဳပ္ကလည္း စက္ရုံကေပးမဲ့ လစာရရင္ေတာ္ပီေပါ့ ။ တရုတ္ၾကီးသေဘာက်သြားတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ေျပာင္ေနတဲ့ ႏွဖူးကုိ ကုိင္ရင္း လုပ္ငန္းအေတြ ့အၾကံဳ ရွိ ့လား တဲ့ ။ ဟဟား က်ဳပ္ဆုိတဲ့ ေကာင္စုိက္ပ်ဳိးေရးနဲ ့ ပါတ္သတ္လုိ ့ ဘြဲ ့သာမရတာ မ်ဳိးရုိးအလုိက္ လုပ္လာတဲ့ လုပ္ငန္းေလ ။ ေျပာျပတာကုိး ။ စပါးကုိဘယ္ လုိစုိက္တယ္ ႏြားကုိဘယ္လုိေမာင္းတယ္ ထယ္ျပန္ပါတ္ပီးမွ ထယ္ထုိးရတဲ့အေၾကာင္း ပ်ဳိးခင္းကုိ မုိးေလးဖြဲဖြဲက်မွ က်ဲရတဲ့အေၾကာင္း ေရမ်ားရင္ မ်ဳိးစပါးေတြ ေရနဲ ့ေမ်ာပါႏုိင္ေၾကာင္း ျဖဳတ္ကုိက္ေၾကာင္း ခ်င္ပါကုိက္ေၾကာင္း ရွင္းျပတာေပါ့ ။ သူကလည္း သေဘာက်တယ္ ထင္ပါတယ္ ။ေခါင္းညွိန္ ့ေနတာကုိး ။ ေျပာအားရွိ ့ေတာ့လည္း စပါးသိမ္းတာက အစအကုန္ေျပာျပလုိိက္တာေပါ့ ။ တရုတ္ၾကီးကပဲ ဒီစက္ရုံမွာ အေထြေထြ အကုန္လုပ္ရမွာတဲ့ ။ အင္းေပါ့ ။ လစာေကာင္းရင္ေတာ့ လုပ္ရ လုပ္ရေလ ။ တရုတ္ၾကီးကပဲ စက္ရုံ ကေပးတဲ့လစာက အစမ္းခန္ ့မွာ ( ၂၅၀၀၀) တဲ့ ။ ေလးလ ပါမစ္နစ္ရမွ တုိးေပးမွာ တဲ့ ။ က်ဳပ္ မ်က္လုံးျပဴးသြားေတာ့ ။ အေဆာင္ခတင္ ( ၁၃၀၀၀ ) ဧည့္စာရင္းက တစ္ပါတ္သုံးရာ ဗ် ။ စားစရိတ္က ဆီနဲ ့ဆားနဲ ့စားေတာင္ မိန္းကေလးဆုိရင္ ေတာ့ျပတ္စီးမဲ့ပုံ ဗ် ။ အလုပ္ရရင္မဆုိးဘူးေပါ့ ။ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအေကာင္း ။ တရုတ္ၾကီးကပဲ ႏွပ္ခ်ီးေကာ္ရင္း ေနာက္ေန ့ ေအာင္စာရင္း ခ်ိတ္မယ္ ဆုိပဲ ။ စက္ရုံက ျပန္ထြက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ။ ဥယ်ဥ္နဲ ့ တူတာမေတြ ့ ။ ဘယ္ဟာကုိစုိက္ခုိင္းပီး ဘယ္ဟာလုပ္ခုိင္းမွာလည္း မေတြးႏုိင္ပါဘူး ။ အဲလုိဗ် ။ အလုပ္ေလွ်ာက္တဲ့ သူခ်င္းေမးၾကည့္ေတာ့ ေခၚတာသာ ဥယ်ဥ္မွဴး ပီးရင္အကုန္ခုိင္းတာကြ ။ အေထြေထြပါ ပါတယ္ေတြ ့လား ။ မင္းကုိခုိင္းျပပါလိမ့္မယ္ တရုတ္ေတြက မိန္းကေလးေတြသာ မ်က္ႏွာသာ ေပးတာ ။ က်ားဆုိရင္ေတာ့ ကြာ ထမင္းေတာင္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းမစားရ ကံေကာင္းတဲ့ ဗ် ။ ေအာ္ရန္ကုန္ ရန္ကုန္ ။ ( ဆတ္ရန္ )