တိတ္စိတ္ေနေသာ လူေခ်တိတ္ေနေသာ စိတ္ျငိမ္ရာ အရပ္ဆုိရင္ မမွားပါဘူး ။ တိတ္စိတ္ေနတာကုိး ။ တိတ္စိတ္ခ်င္းကုိ ထုိးေဖါက္လာတာက ။ ့ ့ ့ ့ ့ ၀ယ္ ့ ့ ့ ့၀ယ့္ ့ ့ ့၀ယ္မယ္ ေတာင္ေတြ၀ယ္မယ္ ကုန္းေတြ၀ယ္မယ္ ။ ၀ယ္ ့ ့ ့ ့ ၀ယ္ စိန္ေတြ ၀ယ္မယ္ လူေတြ၀ယ္မယ္ ။ ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ဂလုန္း ဘုန္း ။ ဘာေတြမွားမသိ ။ ၀မ့္ေပါင္ ၀မ့္ေပါင္ ရွိတာေပါင္ ့ ့ ၀ယ္ ။ ကဲ လူခ်ဳံ ပီရား ။ ဒီေန ့ ပထမပါတ္ အစီးအေ၀း ရွိတာ သိဘူးလား ။ နင္ရုိ ့ ေတြမူၾကမ္းေတြ ဆြဲမယ္ ကာတြန္းေတြစြဲ မယ္ ဒါေတြနဲ ့ ပီးေနရာ ။ ေျခကားယား လတ္ကားယား ။ ပြစိ ပြစိ နဲ ့ ဘာေတြေျပာမွန္းမသိ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ၀င္ခြင့္ ျပဳ ့ပါခင္ည ။ ေအးေအး တံခါးဖြင့္၀င္ခဲ ့ ။ ေဟာဗ်ာ ။ တံခါးဖြင့္၀င္တဲ ့ အေရးထဲ ၾကြားေနေသး ။ နဂုိထဲက ေဟာင္းေလာင္း ျဖစ္ေနတဲ့ အေပါက္ ၀င္ခ်င္တုိင္း၀င္ ထြက္ခ်င္တုိင္းထြက္ေနပီးေတာ့ ခုမွတံခါး ဖြင့္၀င္တဲ့ ဗ်ာ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္က ဖြင့္ဆုိေတာ့ ဖြင့္ရတာေပါ့ ။ ပါးစပ္ကပဲ ကြ်ီ ၀ွစ္၀ွစ္၀ွစ္ ဒုန္း ။ ဟီး ။ ေဟ့ေတာင္ တံခါးကုိ ေျဖးေျဖးပိတ္ ။ ဗုံးကြဲတယ္ ထင္ေနမယ္ ။ လာ မင္း နာမွာတဲ့ မူၾကမ္းေတြ မင္းတင္ျပမယ္မဲ့ ဟာေတြေရးပီးလား ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ တစ္ခ်ဳိ ့ တစ္၀ါတ္ပဲ ပီးပါေသးတယ္ ။ ဘာ ့ ့ ့ ့ ။ မင္း တုိ ့က အခ်ိန္ကုိ မေလးစားဘူး ။ ညခ်ဳိ ႏုိက္ကလပ္ ေကတီဗြီ မာဆပ္ မွာအေလလုိက္ ဒီေန ့ အခ်ီးအေ၀းရွိ ့တာ သိရဲ ့ နဲ ့ တင္ျပမယ္ဟာ အပီးရုပ္ေပါ့ ။ မာဆပ္က ေရွာ္ေလးေတြ အတြက္ခ်ဳိ မင္းတုိ ့က ဖင္သိပ္ေပါ့ ။ ထြီ ။ သေတြး ေတြက အဖပ္လုိက္ ။ ငါရႈိ ၀ီရိယ ထားတယ္တိရား ။ ေျခမေကာင္းတဲ့ ၾကားကအေခ်ာၾကီး လာရတာ ။ မင္းတုိ ့ညင္တဲ ့ အတုိင္း နာမွာ အနာေတြက အညားၾကီး ။ ကားတုိးခ်ီးရတာ လြယ္၀ူးဟ ။ နာ့ ခ်ဳိအကပ္မခံၾကဘူး ။ အထူးသျဖင့္ ေဆာ္ေလးေတြ ။ ကားစပယ္ရာ က ပုိခ်ဳိး ။ နဆုိ အတင္းတြန္းခ် ။ နာက ဘယ္ရမရဲ ။ အခ်ိန္ကုိေလးစားတယ္ ။ မရ ရေအာင္ခ်ီးတာေပါ့ ။ တစ္ခါက ငါးစိမ္းတယ္ အေဒၚၾကီး ကြာ ။ ငါးညုီးေစာ္က နံပ ။ တူကပဲ နာ့ အနာကုိ ရြံလုိ ့တဲ့ ကြာ ။ နကုိ ညင္ေတာ့ ႏွာေခါင္း ရႈံေနရာ ။ အေရးထဲ န အနာကလည္း ျပည္ ေတြထြပ္ေနရယ္ကြာ ။ နာခ်ပ္တာေပါ့ ။ ရွက္လြန္းရုိ ့ နမ်က္ႏွာဘယ္ထားရမွန္းတိပါဘူး ။ နာကလည္း နာ ညဘတ္ စိဒုိးနားမွာ ခ်ားထားတဲ့ ဟာကၾကြားခ်င္တယ္ ထင္ပါတယ္ ။ လူၾကားထဲ ၾကမွ ထပြင့္တယ္ ။ ဘူ ဆုိပီ ထပြင့္ေရာ ။ အနားက ကေလးက ဗုံးကြဲတယ္ ခ်ဳိပီး ငုိေရာ ။ အဲဒါက ၾကက္တနာ မရွိ ့ဘူး ။ နာရႈိတ္နာတာက တားတားနားနား အေဒၚၾကီးက ဘူ ဆုိတာ တစ္ဆယ္ ဆုိပီး ဖုန္းဆက္ပီး ႏွ လုံးထုိးေလရဲ ့ ။ နာခ်ိတ္မနာပါဘူး ။ န ဆင္းကာနည္းမွ ကားစပယ္ရာ တြန္းခ်တာ န အနာျပည္ေပါက္ သြားရယ္ အဲဒါခ်ိတ္္နာတာ ။ မင္းတုိ ့ အခိ်န္ေလးစားပါ ။ နာ ေလေတြ သေတြးေတြေဖါတာနဲ ့ အခိ်န္ေတာင္ကုန္ပီ ထမင္းခ်ား ျဖုတ္မယ္ ။ အဲ ေရာင္လုိ ။ ဘာမွ မေ၀းရေသးဘူး ။ ကဲ ။ ေနရာခ်ထားေရး ခ်ထားေရး ေတာင္လာပါ အုန္း ။ မင္းခြ်ဲ ထားတဲ ့ မူၾကမ္း ျပ ။ ဖပ္ျပ နာ မ်က္လုံးတစ္ဖပ္ အုပ္ထားတယ္ ။ ကဲ အစီးအေ၀း ၾကြလာတဲ့ သူေတြကုိဖပ္ျပလုိက္ ။ ဟုတ္ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ။ အဟမ္း အဟမ္း ဗဟမ္း အဲ ေရာင္ရုိ ့ ။ အဟမ္းအဟမ္း ့ ့ ့ ့ကြ်ဲေရာင္းလာၾကေသာ ႏြားေရာင္းလာၾကေသာ ကုလားအေပါင္းတုိ ့ အဲ ေရာင္ျပန္ပီ ။ သူေတာင္းစား အေပါင္းတုိ ့ ခင္ညား အေနာ္ကေတာ့ ေနရာ ခ်ထားေရးပါ ။ တေတာင္းတား တပ္သစ္စ ေလးညားအား တင္တန္းပုိ ့ခ်ေရးနဲ ့ ေနရာခ်ထားေရးပါ ။ ဒု ခ်ုိ က်ုဳပ္တုိ ့ တေတာင္းစား ေတြ အုိးေျပာက္ ခြပ္ေျပာက္ ပုဂံ ေျပာက္ေနပါရယ္ ။ အမႈိက္ပုံ သခၤ်ဳိင္း ကုန္းမွာေနလုိ ့ရေတာ ၀ူး ။ အခ်ုိးရ က ဆင္းရဲတား ပေျပာက္ေရး ခ်ဳိပီး က်ဳပ္တုိ ့ ခ်င္းရဲတား တေတာင္းစားေတြကုိ ႏွင္ထုတ္ေနပါပီ ။ ညုိ ့မွာ ခ်မ္းတာတဲ့ လူပဲ ရွိ ့ပါေရာ့ ရယ္ ။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္တုိ ့ တေတာင္းစား ေနရာခ်ထားေရး က အေရးပါလာေရာ ။ တုိးပြားလာတဲ့ ဆင္းရဲသား တေတာင္းတားေတြ စု တပိတ္စခန္း ဖြင့္ပီး အခ်ဳိးရကုိ တစ္ပိတ္ေမွာတ္ ဘုိ ့ အခ်ဳိကုိ တင္သြင္းပါရယ္ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ။ ဘာ ့ ့ ့ ့ ့ ၊။ တပိတ္ေမွာတ္မယ္ေရ ။ မင္းတြာ ခုေတာင္ ဇရပ္စု ေနရတာ ။ ကံမေကာင္း လုိ ့ ၀မ္ေပါင္၀ယ္ရင္ အေျပာင္းခံရအုန္းမွာ ။ ဒါနဲ ့ တပိတ္ စခန္းဖြင့္ခ်င္ေသး ဖြီ ။ ဒါလား မင္းတစ္လလုံး စြဲတဲ့ မူၾကမ္း ။ ၾကာရယ္ ေနာက္တစ္ေရာက္ ဆက္သြယ္ေရး နဲ ့ ျပန္ၾကားေရးေကာင္ ။ ဟုတ္ လာပီ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ။ ပါတီးေတြ အလိပ္လုိက္ နဲ ့ ေထာ့နဲ ့ ေထာနဲ ့ ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းနဲ ့ ထြပ္လာပါပီ ။ ႏုိ ့တုိက္ေနတဲ့ အမ်ဳိးတမီး ၀င္တုိက္ေတာ့ လဲပါေရာ ။ ဟားဟားဟား ့ ့ ့ ။ တိတ္ ။ ဒါ အစီးအေ၀း ခန္း ။ ကုလားတန္း မဟုတ္ဘူး ။ တိတ္ ။ အားလုံးက ညိမ္လုိ ့ ။ ဆက္သြယ္ေရးနဲ ့ ျပန္ၾကားေရးေတာင္ေလးကပဲ ့ ့ ့ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ရယ္ ျဖီးျဖီး ေျပာလည္း ရပါရယ္ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ၀က္ျခံ ၾကီး ေပါက္ပီး လာမွန္ေနအုန္းမယ္ ။ ဟာ တိတ္ ့ ့ ့။ မင္း လုိ ရင္းေက်ာ ။ ဟုတ္ ။ အဲ အဲ ့ ့ ့ ့အေနာ္ကေရာ့ ဆက္တြယ္ ေရး နဲ ့ ျပန္စား ေရးတာ၀န္ယူရပါရယ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့ တေတာင္းခ်ား ေတြ တကြဲတျခား တီ ခ်စ္ေနေရာ ့ က်ဳပ္တုိ ့ ရန္ပုံေငြထဲက ၁၅၀၀ တန္ဖုန္း တစ္ေယာက္ တစ္လုံး၀ယ္ကုိင္ရင္ေကာင္းမယ္။ ေဟး ့ ့ ့့ ့ရႊီ ့ ့ ရႊီ ့ ့ ့ ရႊီ ေဖာင္းေဖာင္း ဖလုံးဖလုံး ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ။ ဖုန္း၀ယ္မယ္ ဆုိတာနဲ ့ အားေပးလုိက္ၾကတာ ေျခေထာက္မရွိ ့ သူက လတ္ေခါတ္မႈတ္ လတတ္မရွိ ့သူက သံဗုံးေတြ ထကန္ အားေပးလုိက္ၾကတာ ရုပ္ရုပ္ ရုပ္ရုပ္ ပြစိပြစိ ။ ကုိ ျဖစ္လုိေပါ့ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္က