ႏွစ္သစ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ ႏွာဘူးၾကီးလဲ ဘယ္ရမလဲ ကဲခ်င္တာကုိး ။ အင္မတန္ ကဲခ်င္ေပမဲ့ သယ္ရင္းက သိတ္မရွိ ့ေတာ့ လာမဲ့သူမရွိ ့ဘူး ဗ် ။ ကြ်န္ေတာ္ရဲ ့ ထူးခ်ားခ်က္ကလဲ ကပ္စီးနဲ နဲ နဲတယ္ဗ် ။။ ကုိ ့ရွိ ့ရင္ သိမ္းထား သူမ်ားရွိ ့ရင္စားေနၾကစားဖားၾကီး ဆုိေတာ့လည္း ဘယ္သူက ေပါင္းခ်င္ပမလဲ ။ ေခြ်တာစုေဆာင္း သူေဌးေလာင္းလုိ ့က်ဳပ္ဘၾကီးက မွာခဲ့တာကုိး ။ က်ဳပ္လတ္ထဲၾကမွ ေခြ်တာဆုေဆာင္း ဖင္ေဟာင္းေလာင္းေတာ့ အေျပာမခံ ႏုိင္ပါဘူး ။ ဟုတ္ဘူးလား ။ ဆုေဆာင္းႏုိင္မွ တန္ရုံက်တာေလ ။ ဟဲဟဲ ---စားဖားၾကီးဆုိေတာ့ ဒီလုိပဲေတြးတာကုိး ။ အဲသလုိ အဲသလုိ ( Happy New Year ) ကုိအထီးက်န္ အမက်န္ေနခိ်န္မွာ ၀မ္းနဲသလုိေတာ့ ျဖစ္မိတာကုိး ။ သိတ္ေတာ့မၾကာပါဘူး အေတြးတစ္ခု ေတြးမိတယ္ ဗ် ။ - -လူပဲ ေသမ်ဳိးဆုိတာေလ -- လာတုန္းက တစ္ေယာက္ထဲ ျပန္ေတာ့လည္း တစ္ေယက္ထဲ ဆုိတဲ့ - --မျမဲသခၤါရတရားဆုိတာၾကီးကုိေတြးမိျပန္ေတာ့လည္း အထီးက်န္တဲ့စိတ္ေျပာက္ပီး ဘုန္းၾကီး၀တ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားတယ္ ဆုိပါေတာ့ - -ဟဲဟဲ - -ဘုန္းၾကီး ၀တ္လုိ ့ကလည္း မျဖစ္ေသးဘူးေလ မိန္းမမွမရေသး ။ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ မိန္းမရပီးမွ နမိတ္ၾကီးေလးပါးျမင္ပီး ေတာထြက္တာကုိး ။ က်ဳပ္ကလည္း ( Happy New Year ) ညေရာက္မွ ပုလင္းၾကီးေလးလုံးျမင္ပီး ဆုိင္သြားခ်င္စိတ္ေပါက္ေနတာကုိး ။ သူမ်ားယားေတာ့လည္း ယားခ်င္တာပဲေလ ဟဲဟဲ--။ အဲဒါနဲ ့ ဂစ္တာေလးကုိင္ပီး သီးခ်င္းဟဲမယ္ေပါ့ - -- ။ သီခ်င္းဟဲ မယ္ဆုိေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ထဲ အရွက္မရွိ ့ေအာ္ရမွာေလ ။ အႏုပညာ က အႏုပညာပဲေလ ။ ကုိကပညာသည္မဟုတ္ေတာ့ ရွက္တာပဲ ။ အေၾကာင္းျပခ်တ္ ဆုိပါေတာ့ ။ ကုတ္ေခ်ာင္း ကုတ္ေခ်ာင္းနဲ ့ ျမင္ေနတဲ့ပုလင္းၾကီးေလးလုံးထဲက ( Myanmar ) တစ္လုံးကုိလတ္ေတြ ့ ေလ့လာတာကုိး ။ ေကာင္းတယ္ ဗ် ဟဲဟဲ- - -။ အထီးက်န္သူ သူမ်ားမတုိက္ခ်င္သူ ဆုိေတာ့ အိမ္မွာခြပ္ပုန္းေလး စြဲပီး သီခ်င္းဟဲမယ္ေပါ့ ။ ပုလင္းၾကီးတစ္လုံးကလဲ ကုန္ေရာ ။ အျမည္းမွမေကာင္းတာကုိး ။ သူမ်ားေတြ ( Happy New Year )ဘယ္လုိပဲ သားၾကီးငါးၾကီး ခ်က္စားပါေစ ။ က်ဳပ္ကတစ္ေယာက္ထဲဆုိေတာ့ ဘယ္ကုန္ပမလဲ ။ အဲဒီေတာ့ အျမည္းက ဦးခိ်န္တီ လွ်က္စားလုံးေလး ငုံလုိက္ ဘီယာေသာက္လုိက္ တစ္နဲ ့နဲ ့ နဲ ့ကုန္ေရာ ။ ေအးလြန္းေတာ့လည္း မမူးပါဘူးဗ် ။ သူမ်ားေတြ သီခ်င္းေတြဖြင့္ပီးကေနခ်ိန္မွာ က်ဳပ္က ဂစ္တာက်ဳိးညွိ ့တုန္း ။ ညွိရင္းလဲ ျပတ္ လုိက္နဲ့ အလုပ္က ရငပ္ဗ်ာ ။ စိတ္ကညစ္လာေတာ့ ေနာက္ထပ္ပုလင္းၾကီးတစ္လုံး ( Myanmar ) ပါပဲ ယူလုိက္ျပန္ေရာ ။ ဦးခိ်န္တီနဲ့ ႏွစ္ပါးသြားရတာကုိး ။ ဘယ္ရမလဲ ဆုိင္က ပဲဲျခမ္းဘူးထဲက အရွက္မရွိ ့ လတ္တစ္ဆုတ္ႏုတ္လာေသးတယ္ ။ ဟဲဟဲ အျမည္းက လုိတာကုိး ။ ဂစ္တာက်ဳိးက ညီေတာ့လည္း ဂစ္တာမတီးတာၾကာေတာ့ ဘယ္သီခ်င္းတီးရမွန္းမသိ ပါပဲ ။ စာအုပ္ေတြလွန္ပီး ဆုိမယ္ဆုိေတာ့လည္း မုကမ၀င္ေတာ့ ဆုိမရဘူး ။ေငါင္ေတာင္ေတာင္ၾကီး ဗ် ။ အသံၾကီးက ၾသသလုိလုိ နဲ့ ကုိ့ အသံကုိယ္ေတာင္ ျပန္လန္ ့တယ္ ။ မုမ၀င္တာေပါ့ ဗ်ာ ။ ပုလင္းၾကီးတစ္လုံးကလည္း ကုန္ေတာ့မယ္ ဗ် ။ သီခ်င္းက ဆုိခ်င္ေနပီေလ ။ သူမ်ားေတြ ကေနၾကေတာ့ အားက်တာကုိး ။ ခတ္ေတာ့ခတ္ ဗ် ။ ေဇာ္ဂ်ီ ၾကီးလုိကားကားၾကီး ဟုိမေရာက္သည္မေရာက္ ၾကီးဗ် ။ မထူးေတာ့ဘူးေလ ။ အဲဒါနဲ ့ ပုလင္းၾကီးတစ္လုံးသြားယူေတာ့ ( Myanmar )ကမရွိ ့ေတာ့ဘူးတဲ့ ။ ( Myanmar ) မရွိ ့ေတာ့ ( Tiger ) ေပါ့ဗ်ာ ။ အဲဒါနဲ့ ထုံးစံအတုိင္း တန္ေအာင္ ပဲျခမ္းလတ္တစ္ဆုတ္ထည့္ပီး ျပန္ေသာက္ျပန္ေရာ ။ ေသြးအားကပဲ ေကာင္းေနလားမသိဘူး ။ မမူးဘူး ဗ်ာ ။ ( Tiger ) ထဲ ဒုံရင္းပဲေလ ။ မူးသလုိမမူးသလုိနဲ့ ။ ရတဲ့ ၀င္းၾကီးသီးခ်င္းေလး ဆုိေတာ့လည္း ပါတ္၀န္းက်င္လဲ ဂရုစုိက္ရေသး ။ မမမုိး ဆုိတဲ့သီခ်င္းဗ်ာ ။ x- xxx- မသိရင္စကားမပီရင္ဆဲ သလုိျဖစ္မွာကုိး ။ ဂစ္တာေလး ဟုိကုတ္ ဒီကုတ္နဲ့ ဘီယာပဲ ဖိေသာက္ေနတာကုိး ။ ( Tiger ) လည္းကုန္ေရာ ။ သီခ်င္းက ဆုိလုိ ့မုက မရွိ ့ေသးေပမယ္ လူကသိတ္မသိသာေသးဘူး ။ က်ဳပ္က ႏွစ္သစ္ကုိၾကိဳရင္ ရင္ကြဲပတ္လတ္ ေအာ္ပစ္ခ်င္တာ ။ အင္အားက တစ္ေယာက္ထဲကုိး ။ အဲဒါနဲ့ ေနာက္ထပ္ ပုလင္းတစ္လုံး ဆုိင္သြားပိး ယူမယ္ေပါ့ ။ ဆုိင္မွာ ဘီယာက ကုန္ေတာ့ ဘာဘီယာမွမရွိ ့ေတာ့ဘူး ။ OB ေတြေတာ့ရွိ ့တယ္ ဗ် ။ ဘယ္ရမလဲ ။OBလည္းအရက္ပဲေလး ။ မူးပီးေအာ္ရပီးေရာ ။ေရလုိတယ္ေလလ ဗ်ာ ။ ေရေသာက္လုိက္ အရက္ေသာက္လုိက္ အလုပ္ကသိတ္ရႈပ္ ဆုိပါေတာ့ ။ ေသာက္ရင္းေသာက္ရင္း မ်တ္လုံးထဲ ဘာမွမျမင္ေတာ့ဘူး ။ ဂစ္တာၾကီး ပုိက္ပီး တုန္းဆုိပီး လဲသြားတာေတာ့ သိလုိက္တယ္ ။ သူမ်ားေတြ ေအာ္သံလဲ မၾကားရဘူး ။ နယူးယိးဆုိတဲ့ အသိနဲ့ လန္ ့ႏုိင္းေတာ့ ၃း၀၀ နာရီတဲ့ ဗ်ာ ။ မေအာ္လုိက္ရပါဘူး ။ ေအာ္မယ္ဆုိေတာ့လည္း ႏွာဘူးၾကီး အရူးထတယ္ ေျပာၾကမွာ ။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ( Happy New Year ) မေအာ္လုိက္ရေတာ့ဘူး ။ ေအာ္ ျမင္မိတဲ့ ပုလင္းၾကီးေလးလုံး ေနာက္ဆုံးအလုံးမွာပဲ ဖလပ္ျပ ပီး ဘာမွန္းမသိလုိက္ရတဲ့ ဟပ္ပီးနယူးယီးယား စိတ္နာနာနဲ့ ရွိ ့တဲ့ ယားနာေတြပဲ ကုတ္ေနမိပါတယ္ -- H --A --P--P---Y---NEW_--Y_-e-a-r_-------

ဧရာ၀တီ သင္တုိ ့ခ်စ္ပါသလား ။ ျမန္မာျပည္ရဲ ့ အသက္ေသြးေက်ာဆုိလည္းမမွားပါဘူး ။ ငါတုိ ့ရဲ ့ ဧရာ၀တီကုိကယ္တင္ၾကပါစုိ ့ ။ ေသြးေက်ာ ဧရာ၀တီ ဘယ္ေတာ့မွတိမ္ေကာေျပာက္ကြယ္လုိ ့ မျဖစ္ပါ ။ အားလုံး စုေပါင္းကာကြယ္ၾကပါစုိ ့။

ေရခ်ဳိးဘုိ ့စိတ္ေစာေနေပမဲ့ လည္း အေဆာင္ဆုိေတာ့လည္း ေစာင့္ရင္း ေစာင့္ရင္း လူျပတ္တယ္ဆုိတာ မရွိ ့ ။ အေဆာင္မွဴး က ေကာင္ေလး ဘာလုိ ့မခ်ဳိးေသးတာလဲ ဆုိေတာ့ ။ ေတာသားပဲ ရွက္တာေပါ့ ဗ်ာ ။ ရြာမွာ မိန္းကေလးဆုိ ေရခ်ဳိးခန္းနဲ ့ ခ်ဳိးၾကတာေလ ။ ျမိဳ ့မွာၾက က်ဳပ္မွာ အထူးအဆန္းျဖစ္ေနတာကုိး ။ အားနာသလုိ ရွက္သလုိ ။ ဘာကုိအားနာပီး ဘာကုိရွက္မွန္းမသိ ။ မိန္းကေလးေတြ နဲ ့ ေယာက္်ားေလး ေရာခ်ဳိးေနေတာ့ လဲ ။ အထူးအဆန္းကုိ ။ က်ဳပ္ကသာ အံ့ ေၾသာ ပီးမခ်ဳိးရဲ ေပမဲ့ ျမဳိ ့ၾကီးသား ကုိကုိတုိ ့က သီခ်င္းေတာင္ ဆုိေနေသး ။ အံ့ပ ။ က်ဳပ္ႏွမ သာပါရင္ေတာ့ နရင္း အုပ္ရခတ္ မအုပ္ရခတ္ေနာ္ ။ သူစရုိက္နဲ ့ သူ ့ဓေလ့ဆုိေတာ့ ။ ၀င္မွမခ်ဳိးရင္လည္း ခ်ဳိးရမယ္ မထင္ေတာ့ ။ တစ္ေနကုန္ အရွက္ကြဲလာတာ မထူးေတာ့ ။ က်ဳပ္ကေယာက္်ားပဲေလ ဘာလုိ ့ရွက္ေနရမလဲ ။ မ်က္နပုိး သတ္ရင္း ေရ၀င္ခ်ဳိးရေတာ့တာကုိး ။ ေၾသာ္ ရန္ကုန္ ရန္ကုန္ ။ တယ္လဲ လြတ္လပ္ျမင္သာတာကုိး ။ အဟိ့ - - -။ ရွက္ရွက္နဲ ့ ၾကားဘူးနား၀ ေတာသီခ်င္းေလးကုိ ညီးရင္း ။ ရူးရင္ရူးတယ္ ထင္ပေစေတာ့ ။ ေတာ့မွာဆုိ ေရတြင္းမွာ ေရငင္ရင္း ေရတြင္းက ပဲ့တင္သံနဲ ့ ေအာ္ဆုိရမွ ေက်နပ္တဲ့ ေကာင္ ။ လူေတာထဲ ေရာက္ေနလုိ ့ေနာ္ ။ ေရခ်ဳိးပီး ထမင္းစားခ်ိန္ထိ အေဆာင္ေရွ ့လမ္းမေပၚ လူမျပတ္ေသး ။ မိန္းကေလး ေယာက္်ားေလး ဆုိက္ေပါင္းစုံ အလုပ္ကျပန္လာလုိက္ၾကတာ ။ အစုိးရက ေအာ္ေနတဲ့ ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာ ကေလးအလုပ္သမား မရွိ ့ဘူး ဆုိတာကုိ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း မုိးေပၚေထာင္ပီး ၀င္းဦးအသံနဲ ့ ေရလုိက္ခ်င္ပါတယ္ ။ ငိ ငိ ငိငိ ။ ကေလးေတြပါ အလုပ္က ျပန္လာၾကတာကုိး ။ ၁၃ ႏွစ္ ၁၄ ႏွစ္ကေလးေတြ ။ က်ဳပ္မွာ ရွက္လုိ ့မဆုံးပါဘူး ။ ဒီအရြယ္ၾကီးထိ မိဘလုပ္စာ ထုိင္စားေနခဲ့တာကုိး ။ သူမ်ားေတြ ဘ၀အတြက္ ရုန္းကန္ေနခ်ိန္မွာ က်ဳပ္မွာ မိဘျပင္ေပးတဲ့ ထမင္းအခန္သား စားတုန္းေလ ။ ထားပါ ပီခဲ့ပါပီ ဆုိေတာ့ ပီးခဲ့ပီေပါ ။ ခုလတ္ရွိ ့ဘ၀ မွာရုန္းကန္ရေတာ့မွာကုိး ။ မနက္ျဖန္အတြက္ အားအင္အသစ္ေတြ ေမြးဘုိ ့ အိပ္ခ်ိန္တန္ပါပီ ။ အားလုံးက တစ္စိမ္းနယ္ဆုိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းဆုိတာ မရွိ ့ေသး ။ လမ္းသလားဘုိ ့ေဘာ္ဒါေဘာ္ ခ်ြတ္မရွိ ့ေတာ့လည္း အိပ္ဘုိ ့က လြဲပီးဘာမွ လုပ္စရာမရွိ ့ ။ အေဆာင္မွာေတာ့ ဂ်ဳိင့္ေဆးသံ ေရခ်ဳိးသံ အလုပ္နားခ်ိန္ စကား၀ုိင္းဖြဲေျပာသံေတြ နဲ့ ေပ်ွာ္စရာပါ ။ က်ဳပ္အကုိကေတာ့ ဧည့္စာရင္း သြားတုိင္ရမယ္ဆုိေတာ့ အံ့ေၾသာလုိ ့မဆုံး ။ ဧည့္စာရင္းနဲ ့ ေနေနၾကရတာတဲ့ ဗ်ာ ။ ပတ္ဆံ ႏွစ္ရာသုံးရာ တစ္ပါတ္ စာအတြက္ေပးၾကရတယ္တဲ့ ။ အံ့ပ ဗ်ာ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံသား မွတ္ပုံတင္လဲ ရွိ ့ အေဖ ျမန္မာ အေမျမန္မာ မွန္ေသာ္လည္း ကုိ ့ႏုိင္ငံအတြင္း ပါ့တ္ဆံေပး ပီး ဧည့္စာရင္းနဲ ့ေနရတယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္လုိမွ သဘာ၀မက် ။ ၾကည့္ဗ်ာ အားလုံးေသာ အလုပ္သမားေတြက ဘ၀အေခ်အေန ေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေနၾကရတာ ကုိး ။ ေၾသာ္ သူ ့ေခတ္နဲ ့ သူ ့ဇတ္ဆုိေတာ့ က်ဳပ္ကေျပာ ေမာရုံေပါ ့ ။ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္း တာေတြေၾကာင့္ ေခါင္းထဲ အေတြးေပါင္းစုံ စဥ္းစားရင္း ဘယ္လုိက ဘယ္လုိ အိပ္ေပွ်ာ္သြားတယ္ ဆုိတာမမွတ္မိ - -- -။ မနက္မုိးေသာက္ ( ၄း၃၀ ) ဂ်ဳိင့္ေဆးသံ ေရခ်ဳိးသံ ေတြနဲ ့ ။ ဘယ္လုိမွ ဆက္အိပ္လုိ ့မရ ။ အကုိကေတာ့ အလုပ္ပင္ပန္းတယ္ထင္ပါရဲ ့ ။ ရြာမွာဆုိ လွည္းေမာင္းသံ ႏြားေမာင္းသံ ။ ၾကက္တြန္သံ အစား ပဲျပဳတ္သည္က အစားထုိးရင္ ဘယ္လုိ ့မွ ေနသားမက်ေသး ။ အားလုံးေသာ အလုပ္သမားေတြ ထမင္းခ်ဳိင့္ ကုိယ္စီ ဆြဲ ေပွ်ာ္ေပ်ွာ္ပဲ အလုပ္သြားေနလုိက္ၾကတာ မနက္အေစာ ၾကီး ။ အပုိခ်ိန္ဆင္းရတယ္ ဆုိလားပဲ ။ က်ဳပ္က ေရာက္စကုိး ။ ေရခ်ဳိးတဲ့ သူကခ်ဳိး အလုပ္ သြားသူက သြား နဲ ့ အားလုံးမွာ အလုပ္ကုိစီ ။ အလုပ္သြားေနၾကတာ ၾကည့္ရင္း အားက်ေနယုံက လြဲပီး အလုပ္မရေသး ။ အလုပ္မရွာရေသး ။ ဗုိက္ဆာလုိ ့ ဘယ္သြားလုိ ့ဘယ္လာရမွန္း မသိ ။ အေဆာင္ေရွ ့ခုန္တန္းေလးမွာ ထုိင္ရင္း ။ ျမင္သမွ် ျမဳိ ့ၾကီးသူေလး ေတြကုိ ၾကည့္ရင္းေပါ့ ။ အကုိႏုိးမွ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ သြားမယ္ဆုိေတာ့ အံ့ေၾသာလုိ ့ မဆုံး ။ ေတာက်တယ္ ထင္ထင္ဗ်ာ ။ လက္ဖက္ရည္ဆုိတာ ရြာမွာ ေနမေကာင္းျဖစ္မွ ကံတြင္းျပတ္မွ ေသာက္ၾကတာ ။ က်ဳပ္က ေတာမွာ ထမင္းၾကမ္းစားရမွ တင္းတိန္တဲ့ေကာင္ ဘယ္လုိ ့မွ ေနသားမက် ။ သူ ့အရပ္သူ ့ဇတ္ တစ္ခ်ိ္န္ေတာ့ ေနသားက်မွာေပါ့ ။ အကုိသြားမယ္ဆုိေတာ့ လည္းသြားေပါ့ ။ မေန ့က လာတဲ့လမ္း အတုိင္း သြားၾက ရင္း လမ္းမွာ ဆုိင္ေပါင္းစုံ ။ လက္ဖက္ရည္ေတာင္ ေကာင္းတဲ့ ဆုိင္မွ ဆုိပဲ ။ အကုိ ေျပာတဲ့ ေကာင္းတဲ့ ဆုိင္ေပါ့ ။ ကုိယ္မွ မသိတာကုိး ။ သူေခၚရာေနာက္ေပါ့ ။ ဆုိင္ေရာက္ေတာ့လည္း အကုိကပဲ လူတတ္ၾကီး လုပ္ပီး စားပြဲထုိး ခတ္ငယ္ငယ္ေကာင္ေလးကုိ ေခၚရင္း ေပါ့ဆိမ့္ တဲ့ ။ ေကာင္ေလးကလဲ အားက်မခံ ရွယ္လား ရုိးရုိးလားဆုိပဲ ။ အကုိလုပ္သူက လုပ္ပီး ရွယ္ဆုိပဲ ။ က်ဳပ္မွာ နားမလည္ ။ ရွယ္ဆုိတာေတြ ဘာေတြ နားမလည္ ။ ေပါ့ဆိမ့္ လည္းမၾကားဘူး ။ ရြာမွ အဖြားေနမေကာင္းရင္ ၀ယ္ေပးေနၾကက ေက်ာက္ပေတာင္းဆုိ ပီးေရာ ။ ကြန္ ့ပ ေနာ့္ - -- ။ လာခ်ေတာ့ အီၾကာေကြး ။ သိတ္မထူးဆန္း ။ ရြာေစ်းမွာ ျမင္ဘူးတာကုိး ။ သူခ်ေပးတဲ့ ေပါ့ဆိမ့္ အကုိမွာတဲ့ ေပါ့ဆိမ့္ ရွယ္ ဇြန္းပါတာက လြဲလုိ ့ ဘာမွမထူးဆန္းသလုိ ။ အရသာလဲမခံတတ္ ။ အီၾကာေကြးနဲ ့ တုိ ့စားေတာ့ ေပါ့ျပတ္ျပတ္ ။ ဘာမွန္းကုိမသိ ။ အကုိ ေမႊပီးမွ ေသာက္ရတယ္ဆုိေတာ့ လည္း မထူးဆန္းသလုိ ။ အီၾကာေကြး ရြာမွာလုိ ထန္းလွ်က္ ခဲနဲ ့သာ ကုိက္စားခ်င္ပါေတာ့တယ္ ။ သူအရပ္နဲ ့ သူ ့ဇတ္ဆုိေတာ့လည္း ေနသာသလုိ ေနရင္း စားသာသလုိ စားရင္း အဆင္ေျပတာပါပဲ ။ ရြာမွာ မၾကည့္ရတဲ့ ဗီြဒီယုိ ကားေတြၾကည့္ရင္း ဗီြဒီယုိ ၾကိဳက္သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ ့ ျပန္ေတာ့မျပန္ခ်င္ ။ အကုိလုပ္သူက ၀မ္းတီး စက္ရုံမွာ အလုပ္ဆင္းတယ္ ဆုိပဲ ။ လူမေခၚေသး ဘူးတဲ့ ။ က်န္တဲ့ စက္ရုံေတြမွာ အလုပ္ရွာရင္ အဆင္ေျပမွာပါပဲ လုိ ့အားေပးရင္း အလုပ္မရခင္ေတာ့ သူ ့လုပ္စာ ထုိင္စားတဲ့ ။ - --အေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း မေရာက္ဘူး တဲ့ သူစိမ္းနယ္ အခက္အခဲေတာ့ ရွိ ့တာပဲ ။ ၾကဳံလာသမွ် အခက္အခဲက လည္း တစ္ခိ်န္ျပန္ေတြးၾကည့္ ရယ္စရာေနာ္ ။ - -အလုပ္ေလ်ွာက္ဘုိ ့က လုိလာပါပီ ။ ေလဘာ ရပ္ကြက္ေထာက္ခံစာ ရဲစခန္းေထာက္ခံစာ မွတ္ပုံတင္ ေကာ္ပီ ။ မူရင္း ေရာ ေကာ္ပီ ေရာ အကုိမွာသြားလုိက္တာ ဘယ္နားမွာ ဘယ္ကားစီး ဘယ္ကုိသြား ဘယ္ကုိခ်ဳိး ဘာေတြမွန္းမသိ့ ။ မေရာက္ဘူးတဲ့ သူစိမ္းနယ္ကုိး ။ ေယာက္်ားေလးပဲ ဗ်ာ ။ ေသလမ္းသြားတာမွ မဟုတ္ပဲ ။ သြားရမွာပဲေလ ။ သူေျပာတဲ့ အတုိင္း သြားၾကည့္ေတာ့ အခက္အခဲေတာ့ မရွိ ့ ။ မွတ္တုိင္မွား ဆင္းတာက လြဲလုိ ့ ။ ကြမ္းယာဆုိင္ ေတြ လမ္းေမးရင္း ေရာက္ေတာ့ေရာက္မွာပါ ။ ရဲစခန္း - -- --။ - - --ေထာက္ခံစာ လုပ္ရမွာကုိး ။ ရဲစခန္းမွာလည္း လူေတြအမ်ားၾကီး က်ဳပ္တုိ ့ အရြယ္ေတြေရာ ကေလးေတြေရာ ေခြးေတြေရာ ။ သူစိမ္းနယ္ဆုိေတာ့ လည္းေၾကာက္တာေပါ့ ။ ေရာက္မွ မေရာက္ဘူးတာ ။ ရဲ ့နဲ ့ပါတ္သတ္လုိ ့ ဖရဲသီး စေတာ္ဘယ္ရီေလာက္သာ ျမင္ဘူးစားဘူးတာ ခုမွလတ္ေတြ ့ ။ ကူညီပရေစ ဆုိင္းဘုတ္ေအာက္မွာ ထုိင္ရင္း အလွည့္က်နဲ ့ ေထာက္ခံစာ လုပ္ရတာကုိး ။ က်ဳပ္အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ၀င္သြားတာကုိး ။ ေထာက္ခံစာလားတဲ့ ။ အင္းေပါ့ ။ သူဟာသူ ဘာမွမေမး ။ အေမအေဖ မွတ္ပုံတင္ကလြဲလုိ ့ က်န္တာမေမး ။ ပီးေတာ့လည္း ပီးသြားတာပဲေလ ။ ဒါေပမဲ့ ( ၁၀၀၀ ) တဲ့ ။ ေဟာဗ်ာ သူမ်ားေတြ ေပးေတာလည္း ေပးရမွာပဲ ။ ျမဳိ ့မွာ ရုိးရုိးသားသား အလုပ္လုပ္မဲ့ သူေလ ။ ေထာက္ခံစာေလး ေရးေပးတာ ၀န္တာၾကီးလုိ ့ ။ ကူညီပရေစ ဆုိ ။ ဒါေပမဲ့ အလကားမရ ။ ပါတ္ဆံေပးမွ ကူညီမဲ့ ပုံ ။ သူအရပ္နဲ ့ သူ ့ဇတ္ပဲ ဗ်ာ ။ ေနာက္တစ္ေနရာ ေလဗာ ရုံးသိတ္ေတာ့ လမ္းမေလွ်ာက္လုိက္ရ ေရာက္တာပါပဲ ။ ငါလူလည္ ၾကီးေပါ့ ။ ေလဗာရုံးမွာလည္း လူေတြမ်ားသား ။ ေဆာင္ပုဒ္ေတြက အစုံဗ် ။ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးကုိ ေလဗာရုံးက ကူညီေျဖရွင္းေပးေၾကာင္း သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းေပါ့ ဗ်ာ ။ ( ၁၈ ) ႏွစ္မျပည့္ သူေတြကုိ ေလဗာ ထုတ္မေပးရ ဘာတုိ ့ညာတုိ ့ေပါ့ဗ်ာ ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ငါးႏွစ္ျပည့္ေၾကာင္း လတ္နဲ ့ နားရြက္ကုိင္ရတာ မွမဟုတ္တာ ။ လိမ္ေတာ့ လည္းသိမွာ မွမဟုတ္ ။ က်ဳပ္အလွည့္က်ေတာ့လည္း အေဖေမး အေမေမး မွတ္ပုံတင္ၾကည့္ ပီး ပါတ္စပုိ ့ပုံေလး ေပးပီး ။ ပီးတာပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့ ( ၅၀၀ ) တဲ့ဗ်ာ ။ သူ ့စိ က စာရြက္အပုိင္းေလးပါပဲ ။ ေလဗာတဲ့ ။ ထားပါ ျပသနာမရွိ ့ ။ အလုပ္ျဖင့္မရေသး ရဘုိ ့မၾကိမ္းေသေသးေပမဲ့ ရင္းရတဲ့ ေငြကေတာက္ေရွာက္ ။ ဆုိင္တစ္ဆုိင္က ဆုိင္းဘုတ္ကုိ မွတ္မိပါရဲ ့ ။ - -ဒီမွာ မိတ္ေဆြ အရင္းမရွိ ့ပဲ အျမတ္မရႏုိင္ - -ဒီကေန ့အျမတ္သည္ မနက္ျဖန္အရင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေၾကြးမေရာင္းပါ တဲ့ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ျမန္မာ ႏုိင္ငံက အလုပ္သမားတုိင္း ဒိလုိလုပ္ၾကရတာပဲ ။ က်ဳပ္ၾကမွ ေျပာေနလဲ အေပါၾကီး ျဖစ္မွာကုိး ။- - --( ဆက္ရန္ )

ျမန္မာ့ sea game အားကစား သမားမ်ားအတြက္ အေလာင္းမင္းတရားၾကီး ဦးေအာင္ေဇယ် မွ ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း သ၀ဏ္လႊာ ေပးပုိ ့ျခင္း ။ ျမန္မာ အားကစားသမားမ်ား အေနနဲ ့ မည္သုိ ့ပင္ က်ဳိးစားေနေသာ္လည္း ထုိင္းအားကစားသမားမ်ားေလာက္ ေရႊ အရနည္းေသာ္လည္း ျမန္မာအားကစား သမားမ်ားအတြက္ ဂုဏ္ယူ ၀မ္းနည္းပါေၾကာင္း ။ ဦးေအာင္ေဇယ် သည္ သူ၏ လတ္ထက္တြင္ ထုိင္းအား ၀ါးရင္း ေထာင္ ျပရင္ ျပားျပား ၀တ္ျဖစ္ခဲ့ ေသာ္လည္း လတ္ရွိ ့ေခတ္ တြင္ ထုိင္းမွ ျမန္မာအား အားကစားနည္း မ်ားအရ အႏုိင္ယူေနတာ လုံး၀မၾကည့္ရက္ႏုိင္ေၾကာင္း ။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ေနာင္လာမည့္ seagame ျပိင္ပြဲတြင္ ၀ါးရင္းဒုတ္ရုိက္ ျပိဳင္ ပြဲအားထည့္ သြင္းက်င္းပမည္ ဆုိပါက ျမန္မာကုိယ္စား ျပဳ ့ ဦးေအာင္ေဇယ် မွ ၀င္ေရာက္ ရွင္ျပဳိင္လုိေၾကာင္း ထည့္သြင္းေျပာၾကားခ ဲ့သည္ ။ ထုိ ့အျပင္ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးအသင္းႏွင့္ ထုိင္းအမ်ဳိးအသီးအသင္းတုိ ့ရွင္ျပိင္ကစားသည့္ ညတြင္ ျမန္မာအသင္းဘက္မွ အားမလုိအားမရျဖစ္ပီး ဦးေအာင္ေဇယ် အေနျဖင့္ ေရႊဆက္ေတာ္ မေခၚႏုိင္ခဲ့ သျဇင့္ ကြင္းလယ္နည္းျပ ကလားေျခာက္မ အား ၀ါးရင္းဒုတ္ျဖင့္ရုိက္ခ်င္စိတ္မ်ား တစ္ဖြားဖြားေပၚမိေၾကာင္း ၀မ္းနည္းေၾကာင္း သ၀ဏ္လႊာေပးပုိ ့ခဲ့သည္ ။ ထုိ ့အျပင္ ျမန္ ့မာ ခ်င္းလုံး အားကစား ရုိးယာ ကစားနည္းတြင္ ေရႊေတြ ေျမာက္မ်ားစြာ ရရွိ ့ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူႏွင့္တစ္၀တ္ဆုိင္ေၾကာင္း - ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း သ၀ဏ္လႊာေပးပုိ ့ခဲ့သည္ ။ ----ထုိ ့အျပင္ က်န္စစ္မင္းၾကီးမ လည္း ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္းသ၀ဏ္လႊာ ေပးပုိ ့ခဲ့သည္။ က်န္စစ္သားမွ ျမန္မာ့ seagame အားကစားျပိဳင္ပြဲၾကီးတြင္ လွံပစ္ကစားနည္း ပါ၀င္ခဲ့ပါက သူကုိယ္တုိင္ ၀င္ေရာက္ရွင္ျပိဳင္ခ်င္ေၾကာင္း ထုိ ့အျပင္ ၀ါးလုံးေထာက္ေျပးခုန္အားကစာနည္းအား မီးျပတ္ေနေသာေၾကာင့္ ပါမပါ မၾကည့္လုိက္ရေသာေၾကာင့္ အခုန္သမားတစ္ေရာက္အေနနဲ ့မ်ားစြာ စိတ္မေကာင္း မိပါေၾကာင္း ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္းသ၀ဏ္လႊာေပးပုိ ့ခဲ့သည္ ။ - -- --ေညာင္ဦးဖီး မွလည္း ေရကူးျပိဳင္ပြဲ တြင္ သူအာားမေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းမိေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့ သည္ ။ ေရကူးျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ သူကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ခြင့္ ရခဲ့ပါက ျပိဳင္ဘက္ ေရကူးသမားမ်ားအား တစ္ခဏ အတြင္း ၀ွစ္ ၀ွစ္ ၀ွစ္ ဆုိပီး ႏုိင္ ေျခရွိေသာ္လည္း ဧရာ၀တီ ျမစ္ေသာင္ ထြန္းေနေသာေၾကာင့္ ေညာင္ဦးဖီး အေနျဖင့္ ေရမကူးရပါေၾကာင္း ထုိ အေၾကာင္း ေၾကာင္း ေၾကင့္ မႏုိင္ခဲ့ရင္ေတာင္ သူအေနနဲ ့ ျပိဳင္ဘက္ကစားသမား ေရကူးသမားမ်ားအား ေရႏွစ္သတ္ႏုိင္ ေၾကာင့္ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ ေနာင္လာမည့္ seagame ျပိဳင္ပြဲတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ရန္အတြက္ ဧရာ၀တီ ျမစ္တြင္ေသာင္ထြန္းေသာေၾကာင့္ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ တြင္ေရကူးက်င့္ေနပီျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္းသ၀ဏ္လႊာ ေပးပုိ ့ခဲ့သည္။ - -- - ငေထြရူး မွလည္း ေနာင္လာမည့္ ျမန္မာ့seagame က်င္းပခြင့္ရခဲ့ပါက ျမန္မာ့ ရုိးယာ ထန္းပင္တတ္ျပိဳင္ပြဲ က်င္းပေပးရန္ ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ အဆုိပါ ထန္းပင္တတ္ ျပိဳင္ပြဲတြင္ ရုိးယာ ထန္းပင္တတ္ နည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္ ့မာ ဂုဏ္ေဆာင္ေရႊတံဆိတ္မ်ားအား ငေထြရူး အေနျဖင့္ ေျမာက္မ်ားစြာ ယူႏုိင္ေၾကာင္း ရင္ကုိေကာ့ ေခါင္းကုိေမာ့ ဖင္ကုိေကာက္ကာ ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္းသ ၀ဏ္လႊာေပးပုိ ့ခဲ့ သည္။ ငလုံးလဖယ္ အေနျဖင့္ ျမန္မာရုိးယာ ႏြားလွည္းျပိဳင္ပြဲ က်င္းပပါက ႏြားလွည္းေမာင္း ေဂ်ာ္ကီ တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ တစ္ခ်ီတစ္ေမာင္း ၀င္ေရာက္ ဆင္ႏႊဲခ်င္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ မ်ွားပစ္ ျပဳိင္ပြဲတြင္လည္း ဂ်ဴ မုံ ပါလာမည္ ဆုိးသျဖင့္ ပ်ဴေစာထီး အားအရံေခၚထားခဲ့ ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ ဂ်ဴမုံ အားအျပတ္အသတ္ရွင္ျပဳိင္ကစား ရန္အတြက္ ပ်ဴေစာထီး အျပင္းအထဏ္ေလ့ က်င့္ရာ အဲပုဂံ ေလယ်ဥ္ အားထိမွန္ ျပဳတ္က်သျဖင့္ မ်ားစြာ စိတ္မေကာင္းမိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ ျမန္မာ seagame တြင္ ဂ်ဴမုံ မပါလာေၾကာင့္ ပ်ဴေစာထီး ၀င္ေရာက္ မရွင္ျပိဳင္ေတာ့ဘဲ ေတာတြင္ ငွက္ပစ္ေနေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ ။ ျမန္ ့မာ seagame တြင္ ထင္သေလာက္ေရႊတံဆိတ္ မရေသာ္လည္း ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း သ၀ဏ္လႊာ အသီးသီ း ေပးပုိ ့ခဲ့ ၾကသည္ ။

လႈိင္သာယာ ေရာက္ပီ ဆင္းမဲ့သူေတြ ျပင္ထားမယ္ ေနာက္လူ ကုိအားနာပါ ။ စီးပြားေရး လုပ္ေနတာ အားနာ အားနာၾကပါ ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ကားစပယ္ရာ ေျပာေနခ်င္းပါ ။ သူ ့လုပ္စာ ပဲ တစ္ေလာကလုံးစား ေနတဲ့အသံ ။ သူ ့ကားမွ မစီးရင္ ခရီးမေရာက္ေတာ့မဲ့ ေလသံ ။ ေလယ်ဥ္ စပယ္ရာသာ လုပ္ရင္ ဒါးထုိးခံရမဲ့ လုပ္ေပါက္ ။ ေျပာေနတာက ကုိ အျမင္ကပ္ခ်င္စရာ ။ က်ဳပ္က သူမ်က္ႏွာ လုိက္ၾကည့္ေနရတာကုိး ။ က်ဳပ္ မွတ္တုိင္ေရာက္ခ်င္ ခ်ေပးဘုိ ့ တစ္ဖြဖြ ေျပာေနေတာ့ က်ဳပ္ကုိပဲ အျမင္ကပ္ပီး ရြဲ ့ေနသလား ေစာင္းေျပာေနသလားေပါ့ ။ က်ဳပ္ကလဲ ေတာသား ခ်က္ဆုိ နားရြက္ မီးေတာက္တဲ့ လူမ်ဳိး ။ ဆင္းမယ္ေပါ့ ။ အထုတ္ေတြ စြဲပီး တုိးအထြက္ အေဒၚ ၾကီး ၀၀ၾကီးက ပိတ္ေနတာကုိး ။ က်ဳပ္က လဲဘယ္ ရမလဲ အတင္းတုိးထြက္တာေပါ့ ။ တုိးထြက္တယ္ဆုိရင္ပဲ အေဒၚၾကီး ၾကားထဲက တုိးရတာကုိး ။ အေဒၚၾကီး လဲစုိက္ၾကသြားတာေပါ့ ။ သူ ့ တုိးမိသြားတာကုိး ။ သူလည္း ေဒါသထြက္သြားတာေပါ့ မသာေလး အရမ္းအေရးၾကီးေနလားတဲ့ ။ ရုပ္ကကုိ ကေလကေက် ရုပ္နဲ ့တဲ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္လည္း သူျပန္ရန္မေတြ ့ခ်င္ေတာ့ ဘူးေလ ။ ကားစပယ္ရာ အေပၚ ထားတဲ့ ေဒါသေတြ သူစီအကုန္ေရာက္ကုန္မွာကုိး ။ နားပိတ္ မၾကားခ်င္ေရာင္ေဆာင္ပီး ထြက္လာတာေပါ့ ။ က်ဳပ္မွန္တယ္ေလ အေဒၚၾကီးက သူ ့တင္ပါးၾကီး လမ္းပိတ္ေနၾက အျပစ္မေျပာပဲ သူထင္ရာေတြ စြတ္ေျပာေနတာကုိး ။ မီးေရာင္ေတြ နဲ ့ လွပေနတဲ့ ရန္ကုန္ ၾကဳံသမွ် ကစိတ္ညစ္စရာေတြ ။ တစ္ေနကုန္လည္း လမ္းေတြေရွာက္လုိက္ေျပးလုိက္နဲ ့ ခုေရာက္ေတာ့ လည္း က်ဳပ္ဆင္းမဲ့ မွတ္တုိင္က ေရွ ့မွတ္တုိင္တဲ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္မွ မေရာက္ဘူးေတာ့ လည္း မ်က္စိသငယ္နားသငယ္ ထင္ရာေတြ လုပ္မိေနတာကုိး ။ ဘုရားလမ္းမွတ္တုိင္ထိ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း က်ဳပ္အကုိ ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ က လြယ္လြယ္နဲ ့ ေတြ ့ရင္ကံေကာင္း ။ ဆုိက္ကား ဆုိင္ကယ္ ကားျမင္မေကာင္းေအာင္ေပါ ပီး လူေတြ လည္းျမင္မေကာင္းေအာင္ သြားလာ လႈပ္ရွားေနၾကတာကုိး ။ လူတုိင္းမွာ ကုိယ္စီအပူ ေတာ့ရွိ ့ၾကမွာပါ ။ လူေတြ ထဲက က်ဳပ္လည္း လူတစ္ေယာက္ဆုိေတာ့လည္း အပူနဲ ့ ဘယ္ကင္းႏုိင္ပမလဲ ။ က်ဳပ္အရမ္း အထင္ၾကီးတဲ့ ရန္ကုန္ အလုပ္ေတြ အရမ္းေပါတဲ့ ရန္ကုန္ ရရာအလုပ္လုပ္ ရင္းဘ၀တုိးတတ္မဲ့ အလုပ္လုပ္မယ္ေပါ့ ။ စိတ္ကူးကေတာ့ သူေဌးၾကီး ျဖစ္မယ္ေပါ့ ။ တစ္ကယ္လတ္ေတြ ့မွာ ျပသနာေပါင္း မ်ားစြာ နဲ့ က်ဳပ္ ဘာေတြျဖစ္မယ္ဆုိတာ ၾကိဳ မျမင္ႏုိင္ေသး ။ ေတြ ့ဆုံၾကဳံကြဲ ဆုိတဲ့ အတုိင္း မနက္ကေတြ ့တဲ့ သူေတြ ေနာက္ေန ့ျပန္ေတြ ့ မယ္ဆုိတာ မေသခ်ာသလုိ ခုျမင္ခုေျပာက္ ရန္ကုန္ အားလုံးက သခၤ ါရ ေတြ ပါ ။ က်ဳပ္လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေတြးေနမိပါတယ္ ။ KTV ဆုိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ၾကီး ေတြ ကလည္း မ်ားသား ။ တဲခုိခန္းေတြ ကလည္း မ်ားသား ။ က်ဳပ္ၾကားဘူး တာ TV ဆုိ တံဆိတ္အမ်ဳိးမ်ဳိး ၾကားဘူးပါတယ္ ။ ေတာသားဆုိေပမဲ ့ ႏုန္အတဲ့ အထဲက်ဳပ္မပါ ။ KTV ဆုိတဲ့ အမ်ဳိးအစားေတာ မျမင္ဘူး ။ ဘယ္လုိလဲဆုိတာ အရမ္းၾကည့္ခ်င္ခဲ့ မိတယ္ ။ လွပတဲ့ တုိက္ၾကီးနဲ ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးလွလွ ေလးေတြ ဆုိေတာ့ စိတ္၀င္စားတာကုိး ။ ရြာက က်ဳပ္ဘၾကီး TV ၀ယ္ရင္ KTV အမ်ုိးအစား ရွာ၀ယ္ဘုိ ့ စာလွမ္းေရးရမွာပဲ ။ က်ဳပ္လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဘုရားလမ္းမွတ္တုိင္ေရာက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ က်ဳပ္ရွာရမဲ့ လမ္း ။ အေဆာင္ ရွာရေတာ့မွာ ကုိး ။ ေမွာင္ကလည္း ေမွာင္ေနပီေလ ။ ဘီယာဆုိင္ေတြ လူျပည့္ေနတာ ျမင္ေတာ့ သေရေတာင္ က်မိပါတယ္ ။ က်ဳပ္ပါတဲ့ ပါတ္ဆံမေလာက္ႏုိင္ ။ အလုပ္သာ ရရင္ေတာ့ကြာ ဒီလုိဆုိင္မ်ဳိးမွာ ေသာက္လုိက္ခ်င္ေသးတယ္ ။ ဆုိင္ၾကီးေတြက ခမ္းနားတာကုိး ။ က်ဳပ္တုိ ့ ေတာဆုိင္ေတြ နဲ ့ကြာပ ။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ထင္ရာေလွ်ာက္သြားေနလုိ ့ မျဖစ္ဘူးေလ ။ ကြမ္းယာဆုိင္ေတာ့ ေမးရမွာပဲ ။ေကာင္မေလး လွလွ ကြမ္းယာဆုိင္ ေတြ ့ေတာ့ ကြမ္းယာ ၀ယ္ရင္းေမးမိတာေပါ့ ။ ညီမ ဆန္းပြင္အေဆာင္ဘယ္ကသြားလဲ ။ ရွင္ က်မက မေန ့ကမွ ရန္ကုန္ေရာက္တာ သိဘူး တဲ့ ဗ်ာ ။ ေဟာဗ်ာ ကြမ္းယာ ၀ယ္တဲ့ မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ တင္းသြားတာေပါ့ ။ က်ဳပ္ထပ္၀ယ္ရေတာ့မွာေပါ့ ။ ေနာက္တစ္ဆုိင္ ၀ယ္ရင္း၀င္ေမး အကုိ ့ လမ္းကုိသိမွ ေရာက္မယ္တဲ့ ဗ်ာ ။ ပါတ္ဆံအိပ္ျပန္ရွာ ျပန္ေမးေတာ့ ။ ကြမ္းယာ ဆုိင္လူက်ေနတာကုိး ။ ျပန္မေျဖခ်င္သလုိ ေျဖခ်င္သလုိ ။ အသံက မသဲကြဲ ။ က်ဳပ္ကလဲ စိတ္မရွည္ေတာ့ ။ ထြက္လာတာေပါ့ ။ လမ္းေတြ ့တဲ့ လူေတြလည္းမေမးရဲ ့ ။ ရန္ကုန္သားေတြက လူလည္ေတြတဲ့ ။ က်ဳပ္ဘၾကီးေျပာဘူး တာကုိး ။ ဖုန္းဆက္ေခၚမယ္ေပါ့ ။ ဖုန္းဆုိင္ တစ္ဆုိင္ေတြ ့ေတာ့၀င္ဆက္ဘုိ ့စိတ္ကူးေပၚတာေပါ့ ။ က်ဳပ္အကုိ ဒီအခ်ိန္ဆုိ ျပန္ေရာက္ေန ေလာက္ပီေလ ။ ဖုန္း နံပါ တ္ စာရြက္ကေလး ထုတ္ပီး အမ ၀၁----------ဒီဖုန္းေလးေခၚေပးပါ ။ အမၾကီးမ်က္လုံးျပဴးသြားတယ္ ဗ် ။ ဟယ္တဲ့ ။ သူ၀င္ေနာက္ေနတယ္ ထင္လားမသိ ။ ေမာင္ေလး တစ္ျခား ဖုန္းနံပါတ္ရွိ ့ေသးလားတဲ့ ။ ရိွဘူးအမ ။ ကဲဒါဆုိ ငါ့ေမာင္ ဆက္မဲ့ဖုန္းက ဒိဆုိင္က ဖုန္းနံပါတ္ေလ ။ ဗ်ာ - -- က်ဳပ္လည္း ကိုနဖူး ကုိယ္သာ ရုိက္လုိက္ခ်င္ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ နီးစပ္လာပါ ပီ ။ အမ ဒီဆုိင္ကုိ ဖုန္းလာေျပာတဲ့ အကုိၾကီးကုိသိလား ။ ဘယ္သူလဲ ဒီဆုိင္မွာ ဖုန္းေျပာတာက လူအမ်ားၾကီး ။ ဟုတ္ပ ။ အမ ဆန္းပြင့္အေဆာင္က အကုိၾကီး ကုိေျပာတာ ။ ဟုတ္ပါပီ ။ ဆန္းပြင့္အေဆာင္ဆုိရင္ေတာ့ ဟုိလမ္းထဲမွာ ။ ဟုိျမင္ရတဲ့ အေဆာင္ ။ ဟုတ္ပ နီးလွ်က္နဲ့ ့ ေ၀းေနတာကုိး ။ က်ဳပ္လည္း အမ ၾကီးကုိ ေက်းဇူးတင္လုိ ့မဆုံး ။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ က်ဳပ္အေမ ျပဳပ္ေပးလုိက္တဲ့ ၾကက္ဥ ျပဳပ္ေတာင္ ေကြ်းပီး ထုိင္ကန္ေတာ့ လုိက္ခ်င္ပါတယ္ ။ က်ဳပ္ရင္ဆုိင္ခဲ့ ရတဲ့ ဒုက္ခ ေတြ က်ဳပ္အသိဆုံးေလ ။ က်ဳပ္လည္း ထြက္လာရင္း က်ုဳပ္အကုိ အေဆာင္ေရွ ့ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ က်ဳပ္အကုိကုိ မေတြ ့ ။ အေဆာင္ေမးေတာ့ လည္း လူပ်ုိၾကီးလားတဲ့ ။ အင္းေပါ့ သူတုိ ့ေျပာတဲ့ လူပ်ုိဳ ၾဳကီး ေပါ့ ။ ျပန္လာေတာ့မယ္ ဆုိပဲ ။ အေဆာင္ေရွ ့က ခုန္မွာ ထုိင္ေစာင့္ရင္း -- -။ မၾကာပါ က်ဳပ္အကုိ လတ္ထဲမွာ ခ်ဳိင့္တစ္လုံးနဲ့ အလုပ္ကျပန္လာ ပါပီ ။ က်ဳပ္ကုိျမင္ေတာ့ သူလည္းအားရွိ ့မွာ ပါ ။ ညီေရာက္လာတယ္ဆုိေတာ့ ။ က်ဳပ္အကုိေရာက္မွ အကုိအခန္းထဲ ၀င္နားရပါပီ ။ လမ္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပသနာေတြ အားလုံး စီတ္ပင္ပန္းမွဳ ့ အားလုံးေျပာက္သြား ပါပီ ။ ခဏတစ္ျဖဳတ္နားရင္း ။ အေမမွာလုိက္တာေတြ ေျပာျပရင္း ။ ခဏေတာ့ နားလုိက္တာေပါ့ ။ အကုိလုပ္သူက ေရခ်ဳိးပါလား ဆုိမွ ေရခ်ဳိးခ်င္စိတ္ေပါက္သြားပါပီ ။ အ၀တ္လဲ ေရခ်ဳိးဘုိ ့ အေဆာင္ကေရကန္ထြက္လာေတာ့ ေရကန္မွာလူက အမ်ားၾကီး ။ မိန္းကေလး ေတြ ေရာေယာက္်ားေလးေတြေရာ ေရခ်ဳိးေနလုိက္ၾကတာ ။ က်ဳပ္ကေတာ္ေတာ္နဲ ့မခ်ဳိးရဲ ့ - --။ သူတုိ ့ အပီးကုိေစာင့္ရင္း လူကမျပတ္ - တစ္ေယာက္ပီးတစ္ေယာက္ ၀င္ခ်ဳိးေနလုိက္ၾကတာ - က်ဳပ္က ရွက္တတ္ေတာ့ ၀င္မခ်ဳိးရဲေသး ။ ( ေနာက္ေန ့မွ ဆက္ေရးေတာမယ္ ဗ်ာ )

ဘုရားေဟာတရား မွာ လူတုိ ့သည္ မျမဲေသာသခၤ ါရ နဲ ့ေမြးဖြားလာပီး ေသရင္ဘာမွမပါဘူး ဆုိတာ တရားေတြက သတ္ေသပါ ။ ဘာမွ မျမဲတဲ့ လူ ့ဘ၀မွာ သင္ေရာေသရင္ ဘာေတြ ယူသြားႏုိင္မလဲ ။ ဘာမွ မယူႏုိင္ၾကပါဘူး ။ အပူ နဲ ့ေသာက ေတြ ယူေဆာင္သြားၾကရင္လည္း ေသရင္ငရဲ ဆုိတာ ဘုရားေဟာတရားေတြ မွာ သတ္ေသပါ ။ ေက်ာက္ကြင္း အေရးေတာ္ပုံ စာအုပ္ဖတ္တယ္ဆုိရင္ပဲ ေတာ္ေတာ္ ဗဟုသုတ ရခဲ့ပါတယ္ ။ လူေတြဘာေၾကာင့္ သူ ့ဘာသာ ကုိ့ဘာသာ ေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူး ျငင္းေနၾကသလဲ ။ လူေတြရဲ အတ္တ နဲ ့မာန ေတြေၾကာင့္ပါ ။ ဘုရား ကေတာ့ မေဟာခဲ့ပါဘူး ။ ဘယ္ဘာသာ ကုိးကြယ္ေစ ဆုိတဲ့အစြဲ မေဟာခဲ့ပါဘူး ။ ေသခ်င္းတရားနဲ ့ မျမဲတရားကုိ လတ္ကုိင္ထားဘုိ ့ အပူအပင္ ေသာကကင္းေ၀းရာ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ နိဗ္ဗန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားပဲ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တယ္ ။ လူ ့ေလာက ဆုိတာကလည္း အဆြဲအမ်ဳိးမ်ဳိး ယုံၾကည္ရာအမ်ဳိးမ်ဳိး ဘာသာအမ်ဳိးမ်ဳိး ဆုိေတာ့ လူေတြရဲ ့ စိတ္ကုိ ေျပာင္းလဲဘုိ ့ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး ။ ရင္ထဲက ျဖစ္တည္လာတဲ့ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မွဳ ့သာ တရားအစစ္ပါ ။ ဘာသာခ်င္း ဘာေၾကာင့္တုိက္ခုိက္ေနၾကသလဲ ။ ဘာေၾကာင့္ အျမင္မၾကည္အမုန္းထားေနၾကတာလဲ ဆုိတာ နားမလည္ႏုိင္ပါဘူး ။ အားလုံး တူညီေသာ အခ်က္က ေသရင္ဘာမွ ယူသြားလုိ ့ မရပါဘူး ။ လူတုိင္းက ေသမ်ဳိးပါ ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာပါေစ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရာထူးၾကီးပါေစ ေသခ်င္းတရားကုိမတား နုိင္ၾကပါဘူး ။ ငါအစြဲေတြ ဘာေၾကာင့္စြဲေနၾကသလဲ ။ ငါဘာသာ ငါ့ဘာသာ သာ အေကာင္းဆုံးလုိ ့ေျပာေနယုံနဲ ့ မပီးေသးပါဘူး ။ ကုိ ့ ကုိယ္ ကုိ ေရာေမးဘုိ ့ လုိလာပါပီ ။ ကုိဘာလူ မ်ဳိး ဘယ္ဘာသာ ကုိးကြယ္သလဲ ။ ရင္ထဲက လာတဲ့ကုိးကြယ္ယုံၾကည္မွဳ ့လား ဆုိတာ ေမးဘုိ ့သင့္ပါတယ္ ။ တစ္ကယ္ေရာ ဦးထိတ္ထား သာသနာအက်ဳိး သယ္ပုိးေနသလားလဲ ေမးသင့္ပါတယ္ ။ က်ဳပ္ဆုိရင္လည္း ကုိ ့ကုိယ္ကုိ အျမဲစင္းစားတယ္ ။ ငါ ဗုဓဒ ဘာသာစစ္စစ္ ျဖစ္ပီး သာသနာအက်ဳိး သယ္ပုိး ထမ္းရြက္ေနပီ လားလုိ ့ေမးမိပါတယ္ ။ မိရုိးဖလာ ကုိးကြယ္မွဳ ့က ဆင္းသတ္လာပီး ၇ ႏွစ္သားမွာ ရွင္ျပဳ ဘုန္းၾကီးစာ သင္ယူခဲ့တာကုိး ။ လူဘ၀ ပူေလာင္တာေတြ ေရာပီး ဘာသာ ကုိအားနဲလာပါတယ္ ။ မျဖစ္သင့္ပါဘူး ။ သာသနာ အက်ဳိး ထမ္းရြက္ရမဲ့ တာ၀န္က က်ဳပ္တုိ ့တာ၀န္ေလ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ေရာင္၀ါး၀ါး လုပ္ေနလုိ ့ မျဖစ္ပါဘူး ။ တစ္ျခားဘာသာ ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားေနမဲ့ အစား ကုိ ့ဘာသာ ကုိ ့သာသနာ ကုိအေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ကုိ့ကုိယ္ ကုိ စံျပျဖစ္ေအာင္ က်ဳိးစားေနသင့္ပါတယ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့အသတ္တစ္၀တ္က်ဳိး ေနပါပီ ။ လူငယ္ေတြ ဘာသာေရးအားနဲ လာတယ္ဆုိတာ သတ္ေသပါပဲ ။ ေခတ္ကတုိးတတ္လာတာကုိး ။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြလဲ ကားေတြတုိက္ေတြနဲ ့ တုိးတတ္လာတယ္ ဗ် ။ ေခတ္တုိးတတ္လာတာနဲ ့ ျပဳိင္ဆုိင္မွွဳ ့ ေတြလာပါေရာ ။ ဘယ္ေလာက္ျပဳိင္ဆုိင္ၾက ပါေစ လူတုိင္း ရင္ထဲက ယုံၾကည္မွဳ ့ ကုိ အတင္းေျဖာက္လုိ ့မရပါဘူး ။ လူတုိင္းက ေသရင္ဘာမွယူမသြားႏုိင္ၾကပါဘူး ။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ အတ္တ ေတြ ကုိဘုရားေဟာ တရားနဲ ့ အညီ ေရွာင္ရွားၾကရင္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနၾကရင္ မြန္ျမတ္ပါတယ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့ေသရင္ ဘာေတြ ယူသြားမလဲ ။ ေပွ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ ့ အပူအပင္ ကင္းတဲ့ ေသဆုံးမွဳ ့ ဟာ နိဗ္ဗန္ ဆုိတာ မမွားပါဘူး ။ လူတုိင္းေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြ ကင္းႏုိင္ပီလား - - -က်ဳပ္တုိ ့ ဗုဓဒ ဘာသာသည္ ေအးခ်မ္းမြန္ျမတ္ေသာ ဘုရား တရားေတာ္နဲ ့အညီ က်င့္က်န္အားထုတ္တဲ့ ဘာသာ လူတုိင္းကုိ အမုန္းမထားသလုိ ေဒါသေတြ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေစတဲ့ ဘုရားတရားေတာ္ေတြက သတ္ေသပါ - --

ေမာလည္းမေမာႏုိင္ ရွက္လည္းမရွက္ႏုိင္ ေတာ့ ။ ခ်ဳံေကာင္းေကာင္းလည္း ရွာမေတြ ့ ပုဆုိးလဲ ရအုန္းမွာေလ ။ အိမ္သာက လည္းမေတြ ။ ပင္ပန္းသ မွ်ေရေသာက္မယ္ဆုိေတာင္ ေရအုိးမေတြ ့ ။ ျပသနာ ဗ်ာ ။ ရြာမဆုိ ဘယ္ေနရာၾကည့္ ၾကည့္ ေရအုိးေတာ့ ေတြ ့တယ္ေလ ဗ်ာ ။ ေရ၀ယ္မယ္ဆုိေတာ့လည္း ဆုိင္ထဲ၀င္ဘုိ ့က မျဖစ္ႏုိင္ ။ ဘယ္ေလာက္ဆုိးလုိက္တဲ့ ဘ၀လဲ ဗ်ာ ။ ေအာ္ - - - ရန္ကုန္ ရန္ကုန္ ။ ေတာ္ေတာ္ အေသက်ပ္ အေနက်ပ္ ရန္ကုန္ပါလားဗ်ာ ။ ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ ပုဆုိး ကေတာ့လဲကုိ လဲရမွာ ဗ် ။ ဗုိက္ဆာတာေတာင္ ထမင္း၀င္မစားရဲ လက္ဖတ္ရည္၀င္မေသာက္ရဲ တဲ့ ဘ၀ ဗ် ။ အၾကံတစ္ခု ထြက္လာပါပီ ။ လက္ဖတ္ရည္ဆုိင္ၾက ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ လူအ၀င္အထြက္မ်ားတယ္ေလ ။ ကြမ္းယာဆုိင္ဆုိ လူအ၀င္အထြက္နည္းတာကုိး ။ အရဲစြန္ ့ပီး ကြမ္းရာဆုိင္ေနာက္ကပဲ လဲရေတာ့ မွာေပါ့ ။ ေမွာင္ရိပ္ခုိခ်င္းက ေန အလင္း၀င္ဘုိ ့ သင့္ပါပီ ။ လူျမင္မခံရဲ တဲ့ ဘ၀ကေန လူေတာထဲ တုိးရေတာ့မွာကုိး ။ အနီးစပ္ဆုံး ကြမ္းယာဆုိင္ ခ်ည္းကပ္လုိက္ပီ ဆုိပဲ ။ လူေတြ ၾကည့္ပီး ျပဳံးၾကတာကုိး ။ က်ဳပ္ပုံစံလဲ ၾကည့္ေလ ။ လတ္ထဲမွာ အထုတ္ႏွစ္ထုတ္ ။ ပုဆုိးက ကန္ေတာင္းက်ဳိက္ ။ လူကလည္း ေျပးထားတာဆုိေတာ့ ေခြ်းေတြနဲ ့မဲေနတာကုိး ။ ကန္ေကာင္းတယ္ပဲ ေျပာရမယ္ ။ သူခုိးဆုိပီး ၀ုိင္းမရုိက္တာပဲ ကံေကာင္းလွပါပီ ။ ခပ္တည္တည္ေပါ့ ။ ရုပ္ခံက အဓိကေလ ။ ရုပ္က ေၾကာက္ဆုတ္ ေၾကာက္ဆုတ္ လုပ္ေနရင္ -- ရြာမွာဆုိ ႏြားသူခုိး ။ ျမဳိ ့မွာဆုိေတာ့ ေခြးသူခုိးဆုိပီး ၀ုိင္းအရုိက္ခံရမွာကုိး ။ ခပ္တည္တည္ေပါ့ ။ မ်က္မွန္ပါရင္မ်က္မွန္ေတာင္ တတ္ထားခ်င္လုိက္ေသး ။ -- အမ ကြမ္း တစ္ရာဘုိးေလာက္ေပး ပါ ။ ဂ်မ္း - -။ ေကာင္မေလးက က်ဳပ္ကုိ ၾကည္လုိက္ေသး ။ က်ဳပ္ကလည္း ခပ္တည္တည္ေပါ့ ။ အမ ခဏ ။ သူကေတာ့ ၾကည့္ေနတယ္ ဗ် ။ က်ဳပ္ကလည္း ဘယ္ရမလဲ ။ အ၀တ္ထုတ္ကုိ ခ် ပုဆုိးရွာရမွာကုိး ။ အ၀တ္ထုတ္ခ်တယ္ ဆုိရင္ပဲ - -။ အကုိ ့ - --ဒီေနရာ က စီပင္နယ္ေျမ နဲ ့မလြတ္ဘူး အကုိ ့ ။ မ်က္လွည့္ ျပလုိ ့ မရဘူး -- က်မ ပါ ေျပာင္းေနရအုန္းမယ္ အကုိရယ္ ။ ဒီ ့အျပင္ ေနရာ သြားျပပါေနာ္ - ။ အဲ - --ဟုတ္ပါဘူး ခ ဏ ပါ ။ ရွာစရာေလး ရွိ ့လုိ ့ ေနာ္ ။ အေရးထဲ ေဘးက ကေလးေတြ ကလည္း မ်က္လွည္ျပမယ္ ထင္ပီး အကဲခတ္ေနတာကုိး ။ က်ဳပ္ကလည္း ဘရမလဲ ။ အထုတ္ ကုိဖြင့္ ရွာရေတာ့ တာေပါ့ ။ ပဆုိး ပုဆုိး ။ အေရးထဲ ေအာက္ေရာက္ေနတယ္ ဗ် ။ မထူးေတာ့ အတင္း ဖြပီး ႏုတ္ရေတာ့တာေပါ့ ။ ပါလာပါ ပီ ။ ပုဆုိး ။ ေတြ ့တဲ့ ပုဆုိးပဲ ယူလုိက္ပီး ။ အရင္ပုဆုိး ေျဖခ်လုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ - -။ အကုိ ကြမ္း - --ဟင္ - -အယ္ ။ ေကာင္မေလး ရွက္သြားတယ္ထင္ပါတယ္ ။ ဟုိဘတ္လွဲ ့ ေျပးသြားတယ္ ။ သူလည္း ျမင္သြားတာကုိး ။ ပုဆုိး အျပဲ ၾကိးကုိ ။ က်ဳပ္လဲ ဘယ္ရမလဲ ဘယ္သူမွ ဂရုမစုိက္ႏုိင္ေတာ့ ။ ေအာက္က ပုဆုိး ပါးဆပ္ကကုိက္ ထုတ္ထားတဲ့ ပုဆုိး ၀တ္လုိက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ - -။ အရူး ၾကီး အရူးၾကီး ဆုိပီး ကေလးေတြ က်ဳပ္ကုိၾကည့္ပီး ရယ္ေနၾကတာကုိး ။ သူတုိ ့လဲ ဂရုမဆုိက္ႏုိင္ ပုဆုိး ခြ်တ္ အျမန္လဲလုိက္ေတာ့ တာေပါ့ ။ အမ ကြမ္းေပးလုိ ့ရပီ ။ ေကာင္မေလး ရဲရဲတင္းတင္း ၾကည့္ရဲသြားပါပီ ။ ကြမ္းတစ္ရာ ကံတြင္းငုံ လုိက္ရင္း က်ဳပ္အထုတ္က်ဳပ္ျပန္ပိတ္ ပါတ္ဆံ ထုတ္ပီး ။ ရွင္းလုိက္ေတာ့တာေပါ့ ။ ကံ ဆုိးျပန္ပီ ။ ပုဆုိး အေကာင္းထုတ္ပါတယ္ဆုိမွ အိမ္က ထည့္ေပးလုိက္တဲ့ အဖာနဲ့ ေရလဲ ပုဆုိး ၾကီးျဖစ္ေနတာကုိး ။ ျပသနာေတာ့ မရွိ ့ ။ အရင္ပုဆုိးေလာက္ေတာ့ မဆုိး ။ အဖာ ကုိ ့ေရွ ့လွည့္ ၀တ္အဆင္ေျပတယ္ေလ ။ က်ဳပ္အထုတ္ က်ဳပ္ဆြဲပီး လိတ္ျပာသန္ ့သန္ ့ သြားလုိ ့ရပါပီ ။ ကားေတြ ျမင္တဲ့ အရပ္ ဘယ္ေရာက္လုိ ့ ေရာက္မွန္းေတာ့ မသိ ။ အေျခာက္ ေတြ ျပသနာရွာလုိ ့ စိတ္ထင္ရာသြားလုိက္ တာဘယ္ေရာက္လုိ ့ ေရာက္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနတာေပါ့ ။ ကားေတြ ျမင္တဲ့ အရပ္ပဲ သြားရင္း ။ ေရခဲေရ ေရခဲေရ ဆုိတဲ့ လမ္းေဘးက ေစ်းေရာင္းသံၾကားမွ ေရေတြ ဆာလာပါပီ ။ ၀င္ေသာက္တာေပါ့ ။ ကုိယ့္ ၀မ္းကုိေတာ့ အငတ္မခံႏုိင္ပါဘူး ။ အန္တီ ေရခဲေရ တစ္ဘူး္ေပးပါ ။ ေရခဲေရ ဆုိေတာ့ ေရခဲေရဘူး ထင္တာကုိး ။ ခုေတာ့ ေရခဲတုန္းၾကီး အေပၚေရေလာင္းခ်ပီး ေအာက္က ခြပ္နဲ ့ခံထားတာကုိး ။ ေရာ ့ တဲ့ ေရခဲေရ ထည့္ထားတဲ့ ခြပ္ ဗ် ။ ဆုိးေတာ့ မဆုိး ေအးေတာ့ေအးဗ် ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခြပ္ ၅၀ သုံးခြပ္ ၁၀၀ တဲ့ ဗ်ာ ။ မထူးေတာ့ ထမင္းလြတ္ ၁၀၀ ဘုိး သုံးခြပ္ ခ်လုိက္တာေပါ့ ။ ေတာသား ဗ် မင္းတုိ ့ ျမုိ ့သားေတြ ထက္ေတာ့ လည္ပါတယ္ေနာ့ ။ ဟုတ္တယ္ေလ က်ဳပ္က မစစ္ပဲ ၁ ခြပ္ေတာင္အပုိရတာကုိး ။ က်ဳပ္လဲ ဘယ္ရမလဲ ျမင္သမွ် ကားအကုန္တား - -။ တစ္စီးမွ မရပ္ဘူး ဗ် ။ အခ်ဳိ ့ စပယ္ရာေတြ က်ဳပ္ကုိ ဘုၾကည့္ ၾကည့္သြားေသးဗ် ။ က်ဳပ္ဘာမွားသလဲ က်ဳပ္တုိ ့ရြာမွာ ဆုိ ကား ဘယ္နားက တားစီး စီး စီးရတယ္ေလ ဗ်ာ ။ ခုေတာ့ ဗ်ာ ျမဳိ ့ဆုိပီး ဘ၀င္ျမင့္ေနၾကတာကုိး ။ တစ္စီးမ် ရပ္မေပးေတာ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ က်လာပါပီ ။ ကားတုိင္း မရပ္တာေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ ။ လူေတြကလည္း က်ဳပ္ကုိ အထူးအဆန္း ၾကည့္ေနတာကုိး ။ အရူးမွတ္ပီး ဘာမွလာမေျပာ ။ အရူးစိတ္ခ်မ္းသာ ေအးေရာဆုိပီး ထင္ပါတယ္။ ကြမ္းရာ ဆုိင္ကြမ္း ၀ယ္ရင္းေမးၾကည့္မွ အဆင္ေျပမွာ ကုိး ။ အကုိ - -ၾကီး ကြမ္း တစ္ရာဘုိး ဂ်မ္း -- ။ အကုိၾကီး ဒီမွာ ကားေတြ က်ဳပ္တားေနတာ ဘာလုိ ့မရပ္တာလဲ ဗ် ။ ေဟာ ဗ်ာ က်ုပ္ကုိၾကည့္ပီး ရယ္ေနတာကုိး ။ ညီေလးက အညာကလား ။ မဟုတ္ပါဘူး ။ ကြ်န္ေတာ္က ရြာက ခုမွတတ္လာတာ ။ က်ဳပ္အကုိစီလာ တာဗ် ။ ေအာ္ ဒါ့ေၾကာင့္ကုိး ။ ညီေလး ဟုိးမွာျမင္လား ။ ဟုတ္ - -အဲဒါ ကားမွတ္တုိင္ ကြ ။ ေအာ္ ကားမွတ္တုိင္တဲ့ ။ ၾကားဘူးပါဘူး ဗ်ာ ။ ခုမွ ၾကားဘူးတာကုိး ။ ေအာ္ -- ဟုတ္ ေက်းဇူး အကုိ ့ ။ ကြမ္း ဘုိးေပးပီး ခရီးဆပ္ရျပန္ပါပီ ။ အထုတ္ေတြကလည္း ေလး ။ ဆန္အိတ္ကလည္း ေလး လတ္ေမာင္းေတြ ေတာင္ေအာင့္ေနပါပီ ဗ်ာ ။ အေမ့ေရသားအျဖစ္ကုိ ၾကည့္လွည့္ပါအုန္း လုိ ့ေျပာလုိက္ခ်င္ပါတယ္ ။ ခရီးေတြ ဆပ္လမ္းေတြ ေလွ်ာက္ရတာလည္း ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မွန္းမသိ ။ - -နာရီမပါေတာ့ ေနကုိပဲ ၾကည့္ရတာကုိး ။ အရိပ္ေတာင္ ေဆာင္းေနပါပီ ။ ကားမွတ္တုိင္ ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ။ ထုိင္ခ်င္ေနပါပီ နားခ်င္ေနပါပီ ။ ကားတစ္စီး က ေရာက္ေရာက္ စပါယ္ရာက ေအာ္ေတာ့တာကုိး ။ မွတ္တုိင္မွာ လည္း လူျပတ္ေနေတာ့ က်ဳပ္ကုိ ေအာ္ေျပာေနတာ အားနာစရာၾကီး ။ မထုိင္ေတာ့ ဆုိင္းဘုတ္ေတြလဲ မၾကည့္ႏုိင္ေတာ့ ။ ေတြ ့တဲ့ ကားေပၚ တတ္ထုိင္လုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ။ ကားက ထြက္ပါပီ။ - -ကဲ - ကဲ ကဲ ကားခေလးေတြ ကားခေလးေတြ မရွင္းရေသးသူေတြ ရွင္းထားမယ္ ။ ကားခုိးစီးမယ္ေတာ့ မၾကံနဲ ့ ။ လုပ္ထား လုပ္ထ ား တုိးထား တုိးထား ။ ပါးစပ္ စက္တပ္ထားနည္း ကား ေျပာေနလုိက္တဲ့ ပါးစပ္ တစ္ခ်က္မွ မနား ။ ေဘးလူေတြ ၾကည့္ေတာ့လည္း ေထြေထြထူးထူး မေျပာ ။ ပါတ္ဆံထုတ္ေပးလုိက္တယ္ ဗ် ။ က်ဳပ္လည္း ဘယ္ရမလဲ ၂၀၀ ထုတ္ေပးလုိက္တာေပါ့ ။ ကားစပယ္ရာ ကလည္းမေမး ။ ဘယ္သြားမယ္ဆုိတာ ကုိမေမး ။ က်ဳပ္က လည္း မေမးမိ ။ ပင္ပန္းေနတာနဲ ့ စကားလဲမေျပာ ႏုိင္ ။ ကားက ေမာင္းေနတာကုိး ။ က်ဳပ္လည္း ပင္ပန္းတာနဲ ့ ေမွးလုိက္တာေပါ့ ။ အိပ္ေပွ်ာ္သြားတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ညီေလး ညီေလး ထထ အေ၀းေျပးေရာက္ ပီ တဲ့ ။ မ်က္လုံးေတြ ျပဴး အိပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေျပာက္သြားတာကုိး ။ ဗ်ာ ။ အကုိ ဘယ္အေ၀း ေျပးလဲ ဟင္ ။ ေအာင္မဂၤလာ ။ ဗ်ာ - --။ အကုိကလည္း ခုမွ ကြ်န္ေတာ္က ရန္ကုန္ တတ္လာတာ ။ စပယ္ရာလည္း မ်က္လုံးျပဴး သြားတာေပါ့ ။ sorry ကြာ ငါလည္းမေမးမိဘူး ။ အထုတ္ေတြ နဲ ့ဆုိေတာ့ အေ၀း ေျပးမွတ္လုိ ့ ကြ ။ ဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္ကကုိး မေမးမိတာပါ ။ ဒါနဲ ့ မင္းက ဘယ္သြားရမွာတုန္း ။ ေဟာဗ်ာ ။ ခုမွ က်ဳပ္အကုိလိပ္စာ ျပန္ရွာရေတာ့တာေပါ့ ။ ေခါက္ပါတ္ဆံ အိတ္ကေလး ေျဖလုိက္ရင္း ။ ေဂ်ာ္က်က် အိတ္အတြင္း က စာရြက္အေခါက္ကေလး ထုတ္ၾကည့္မိေတာ့ တယ္ ။ လႈိင္သာယာ က်န္စစ္သား အိမ္ရာ ဆန္းပြင့္အေဆာင္ ။ အကုိ ကြ်န္ေတာ္ လႈိင္သာယာ သြားရမွာ ။ အင္း ငါတုိ ့ကားက ေတာ့ အင္းစိန္ပဲ ေရာက္တာ ။ ၄၃ ဒုိင္နာ ကုိစီး ကြ ။ ဟုတ္ ။ ေအာ္ ကားစပယ္ရာ ကုိ ေက်းဇူးတင္လုိ ့မဆုံး ။ ခုမွ က်ုဳပ္မွာ လမ္းမွန္ ကားမွန္ေရာက္သြားတာကုိး ။ ဂိတ္ထုိးထားတဲ့ ၄၃ ကားေလးေပၚ တတ္ထုိင္ရင္း က်ဳပ္ခရီး အတြက္ေတြးေနမိပါတယ္ ။ ကားစထြက္ေတာ့ ေနေတာင္ေစာင္းေနပီ ။ မနက္တင္ေရာက္ရမဲ့ ခရီး ကုိ တစ္ေနကုန္ သြားတဲ့ က်ဳပ္ အေတြ ့အၾကံဳ ေတြကမနည္း ပါ ။ အိတ္လည္းမအိတ္ခ်င္ေတာ့ ။ ကားစပယ္ရာကုိ လႈိင္သာယာ ဘုရားလမ္း ခ်ေပးဘုိ ့ တစ္ဖြ ဖြ မွာရင္း ။ လမ္းေဘး ဆုိင္းဘုတ္ေတြ က ၾကည့္လုိ ့ေကာင္း ဗ် ။ ျမင္ျမင္သမွ် ဆုိင္းဘုတ္ေတြ က အေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိး ။ လုိင္းကားေတြ ၾကည့္ေတာ့ လည္းလူ အျပည့္ ။ ခုိ စီးေနလုိက္ၾကတာ စပ္ကထဲကအတုိင္း ။ တုိ ့လုိ တြဲေလာင္း ။ သူရဲေကာင္းၾကီးေတြ ။ က်ဳပ္ဆုိရင္ေတာ့ စီးရဲမယ္မထင္ ။ သူတုိ ့ကုိၾကည့္ က်ပ္သီးေတြ ထရင္း ။ တုိးထား တုိးထား ။ အထုတ္ၾကီးေတြ ခုန္ေအာက္ထည့္ ကေလးရွိ ့ရင္ ပုိက္ထား ။ တုိးထား ဗ်ာ တုိးထား ။ အားနာ အားနာ ပါ။ စီးပြားေရးလုပ္ေနတာ ဟန္းနီးမြန္းထြက္ေနတာမဟုတ္ဘူး ။ ေဟာဗ်ာ ။ ေျပာလုိက္တဲ့ စကား တစ္စပ္မွ မရပ္ ။ ကားစပါယ္ရာ ပြစိပြစိ နဲ ့ လူေတြစီေနတာကုိး ။ သူဟာသူေျပာ သူ ့ဟာသူေျဖနဲ ့ ဘာေတြမွန္းမသိ ့ ။ က်ဳပ္လည္း အ၀တ္ထုတ္ကေလး ပုိက္ရင္း ကားစပါယ္ရာကုိ မ်က္ေျခပ်တ္ခံလုိ ့မရ။ အကုိေရ လႈိင္သာယာ ပါတယ္ေနာ္ ဘုရားလမ္း ပါတယ္ဆုိပီး တစ္ဖြဖြ ေျပာေနမိတယ္ ။ ေဘးကလူ ေတြက သူတုိ ့အပူနဲ ့ သူတုိ ့ဆုိ္ေတာ့ က်ပ္သပ္ညပ္ပိတ္ေနေတာ့ က်ဳပ္လည္းဂရုမဆုိက္ႏုိင္ ။ က်ဳပ္ကလည္း ဂရုမစုိက္ႏုိင္ ။ စပါယ္ရာကုိ လုိက္ၾကည့္ရင္း က်ဳပ္ဆင္းမဲ့ မွတ္တုိင္အတြက္ တစ္ဖြဖြ ေျပာေနမိတယ္ - --။ ( ေနာက္ရက္မွ ဆက္ေရးေတာ့မယ္ ဗ်ာ )

က်ဳပ္ ဆင္းရေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ ရင္ေတြခုန္တာေပါ့ ။ ရန္ကုန္ဆုိတာလည္း ခုမွေရာက္ဖူး ဆုိေတာ့ ရထားက လည္း slow နဲ ေမာင္းေနေတာ့ ဆင္းရမယ္ဆုိေတာ့ မဆင္းရဲ တစ္ေၾကာင္း ။ စိတ္ပ်တ္ပါတယ္ ဗ်ာ ။ အေရးထဲ ခပ္စြာစြာ အေျခာက္ၾကီးက ပဲ က်ဳပ္အထုတ္ေတြ ကုိပစ္ခ်လုိက္တယ္ ဗ် ။ သူကပဲ လူတတ္ၾကီးလုပ္ပီး ။ ေဟာ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္မွာ ဘာမွေျပာခြင့္ မရ ။ က်န္တဲ့ အေျခာက္ေတြ ဆင္းကုန္ပီ ဗ် ။ သူတုိ ့က စီးေနၾက ထင္ပါတယ္ ။ အားလုံးအဆင္ေျပၾကတယ္ ။ က်ဳပ္မွာ ပုဆုိးကန္ေတာင္းက်ဳိက္ပဲ က်ဳိက္ရေတာ့မလုိ ။ ရြာမွာ လွည္းေမာင္းတုန္း က အဆင္ေျပဗ် ။ ခုန္ဆင္း ခုန္တတ္ ျပသနာမရွိ ။ ရထားၾက မွ ။ က်ဳပ္မွာ အေျခာက္ထက္ေၾကာက္တဲ့ အေျခာက္ၾကီးျဖစ္ေနပါပီ ။ ရွက္လည္းရွက္စရာ ဗ် ။ ရထားေပၚေစ်းသာေရာင္းစားရင္ ျမန္ျမန္မေသေတာင္ ထမင္းငတ္မွာ ဗ် ။ ထားပါ က်ဳပ္ေၾကာက္တယ္ေပါ့ ။ ရႈးရႈးေပါက္ခ်င္သလုိ အီးေပါက္ခ်င္သလုိ ။ ေၾကာက္ေနတာကုိး ။ ခပ္စြာစြာ အေျခာက္ၾကီးက ပဲ က်ဳပ္ကုိၾကည့္ပီး စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး ထင္ပါတယ္ ။ သူကအရင္ဆင္းပီး က်ဳပ္ကုိဆြဲ ခ်တယ္ဗ် ။ က်ဳပ္ေခါင္းထဲ ေတာ့ အမွတ္တမဲ့ ဆုိေတာ့ ရိပ္ကနဲ့ ။ ရထားကသြားေနတာပဲ ဗ်ာ ။ လူက်ေတာ့ ဘယ္က်ေတာ့ မလဲ ။ သူအေပၚ ပစ္က်တာေပါ့ ။ ကံေကာင္းလုိ ့ ရထားမၾကိတ္ ။ က်ဳပ္က သူအေပၚ ခြလွ်က္ေမွက္ခုန္ပစ္က်တာေပါ့ ။ ဘူတာကြန္ဂရစ္ နာေတာ့ နာတာေပါ့ ။ က်ဳပ္ကဒါေလာက္မဟုတ္ ။ အေျခာက္ၾကီးက ေအာက္ကေလ ။ လူေတြ၀ုိင္းၾကည့္ေနေတာ့ က်ဳပ္ကရွက္တာေပါ့ ။ ေတာသားပဲ ဗ် ရွက္တာေပါ့ ။ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးတာကုိး ။ အေျခာက္ၾကီးက အတင္းကုန္းထ ဖုန္ေတြ ခါ ပီး ။ မနာတဲ့ ပုံစံဗ်။ က်ဳပ္ကုိ သံေယာဇဥ္ေတာ့ ၾကီးရွာတယ္ ။ ေမာင္ေရး ဘာျဖစ္သြားေသးလဲတဲ့ ။ က်ဳပ္ကလည္း ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္နားထဲ ၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားလုိက္ရတာက ဒီအတြဲေတြ ေသေၾကာင္းၾကံစရာရွား လုိ ့ လူျမင္ကြင္းဘူတာမွ လာပီးေသေၾကာင္းၾကံ ရလားတဲ့ ဗ်ာ ။ ေဟာဗ်ာ ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ ့ ျပသနာကုိ မစင္းစားပဲ ေျပာရက္လုိက္တာ ။ ရွက္ရွက္နဲ ့ကုန္းထတယ္ဆုိရင္ပဲ ။ အေဖကေနအကုိ အကုိကေန က်ဳပ္ အလွဲ ့က် ၀တ္လာတဲ့ ဘုိးဖြားပုိင္ ပုဆုိး ထက္ျခမ္းကြဲေနပါပီ ။ ၾကာပီပဲ ဗ်ာ ။ ပုဆုိးကြဲတာ ျပသနာမရွိ ့ ။ ဒီပုဆုိး က်ဳပ္လတ္ထက္က်မွ ထက္ျခမ္း ျပဲတယ္ဆုိေတာ့ က်ဳပ္မွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာကုိး ။ စိတ္မေကာင္းယုံကလြဲပီး ဘာတတ္ႏုိင္မွာတုန္း ။ လူေတြ၀ုိင္းၾကည့္ေနတယ္ဆုိေတာ့ လည္း ပုဆုိးအသစ္ကလည္းလုိမရေသး ။ သတိရလုိ ့ အထုတ္ၾကည့္မိေတာ့ အထုတ္ႏွစ္ထုတ္က အေျခာက္ေတြလတ္ထဲမွာ ။ ေဟာဗ်ာ ။ က်ဳပ္မ်က္ႏွာ ဇီးရြက္ေလာက္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အေျခာက္ေတြက တစ္မ်ဳိး ။ ေအာ္ - - ။ က်ဳပ္ရြာမဟုတ္လုိ ့ အရာရာကုိသီးခံေနရတာ ။ က်ဳပ္လည္း ကန္းေတာင္းက်ဳိက္ ပီး က်ဳပ္အထုတ္ေတြ သြားယူ ရတာကုိး ။ ခပ္တည္တည္ နဲ ့ ကုိ ့အထုတ္ကုိေစာင့္စြဲ ပီး ခရီးဆက္မယ္ေပါ့ ။ ဘယ္အခ်ိန္ထဲ က အျမင္ကပ္ေနလဲ မသိတဲ့ ဘူတာေစာင့္ရဲေတြ က်ဳပ္တုိ ့ကုိလာေခၚပါေရာ ။ စီးကမ္းပ်တ္ လုိ ့တဲ့ ဗ်ာ ။ အာ - -- အာ - -နဲ ့ က်ဳပ္မွာ ဘာမွ ေျပာခ်ိန္မရ ။ ရုံးေရာက္မွ ရွင္းတဲ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္မွာ ကန္းေတာင္းက်ဳိက္နဲ ့ပဲ လုိက္ရတာေပါ့ ။ ပုဆုိး ျဖန္လုိ ့ မွမရတာကုိး ။ ငယ္ေဖၚ ေတြေရာ ဖြားဘက္ေတာ္ေတြ ပါ အကုန္ ျပဴကုန္မွာကုိး ။ ရြာမွာ မရွက္ေပမဲ့ ကုိ ့နယ္မဟုတ္ေတာ့ လဲရွက္တာေပါ့ ။ ဘယ္ေလာက္ရွက္လုိက္မလဲ ဗ်ာ ။ ရွက္ေနတဲ့ ၾကားက ရွက္ရွက္ၾကီးသာ ေပၚသြားရင္ ပုိရွက္စရာၾကီးေနာ္ ။ ေအာ္ငါ့နယ္ ဘ၀ဘ၀ - - -အေမ့ေရ သားအျဖစ္ၾကည့္လွဲ ့ပါအုန္းဗ်ာ ။ ဘူတာရုံး ေရာက္တယ္ဆုိပဲ မေမးမဆန္း ဗ်ာ ။ မင္းတုိ ့ အရမ္းခ်စ္ေနၾကသလားတဲ့ ။ ေဟာဗ်ာ ။ က်ဳပ္မွာ ေျပာခ်ိန္မရ ။ ခပ္စြာစြာ အေျခာက္ၾကီးက ပဲ လူတတ္ၾကီးလုပ္ပီး ရွင္းျပေနတာကုိး ။ မီးတုိ ့ မီးတုိ ့ စီးမဲ့ကမ္းမဲ ့ လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး ။ မီးေမာင္ေလးက ေၾကာက္ပီးမဆင္းရဲ လုိ ့ တြဲဆင္းလုိက္တာ ခုလုိျဖစ္သြားတာပါတဲ့ ။ ရွင္းျပေနတာကုိး ။ ရုံပုိင္ၾကီးလား ဘာၾကီးလဲေတာ့မသိဘူး ။ ၾကီးတဲ့အမွ ု ပေျပာက္ငယ္တဲ့အမွဳ ေသးေစ ဆုိတဲ့အတုိင္း -- အေျခာက္ေတြကုိ အျမင္ကပ္တယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒဏ္ေငြ တစ္ေရာက္ တစ္ေသာင္းတဲ့ ။ က်ုဳပ္မွာ မ်က္လုံးျပဴးတာေပါ့ ။ ဖုန္းဆပ္ေခၚ ဆုိေတာ့လည္း ဒီေခတ္လုိ ဖုန္းကမေပါေသး ။ က်ဳပ္အကုိေပးထားတဲ့ ဖုန္းကလည္း လမ္းေဘးဖုန္း ဗ် ။ အခ်ိန္ျပည့္လား အားမွာမဟုတ္ ။ က်ဳပ္မွာ အမ်ားဆုံးက်န္ ေလးငါးေထာင္ေပါ့ ။ ေဟာဗ်ာ ။ က်ဳပ္မွာ ငုိခ်င္သလုိ ရယ္ခ်င္သလုိ ။ အေမ့ကုိသာ တလုိက္ခ်င္ပါတယ္ ။ အေျခာက္ၾကီးကပဲ ေခါင္းေတြ ညိမ့္ပီး ဒဏ္ေငြေဆာင္မယ္ေပါ့ ။ က်န္တဲ့ အေျခာက္ေတြက အျပင္မွာ ဆုိေတာ့ ။ က်ဳပ္အတြက္ပါမယ္မထင္။ က်ဳပ္ကေတာ့ မ်က္ႏွာ ငယ္ေလး နဲ ့ ။ ဖမ္းလည္းဖမ္းပေစေပါ့ ဆုိပီး ပါတ္ဆံမထုတ္ေတာ့ ။ ပါတ္ဆံလည္း မျပည္တာကုိး ။ ဘူတာပုိင္ၾကီးက ပဲ ဟုိညီေလး အတြက္ကေရာ ဆုိေတာ့ - -က်ဳပ္ကုိ အေျခာက္ၾကီးက ေမးထုိးျပတယ္ ေပးလုိက္ေပါ့ ဆုိတဲ့ ပုံစံ ။ က်ဳပ္မွ မပါတာ ရယ္ျပရုံက လြဲပီးဘာတတ္ႏုိင္မွာလဲ ။ က်ဳပ္ရဲ ့ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္ေလး ကုိ အေျခာက္ၾကီးကပဲ ေရႊေဘာေတာ္က်ပီး အျပင္ကုိ ပါတ္ဆံ ထြက္ခ်ီးတယ္ဗ်ာ ။ အျပင္ကအေျခာက္ေတြကလည္း ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးလုိက္တယ္ ဗ် ။ ေရာ့ ဆုိပီး ဘူးတာပုိင္ၾကီး ကုိေစ်းေတာင္မစစ္ပဲ ေပးလုိက္ေတာ့ တာကုိး ။ ေၾသာ္ ျပသနာတစ္ခု သူတုိ ့ပဲ ရွင္းလုိက္ျပန္ပါပီ ။ အင္း ေနာက္မျဖစ္ေစနဲ ့ ဆုိပီး ျပန္လႊတ္လုိက္တာေပါ့ ။ က်ဳပ္မွာ ပုဆုိးကန္ေတာင္းက်ဳိက္ကေလး နဲ ့ ရွက္လည္းရွက္ေနပါပီ ။ မ်က္ႏ်ာလည္း ပူေနပါပီ ။ က်ဳပ္ အေျခာက္ေတြကုိ ပထုတ္ဘုိ ့ အၾကံေပါင္းစုန္ ထုတ္ရေတာ့တာကုိး ။ သူ တုိ ့ကလည္းသိတ္ကူညီခ်င္ေနၾကတယ္ ဗ် ။ က်ုဳပ္အခ်ဳိ သတ္ရေတာ့တာေပါ့ ။ ကုိၾကီး - --အဲ -- မမ တုိ ့ ကြ်န္ေတာ္ ပုဆုိးလဲအုန္းမယ္ ဗ် ။ အထုတ္ဆြဲ ပီး အိမ္သာဘတ္ထြက္လာတာေပါ့ ။ သူတုိကလည္း က်န္တဲ့ အေျခာက္က ဒီကေစာင့္ေနမယ္ဆုိပီး က်န္ခဲ့ တယ္ဗ် ။ ေမာင္ေလး ျမန္ျမန္လုပ္ဆုိပီး မွာလုိက္ေသးတယ္ ။ ခပ္စြာစြာ အေျခာက္ၾကီးက ေနာက္ကေရာင္ေပ ေရာင္ေပ နဲ့ ပါလာတယ္ ။ က်ဳပ္ကလည္းဘယ္ရမလဲ ။ ဆန္ထုတ္ကအစ အကုန္ယူလာတာကုိး ။ မ်က္လုံးကလည္း ေျပးပါက္ကုိၾကည့္ ေနတာေပါ့ ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဒီခ်ီးထုတ္ေတြ လတ္ကလြတ္ခ်င္ပါပီ ။ က်ား အိမ္သာ ေတြ ့ပီ ဗ် ။ က်ားအိမ္သာလည္းေတြေရာ အေျခာက္ၾကီးလည္း ရွက္သြားတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ဟုိဘတ္လွည့္ေနတာေပါ့ ။ မ အိမ္သာနဲ ့ က်ား အိမ္သာပဲ ရွိ ့တာေလ ။ အေျခာက္အိမ္သာဆုိပီး သီးသန့္ ေဆာက္မထားေတာ့ သူ ့အတြက္က ျပသနာ ။ ဒီအခြင့္အေရးပဲ အသုံးခ်ပီး ။ အ၀တ္လဲ မလဲေတာ့ ။ ရိပ္ကနဲ ဆုိပီး ရထားအတြဲ ေဟာင္းနားေျပးကပ္ လြတ္မဲ့ လမ္းဆုိပီး စီတ္ထင္ရာ ထြက္ေျပးတာေပါ့ ။ ဘာမွ မစင္းစားႏုိင္ေတာ့ ။ ျဖစ္သမွ် အေၾကာင္းအေကာင္းေပါ့ ဗ်ာ ။ ဆန္အိတ္ကလည္း ၾကာေတာ့ ေလးလာတယ္ ။ အ၀တ္ထုတ္ကလည္း ဆြဲရေသးဆုိေတာ့ ကုိယ္ခ်င္းစာၾကည့္ ေပါ့ဗ်ာ ။ လာခ်င္အုန္းဟဲ့ ရန္ကုန္ ။ အေမ့ေရ သားအျဖစ္ကုိၾကည့္လွည့္ပါအုန္း ။ နဖူးကေခြ်း မသုတ္နုိင္ ။ ပုဆုိးအေကာင္းမလဲ ႏုိင္ ။ ခုအခ်ိန္မွာ မရွက္ႏုိင္ေတာ့ ပါဘူး - -- ။ ( ေနာက္ရက္မွ ဆက္ေရးေတာ့မယ္ ဗ်ာ )

က်ဳပ္ကေတာ့ တစ္ဖတ္ပဲ ျမင္ေတာ့ တစ္ဖတ္အျမင္နဲ့ ပဲ ေရးမိပါတယ္ ဗ်ာ ။ ျပည္သူေတြ လုိလားေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာဘာလဲ ။ ထုိက္တန္ပီလားလုိ ့ စီးကမ္းရွိ ့ပီလား ။ ဘယ္လုိနည္းနဲ ့ ႏုိင္ငံတုိးတတ္ေအာင္လုပ္မွာ လဲ ။ အမ်ားၾကီး ပဲ ဗ် ။ က်ဳပ္က ေမးမိတယ္ဆုိေတာ့ ဆရာၾကီး လုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ မ်က္စိ ဆံပင္ေမႊး စူးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြ မ်ားတာကုိး ။ လူေတြ ေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံက ဒီီမုိကေရ စီလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေျခလွမ္းစလွမ္းေနတာ ေနာ္ ။ ကေလးေတြ လမ္းေလွ်ာက္သင္နည္း ကားေပါ့ ဗ်ာ ။ ယုိင္လုလု ကုိေတြ ပီးေလွ်ာက္ေနရတာပါ ။ ျပည္သူေတြ စီးကမ္းမရွိ ့တာ လဲ အပစ္မဟုတ္ဘူး ဗ် ။ ႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာ စီးမဲ့ကမ္းမဲ့ ေနခဲ့ ၾကတာကုိး ။ စစ္အစုိးရ ေခတ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ခ်စားမွဳ ေနာက္မွာ စီးကမ္းမရွိ ့မွဳ ့ ကအမ်ားၾကီး ။ ေဟာ ဗ်ာ ခ်စားမွဳ ့ ေတြရဲ ့ေနာက္ကြယ္က ဘယ္သူေတြ ေကာင္းစား လဲ ဆုိေတာ့ လည္း ခင္ဗ်ားတုိ ့ ျမင္တဲ့ အတုိင္းေနာ္ ။ ျပည္သူက မ်က္စိပိတ္နားပိတ္ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သူတုိ ့သားသမီးေတြ နဲ ့ သူတုိ ့ေတြက ႏုိင္ငံျခားမွာ ေတာင္ပညာ သင္ၾကတယ္ဆုိပဲ ။ မနာလုိ တာမဟုတ္ပါဘူး ။ က်ဳပ္လည္း ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ေတာ့ နားေတာ့မလည္ဘူး ဗ် ။ ဒါေပမဲ့ မတရား ဘူးလုိ ့ ထင္တာကုိး ။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္က တစ္ဖတ္ျမင္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ျပည္သူ ဘတ္ကပဲ ျမင္ၾကည့္တာကုိး ။ စာသင္ေက်ာင္းေတြ စုတ္ျပတ္ေနခ်ိန္ မွာ သူတုိ ့အိမ္ေတြ က သိန္းေထာင္ေပါင္းမနည္း ။ သူတုိ ့ေတြ ႏုိင္ငံျခားမွာ ေစ်း၀ယ္ထြက္ေနခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြ ကုိျပည္ပအားကုိး ပုဆိန္ရုိးတဲ့ ဗ်ာ ။ ထားပါ ပီးခဲ့ တာေတြ ပီးခဲ့ပီေပါ့ ။ အရင္ေခတ္ကုိ ျငိမ္းခ်မ္းပါတယ္ ဆုိပီး ျပန္ေနခ်င္တဲ့ လူေတြကရွိ ့ေသး ဗ် ။ ျပည္သူေတြ လည္းစီး ကမ္းလုိေသး ဗ် ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေျပာသလုိ ဒီမုိကေလစီ ရ တယ္ဆုိပီး လမ္းေဘး ေဆးရုိး လွမ္းခ်င္တဲ့ လူေတြကလည္း ရွိ ့ေသးတာကုိး ။ ျပည္သူေတြ ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္လာၾကတာ အားရစရာၾကီးေနာ္ ။ ဟုိတုန္းက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပုံ သိမ္းထားၾကေပမဲ့ ေပၚေပၚ ထင္ထင္ ကုိင္ရဲေနၾကပါပီ ။ ေခတ္ကေျပာင္းလဲ ေနတာကုိး ။ ဦးသိန္းစိန္ ေျပာင္းလဲမွဳက အားရစရာၾကီးပါ ။ လုိအပ္တာေတြ ရွိေနေသးတယ္ ဆုိေပမဲ့ အရင္ေခတ္နဲ ့ စာရင္ေတာ့ တုိးတတ္လာတာကုိး ။ တစ္ေယာက္ေကာင္းရုံနဲ ့ လည္း ႏုိင္ငံေတာ္ တုိးတတ္ေအာင္မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး ။ အားလုံးေကာင္းပါမွ ။ အားလုံးေကာင္း ဘုိ ့ဆုိတာ ကုိယ္ပုိင္အရည္ အခ်င္းနဲ ့ ကုိပုိင္စီး ကမ္းက လုိသြားပါေရာ ။ ကုိ ့ ကုိယ္ ကုိေတာင္ ေကာင္းေအာင္ မက်ဳိးစားႏုိင္ပဲ ႏုိင္ငံေတာ္ ေကာင္းေအာင္ လုပ္မယ္ဆုိေတာ့ လည္းရယ္စရာၾကီးေနာ္ ။ က်ဳပ္က ႏုိင္ငံေရးအစြဲ ေတာ့ မရွိ ့ ပါဘူ း ။ ျပည္သူ လူေနမွဳ ့ ဘ၀ နဲ ့ အလုပ္အကုိင္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏုိင္မဲ့ ဘယ္ပါတီ မဆုိအားေပးတယ္ ေနာ့ ။ ဒါေပမဲ့ အျမင္မေတာ္တာေတြ ေတြ ့ေနေတာ့ လည္း စာေရးမိပါေရာ ။ ျပည္သူ ပါပဲ ႏုိင္ငံေရး၀ါသနာ ပါတယ္ဆုိပါ ဆုိ ့ ။ ပါတီနာမည္ေတာ့ ထည့္ေရး ဘုိ ့ မသင့္ေတာ္ဘူး ဗ် ။ အားလုံးက ေကာင္းေအာင္က်ဳိးစားေနခ်ိန္မွာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အတြက္ဆုိေတာ့ လည္း မေကာင္းဘူး ဗ် ။ က်ဳပ္ေတြ ့ခဲ့ တဲ့ လူက ႏုိင္ငံေရး၀ါသနာပါတယ္ ။ တတ္ၾကြတယ္ ဗ် ။ ပါတီကလည္း အားကုိးတယ္ ။ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ဒါေပမဲ့ သူေျပာေနတာေတြ သူလုပ္ေနတာေတြ က အထင္လြဲစရာၾကီး ။ သူက အားတဲ့ အခ်ိန္တုိင္း မူးေနတာကုိး ။ အဲဒါ ကမဆုိးေသး ပါဘူး ။ သူကလည္း ေပစုပ္စုပ္ ဗ် ။ ပညာတတ္ မတတ္ တာေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး ။ ထားပါ ။ အေရးမၾကီးပါဘူး ။ မိသားစုၾကလည္း ေကာင္းေအာင္မၾကည့္ ႏုိင္ေသးဘူး ဗ် ။ က်န္ေသးတယ္ ရြာတုိ ့ ျမဳိ ့တုိ ့မပါေသးဘူး ။ သိတ္ေတာ့ ျပသနာ မရွိ ့ပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားၾကီး ဗ် ။ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနသူက အမ်ားၾကီးထဲ မွာ အမ်ားၾကီးေတြ ့ေနရေတာ့ ဘယ္လုိ ေကာင္းေအာင္လုပ္မွာလည္းလုိ ့ ေတြးပူမိပါတယ္ ။ တုိင္းျပည္ အနာဂါတ္ဆုိတာ မ်ဳိးဆတ္သစ္ေတြ ရဲ ့လတ္ထဲမွာပါ ။ ဒါေပမဲ့ စီးကမ္းမရွိ ့ၾက ဘူး ဆုိရင္ စီးကမ္းရွိ ့ေအာင္ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရက လမ္းမျပ ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ တစ္ျဖည္းျဖည္း နဲ ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေျပာ သလုိ ဖာႏုိင္ငံျဖစ္မွာပါ ။ ပညာေရး နဲ ့ စိတ္ဓါတ္စီးကမ္းက အဓိကပါ ။ က်ုပ္တုိ ့ႏုိင္ငံက ျပည္သူေတြ စီးကမ္းေကာင္းဘုိ ့ ေတာ္ေတာ္ လုိပါေသးတယ္။ ကုိႏုိင္မဆုိင္ လည္း ပါေနၾကတယ္ ။ ဆြမ္းၾကီးေလာင္း ၀ုိင္းသမ ခ်င္တဲ့ အေခ်ာင္စိတ္ဓါတ္ေတြ ကေၾကာက္ဘုိ ့သိတ္ေကာင္း ဗ် ။ ေႏြတုန္းက ပဲ ၾကည့္ပါ ။ ကုလား အေရးခင္းေပါ့ ဗ်ာ ။ အဓိက ဘာသာေရးအထိကရုန္း ။ ဘယ္ေလာက္ဆုိးလဲ ။ နစ္နာေတာ့ ျပည္သူ ကုိ ့ျပည္သူေတြပါပဲ ။ ေၾကာက္ဘုိ ့လည္းေကာင္းတယ္ ဗ် ။ ျပသနာ အစမွန္သမွ်က မထင္မွတ္တဲ့ အစေတြ ။ ႏုိင္ငံေရး လွည့္ကြက္ေတာင္ ထင္မိပါတယ္ ။ အားလုံး ကျဗဳပ္စဗ်င္းေတာင္း ျဖစ္ေနခ်ိန္ လတ္ပေတာင္းေတာင္စီမံ ကိန္း အာရုံေျပာင္းေစခ်င္လုိ ့လဲ ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ ။ ထားပါ က်ဳပ္က နားမလည္ဘူး ။ ပီးသြားပီပဲ ျပသနာ ေအးေနပီေလ ။ တုိက္ၾကီး ေမွာ္ဘီ မျဖစ္ခင္မွာ ဦးသန္းေရႊ ေျမး ဖုိးလျပည့္ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ကုိ ပါးရုိက္မွဳ ့ ျဖစ္တယ္ ဗ် ။ အင္တာနပ္ၾကည့္သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ ့ မ်က္ေျခပ်တ္မခံခဲ႕ ဘူး ။ ျမန္မာျပည္ ဥပေဒ ဆုိတာကလည္း ေက်ေအးတာေတြ ေလွ်ာ္ေက်းေပးတာေတြ နဲ ့ဆုိေတာ့ ရႈပ္တယ္ ဗ် ။ က်ုပ္မ်က္ေျခ မျပတ္ ၾကည့္ေနခ်ိန္မွာပဲ ေမွာ္ဘီ တုိက္ၾကီးက ကုိရင္ေလး ဆုိင္ကယ္တုိး မွဳ ့ က စေရာ ။ မီးေတြရႈိ ့ ဘာေတြရႈိ ဗ် ။ ညမထြက္ရ အမိန္ ့ ထုတ္လုိက္ေတာ့ လည္းေအးသြားပါေရာ ။ ဒါေပမဲ့ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြ မွာ အမည္မသိ လူေတြ ကစခဲ့ တာတဲ့ ။ ထားပါ အမည္မသိေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ဘုမသိဘမသိ ၀င္ပါတဲ့ ျပည္သူေတြ အဖမ္းခံရပါေရာ ။ တစ္စီတစ္တန္းၾကီး ဗ် ။ ျပည္သူေတြပဲ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ေရာက္ၾကျပန္ေရာ ။ အားလုံးေအးသြားတယ္ေပါ့ ။ ဆူပူမွဳ ့ ေတြ ပီးသြားခ်ိန္မွာ ဖုိးလျပည္ ပါးရုိက္မွဳ ့က ေအာ္တုိမိတစ္ေျပာက္သြား ပါေရာ ။ စင္းေတာ့ စင္းစားစရာၾကီး ဗ် ။ ဘာေတြလဲ ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိတာက်ဳပ္က ဥဏ္မမွီ ပါဘူး ။ ႏုိင္ငံေရး လွည့္ကြက္ေတြ ကမ်ားတာကုိး ။ စီးကမ္းမရွိ ့ေအာင္ဘယ္သူေတြ လုပ္ေနတာလဲ ။ အားလုံးစီးကမ္း ရွိ ့ရွိ ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဒီမုိကေရစီ လမ္းကုိေဖၚေဆာင္ရင္ တုိင္းျပည္တုိးတတ္ေအးခ်မ္းမယ္ဆုိတာ မလြဲပါ ဘူး ဗ်ာ ။ ျပည္သူေတြ စီးကမ္းရွိ ့ပီလား ။ ဘယ္လုိတုိးတတ္ေအာင္လုပ္မွာလည္း ။ ကုိ ့ကုိယ္ကုိ ေကာင္းေအာင္ေနႏုိင္ပီလား ။ ပညာေရးနဲ ့ စီးကမ္းကုိ ျမွင့္တင္မွ သာ - - -- ---က်ဳပ္တုိ ့ တုိင္းျပည္ေနာင္အနာဂါတ္မွာ တုိးတတ္ေအးခ်မ္းမွာပါ ။

ေဟာ -- --- ဗ်ာ ေရာ္မေပးရင္ အမွဳ ့ဖြင့္မယ္တဲ့ ဗ်ာ ။ ေရွ ့က မမ ၾကီးမ်ားကလည္း ေနရာေတြဖယ္ အထုတ္ေတြ ကူးသည္နဲ ့ ကုိ ့ခုန္နဲ ့ ကုိေတာင္ ဘ၀ တုန္းမဲ့ ပုံ ။ အေမ့ ေရ ကယ္ပါအုန္း ဗ်ာ ။ ေမာင္ေလး လာ မ အနားကုိလာ ။ မ နဲ ့ေမာင္ေလးက ေဘးခ်င္းကပ္ ေဘးခ်င္းကပ္ ။ ဘယ္လုိလုပ္ရပ ခုအခ်ိန္မွ ေျပးမယ္ဆုိလည္း မလြယ္ ။ ေနာက္က ရန္သူက ရွိ ့ေသးတာကုိး ။ ေဟ့ -- နင္ေရာ္မလား မ ေရာ္ဘူး လား ။ ရဲ ေခၚလုိက္ရမလား တဲ့ ။ ရဲ ေခၚလုိ ့ေတာ့ မျဖစ္ေသး နဂုိ ကမွ က်ဳပ္ကုိအျမင္ကပ္ေနတာ လမ္းခုလပ္ ခ်ပစ္ခဲ့ ရင္က်ဳပ္ ေျခလ်ွင္တပ္ျဖစ္မွာေလ ။ မျဖစ္ေသး ။ အိတ္ထဲ ပဲ ဟုိႏုိတ္ဒီႏုိတ္လုပ္ေနရင္း - -။ ခပ္စြာစြာ အေျခာက္ၾကီး ကပဲ - -ဒီက ညီမ ဘာလုပ္မလုိ ့လဲ ။ ဘာမွ မယူေသးဘူး သြား ။ ခပ္တည္တည္နဲ့ ျဖဲေတာ့တာေပါ့ ။ - -သူ ျဖဲ မွပဲ ေစ်းသယ္မိစြာေတး က အသံျဗဲ အသံေၾကာင္ ခုႏွသံခ်ီ စပါပီ -- -ထြီ - -ခုမွပဲ သိတယ္ ဟဲ့ ေသာင္ေလး နင့္မိန္းမေတြ နင္ေျပာအုန္း ဘာျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေျပာျပလုိက္ ။ ဘာျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ - ေျပာလုိက္စမ္း ေျပာလုိက္စမ္း ။ ေျခဟန္ လတ္ဟန္ မဲ့ကာ ရြဲ ့ကာ လတ္ထဲက လင္ဗန္း က ရုိက္ေတာ့မဲ့ ပုံ ။ က်ဳပ္မွာ ရွက္လုိက္တာ မ်က္ႏွာ ဘယ္ထားရမွန္းမသိ ။ ခရီးသြားေဖၚေတြ ၀ုိင္းၾကည့္ေနတာကုိး ။ ရွက္ပါတယ္ဆုိမွ အေျခာက္အဖြဲ ့ ကလည္း စပ္စပ္ထိမခံ ။ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ငါ့ေယာက္က်ားထိ ငါမခံဘူးေဟ့ ။ ခပ္စြာစြာ အေျခာက္ၾကီးကပဲ သူ ့လုံခ်ီ ျပင္၀တ္ရင္း နပမ္းလုံးမယ္ေပါ့ ။ က်န္တဲ့ အေျခာက္ေတြက စြဲနဲ ့ ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ ပြစိပြစိ ေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္ကေတာ့ အေမ့ကုိသာ တရင္း ဟသၤတထြန္းရင္သီခ်င္း ကုိေအာ္ဆုိလုိက္ခ်င္ပါတယ္ ။ ( သား မွားပီ မွားပီ အေမရဲ ့ - -) ဆုိပီး ။ မ်က္ႏွာဘယ္ထားရမွန္းမသိ ။ ေစ်းသယ္က တစ္မ်ဳိး အေျခာက္ေတြက တစ္မ်ဳိး ။ အေရးထဲ အေမထည့္ ေပးတဲ့ ပါတ္ဆံ က ခရီးေဆာင္အိတ္အတြင္းထဲ မွာ ။ ကပုိက္ႏုိတ္မွာ ဆုိးလုိ ့တဲ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္ကလည္း လုိတယ္။ ရထားခ နဲ ့ အိတ္ေဆာင္ကြမ္းဘုိး သာ အိတ္ထဲ ထည့္ထားတာကုိး ။ အိတ္ၾကီးကုိ ပစ္ခ်ရင္း - - ။ ရွာမယ္ျပင္္ေတာ့ - ။ အေျခာက္ၾကီးတစ္ေရာက္ကပဲ ညီမ ဘာျဖစ္တာတုန္း အမတုိ ့ကုိေျပာ ဆုိေတာ့ ။ ေစ်းသယ္မ ကေျပာျပတာေပါ့ ။ xxx--- xxxxxx အားလုံးက က်ဳပ္အမ်ားေတြ ။ သူဘတ္က မွန္ေနတာကုိး ။ - ဟုိ အေျခာက္အဖြဲ ့ ကလည္း ေငြေရးေၾကးေရး စကားမေျပာခ်င္ဘူး ဆုိပီး ဘယ္ေလာက္က်လဲ ဆုိပီး ပါတ္ဆံေတါ ထုတ္တာကုိး ။ က်ဳပ္က ေတာ့ ၀င္လည္းမေျပာခ်င္ေတာ့ ။ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းေပါ့ ဗ်ာ ။ အုိ အာအာ နဲ ့ သာ ေျပာရင္း - -အေျခာက္ၾကီး တစ္ေယာက္က ရႈး - - -တုိးတုိး ဆုိပဲ ။ ညီမ ဘယ္ေလာက္ေရာ္ရမလဲ ။ ေစ်းသယ္ကလည္း တခါထဲ တြက္ေတာ့တာေပါ့ ။ ၅၅၀၀ တဲ့ ။ မုန့္ လုံးၾကီးက ဘယ္ႏွ ခု ဘာညာေပါ့ ဗ်ာ ။ အေျခာက္အဖြဲ ့ က လည္း ေစ်းမစစ္ဘူး ဗ် ။ ေငြေပါတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ တစ္ေထာင္တန္ ငါးရြက္ ထုတ္ေပးလုိက္တယ္ ဗ် ။ သူတုိက ပဲ ၅၀၀ ကေတာ့ ညည္းေလွ်ာ့ေပါ့ ေအ ဆုိေတာ့ ။ ေစ်းသည္ လည္း သူ တြက္ေျခကုိက္သြားေတာ့ ေဇာင့္ေဇာင့္ နဲ ့ ထြက္သြားပါေရာ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္ကေတာ့ ရာရီ အေျခာက္လင္ေပါ့ ။ က်ဳပ္အထုတ္ထဲ က ပါတ္ဆံ ေပးေတာ့ အေျခာက္ေတြ မယူဘူး ဗ် ။ အတင္းေပးေတာ့လည္း မယူ ဘူး ။ က်ဳပ္ကုိဘာေတြ လုပ္အုန္းမလဲ မသိ ။ ေမာင္ေလး ရပါတယ္ဆုိပီး