လြန္ခဲ့ေသာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေတြကေပါ့ ဗ်ာ ။ ေတာ္ေတာ္ အထင္ၾကီး ေတာ္ေတာ္လည္းေစ်းၾကီးခဲ့တဲ့ GSM / CDMA ဟန္းဖုန္းေတြေနာ္ ။ ခါးမွာ ခ်ိတ္ထားရင္အင္မတန္ လွ ဗ် ။ ခန္ ့ခန္ ့ၾကီးေတြ ခန္ ့ေခ်ာၾကီးေတြ ေပါ့ ဗ်ာ ။ ပါက်ဲရုိး ကားၾကီးနဲ ့ ဟန္းဖုန္းၾကီး ခါးခ်ဳိတ္ထားရင္ ကေလးေတြေတာ္ မဟုတ္ ေခြးေတြေတာ္ အားက်လုိ ့အူရတဲ့ ေခတ္ဆုိရင္ ျငင္းမွာလား ။ က်ဳပ္ကလည္း ခုိင္လုံတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီး ဗ် ။ လမ္းေဘးဖုန္း အိတ္ခ်ိန္းေတြ ကလည္းေဆာက္ေပးထားတာ အမ်ားၾကီး ။ အခ်ဳိ ့မ်ားရည္းစား နဲ ့ ၾကဴပီဆုိရင္ လမ္းေဘးဖုန္းၾကီး ကုိင္ပီ ေတာက္တဲ့ အုိၾကီးလုိ ၾကဴရတဲ့ ေခတ္ ဗ် ။ အဆုိေတာ္ ၀ုိင္း၀ုိင္း ေတာင္ လမ္းေဘးဖုန္းနဲ ့ သူ ့ေဆာ္ကုိ ၾကဴ ရတာ စိတ္နာတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ( မင္းရဲ ့ ဒီဖုန္းစုတ္ၾကီး ကုိလႊတ္ပစ္လုိက္စမ္းပါ အအ ) သူေတာ္ေတာ္ ခံခဲ့ရတဲ့ ပုံ ဗ် ။ တစ္မိနစ္ ( ၅၀ ) အခ်ဳိ ့ ဆုိင္ၾက တစ္ရာေလ ဗ်ာ ။ ဘ၀ကံ ေပးမေကာင္းလုိ ့ စကားထစ္တဲ့ သူဆုိ အစ္ အစ္ အစ္ အစ္ ့ ့ ့နဲ ့ တင္ ဖုန္းေဘးက နဲမွာမဟုတ္ ။ ဒါတင္မဟုတ္ဘူး ေနာင္ၾကီးတုိ ့ေရ ။ စကားေျပာရင္လည္း ကြ်ိ ကြ်ိ ကြ်ိ နဲ ့ဗ် ။ နားထဲ ၾကြက္၀င္နည္း ကား ။ မေထာင္သား လူၾကီးမင္း ဘဘ ၾကီးေတြက ဟန္းဖုန္းေတြ ခါးခိ်တ္ ဗုိက္ခြ်ဲခြ်ဲ ၾကီးေတြနဲ ့ အရန္း ခန္ ့ေနတဲ ့ေခတ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ဖုန္းတစ္လုံး သိန္း ( ၅၀ ) ေလ ဗ်ာ ။ ဘယ္ကသာ ေရာင္လုိ ့ေတာင္ မကုိင္ရဲ ဘူး ။ ပ်က္သြားးရင္ မလြယ္ဘူးေနာ္ ။ အိမ္မွာ ငပိဖုတ္နဲ ့ေတာ္ မနည္းစားေနရတဲ့ ေခတ္ ဗ် ။ ေနာ့့္ ။ ဒါတင္ဘယ္ကအုန္းမလည္း ဖင္ျပဲေအာင္ေအာ္ရတဲ့ ရဲေတြကုိင္ေနတဲ့ ဟာၾကီးေတြ ဗ်ာ ။ ရထား ရထား က်ားက်ား နဂါးနဂါး ဘာေတြမွန္းမသိပါဘူး ။ တုိးတုိးသသ လည္း မဟုတ္အက်ယ္ ၾကီးေတြ ေအာ္ေနတာ ဗ် ။ အသံေၾကာင့္ ဖားေသဆုိတဲ့ အတုိင္း တရားခံက အအိမ္မွာ ျပန္အိပ္ေနေရာ ေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ သူေခတ္မွာေတာ့ လူတုိင္းရူးခဲ့ ၾကတာကုိး ။ အရမ္းတုိးတတ္ ေခတ္မွီခဲ့တာေနာ္ ။ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးေပါ့ ဗ်ာ ။ ဘယ္ေလာက္ရာဇ၀င္ သမုိင္းေတြ ရွိ ့ခဲ့သလဲ ။ ဒါတင္မက ေသဘူး ဗ် ။ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ရွိပါေသးတယ္ ဗ်ာ ။ ဖုန္းနဲ့ ပါတ္သတ္တဲ့ သီခ်င္း ။ ( မုိးသည္းတဲ့ ညေလး တယ္လီဖုန္းေလး အမွတ္မထင္ထမည္သြားတယ္ ထူးထူးျခားျခား မင္းဘယ္သူလဲ ေမးစဥ္မွာ ရုတ္တစ္ရပ္ လုိင္းကရပ္သြားတယ္ ) အဲလုိလား ။ ဖုန္းသီခ်င္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ နည္းတယ္ ဗ် ။ မင္းရဲ ့ ဒီဖုန္းစုတ္ၾကီး လႊတ္ပစ္လုိက္စမ္းပါ ဆုိတာပဲ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိတယ္ ။ လြန္ခဲ့ တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္ကမွ ဖုန္းေစ်းေတြ စက်တာ ဗ် ။ က်တာကလည္း အရစ္က် ေပါ့ ဗ်ာ ။ အရက်စ္မယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ သိန္း (၅၀ ) ကေန စက်သြားတာ ( ၂၅ ) သိန္းအားပါးပါး ။ ေျမယာ တစ္ကြက္ မွ ေလးငါးေျခာက္သိန္းေလာက္ေအာ္တဲ့ ေခတ္ ဗ် ။ ဘယ္သူက ေမာ့ၾကည့္ရဲ ပါအုန္းမလည္း ။ အဲဒီမွာလည္း ေမာင္မင္းၾကီးသားဘဘ ၾကီးမ်ားက ဗုိက္ခြ်ဲခြ်ဲ ၾကီးေတြနဲ ့ ဟန္းဖုန္းေတြ ခါးခ်ိတ္ပီး ခန္ ့ခန္ ့ၾကီေတြ ေပါ့ ဗ်ာ ။ ကုိရီးယားက ေခတ္စားနဲ ့ အခ်ိန္ဆုိေတာ့ လည္း ျပည္သူက ဖုန္းျမင္ရင္တစ္အား အားက် ဗ် ။ က်ဳပ္လည္း ဖုန္းရူးခဲ့ရေသးတာကုိး ။ မရွိ ့မဲ့ ရွိမဲ့ မုန္ ့ဘုိးေလးနဲ့ ဟန္းစက္အခြန္ေလး ၀ယ္ပီး တစ္ကယ္ဖုန္းလုိ လုိ ဘာလုိလုိ ကုိင္ထားရတာကုိပဲ ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြ ဗ် ။ ဟဟား ေစာ္ေလးေတြနား ေရာက္ပီဆုိ ဘာရယ္ညာရယ္မဟုတ္ ဖုန္းကိိးပါတ္ ဂဏန္းေလးေတြကိ ဟုိႏွတ္သည္ႏွတ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ျမန္မာ ျပည္ရဲ ့ GSM ဖုန္းကုတ္ ၀၉ ေတာ္မသိတာ မင္းဖုန္းနံပါေပးပါဆုိရင္ ၀၅၄ - ၀၀၀၀၀၀၀၀၀ ေပးမိမွာအမွန္ ဗ် ။ ဒါေပမဲ့ ရူးခဲ့ဘူးတာကုိး ။ ခုလည္း ရူးေနၾကသူေတြအမ်ားၾကီးပါ ။ ၂၅ သိန္းကေန ၁၅ သိန္းက်သြားျပန္ေရာ ဗ်ာ ။ အဲဒီေတာ့လည္း ေမာ့မၾကည့္ ႏုိင္ေသးဘူး ဗ် ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းကပဲ ၾကည့္ရပါေသးတယ္ ။ ၁၅ သိန္းေခတ္မွာ ပဲ နားရႈပ္စရာေတြ ၾကားရျပန္ပါေရာ ။ GSM အျပင္ CDMA ဆုိတာၾကီးက ေပၚလာပါေရာ ။ က်ဳပ္ပဲေခတ္မမွီလုိ ့ေနမွာပါ ။ ကမ္းရုိးတန္း ဖုန္းတဲ့ ဗ်ာ ။ ကမ္းရုိးမွာ တန္းေျပာမွ လုိင္းမိတာ ဗ် ။ က်န္တဲ့ေနရာသာဆုိ လူၾကီးမင္း ေအာ္တဲ့ေဆာ္ေလးနဲ ့ ျငားေနေလာက္ပီ ။ ေတာဘုန္းၾကီး တစ္ပါး ေပါ့ဗ်ာ ။ ဘုန္းကံၾကီးေတာ့လည္း လူၾကီးတစ္ေယာက္ကုိးကြယ္တယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ ဘုန္းၾကီးက ေဗဒင္ေတြ ပါ တတ္ကြ်မ္းေတာ့ ပုိပီးၾကည္ညုိတာေပါ့ ။ ဟုတ္ဗ် ။ ဘဘ ၾကီးမ်ားကလည္း ေဗဒင္ ဆုိသိပ္ယုံ ။ ရားထူးတုိး ေနရာမေျပာင္းေရးအတြက္ ေရတယာေခ လဒ္ထုိးေပါ့ဗ်ာ ။ အဲဒီမွာေဗဒင္တတ္ကြ်မ္း အေတြးအေခၚေကာင္းတဲ့ ဦးေပၚဦး လတ္သစ္ေတါစီေရာက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ ယတရာေတြေခ်ၾကပါေရာ ။ ဘယ္သူစီသြား ဘယ္သူကုိ ေယတရာေခ် ။ လဒ္ထုိးလုိက္ လတ္ပါမရရင္ ေျခေထာက္ပါထုိး ။ မရရင္အကုန္ထုိး ။ အဲလုိ ဗ် ေနရာတည္ျမဲေရးအတြက္ ေဗဒင္ ရတယာနဲ ့ လဒ္ထုိးတာနဲ ့ ေရာသမ သြားတာ ။ ဘဘ ၾကီးမ်ား ေနရာရရင္ ခ်မ္းသာၾကတာကုိး ။ ေဟာဗ်ာ ။ ျပည္သူေတြၾက ခ်မ္းသာခ်င္ ထီထုိးတဲ့ ။ ထားပါ ။ ဘဘ ၾကီးမ်ား ေဗဒင္ ခ်ဲ ဂဏန္းေပး ယတရာေကာင္းတဲ့ ဘုန္းၾကီးေတြ ၾကသိတ္ၾကည္ညုိ တယ္ ဗ် ။ ရတယာ ေကာင္းမင္းေလာင္းျဖစ္ေသးတာ ။ အဲဒါနဲ ့ ဘုန္းၾကီးကုိ အေရးၾကီး ရင္ဆက္သြယ္လုိ ့ရေအာင္ ဖုန္းလွဴေရာ ေပါ့ ဗ်ာ ။ ဘုန္းၾကီးက လည္း ေတာဘုန္းၾကီးဆုိေတာ့ ဖုန္းမကုိင္ဖူး ဘူး ။ ျမင္ေတာ့ျမင္ဘူးတယ္ေပါ့ ။ ဒကာလုပ္သူကပဲ ဖုန္းေခၚနည္းေတြပါသင္ေပးလလုိက္တာေပါ့ ။ အဆင္ေျပသြားေရာ ။ ဘုန္းၾကီး အဲဒီမွာစပီး ျဂိဳလ္ ၀င္ေတာ့တာ ။ ေက်ာင္းထဲက ေက်ာင္းျပင္လည္း မထြက္ရဲ ။ တစ္ပိန္ပိန္ တစ္လိန္လိန္ ျဖစ္ေနေရာ ။ ရြာခံ တကာေတါက ေမးတာေပါ့ ။ ဘဘုန္း ဘာျဖစ္လုိ ့လဲ ဘုရား ဆုိေတာ့လည္း မင္းတုိမသိပါဘူးကြာ ။ ငါသာအသိဆုံးပါ ။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ဗ် ။ တုိက္နယ္ တစ္နယ္လုံးမွ ဘဘုန္းမွာပဲ ဖုန္းရွိတာေလ။ ရြာသားေတြ ေမးေတာ့လည္း ဘယ္သိမလဲ ။ ဖုန္းျမင္ဘူးသူမွ မရွတာ ။ ဘဘုန္းက လတ္တစ္ခါ ေခါင္းတစ္ရမ္းရမ္းေပါ့ ။ ဘဘုန္းက်မ္းမာေရး မေကာင္းဘူးသတင္းၾကားေတာ့ ကုိးကြယ္တဲ့ ဘဘၾကီးက ဘယ္ေနပမလဲ ။ ကားၾကီးနဲ ့ ၀ွီးကနဲ ေရာက္လာေရာ ။ အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရား က်မ္းမာေရးမေကာင္းဘူးဆုိလုိ ့ တစ္ပည္ေတာ္ လာရတာ ေပါ့ ။ အရွင္ဘုရား လုိအပ္တာေျပာပါ ဘုရားေပါ ။ ဘဘုန္းကပဲ ဖုန္းလွဴတဲ့ တကာ ကုိ တုိးတုိးပဲေျပာရေရာ ။ ဟဲ တစ္ကာ ။ မင္းဖုန္းစေရာက္တဲ့ ေနထဲက ငါ့မွာေကာင္းေကာင္းမအိတ္ရပါဘူးကြာ။ ဖုန္းေျပာက္မွာလည္းဆုိးေသး ။ တန္ဘုိးက မၾကီးေပဘူးလား ။ အဲဒါက ငါမွာျပသနာမရွိ ့ပါဘူး ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားေတြ ကင္းအလွဲ ့က်ေစာင့္ခုိင္းတယ္ေပါ့ ။ ဒကာ ဘဘၾကီးကပဲ အရွင္ဘုရား ဒီအတြက္မပူပါနဲ ့ ဘုရား ။တပည္ေတာ္ လုိအပ္ရင္ တပ္စိတ္ တစ္စိတ္ပုိ ့ေပးပါမယ္ ဘုရားေပါ့ ။ အဲလုိလည္းမဟုတ္ဘူး ကြ ။ ငါမွာ မင္းသိတဲ့အတုိင္း ငယ္ငယ္ထဲက ကုိရင္၀တ္ပီး စာသင္တတ္ ၂၀ ေက်ာ္မွ ပုဇဥ္းခံ ငယ္ျဖဴ ဘုန္းၾကီးပါ ။ ဘယ္ ဒကာ ဒကာမနဲ ့မွ စကားေျဖာင့္ေအာင္ မေျပာဘူးပါဘူး ။ ငါ့မွာ မင္းလွဴတဲ့ ဖုန္းလုိက္တုိင္း ဒကာမေလးကပဲ ေျဖေနတယ္ ။ မယုိမေသကြာ ။ ငါ့မ်ား လူၾကီးမင္းတဲ့ ။ ငါက လူၾကိးမင္းမဟုတ္ပါဘူး ဘဘုန္းက ဘုန္းၾကီးဆုိလည္းမရဘူး ကြာ ။ ေခၚတုိင္းေတြ ့ေနတာဆုိေတာ့ ငါလည္းရွက္ရွက္နဲ ေက်ာင္းထဲက ေက်ာင္းျပင္ မထြက္ရဲပါဘူး ။ အဲဒီေတာ့မွ ဒကာလုပ္သူ ဘဘၾကးသေဘာေပါက္သြားေတာ့တယ္ ။ ဒီလုိရွိတယ္ ဟုိလုိရွိတယ္ ဘုန္းၾကိးကုိ ရွင္းျပရေတာ့တာေပါ့ ။ ဟုတ္ေတာ့လည္းလည္း ဟုတ္ဗ် ။ ဖုန္းလုိင္းေတြ မမိတုိင္း လူၾကီးမင္းနဲ ့တုိး တာ ဘယ္ဆန္းမလဲ ဗ်ာ ။ အင္မတန္ရုိးအတဲ့ ေတာသား ဘဘုန္းအတြက္ေတာ့ မိန္းကေလးက လူၾကီးမင္းဆုိေတာ့ နားၾကားကပ္စရာ ။ ငါဘုန္းၾကီးပါဆုိေတာ့ လည္း ျပန္မေျပာနားမေထာင္ ။ ဘဘုန္း စိတ္ပိန္လူပိန္ ပိန္တာမဆန္းပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့လည္း ခုိဆုိပိန္ေနရပီေနာ္ ။ ေကာ္နရွင္ အ၀ုိင္းေလး လည္တာ ထုိင္ၾကည့္ရင္း ညဥ္နက္တာ မနည္းပါဘူး ။ ( ေနာက္ဆက္တြဲ ေနာက္ရက္မွ ဆက္ေရးေတာ့မယ္ဗ်ာ ။ အ၀ုိင္းေလးက လည္တုန္း )