ႏွပ္ေဖး ခြာရင္း ျငိမ္ၾကည့္ေနပါတယ္ ။ ဆက္တြယ္ ေရး တာ၀န္ယူထားသူက ၀မ္းသာလုိ ့ေပါ့ ။ မၾကာပါ က်ဳပ္ဒီအဆုိကုိ ကန္ ့ကြက္တယ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့ လတ္မရွိ ့တူေတြ နားမၾကားတူေတြ ဘယ္လုိ ဖုန္းကုိင္မရဲ ။ ဖင္ေရြ ဖင္ေရြ ့ တြားေနတူေတြ ဖုန္းခါးခ်ိတ္ေတာ့ ထြပ္က်မွာေပါ့ ။ အဲဒါအေရးမၾကီးဘူး ။ ၁၅၀၀ တန္ဖုန္းက မဲႏုိတ္ရတာေရ ။ လတ္မရွိ ့တူေတြ ဘယ္ရုိႏုိတ္မရဲ ။ တစ္ခါခ်မွ သုံးေလးလုံး လူတုိးရတာနဲ ့ မဲႏုိတ္ရတာနဲ ့ ႏ်လုံးေရာဂါရမယ္ ။ ကန္ကြတ္ တယ္ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္က ႏွပ္ေဖးခြာ ရင္း ျငိမ္လုိ ့ေပါ့ ။ ဆက္တြယ္ ေရးတာ၀န္ယူရသူကပဲ ဒီလုိရွိ့ပါရယ္ ဟုိလုိရွိ ့ပါရယ္ ။ လုိရင္းကုိ မေရာက္ မူၾကမ္းထပ္ေရးစြဲမယ့္ ပုံ ။ အစီးအေ၀းတတ္ေရာက္လာသူေတြ က ဟင္ကနဲ ဟာကနဲ ။ အဲ ဒါၾကည့္ပီး ႏွပ္ေဖး ခြာေနတဲ့ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ စိတ္မရွည္ေတာ့ ။ ေတာ္တိတ္ ။ ဘာ ့့ ့ ့ ၁၅၀၀ တန္ဖုန္း ။ က်ုပ္မိန္းမနဲ ့ စကားမ်ားတာ အဲဖုန္း ။ ဖုန္းလုိခ်င္လုိ ့ တဲ ့ ဗ်ာ ။ လုိင္းမိရင္ ေတာ္ေသးရယ္ ။ ဖုန္းဆပ္ေနတဲ ့ လူေတြ ကုိၾကည့္ေရ ။ ဟဲရုိ ဟရုိ ဟုိရုိ နဲ ့ လုိင္းရွာရင္း ကားတုိက္ေသ တဲ့ မသာေတြမနည္းဘူး ။ ဘာ ။ ဒီဖုန္း လာျပန္ပီ ။ ခု ေတာင္ အလုိလုိမွ ေရာဂါက ထူပါတယ္ ခ်ဳိ မွ ။ အနာေတြ ျပည္ ေတြ ေတြ ့လား ။ ေဆးမလူးႏုိင္ရင္ ႏူေတာ့မွာ ေတြ ့လား ။ အဲဒါက အျပင္မွာ ေတာ္ေသးတယ္ ေဆးလူးလုိ ့ ရတယ္ ။ ဖုန္းလုိင္းကမမိ ေကာ္နရွင္ဆုိလား လုိင္းဆုိလား မမိလုိ ့ေအာ္ရင္း လိပ္ေခါင္းထြပ္ရင္ ဘယ္လုိရုပ္မလဲ ။ နဂုိကမွ ပတ္တီးက တစ္ကုိလုံ း လိပ္ေခါင္းပါ ပါတ္တီး စီးရရင္ေတေရာ ။ ေတာ္ ကြာ ဒီဖုန္း ။ ဟန္းစက္ ကေစ်းၾကီးပါဘိ ။ ဖုန္းေတာင္းေတာင္းမွ မ၀ယ္ႏုိင္ရင္ လိပ္ေခါင္းအထူးကု ရွာထား ။ ေတာ္ကြာ ။ ထမင္းစားျဖဳတ္တယ္ ။ မူၾကမ္းေတြ ထပ္ေရးစြဲထား ။ ဒါပဲ ။ ( သေရာ္စာ အေနနဲ ့ ဖပ္ေစခ်င္ပါတယ္ )