သြားၾကီးေတြက အျဖီးသား ။ - -- အား - -- -အေမ့ေရ သားအျဖစ္ကုိ ၾကည့္လွည့္ ပါအုန္းလုိ ့ေအာ္လုိက္ခ်င္ပါေတာ့ တယ္ -- -။ ေမာင္ေလး ဒီဘတ္တုိး - - ေမွးမဲ့ က်န္ေသး ။ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္ ။ အေျခာက္ၾကီးကလည္း မေခ ။ သူ ့ လင္ေလး နဲ့ ေတြ ့တဲ့ အတုိင္း လတ္ေတြ က အျငိမ္မေနဘူး ဗ် ။ ပုခုန္း လာပုတ္လုိက္ တုိ ့လုိက္ ထိလုိက္ ဗ်ာ ။ အိပ္လုိ ့လဲ မရ ။ ရာရီ ငရဲ ေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္အျဖစ္ကုိ က်ဳပ္ပဲ အသိဆုံးပါ ။ ရထားေပၚ အသိ မပါတာပဲ ေကာင္း ။ အေျခာက္ အဖြဲ ့ ထဲေရာက္ေနတာကုိး ။ စိတ္ထဲက ဘူတာ လတ္မွတ္ေရာင္းကုိပဲ စိတ္ရွိ ့ သမွ် က်ိမ္ရေတာ့ မွာပဲေလ ။ က်ဳပ္အျဖစ္က ။ အိပ္လုိ ့မျဖစ္ေသး ။ ဟုိၾကည့္ဒီ ၾကည့္လုပ္ရင္း ေတြးေနမိတယ္ - - ။ - -ေမာင္ေလး - - -ဗ်ာ ။ ေမာင္ေလးက ဘယ္သြား မွာတုန္း ။ သူတုိ ့က သမရုိးက် ေမးေတာ့လည္း ရန္ကုန္မွာ အလုပ္ လုပ္ေအာင္ သြားမဲ့ အေၾကာင္းေပါ့ - ။ ေမာင္ေလး က ရန္ကုန္မွာ အလုပ္ ရွိ ့လား ။ မရွိေသးပါဘူး ဆုိေတာ့ ေက်းဇူး ရွင္ေတြ လတ္၀ါးခ်င္း ရုိက္ပီး ။ ေဟးလုိ ့ေတာင္ေအာ္လုိက္ေသး ။ ကဲ ဘာမွမပူ နဲ ့ ေမာင္ေလး မမတုိ ့အလုပ္ေပးမယ္ -- ျဖစ္လား ။ ဆုိးေတာ့ မဆုိး ခုလုိစကားေျပာေနလုိက္ေတာ့ ေတာ္ေသး ။ က်ဳပ္ဘ၀ လုံခ်ဳံ တယ္ေလ ။ အင္း အလုပ္ေကာင္းရင္ေတာ့ လုပ္ခ်င္ပါတယ္ေပါ့ ။ မမ တုိ ့ကုိ ၾကည့္ ေတြ ့လား ။ သူ ့ လတ္ေကာက္ အတုလား အစစ္လား ဆုိတာေတာ့ မသည္းကြဲ ။ တစ္ခြ်င္ ခြ်င္ လႈပ္ျပရင္း ။ ေမာင္ေလး ဥပတိ ရုပ္ခံက ျဖစ္ႏုိင္တယ္ - - ။ ဗ်ာ -- ဘာတုန္း -- အရင္းမရွိ ့ အဖ်ားမရွိ ့ ။ ေမာင္ေလး ရုပ္ခံနဲ ့ ကနားစီး လုိ ့ကေတာ့ ဟီ ဟီး လူခ်စ္လူခင္ေပါ မွာ ။ ေဟာ ဗ်ာ က်ဳပ္ကုိ ကနားစီး ဘုိ ့သိမ္းသြင္းေနတာကုိး ။ ေမာင္ေလး ေပါ့ေပါ့ မထင္နဲ ့ေနာ္ ကနားစီး ပီး ။ ေခါင္းစြဲနတ္ နဲ ့လတ္ထပ္ ေပးရင္ေမာင္ေလး ေဟာသမွ် ေျပာသမွ် အကုန္မွန္ေတာ့ မွာ ။ အဲက်ရင္ ေပွ်ာ္ဘုိ ့ ေကာင္းတယ္ေမာင္ေလး ေရ ။ လူတုိင္းက လာၾကည့္ၾကမွာေလ ။ ေဟာဗ်ာ ခုမွ အေျခာက္ စုေဆာင္းေရးနဲ ့ လာတုိးေနတာကုိး ။ ျပသနာေတာ့ မရွိ ့ စစ္သား စုေဆာင္းေရးေလာက္မဆုိး ။ ေမာင္ေလး တုိ ့ အေမ ကုိးကြယ္တာ ဘာနတ္လဲ ။ ကုိေတာ္ ေလး ။ ဟင္ကုိေတာ္ၾကီး ကုိေတာ္ေလး လား ။ ေမာင္ေလး ေရ ကနားစီး ျဖစ္ႏုိင္တယ္ ။ ၀က္သားမစားနဲ ့ ေနာ္ ။ က်ဳပ္ကကုိ ရွာရွည္မိတာ ပါ ။ အေျခာက္ၾကီးက ေတာ့ စကားေတြ ေရပတ္မ၀င္ေအာင္ ေျပာေနတာကုိး ။ က်ဳပ္မ်ား နတ္နဲ ့ လတ္ထက္ေပးမယ္ဆုိပဲ ။ ၇ ရက္ ခုႏွလီ တဲ့ ဗ်ာ ။ နတ္မဂၤလာ ခန္းက ထြက္မွ ကနားစီးရမယ္တဲ့ ။ ေဟာဗ်ာ က်ဳပ္ဖူးစာ ရွင္ေတာင္ သူတုိ ့က ရွာေနေသးတယ္ ဗ် ။ ဦးရွင္ ၾကီးေတြ ေရာ ေတာင္ပုိင္ ဘုိးဘုိး ၾကီးေတြ ေရာ အစုန္ ။ နံမည္ၾကား ရုံနဲ ့ က်တ္သီး ထခ်င္စရာ ။ ကံဆုိးမ သြားေလရာ မုိးပါရြာ ယုံမက အခ်ိန္ပါ ၾကေနတာကုိး ။ ခရီးကလည္း ရွည္ ေတာ့ ရန္ကုန္ကုိမေရာက္ ႏုိင္ ။ အေျခာက္ၾကီးေတြ က တမ်ဳိး ။ အိတ္ခ်င္တာေတာင္ မအိပ္ရဲ ။ ကုိ ့ကုိ ကုိယ္ ကင္းေစာင့္ရင္း သူတုိ ့ေျပာသမွ် ေပါက္တတ္ကရ အင္း လုပ္ေနယုံေပါ့ ။ ေမာင္ေလး ကန္ေတာ့ ပြဲ ခုႏွစ္ပြဲ အုန္းပြဲ ငွတ္ေပွ်ာ ပြဲ ။ ဘာေတြ မွန္းမသိ ။ သူတုိ ့ဟာ သူတုိ ့ စီစဥ္ေနတာ ေလး ။ ေမာင္ေလး ကနားစီး မဲ့ အခန္းအတြက္ နတ္ဆပ္သ တစ္ေထာင္ေလာက္ရွိ ့ရင္ေတာ္ပီ ။ အဲဒါက ေမာင္ေလး ေငြနဲ ့မွ ရတာ ေလ။ အဲ ပါတ္ဆံ ေဆာင္ထားပီး ေမာင္ေလး ကနားစီး ရင္ အကုန္မွန္မွာ ။ လာျပန္ပီ ကနားစီး တစ္ျဖည္းျဖည္း က်က္သီး ေတြ တစ္ဖ်န္းဖ်န္းထလာတာကုိး ။ ရထားခုန္တာက တစ္မ်ဳိး ။ အေရးထဲ နတ္ေတာင္လဒ္ေပး လဒ္ယူ ၾကိဳက္မဲ့ ပုံ ဗ် ။ သူတုိက ေျပာေနတာကုိး ။ လဒ္ေပးမွ မမယ္ဆုိပဲ ။ က်ဳပ္ေဒါသ ေတြ ျမဳိခ် ရင္း ဒီဘ၀ ဒီေန ့ ၀တ္ ဒီတစ္ေန ့နဲ ့ သာေက်ပါေစ လုိ ့ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ။ ရန္ကုန္က မေရာက္ႏုိင္ေသး ။ တုိက္ပြဲ က်တဲ့ အေျခာက္ေတြ တုိက္ပြဲက်ကုန္ပီ ။ ကနားစီး ဘုိ ့တဖြတဖြ ေျပာေနတဲ့ အေျခာက္ၾကီးလည္း မအိပ္ႏုိင္ေသး ။ စကားေတြ ေျပာေနတာ ေရပါတ္မ၀င္ ။ သူ ကနားစ စီးတာက အစ အကုန္ သူႏွပ္ခ်ီး ေကာင္စားတာ အဆုံး ။ ငယ္ဘ၀ ေတြေရာ ေရွးေဟာင္း ေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ဘာေတြမွန္းမသိ ့ ။ သတိနဲ ့ ေမွးရင္း သူေျပာသမွ် သံေရာင္လုိက္ အင္းလုပ္ေနမိပါတယ္ - - -- ။ ရထား ဥၾသ အသံနဲ ့ အတူ ေရာင္ပီး ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေရာင္ခ်ီလာေနပါပီ ။ တစ္ညလုံး မေမာတမ္းေျပးရင္း ရန္ကုန္ဆုိတဲ့ ျမဳိ ့ ကုိစ၀င္ေတာ့ မွာပါ ။ က်ဳပ္ကေတာ့ မသိ လမ္းေဘး ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ေငးၾကည့္ရင္း အင္းစိန္ ဆုိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ကုိရွာေနမိပါတယ္။ က်ဳပ္ေဘးက အေျခာက္ၾကီး ေမာသြားတယ္ထင္ပါတယ္ ။ တစ္ခါတစ္ခါ ခလူးခေလာ ေဟာက္သံနဲ ့ အတူ နားေနပါပီ ။ ရထားတစ္စီး လုံး စိတ္ခ်လတ္ခ်အိပ္ႏုိင္ေပမဲ့ က်ဳပ္မွာ အိပ္ေကာင္းခ်င္းမအိပ္ရ ။ သတိနဲ ့ေမွးရတာကုိး ။ မ်က္လု့းေတြ လည္း စပ္ ေနတာကုိး ။ ေၾသာ္ ငါအထင္ၾကီးခဲ့ တဲ့ ရန္ကုန္ ေရာက္ပါပီ လားဆုိတဲ့ အသိနဲ့ ။ ေရွ ့ဆက္ဘာေတြ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ မေတြးရဲ ့။ - - ဟင္ -- ေမာင္ေလး ႏုိးေနပီလား ။ ဗုိက္ဆာေနလာ း တဲ့ ။ အသံၾကား လုိ ့ၾကည့္မိေတာ့ ေရွ ့က အေျခာက္ေတြ ။ နာမည္မွ မသိတာကုိး ။ ထားပါအေရးမွ မၾကီးတာ ။ ေမာင္ေလး မတုိ ့က အင္းစိန္မွတာ ဆင္းမွာေလ ။ ေမာင္ေလး ေရာ ။ ေဟာဗ်ာ ။ ေရွးေရစက္ က်ဳပ္က အိင္းစိန္ ဘူတာ ဆင္းရမွာေလ။ ေရွ ့ဆက္မစိးရဲ ။ က်ဳပ္အကုိ ကားလမ္းညႊန္ က အင္းစိန္က စတာကုိး ။ ကားနံပါတ္က စ အင္းစိန္က စစီးခုိင္းတာေလ ။ က်ဳပ္ဘာမွမေျပာ ။ သူတုိ ့ကုိေရွာင္ဘုိ ့ စင္းစားေနေတာ့တယ္ ။ ရဲ အကူအညိေတာင္းလုိ ့ လည္းမျဖစ္ေလ ။ က်ဳပ္ ဘ၀ အစပဲေလ ။ က်ဳပ္ ဘာမဟုတ္တဲ့ ျပသနာေလာက္ ေတာ့ က်ုပ္ရွင္း ႏုိင္ရမွာေပါ့ ။ -- လမ္းေဘးေငးၾကည့္ ေနရင္း ဘယ္ေရာက္လုိ ့ ေရာက္မွန္းမသိေသး ။ ရထားၾကီးကေတာ့ သူ ့တာ၀န္အတုိင္း ဘူတာတုိင္း မွာ slow ေထာက္ ရပ္နားရင္း ခရီးသည္အဆင္းအတတ္ကုိ ေမွးေပးတယ္ေလ။ က်ဳပ္ ရထားေပၚ က ဆင္းဘုိ ့ အတြက္ရင္ခုန္ေနမိတာကုိး ။ ဟဲ့ ေမာင္ေလး ဘာေငးေနတာလည္း ။ ေဟာဗ်ာ ။ က်ဳပ္ေဘးက အေျခာက္ၾကီး ႏုိးလာပါပီ ။ ကဲေမာင္ေလး အင္းစိန္က သိတ္မလုိေတာ့ဘူး ။ ေရွ ့ ေဖာ့ကန္ ေအာင္ဆန္း သုံးဘူ တာေလာက္ပဲ လုိေတာ့ မယ္ဆုိပဲ ။ သူတုိ ့ကေတာ့ အကုန္သိ ။ က်ဳပ္က ခုမွ ေရာက္ဖူးေတာ့ ။ မ်က္စိသငယ္ နားသငယ္ ကုိး ။ ရြာမွာ ေတာ့ လမ္းေပါင္း စုန္ သီးခ်င္းေအာ္ဆုိ၇င္း ဖုိက္တာ ။ ခုေတာ့ က်ဳပ္မွာ ဘယ္သူ အားကုိးရမွန္းမသိ ။ ရထား ဥၾသ စြဲတုိင္း ဆင္းဘုိ ့ဘူ တာ နီးေလ က်ဳပ္မွာ ေၾကာက္မိေလ ။ မသိစိတ္ကုိ အားတင္းရင္း ။ ေမာင္ေလး ေရွ ့ဆုိေရာက္ေတာ့ မယ္လာ တဲ့ ။ ေရွ ့ဘူတာ အင္းစိန္ ဆုိပဲ ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္ဆင္းရမွာပဲ ။ က်ဳပ္လမ္းညႊန္က ဒီက စတာကုိး ။ - -( ေနာက္ရက္မွ ဆက္ေရးေတာ့မယ္ ဗ်ာ ။)

စိတ္မေကာင္းစ ရာေတြ ျမင္မိရင္ လည္း စိတ္မေကာင္း ယုံက လြဲပီး ဘာမွမလုပ္ႏုိင္ေသး ။ အားငယ္ေနတဲ့ သူေတြ ေတြ ့တုိင္း အားေဆးေပး ႏုိင္ယုံ နဲ ့ အားေပးယုံ ကလြဲပီး ဘာမွမလုပ္ႏုိင္ေသး ။ ဘာေတြလုပ္ႏုိင္ပီလဲ ။ ဘယ္လုိ က်ဳိးစားေနလဲ ။ ဘာေတြက်ဳိးစား ပီးလဲဆုိရင္လည္း လုပ္တုိင္းလည္း မျဖစ္ေတာ့ ျဖစ္တုိင္းလုပ္ရမယ္ဆုိရင္ မိန္းမပဲ ယူရေတာ့မလုိလုိ ။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံရဲ ့ စီးပြားေရး အေျခအေနက မိန္းမ မ်ားမ်ားယူ ကေလးမ်ားမ်ားေမြး ပီး တရုတ္ကုိ ေရာင္းစားတာ ေကာင္းမယ္ေနာ္ ။ အဲလုိ ဗ် ။ တုိင္းျပည္ က သယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀ေသာ္ လည္း က်ဳပ္တုိ ့ျပည္သူေတြ မဆုိင္ပါဘူး ။ မကုိင္ရပါဘူး ။ သစ္တပင္ခုတ္ေထာင္ သုံး ႏွစ္ ဆုိပဲ ။ ဟုိတုန္းက ဗ် ။ ေတာသား တစ္ေယာက္ ေပါ့ ဗ်ာ ။ ေတာတတ္ သစ္ခုတ္တာ ကုိး ။ သစ္ပင္ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ဘာေတြေတာ့ သူလည္းမၾကည့္မိဘူး ထင္ပါတယ္ ။ ကြ်န္းပင္က အၾကီး ၾကီး ဗ် ။ သစ္သမားပဲ သစ္ပင္ေျဖာင့္ေတာ့ ခုတ္တာေပါ့ ။ ကံဆုိးတယ္ ဗ် ။ ဆုိးတာမွ အၾကီးၾကီး ။ သူ ခုတ္တဲ့ သစ္ပင္ကလည္း ေလယ်ဥ္ အမွတ္အသား သစ္ပင္ ဗ် ။ ဒီထက္ဆုိးတာ က သစ္ေတာ ကလာဖမ္းတာေပါ့ ဗ် ။ ခင္ဗ်ားကုိ ဖမ္းမယ္တဲ့ ။ ဘာလုိ ့ဖမ္းမွာ လည္း ။ ကြ်န္းပင္ခုတ္လုိ ့ ဆုိပါေတာ့ ။ ေတာသားဆုိေတာ့ ဥပေဒ ဘယ္သိပါမလဲ ။ သစ္ေတာ ကပဲရွင္းျပရတာေပါ့ ။ ကြ်န္းတစ္ပင္ခုတ္ ေထာင္သုံးႏွစ္ ေပါ့့ ။ ဥပေဒ ကဘယ္လုိရွိ ့တယ္ ေပါ့ ဗ်ာ ။ သူ အရင္ခုတ္ခဲ့ တဲ့ သစ္ကအမ်ားၾကီးဆုိေတာ့ ။ တစ္ကယ္ စစ္လုိ ့ေပၚခဲ့ ရင္ တစ္ပင္သုံး ႏွစ္ ။ သူလုပ္လာတာ ငယ္ငယ္ထဲက ။ အားပါးပါး ။ ေထာင္ထဲက ထြက္ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ ။ ဒါေပမဲ့ ။ ေတာသား က လူနပ္ ဗ် ။ ဘာမဟုတ္တဲ့ သစ္ပင္ခုပ္တာ သုံးႏွစ္ ။အယူ ခံ၀င္လုိ ့မရ ။ အစုိးရ ပုိင္ေလ ။ ျပည္သူပုိင္ပစ္စည္း ခုိးမွဳ ဆုိပါေတာ့ ။ စြဲလုိက္မဲ့ ပုဒ္မ ။ လူသတ္တာက အယူခံလည္း ရွိ ့ေတာ့ ။ သစ္ ခုတ္တာေလာက္ေတာ့ ဆုိးမယ္မထင္ ။ လူသတ္ပီး ၀င္ခံ ရင္အယူခံ ရွိတယ္ေလ ။ သစ္မွဳ ့က ကံမေကာင္း အိမ္ပါျပဳတ္မွာေပါ့ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သစ္ေတာ ၀န္ထမ္း ေလး လတ္ထဲက ဒါးနဲ ့ပဲ ။ ခုတ္သတ္ပီး ေထာင္က်ခံလုိက္ဘုိ ့ ဆုံးျဖတ္လုိက္တာ ေပါ့ ။ - -ခင္ဗ်ားတုိ ့ပဲ စင္းစား ၾကည့္ေလ ။ လုပ္စားေတာ့ မုိးေမွာင္ ခုိးစားေတာ့ ေခြးေဟာင္ တဲ့ ဗ်ာ ။ကြ်န္္ေတာ္ င မုိက္သားေလး ဘ၀အတြက္အလုပ္ လုပ္ဘုိ ့ရန္ကုန္ကုိ အထင္ၾကီးခဲ့ ဘူးတယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ -- - မႈိင္း ျပတဲ့ ရာသီဥတုကုိ လည္စင္းခံ ရင္း သြားရမဲ့ ခရီးအတြက္ ရင္ခုန္ေနသူက ကြ်န္ေတာ္ ။ စိတ္ကူး ကေတာ့ ျမဳိ ့တတ္အလုပ္ေတြ လုပ္ ပီးေငြေတြ စု ။ ပါတ္ဆံထုတ္ၾကီး အေမ ့ ေရွ ့ပစ္ခ် ပီး -- ဟား ဟားဟ ား ဒီမွာသား လုပ္စာ ဆုိပီး အေမ့ကုိ ၾကြားခ်င္တာ ကုိး ။ လူက ကြ်တ္ဆပ္ဆပ္ ဆုိေတာ့ အေမအထင္ေသးတာကုိ မခံႏုိင္တာ ။ ေတာသူေတာင္သားပဲ ဗ်ာ ။ေကြ်း ႏုိင္ေမြးႏုိင္ရင္ မိဘတာ ၀န္ေက်ပီ ထင္ခဲ့တာ ။ စာေတြသင္ေပးမယ္ ။ အခ်ိန္တန္ ဘြဲ ့တစ္ခုခု ရ မရ ခ်င္ေန ။ ဘုိးဘြားပုိင္ လယ္အလုပ္ကေလး အေမြေပးမယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ အေမက ေပးမဲ့ ဗြပ္ ေပါ့ဗ်ာ ။ ဘ၀ၾကီးက ရုိးရွင္းတယ္ ဗ် ။ ကေလးေတြေမြး လာရင္လယ္ေတြ အေမြေပး ဒီလုိနဲ ့ လယ္ေနမယ္ ဆုိပါေတာ့ ဗ်ာ ။ ေတာသူေတာင္သား ဘ၀ ကဒီလုိပါပဲ ရုိးရွင္းပါတယ္ ။ မုိးေလးက ဖြဲဖြဲ နဲ ့ ဘာမွန္းမသိ လြမ္းေနတာေပါ့ .။ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ အေမကုိ လြမ္း ရြာကုိလြမ္း ေရႊမိ ကုိလြမ္းမယ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ခရီးထြက္ကာနည္း ေခါင္းထဲမွာ အေတြးေပါင္းစုံ ။ ခင္ဗ်ားတုိ ့လည္း ေတြးဘူးမွာေပါ့ ။ ကုိသြားမဲ့ ခရီးအတြက္ ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ စစ္မုိးကာ ေလး ခ်ဳံထားရင္း ရထားကုိ ေမ်ွာ္ရင္းေခါင္းထဲမွာ အေတြး ေပါင္းစုံ ။ ခုန္တံလွ်ားေလးေပၚ အသက္ ( ၁၈ ) အရြယ္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္အေနနဲ ့ အားငယ္တာေပါ့။ ခရီးသြားေဖၚကုိလည္း ေတြးပီးရင္္ခုန္မိတယ္ ။ေစာ္ေလး ဆုိရင္ေတာ့ က်ဴမယ္ေပါ ဗ်ာ ။ ဟာဟား ။ အေတြးက ေတာ့ ။ သိပ္မၾကာ ပါ ညံညံ နဲ ့ ကႏြဲ ့ကလွ် အေျခာက္တစ္သုိက္ က်ဳပ္ခုံေဘး လာထုိင္ပါေရာ ဗ်ာ ။ သူတုိ ့ထဲက ခပ္စြာ စြာ အေျခာက္တစ္ေယာက္ကပဲ လူတတ္ၾကီးလုပ္ပီး ကြ်န္ေတာ္ကုိ ႏုတ္ဆပ္တယ္ ဗ် ။ ေမာင္းေရး တဲ့ ။ ေမာင္ေရးက ဘယ္သြားမွာလည္းတဲ့ ။ သမရုိး က်ဆုိေတာ့ က်ဳပ္ကလည္း ေျဖတာေပါ့ ။ ဘာျဖစ္လဲ ရန္ကုန္ေပါ့ ဗ်ာ ။သူတုိ ့ကလည္း အားက်မခံ မီးတုိ ့လည္း ရန္ကုန္ကုိတဲ့ ။ သူတုိ ့အသတ္အရြယ္ၾကီးနဲ ့ ဗ်ာ ။ထားပါ ျပသနာ မရွိ ့ပါဘူး ။ စစ္သား စုေစာင္းေရးေလာက္မဆုိးေသးဘူး ေလ ။ သူတုိ ့ကပဲ မိတ္ေတြဆတ္ မုန္ ့ေတြေကြ်း ။ လူမ်ားလစ္ရင္မိတ္ေတာင္လုိက္မလား မသိဘူး ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ရွက္မိတာေပါ့ ။ ကေလးကလည္း ကေလးသာသာ အရြယ္ ေလ ။ အေျခာက္ၾကီးေတြ အနားလာထုိင္ေနတာကုိ စိတ္ထဲမွာ မရုိးမရြ ။ ေနရာေျပာင္းလုိ ့ကလည္း အဆင္မေျပ ။ ခုံအလြတ္မရွိ ့သလုိ ။ က်ဳပ္မွာ အ၀တ္ထည့္ထားတဲ့ ခရီးေဆာင္လြယ္အိတ္ၾကီးက တစ္လုံး ။ ဆန္အိတ္ကပါေသး ။ အလုပ္မရခင္ခ်က္စားဘုိ ့ ။ အစုိးဆုံးက ျခင္ေထာင္ ေဆာင္ ခ်မ္းရင္ခ်ဳံ ဘုိ ့ အေမစီစဥ္ေပးတာကုိး ။ မုိးကလည္းေအးေတာ့ ခ်မ္းတာေပါ့ ။ စစ္မုိးကာ ၀တ္ထားတာ ပဲေတာ္ေသး ။ အေရးထဲ မယ္ေတာ္ ေခ်ာ တုိ ့ကတစ္မ်ဳိးဆုိေတာ့ စိတ္ညစ္တာေပါ့ ဗ်ာ ။ ဘယ္ေလာက္ညစ္လုိက္မလဲ ။ သူတုိ ့ကလည္း နဲနဲ မ်က္ႏွသာ ေပးလုိက္တယ္ဆုိပဲ လတ္ကားယား ေျခကားယား ။ ရာရီငရဲ ေပါ့ ဗ်ာ ။ စိတ္ထဲကပဲ ၾကိတ္ပီး ရထားအျမန္လာပါေစ ေပါ့ ဆုေတာင္မိပါတယ္ ။ ကံဆုိးမ သြားေလရာ မုိးပါရြာတာ မဟုတ္ ။ အခ်ိန္ေတြပါ ၾကာတယ္ထင္ရေနသူေလ ။ ဘ၀လုံခ်ဳံမွဳ က မရွိ ့ေတာ့တာကုိး ။ ဘ၀အစေတြေပါ့ ။ - -ဘူ - - ဘူ ဆုိတဲ့ အသံနဲ ့အတူ ။ နားရႈပ္သြားလား အီးေပါက္တာမဟုတ္ဘူး ။ ရထား၀င္လာပါပီ ။ ၀မ္းသာလုိက္တဲ့ ျဖစ္ခ်င္း ငရဲက လြတ္ပီကုိး ။ အထုတ္ေတြဆြဲ ပီး လြတ္ပီကြ်တ္ပီ ရင္ထဲေပါ့ သြားတာေပါ့ ။ ခရီးဆက္မဲ့ အားအင္သစ္ေတြက အျပည္ ့ ။ရထား ရပ္ပီ ဆုိပဲ အထုတ္ေတြ ဆြဲ အေျခာက္ေတြနဲ ့လြတ္ေအးေရာ ဆုိပီး ရထားအတြဲေပၚတတ္လုိက္တာေပါ့ ။ ရထားကလည္း သိတ္ၾကာၾကာမရပ္ ။ လူအဆင္းအတတ္နဲ ့ ရထားေပၚေရာက္တယ္ဆုိပဲ စထြပ္တာကုိး ။ ခုံလတ္မွတ္ကေလး ကုိင္ရင္း ( ၄၅ ) ဆုိတဲ့ ခုံ ၀င္ထုိင္တာေပါ့ ။ စိတ္ေတြေပါ့ ပါး ၀ုိးတ၀ါး အလင္းေရာင္နဲ ့ အျပင္က ရႈခင္းကုိ ၾကည့္လုိက္ေသး ။။ ေပါ့ ပါးသြားတာေပါ့ ။ အထုတ္ေတြ ေနရာခ် ေမွးမယ္ ၾကံေသ း ။ အဖြားၾကီး တစ္ေယာက္ ေစ်းသယ္ထင္ပါတယ္ ။ ေဟ့ေကာင္ေလး ဖယ္တဲ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္ကလည္း ေတာသား က်ဳပ္၀ယ္ထားတဲ့ ခုံပဲ သူခုံဆုိေတာ့ မဟုတ္မခံ ခ်င္ဘူးေလ ။ အဖြား မွားေနလားမသိ ဘူး ။ ဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္ လတ္မွတ္ ဗ် ။ (၄၅ ) ေလ ။ ဖယ္ႏုိင္ပါဘူး ။ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ ။ ရထားလတ္မွတ္ေရာင္းတဲ့ သူေတြ ဒီလုိေတာ့ လုပ္မစားသင့္ဘူး ေပါ့ ေျပာလုိက္ေသးတယ္ ။ အဇြားၾကီးက လည္း ဒီလုိျဖစ္ရမလား ဆုိပီး ရထားတြဲေစာင့္ ရဲ ၾကီးကုိသြားေခၚပါေရာ ။ ဘာျဖစ္လဲ ။ က်ဳပ္ကလဲ ခုိးစီးတာ မဟုတ္ဘူးေလ ။ ဘယ္သူအေက်ာမွ မခံဘူး ။ မေၾကာက္လုိ ့မွ ေတာကေန ရန္ကုန္ကုိ တစ္ေယာက္ထဲ သြားတာ ။ ဟားဟားဟား လုိ ့ေတာင္ရယ္လုိက္ခ်င္ေသး ။ အဖြားၾကီး သြားေတာ့ ေမွးမယ္ေပါ့ ။ အဖြားၾကီးက ရဲ ၾကီးနဲ ့အတူ သုတ္သုတ္ နဲ့ ၀င္လာေရာ ဗ် ။ လူက ၾကပ္ေတာ့လည္း ထင္သေလာက္မျမန္ဘူး ။ အပူပါတယ္လုိ့ ရဲ ၀န္ထမ္းၾကီးက ေအာ္ေတာ့ လူေတြကေရာင္ပီး ေရွာင္ေပးတယ္ေလ ။ က်ဳပ္အတြက္ကအထူးအဆန္းေပါ့ ဗ်ာ ။ ေဟ့ ညီေလး မင္းလတ္မွတ္ျပ ။ ျပတာေပါ့ က်ဳပ္ကေမွာင္ခုိမွ မဟုတ္တာ ။ ဒီမွာေရာ ့ ။ မင္းဖယ္လုိက္ တဲ့ ။ ဗ်ာ ျခိမ္းေျခာက္တာလား ဆုိပီး အထြန္တတ္ခ်င္တာေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ေျပာခိ်န္မရ ။ ညီေလး ဒါက သူခုံကြ ။ ဟာ ဘာျဖစ္လုိ့လဲ ။ ဒီမွာၾကည့္ဆုိပီး ။ လတ္မွတ္ေအာက္မွာ အတြဲနံပါတ္ ။ မင္းအတြဲ က ( ၄ ) ကြ ။ ဒီအတြဲက ( ၅) ။ ဗ်ာ အဲလုိရွိ ့တယ္ေပါ့ ။ ဟာ ။ ဘယ္လုိလုပ္ရပ ။ရထားကလည္း ခုတ္ေနပါပီ ။ အရွိန္နဲ ့ေလ ။ ခ်က္ခ်င္း အတြဲ ျပန္ကူးဘုိ ့က မျဖစ္ႏုိင္ ။ ကုိအထုတ္ကုိစြဲ ပီး ။ ပါးစပ္ကလည္း သူတုိ ့လုိ နဲနဲ ဖယ္ၾကပါအုန္း အပူပါလုိ ့ ပါလုိ ့ ေရာင္လုိ ့ေအာ္မိတယ္ ။ လူကလည္းက်ပ္ စိတ္ကလည္း က်ပ္ေနပါပီ ။ အဓိက အခ်က္ က အိတ္ခ်င္တာ ကုိး ။ ရထားေနာက္ဆုံး ဆင္းလုိ ့လြယ္မဲ့ ေနရာေလး မွာထုိင္မဲ့ ၾကံေတာ့ လည္း ေစ်းသည္ေတြ ေနရာယူထားတာကုိး ။ ထုိင္စရာေနရာကလည္း မေတြ ့ ။ အထုတ္ေတြ ကရွိ ့ေသးတာကုိး ။ လြတ္တဲ့ ေနရာဆုိလုိ ့ရထားအိမ္သာေရွ ့ေလးမွာ ေနရာယူမိတာေပါ့ ။ အိမ္သာေလးမွီရင္း ပင္ပန္းသမွ် ခဏနားမယ္ေပါ့ ။မ်က္လုံးေလး ေမွးယုံ ရွိ ့ေသး ။ ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း အသံနဲ ့အတူ ။ သံတံခါးကုိ ေခါက္တဲ့ အသံ ။ ဘယ္ကလာလဲ လုိ ့ရွာလုိက္ေသးတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ မေတြ ့ ။ ထပ္ေခါက္တဲ့ အသံၾကားမွ ။ က်ုပ္ေနာက္ကမွန္းသိပါေတာ့ တယ္ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္က ရထားအိမ္သာ တံခါးကုိ မွီထုိင္ေနတာကုိး ။ ဘယ္ကဘယ္လုိ ၀င္ေနမွန္းမသိတဲ့ လူ ။ ကျပာကရာ ထပီးေရွာင္ေပးေတာ့ ခုန ရဲ ၾကီး အစားမ်ားပီး အိမ္သာတတ္ေနတာကုိး ။ က်ဳပ္လည္း အားနာသြားတာေပါ့ ။ အကုိ sorry ေနာ္အကုိ ့ လုိ ့ေျပာတာ ။ သူကသိတ္မေက် ။ ဘုၾကည့္ ၾကည့္ပီး ။ မင္း ကြာ ။ ေရွ ့ဘူတာမွာ ။ ခဏ slow ေထာက္ေပးမယ္တဲ့ ။ မင္းအတြဲ မင္းသြားေတာ့ ဆုိပဲ ။ က်ဳပ္လည္း၀မ္းသာ သြားတာေပါ့ ။ လူမွန္ေနရာမွန္ ရေတာ့မွာေလ ။ ရထားအေပါက္မွာေနရာ ယူ ။ အတြဲခိ်န္း ရ မွာကုိး ။ သိတ္မၾကာပါ ။ ရထား ဥၾသအသံနဲ ့ အတူ ။ ဘူတာကုိဆုိက္ပါပီ ။ က်ဳပ္လည္ း အျမန္ဆင္း အထုတ္ေတြကုိ ဆြဲ အျမန္သြားရတာေပါ့ ။ ေတြ ့ပါပီ ။ က်ဳပ္တတ္ရမဲ့ အတြ ဲ ။ ဆန္အိတ္နဲ ့ အ၀တ္ထုတ္ကုိပစ္တင္ လုိက္တာေပါ့ ။ ဂေလာင္ဆုိတဲ့ အသံၾကားလုိက္ရတယ္ ဗ် ။ သိဘူးေလ ။ ရထားပဲ ထြက္မွာေပါ့ ေနာ္ ။အတင္းခိ်တ္ပီး တတ္လုိက္ေတာ့ ။ က်ဳပ္ကုိ မသိပဲ ႏုတ္ဆတ္လုိက္သူက ခပ္စြာစြာ ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ ။ ေကာင္မေလး ဗ် ။ က်ဳပ္ကုိ ရန္ေတြ ့ေနတာကုိး ။ သူနဲ ့လည္း မသိပဲ ။ ဒီမွာ တဲ့ သူထုိးျပတဲ့ ေနရာၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေျမမွာခေနတဲ့ မုန္ ့လုံးၾကီးေၾကာ္ အေၾကာ္စုံ ။ ေကာက္ညွင္းထုတ္ေတြ ။ ေဟာ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္နဲ ့ဘာဆုိင္လုိ ့တုန္း ။ က်ဳပ္က ခုမွ တတ္ယုံ ရွိ ့ေသး ျပသနာက အရင္ ။ အရင္ေဒါသက မေျပာက္ေသး ေအာ္မိတာေပါ့ ။ သူကလည္း ကပ္ကပ္လန္ ဗ် ။ နင္မ်က္လုံး ျမင္ဘူးလား တဲ့ ။ ေတြ ့လား ။ ဟုတ္ပ ကြ်န္ေတာ့္အထုတ္ပစ္တင္တာ မွန္ပီး ျပဳတ္က်သြားတာတဲ့ ။ ေဟာဗ်ာ က်ဳပ္ကလဲ ျပသနာက အရင္ ။ ဟုတ္ဆုိပီး မ်က္ႏွာကေလး ငယ္ရတာေပါ့ ။ အားနာစရာၾကီး ဗ် ။ နင္ဘာမွ ေျပာမေနနဲ ့ ေရာ္ေပးတဲ့ ။ အာ က်ဳပ္မွပါတာက လမ္းစရိတ္သာသာ ။ ရန္ကုန္အတြက္ စရိတ္ကရွိ ့ေသး ။ ေနစရာက အကုိအိမ္မွာေနလုိ ့ရေပမဲ့ ကားခက လုိျပန္ေရာ ။ အကုိရွိ ့တယ္ဆုိပိး အေမေပးလုိက္တဲ့ အတုိင္းအတာနဲ ့ ပါတ္ဆံ ။ ေခါင္းနပန္းၾကီးသြားတာေပါ့ ။ ေခါင္းေအးေအး စင္းစားရမွာေလ ။ ခဏဆုိပီး က်ဳပ္ခုံကုိ က်ဳပ္သြားတာေပါ့ ။ ( ၄၅ ) ေတြ ့ပါ ပီ ။ေနာက္မွာက ျပသနာက ပါလာတယ္ ။ဗန္းေလးကုိ ကုိင္လုိ ့ ။ က်ဳပ္ကလည္း က်ဳပ္အထုတ္ က်ဳပ္ဆြဲပီး သြားရတာကုိး ။ ေနာက္ကလည္း ပြစိပြစိ ။ လူတုိးရတာ တစ္မ်ဳိး ။ ေနာက္ကတစ္မ်ဳိး ။ ေဟာဗ်ာ ။ ေတြပါပီ ။ က်ဳပ္ထုိင္မဲ့ ခုန္ပါတ္လည္မွာ ဘူတာတုန္းက အေျခာက္အဖြဲ ့ ။ ထြတ္ေျပးခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတာေပါ့ ။ သူတုိ ့က ေဖာ္ေရြတယ္ ။ ေနရာေတြ ဖယ္ေပး ။ ေမာင္ေလးဘယ္ေရာက္သါားတာလည္း တဲ့ ။ မတုိ ့နဲ ့ျပန္စုံျပန္ပီတဲ့ ။ ကုိႏွဖူးကုိသာ ရုိက္ပစ္ခ်င္ပါတယ္ ။ ေနာက္ကလည္း ပြစိပြစိ ဗ်ာ ။ ေရွ ့ကလည္း ပြစိပြစိ ဗ်ာ - -( က်ဳပ္ဘ၀ အစေလးရဲ အလြဲေလးေတြ ေနာက္ရက္မွ ဆက္ေရးေတာ့ မယ္ ဗ်ာ ) က်ဳိးစား လွ်က္ မ်ဳိးေလး - - -

ျမန္မာ မွန္ရင္ေတာ့ ငပိ ကုိမေမ့ ပါဘူး ။ သနပ္ခါးကုိ မေမ့ပါဘူး ။ -- -က်ဳပ္တုိ ့ ျမန္မာေတြ မွာ အထူးေလးစား စရာေကာင္းတာ ဧည့္၀တ္ေက်တယ္ ဗ် ။ အဂၤလိပ္ေတြ ၀င္လာေတာ့ လည္း ဧည့္၀တ္ေက်တယ္ ။ ဂ်ပန္လာေတာ့ လည္း ဧည့္၀တ္ ေက်တယ္ ဗ် ။ အားနားတတ္ၾကတယ္ ။ ညွာတာ တတ္ၾကတယ္ ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ အားနာပီး သူကြ်န္ ဘ၀ နဲ ့ ေနခဲ့ ရင္လည္း က်ဳပ္တုိေတြ ခုေလာက္ဆုိ ကြ်န္အလုပ္ေတြ လုပ္ေနရမွာ ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ ့ ဗုိလ္ ခ်ဳပ္နဲ ့ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ ၾကီးေတြ အဂၤလိပ္ ကုိတုိက္ထုတ္ ဂ်ပန္ ကုိတုိက္ထုတ္ ႏုိင္ခဲ့ လုိ ့ က်ဳပ္တုိ ့ ခုလုိ ေနၾကရတာ ။ အာဇာ နည္သီ ခ်င္း နားေထာင္ရင္လည္း လြမ္းမိပါတယ္ ။ အလင္းေရာင္ကုိ အေမွာင္ ဖုန္းခဲ့ ေပမဲ့ ငါတုိ ့ျမင္တတ္ခဲ့ ပီ ။ ဟုိတုန္း က ဆုိရင္ ဗ် ။ ေပၚတာ ေပၚတာ ေတြဆြဲ လုပ္အားေတြ ေပးခုိင္း ပီး စစ္တပ္ အာဏာယူ ခဲ့ၾကတာ ကုိး ။ တုိင္းျပည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေပါ့ ။ TV မွာလည္း စာတန္းေတြ က ဗလပြ ။ ျပည္ပအားကုိးတုိ ့ ဘာတုိ ့ေပါ့ ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္တုိ ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဂ်ပန္မွာ စစ္ပညာ သင္ပီးမွ အဂၤလိပ္ ကုိတုိက္ခဲ့ တာဗ်။ ျပည္ပ အကူအညီ ေတာ့လုိခဲ့တာကုိး ။ ဘဘ ဗုိလ္ ခ်ဳပ္ၾကီးေတြ ေခတ္ေရာက္မွ ျပည္ပအားကုိး ပုဆိန္ရုိး တဲ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ ေတာင္ ပုဆိန္ရုိး ျဖစ္သြားတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ - -ဒါေပမဲ့ ဗ်ာ ။ ဘဘၾကီး မ်ားက ျပည္ပအားကုိး ပုဆိန္ရုိး သာေျပာတာ သူတုိ့ သားသမီး ၾက ႏုိင္ငံျခား မွာ ေက်ာင္းထားၾကတယ္ ဗ်ဳိ ့ ။ အဲလုိၾကီးေနာ္ ။ ျပည္သူေတြ ကုိမ်က္စိ ပိတ္နား ပိတ္ႏုိင္မွ ျဖစ္သလုိ ခ်ယ္လွယ္တယ္ ဆုိရင္လည္း မမွားဘူး ဗ်။ ဦးေန၀င္း ဆုိလည္း ၈၈၈၈ အေရးအခင္း မွာ စစ္တတ္ကုိ အမိန္ ့ေပးပီး လူေတြ သတ္ခဲ့ တယ္ေနာ္ ။ ေသလုိက္ၾကတဲ့ လူေတြ ေက်ာင္းသားေတြ ။ ဘယ္ေလာက္ဆုိးလုိက္လဲ ဗ် ။ ဒါေတာင္ ဦးေန၀င္း ကေျပာလုိက္ေသးတယ္ ( တိုင္းျပည္ ေခ်ာက္ထဲက် မဲ့အေရး လတ္မတင္ေလး သူကယ္လုိက္တယ္ ဆုိပဲ ဗ်ာ ) ။ ေက်ာင္းသားေတြ ကုိ သူပုန္ လုပ္ ေထာင္ထဲထည့္ ပီး အက်ဥ္းခ်လုိက္ၾကတာ ။ ဒါေပမဲ့ သူသတ္ဆုိးမရွည္ ဘူး ဗ် ။ သူ ့ ခ်စ္တပည့္ သားတပည့္ ေလး ဦးသန္းေရႊ က အေမြယူလုိက္တာ ကုိး ။ ထုိနည္း လည္းေကာင္း ထုိနည္းလည္းေကာင္း စီးပြားေရးအေျခအေနမေကာင္း လုိ ့ တုိင္းျပည္ပါေရာင္း ဖာေခါင္းေပါ ဘုိ ့ သူၾကံတယ္ ။ ျပည္သူက ဆင္းရဲ ခ်င္တုိင္း ဆင္း ရဲ ေနခ်ိန္မွာ ဘဘ ၾကီးေတြ က စိန္ေမြ ့ယာ ေတြနဲ့ ေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ႏုိင္ငံ က ေရေျမ အသား ငါး ကြ်န္း သစ္ စိန္ေရႊ ေျမ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္း ေတြ လတ္ညုိူး ညႊန္ရာေပါေနပါလွ်က္နဲ့ ျပည္သူ မွာဆင္းရဲ တြင္းထဲက မထြက္ႏုိင္ဘူး ဗ် ။ ဆင္းရဲေနၾကတုန္း ။ ထားပါ ရင္နင့္ စရာေတြ ပါ ။ အိမ္တစ္အိမ္မွာ အေဖ ေပါ့ ဗ်ာ ။ အိမ္ဦး နတ္ အားကုိးရာ ကုိးကြယ္ရာ ။ ရြာမွာဆုိ သူၾကီး ေပါ့ဗ်ာ ။ တုိင္းျပည္မွာ အစုိးရ က်ဳပ္တုိ ့ ကုိးကြယ္ေလးစား အားထားရမဲ့ သူ ။ တုိင္းျပည္ရဲ ့ အနာဂါတ္ က သူလတ္ထဲ မွာ ရွိ ့သလုိ ျပည္သူေတြ အနာဂါတ္က လည္း သူလတ္ထဲ မွာ ဗ် ။ သူမေကာင္းမွ ေတာ့ တုိင္းျပည္က ဇာႏုိင္ငံ ၾကီးျဖစ္သြား မွာ ။ က်ဳပ္တုိ့ ၾကီးျပင္းခဲ့ တာလည္း စစ္အစုိးရၾကီး ဗ် ။ တစ္ခါလာလည္း ဒါၾကီး ပဲဗ် ။ အ၀တ္ပဲ လဲေနတာ ေနာ္ ။ ထားပါ ျပသနာ မရွိ ့ ။ ေကာင္းေအာင္လုပ္ရင္ပီးတာ ပါပဲ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံ ျပဳ ့ျပင္ ေျပာင္းလျေနတယ္ ေျပာတယ္ ဗ် ။ ဒါေပမဲ့ ဆင္းရဲတုန္း ပါပဲ ။ ျပည္သူေတြ မွာ မဲေတြေပးပီး လမ္းေတြ ကုိ့ဟာကုိ ေဖါက္ေနရတယ္ေနာ္ ။ ရပ္ရြာ တုိးတတ္ဘုိ ့ လုပ္ေနရတယ္ေနာ္ ။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲ တုန္း ။ ျပည္သူမဲေပးတဲ့ ၀န္ၾကီးေတြ အလုပ္လုပ္ပီလား ။ လူဆုိတာေသမ်ဳိး ဒီရာထူး ဒီဂုဏ္က ခဏပါ ။ ၂၀၁၅ ဘယ္သူကုိ မဲေပးၾကမလဲ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ျပည္သူေတြ ေၾကာက္ရမဲ့ ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ ဘူး ။ အရာတုိင္းကုိ ျပတ္သာၾကရ ေတာမယ္။ ကုိတစ္ေယာက္ ေကာင္းစား ယုံနဲ့ တုိင္းျပည္ကေတာ့ ျပာပုံ တုိးေနမွာပဲ .။ ျပည္သူေကာင္းစား မွ တုိင္းျပည္ ေကာင္းစား မွာ ဗ်။ ၂၀၁၅ မဲ ေပးၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဗ်ာ ။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္မဲ့ သူ အနစ္နာ ခံမဲ့သူ ကုိယ္က်ဳိးမၾကည့္တဲ့သူ ကုိေပးၾကပါစုိ ့လုိ ့ တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္ ။ ငပိကုိ အစြဲအလန္းမထား သင့္သလုိ ျပည္သူ ေတြ အားဏာ ပီး ထက္မမွားၾကပါနဲ့ ေတာ့ ဗ်ာ ။ ( ျပင္းျပင္းနဲ့ ေရးမိတာပါ အမွားပါရင္ သီးခံပီး ဖပ္ေစခ်င္ပါတယ္ )

အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာၾကည့္မယ္ ေနာ္ ။ အခ်စ္ကုိ ဒါးျပ တုိက္ယူ မယ္ဆုိပါ စုိ ့ ။ TV ျမန္မာ ကားေတြ မွာ ဗ် ။ မင္းသီးက လမ္းသလား မယ္ေပါ့ ။ ေဘထုတ္ ပုံစံ ဖုိ ့ရုိ ဖားယာ အကၤ ်ီ ၾကီး ၀တ္ထားတဲ့ လူၾကမ္း ေပါ့ ဗ်ာ - - -ေဟ့ေကာင္မေလး မင္းဘယ္သြား မလုိ ့ လဲ ။ မင္းကုိ ကုိယ္ ခ်စ္မိေနတာ ၾကာပီ ။ ဟား - ဟား - -ဟား ဆုိပီ ရယ္မယ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ထူးျခား တာက လူၾကမ္း ေခါင္းေဆာင္ လုပ္သူက ဆံပင္ရွည္ရမယ္ ေနာက္လုိက္ပါရမယ္ ။ ျမန္မာကား မွာေပါ့ ဗ် ။ ရည္စား စကားေျပာတာ ပဲ တစ္ေရာက္ ထဲ လုိက္ေျပာေပါ့ ။ ခုေတာ့ ရွင္ေလာင္း လွည့္နည္းကား အမ်ားၾကီး ။ ေနာက္က ေနာက္လုိက္ေတြ က ရယ္မယ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ အျပင္မွာေတာ့ ျမင္ဘူး ပါဘူး ။ ေနာက္ခံ တီးလုံး ကားၾကမ္း မယ္ေပါ့ ။ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ ဗ် ။ ျမန္မာ ဒါရုိက္တာေတြ ရဲ ရုိက္ခ်က္ေတြ ။ ရယ္စရာၾကီး ဗ် ။ မင္းသမီးက လူအမ်ားၾကီး လုိက္လာေတာ့ ရွက္မယ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ရွင္က ဘာဖစ္တယ္ ညာဖစ္တယ္ ျပန္ေျပာ ။ အဲဒီမွာ -- -လူၾကမ္းက ဘယ္ရမလဲ ဟားဟားဟား ရယ္ျပန္ေရာ ဗ် ။ ဒီမွာမိန္းကေလး မင္းငါလတ္က မလြတ္ပါဘူး ဆုိေတာ့ --။ သူတုိ ့က လူအမ်ားၾကီးေလ ။ ဘယ္လုိလုပ္ လြတ္ပါမလဲ ။ ဒါေပမဲ့ ေန ့ခင္း ဗ် ။ ပီးေတာ့ လူျမင္ကြင္း လမ္းေဘး မွာ ။ ကဗ်ာဆန္တဲ့ ဒါရုိက္တာ ဆုိရင္ေတာ့ ထန္းပင္ေတြ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း လမ္းေပါ့ ဗ်ာ ။ထားပါ ျပသနာ မရွိ ့ပါဘူး ။ ျမန္မာ့ အနုပညာ ေပါ့ ။ မင္းသမီး က ေရွ ့ကုိသြားမယ္ဆုိေတာ့ လူၾကမ္းလုပ္သူက ပိတ္ထားေရာ ။ မင္းသမီး ေနာက္မွာလည္း လူၾကမ္းေနာက္လုိက္ေတြ ၀ုိင္းထားပါေရာ ။ - -မင္းသမီးက မ်က္ႏွာငယ္ေလး ။ အျပင္မွာေတာ့ ျမင္ဖူးပါဘူး ။ - - -အဲဒီမွာ - -ေကာင္မေလးကုိ ဘာေတြ ေႏွာက္ရွက္ေနတာလဲ ဆုိပီး -- မင္းသားက ေရွ ့ဂြ်န္း ေနာက္ဂြ်န္း ေတြ ထုိး၀င္လာပါေရာ ။ ၀ွစ္၀ွစ္ ၀ွစ္ ၀ွစ္ နဲ ့ ဗ် ။ ေနာက္ခံတီးလုံးက ကုိ ၀ွစ္ေနတာ ။ လူၾကမ္းေခါင္းေဆာင္ ကလည္း ဘယ္ျငိမ္ခံမလဲ ။ ဒီမွာ မင္း အေၾကာင္းမပါဘဲ ၀င္မရႈပ္ပါနဲ ့ - -မင္း ကုိသတ္ပစ္ လုိ ့ရတယ္ ဘာညာေပါ့ ဗ်ာ ။ အဲအခ်ိန္မွာ ျပည္သူ ရဲေတြ လွည္ကင္းမလာ မသိေသးဘူးေပါ့ ဗ်ာ ။ လူၾကမ္းက ေလးငါးေျခာက္ေယာက္ေပါ့ ဗ်ာ ။ မင္းသားၾကည့္ေတာ့ ႏွံျပည္စုတ္ ဗလမရွိ ့ ဆံပင္က ဖုိ ့ယုိဖားရား ကုိရီးယား မင္းသား တူေအာင္၀တ္ရတာေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ရွမ္းေဘာင္း ဘီ ၾကီးနဲ ့ ဗ် ။ လူၾကမ္းေခါင္းေဆာင္က ေမးလဲေငါ့ ျပေရာ့ က်န္တဲ့ လူၾကမ္းေတြ ဖုိက္တင္ ခ်ၾကေရာ ဗ်ာ ။ အ၀င္လုံး ၀ုိင္းရုိက္ ဘာၾကာတာ မွတ္လုိ ့ ။ ခုေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္း ၾကည့္တဲ့ ပရိတ္သတ္က ရင္တစ္ထိတ္ထိတ္ ။ တခိ တခိ တခိ နဲ ့ ဗ် ။ ဂုိး ဂြတ္ မဟုတ္ဘူး ဗ် ။ ျမန္မာ ဒါရုိက္တာေတြ ကြန္ ့ ပုံ ဗ်ာ ။ လတ္သီးနဲ ့ ထုိးတာ ပဲ တခိ တခိ ။ ထားပါ ျပသနာ မရွိပါဘူး ။ မင္းသား က ကင္းမိေကာက္ေထာင္ ဂြ်န္းေတြ ထုိးပီး ဖုိက္တင္ခ်တာ ဆုိေတာ့ ။ ေျခေထာက္နဲ ့ ကန္ေတာ့လည္း တခိ တခိ ။ လတ္သီးနဲ ့ ထုိေတာ့လည္း တခိ တခိ ။ အဲလုိ ဗ် ။ မင္းသားက သစ္ပင္ေတြ ေပၚခုန္တတ္ ။ မင္းသား ေက်ာေဇာဟိန္း တုိ ့ေနထက္လင္းတုိ ့ ဆုိ ေလေပၚေတာင္ ပ်ံတယ္ ။ အားက် စရာၾကီး ။ အျပင္ က ပရိတ္သတ္ကေတာ့ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ ့ ဟင္အာ အုိ ဟာ။ အားေပးတာကုိး ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာ ကားမ်ား ကပ္စီးနည္း တယ္ ဗ်ဳိ ့ ။ ဘာမွ အကြဲမခံ ဘူး ။ ဒဏ္ရာလည္းေပၚ ဘူး ။ ေန ့ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီး ဖုိက္တင္ ခ်တယ္ ။ လူေတြေတာ့ ျမင္မွာေပါ့ ။ ဘယ္သူမွ ၀င္မခြဲဘူး ဗ် ။ ရုိက္ကြင္း ကုိ ။ ဇတ္လမ္းထဲ လည္း မစြဲဘူး ။ အျပင္မွာေတာ့ ျမင္ဖူးပါဘူး ။ ထားပါ ျပသနာမရွိ ့ပါဘူး ။ လူၾကမ္းေခါင္ေဆာင္က သူ ့တပည္ေတြ လည္း ေမွာတ္ေရာ သူကလည္း ဘယ္ရမလဲ ။ ခါးျခားက ဒါးကုိထုတ္ ဖုိက္တင္ခ်ေရာ ။ မင္သားက ၾကိဳသိတယ္ ၀ွစ္ကနဲ ၀ွစ္ကနဲ ့ ေရွာင္တာေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ မင္းသားက သုိင္းကြ်မ္း ေတာ့ လူၾကမ္းေတြ ေျပးပါေရာ ။ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ ဆြဲထူ ပီးေတာ့ ။ အျပင္မွာေတာ့ ျမင္ဖူးပါဘူး - -- ။ မင္းသမီး က အနားလာမယ္ ။ ရန္ျဖစ္ေနတဲ့ ဖုိက္တင္ ခ်ေနတဲ့အခိ်န္ ျပန္ေပါ့ ။ ခုေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ မင္းသားကုိ လာပီး ေမးလုိက္ေသး - -။ အကုိ ဘယ္နား နာသြားေသးလဲ ။ သူဟာသူ ႏွာဘူးထ ပီး ၀င္ ခ်တာကုိ ။ ဒါရတာ က ေမးခုိင္းတယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ ျမန္မာ လူမ်ဳိးပီသ မွာကုိး ။ မင္းသမီး က မင္းသားရဲ ့ ဒဏ္ရာကုိ အာပူ ထုိးေပးမယ္ေပါ့ ။ မင္းသားက ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိတယ္ေပါ့ - -ေျပာေတာ့ ။ ခုနက ခါးခါးသီးသီး ျငင္းေနေပမဲ့ - -။ မင္းသမီးက အုိဆုိတဲ့ အသံေလး ထြက္ ပီး ကႏြဲ ့ကလ် နဲ ့ ေျပးပါေလေရာ ။ ဒါျမန္မာ ကား ကြ ။ ေနာက္ရက္ၾက ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္တယ္ဆုိပါေတာ့ ။ ေလးတုိက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေအာက္မွာ ခ်ိန္းေတြ ့ပီး စကားေတြ ေျပာေပါ့ ။ ေမာင္ရယ္ ဘာျဖစ္တယ္ ညာဖစ္တယ္ေပါ့ ။ - -အဲျမင္ကြင္းကုိ ေဒါသအလုိလုိ ထြက္ေနသူ က လူၾကမ္းေပါ့ ဗ်ာ ။ မိ္န္းမရွားတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ေစ်းၾကီးတာကုိး ။ ရုိက္ကြင္းမွာ ။ ထားပါ ဒါရတာ က သဲၾကီးမဲၾကီး ေႏွာက္ရွက္ခုိင္းတာ ကုိး ။ တခိ တခိ လုပ္မွ ေတာၾကိဳက္မွာ ေလ ။ လူၾကမ္းေနာက္လုိက္ေတြ က ဘယ္ရမလဲ ။ ဆရာစိတ္မခ်မ္းသာေတာ့ အရက္ေတြေသာက္ ။ ဒါေပမဲ့ အရက္ဆုိင္က ဖရုိဖရဲ ။ ေသာက္ရင္းနဲ ့ မူးမူးနဲ ့စကားေတြေျပာ ။ ဆရာ ဒီေဆာ္ေလးကုိ အေသရရ အရွင္ရရ ယူမွာလားေပါ့ ။ ေတာကား ဆုိရင္ ေတာအရက္ ျမဳိ ့ကားဆုိ လည္းျမဳိ ့အရက္ေပါ့ ။ အရက္ကေတာ့ အတူတူ ။ ဘယ္မွာရုိက္ရုိက္ ေရေႏြး ေရေပါ့ ဗ်ာ ။ အဲဒီ မွာမင္းသား လုပ္သူက ရွမ္းေဘာင္းဘီနဲ ပဲၾကီးေလွာ္ေတြ ၀ါးရင္း ခုိးနားေထာင္မယ္ေပါ့ ။ အရက္ကုိေမာ့ လုိက္ ပဲၾကီးေလွာ္စားလုိက္ေလ ။ လူၾကမ္းလုပ္သူေတြက လည္း ဘယ္ေခမလဲ ။ ျမင္သြားေတာ့ ျပသနာ ရွာ တခိ တခိ လုပ္ၾကျပန္ေရာ ။ စီးကမ္းရွိတယ္ ဗ် ။ ဆုိင္ထဲမွာ မခ် ဘူး ။ အျပင္ထြက္ ပုလင္းကြဲ မွာဆုိးလုိ ့ထင္ပါတယ္ ။ တခိ တခိ ခ်ၾကျပန္ေရာ ။ မင္းသားက ဂြ်န္းေတြ ထုိးရင္းႏုိင္ ျပန္ေရာ ဗ် ။ လူၾကမ္းလုပ္သူေတြ ေျပးေပါ့ ။ တစ္ကားလုံးလဲ သူတုိ ့က ရန္သူေတြေလ ။ ခ်ရမွာကုိး ။ လူၾကမ္းလုပ္သူေတြကလည္း ဘယ္ရမလဲ ။ ေနာက္ဆုံး ေကာင္မေလးကုိ ျပန္ေပးဆြဲ ။ လိမ္ေခၚ လုိ ့မရရင္ အတင္းခ်ုဳပ္ေခၚ ။ အဲလုိ ဗ် ။ ျမန္မာကားက ။ ဇတ္လမ္းက စပီ ။ ရဲ ျမညြန္ႏွင့္ အဖြဲ ့ ပါလာပီ ။ ထီးေညွာင့္ ထီးေညွာင့္ အခန္းေတြ လာေတာ့မယ္ ။ ေကာင္းမေလးကုိ အခန္းထဲ ထည့္ ။ လူၾကမ္းေနာက္လုိက္ေတြ က တဲအျပင္မွာ ေပေဆာင္းေပေဆာင္နဲ ့ ။ ကင္းေစာင့္တယ္ေပါ့ ။ မင္းသမီးက လည္း ရွင္က လူရုပ္မာ ၾကီးဆုိပီး ပါးကုိရုိက္ ။ ျဖန္း ဆုိပီး ။ လူၾကမ္းလုပ္သူက ပါးစပ္က ေသြးထြက္ သြားမယ္ ။ ေဟာဗ်ာ ။ ခုန ေယာက္က်ား ရင့္မာ ခ်င္း ဖုိက္တင္ခ်ေတာ့ ေသြးမက် ပဲ တခိ တခိ နဲ ့ ပီးသြားတာေလ ။ ခုမွ ပါးေလး တစ္ခ်က္ရုိက္ရေသး ေသြးက ပါလာပါေရာ ။ လူၾကမ္းက ဟားဟားဟား ဆုိပီး ရယ္လုိက္ေသး ။ ရွင္ မယုတ္မာနဲ ့ ဆုိပီး ေနာက္ကုိဆုိ ဆုတ္ရင္း ဆုတ္ရင္း ထရံ နားေရာက္ ။ လူၾကမ္းက လည္း မင္းဘယ္ေျပးလုိ ့ ရလဲေပါ့ ။ ဟား ဟား ဟား - -ေပါ့ ။ ရယ္တာနဲ ့ ပီးေနတာ ။ အျပင္မွာေတာ့ ျမင္ဖူးပါဘူး ။ ဟားဟားဟား နဲ ့ အခ်ိန္ေတြ စြဲေနတာကုိး ။ အနားလည္း ေရာက္လာေရာ ဘယ္က ဘယ္လုိ မင္းသမီးလတ္ ေရာက္ေနလည္း မသိတဲ့ ပန္းအုိးနဲ ့ ရုိက္လုိက္ ပါေရာ ။ခြမ္း ဆုိပီး ။ ဘာမွျဖစ္ဘူး ဗ် ။ လူၾကမ္းပဲ ။ ထူးျခားတာက ေသြးမထြက္ဘူး ။ ေခါင္ကုိကုိင္ပီး ယုိင္သြားေတာ့ မင္းသမီးက ေျပးပါေရာ ။ --အဲအခိ်န္မွာ မင္းသားက အျပင္မွာ တခိတခိ လုပ္ေနပီ ။ ရဲျမညြန္ ့ တုိ ့ အဖြဲ ့ ခပ္ကြင္း ျပင္တုန္း ။ ပါေသးဘူး ။ မင္းသမီးက ေျပး ။ လူၾကမ္းက အတုိ ကုိစြဲ လုိက္ ကားကား ကားကား နဲ ့ေပါ့ . ဒါး တုိ ေနာ္ ။ ေခါင္းမူး ေနတာကုိး ။ မင္းသားကလည္း ဂြ်န္းေတြ ထုိးရင္း တခိတခိ လုပ္ ။ လူၾကမ္းေတြ လည္းအားက်မခံ ဂြ်န္းေတြ ထုိးရင္း ဖုတ္လူး ။ မင္းသား က အက်ေကာင္း ။ လူၾကမ္းေတြ က ။ ေခြးက် ၀တ္က် ။ ဇတ္သိမ္း ခန္းေလ ။ ေမွာက္လုိက္ ျပန္ထလုိက္ ခ်လုိက္ ။ ဒီလူပဲ ရွိတာကုိး ။ အခ်ဳိလူၾကမ္း ဆုိ ေခါင္းေထာင္ပီး လွမ္း ၾကည့္လုိက္ေသး ။ ရဲျမညြန္တုိအဖြဲ က ေတာနင္းလာပီေလ။ သြားေခၚရတာကုိး ။ ေရွ ့မွာ မင္းသမီးရဲ အမ်ဳိးနဲ ့ ရြာလူၾကီး သယ္ရင္း တစ္စု ပါလာ္မယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဇတ္ကားထဲ ပါတဲ့လူအကုန္ ။ လူၾကမ္းက မင္းသမီးေနာက္လုိက္ေန ခိ်န္ မွာ မင္းသားက ဲမင္ေတာ့ လုိက္ပီး တခိတခိ လုပ္မယ္ေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ဗ်ာ ။ လူၾကမ္းကလည္း ေခသူမဟုတ္ဘူးေလ ။ ဘယ္ကဘယ္ လုိ ရတဲ့ ေသနတ္က သူ ့ခါးေရာက္ေနမွန္းမသ္ိ ။ ခါးၾကားက ေသနတ္ထုတ္ပီး ခိ်န္ထားမယ္ ။ ဟားဟားဟား လုိ ့ ရယ္ျပန္ေရာ ။ မင္းဘာတတ္ႏုိင္ေသး တစ္ကားလုံး ငါကုိ ့ ႏွိတ္ဆတ္လာတာ ဇတ္သိမ္းခန္း မင္းေသမလား ငါေသမလားေပါ့ ။ ရယ္လုိက္ ေသနတ္ခိ်န္လုိက္ လုပ္ေနတာကုိ း ။ တစ္ကယ္ပစ္ရင္ပီး ေနပီေလ။ ရဲ ျမညြန္ ့ ၾကီး ကေရးၾကီးသုတ္ျပာနဲ ့ စလုိက္ဘာ လဲ မဟုတ္ ရုိက္ဖယ္ၾကီးနဲ ့ လတ္ကုိမွန္ေအာင္ ပစ္တယ္ ဗ် ။ ထီးေညွာင့္ ထီးေညွာင့္ ဆုိပီး ပစ္ပါေရာ ။ သူလညး္ တစ္ကားလုံးမွ ဒီတခန္းေလး ပါတာ မွန္ေအာင္ပစ္ရမွာကုိး ။ လူၾကမ္းက ေသနတ္ျပဳတ္က် ။ ပီးလဲ သြားမယ္ ။ လတ္ကုိမွန္တာေလ ဗ်ာ။ ထားပါ ။ ျပည္သူရဲ ေတြ က ဇတ္သိမ္းခန္းဆုိေတာ့ ရထားရထား ဆတ္လုပ္ ဆုိပီး လူၾကမ္းေတြကုိ ဖမ္းသြံားမယ္ ။ ဒါျမန္မာကား ။ အခ်ဳိ ့ကားေတြ ဆုိ တစ္ေယာက္ေတာ့ ေသေသးတယ္။ ဒီကားက လူနည္းလုိ ့ ။ မင္းသမီးက မင္းသားကုိ ေမာင္ဘယ္နား နာသြားေသးလဲ ။ ရပါတယ္ ဆုိပီး ဖပ္မယ္ ။ မင္းသမီး ရဲ ့ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္ေတြက ေဟး း းဆုိပီး ၀ုိင္းေအာ္ ။ ျပီးပါ ပီ ဆုိပီး စာတန္းထုိး ။ ဒါျမန္မာကားတဲ့ ဗ်ာ ။ ပီးရင္ သူတုိ ့ ဟာသူတုိ ့ အကယ္ဒမီေတြ ေပးၾက ။ ဟုတ္ေနတာပဲ ဗ် ။ အခ်စ္ကုိ လုယူ တဲ့ ကားေတြ ေပါ့ ဗ်ာ ။ အျပင္မွာေတာ့ ျမင္ဖူးပါ ဘူး ။ ကဲ အခ်စ္ကုိ လုယူ လုိ ့ ရမရ တစ္ကယ္လတ္ေတြ ့ မွာ သင္ဘယ္လုိျမင္မလဲ ။ က်ုပ္က ေတာ့ ဗြီဒီ ယုိ ထဲမွာေတာ့ မရဘူး ။ မင္းသားရွိ ့တယ္ ။ အျပင္မွာေရာ - ------ဗ်ာ္

တိတ္စိတ္ေနတဲ့ အခန္းေလး ။ အစိန္းေရာင္ႏု နံရံ ႏွင့္ အမဲေရာင္ ေက်ာက္သင္ပုန္း ။ ျငိမ္သတ္ခ်င္းကုိ ဘယ္အရာမွာ မျဖဳိ ခြဲႏုိင္ ။ အီးေပါက္သံေတာင္ မၾကားရေသာအခန္းေလး ။ စီးကမ္းရွိတယ္ေတာ့ မထင္လုိက္ပါနဲ ့ ။ တာ၀န္က် ဆရာမ ကုိေၾကာက္ၾကလြန္းလုိ ့ သာျငိမ္ေနၾကခ်င္း ျဖစ္ပါတယ္ ။ ေခါင္းေလာင္းသံ တစ္ညံညံ ေပး ရြာေက်ာင္းကုိ ေျပးျမင္မိရင္ သတိရေနတယ္ သယ္ခ်င္းေရ ။ တြံေတးသိန္းတန္ သီခ်င္းလုိေပါ့ ။ လူတုိင္း မိမိသင္ခဲ့ တဲ့စာသင္ေက်ာင္းေလး ကုိသတိရၾကမွာပါ ။ ၀မ္းနည္းစရာ ဗ် ။ ဆုိးအတူ ေပါင္းဖတ္ ေက်ာင္းတတ္ခဲ့ တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခုမ်ား ဘယ္ေတြေရာက္ေရာက္ ရာထူးေတြ နဲ ့ တာ၀န္ေတြ ထမ္းေဆာင္ေနလည္း က်ဳပ္တုိ ့ရဲ ့ စာသင္ေက်ာင္းေလးက မရုိးႏုိင္တဲ့ ေခါင္းေလာင္သံနဲ ့ အုိးမင္းေနတဲ့ တုိင္ေတြ လတ္ေတြတုန္အသံေတြ တုန္ ပင္စင္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ ဆရာမေတြ ဒုိတေတြ ေသာက္ဘုိ္ ့ ေရအျမဲ ျဖည့္ေပးေနၾက ေက်ာင္းေစာင့္ ၾကီး က အျမဲသတိရေနမွာပါ ။ ေမြးထုတ္ေပးတဲ့ တပည့္ ေတြမ်ားလြန္းေတာ့ ငါတုိကုိမမွတ္မိရင္ ဆရာမၾကီးနဲ ့ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိ ေဗြမယူၾကပါနဲ ့ ကြာ - -- -- ။ - -- --တိတ္စိတ္ခ်င္းကုိ ျဖဳိခြင္းလုိက္သူက - --အားလုံးႏုတ္ဆတ္ -- - မဂၤလာပါ ဆရာမ ။ ႏုခမ္းဆုိးစီ လုိတာထက္ ပုိဆုိးထား ပီး စကားေျပာရင္ ျပတ္သားလြန္းတဲ့ ဆရာမ ။ အားလုံးက ျငိမ္လုိ ့ ။ ဆရာမ ကေတာ့ မ်က္ႏွာက နဂုိထဲက ခပ္တင္းတင္းဆုိေတာ့ ဘယ္ေက်ာင္းသားမွ ဟာသမလုပ္ရဲ ။ ဆရာမ သာမေၾကာက္ၾကည့္ ။ ေက်ာင္းသား ေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ဘရုပ္က်တယ္ မွတ္လည္း ။ ဆရာမ ကုိႏုတ္ဆတ္ တာေတာင္ ႏွာသံနဲ ့ ။ နင္ဂလာ ပါခ်ာမ ။ အခ်ဳိ ့ဆုိ ၀င္းဦးအသံ ။ မဂၤ -- အန္ မဂၤ - -လာ ပါ အန္ ခ်ာ မ ။ အဲလုိ ။ အခ်ဳိ ့က်ေတာ့ လည္း အသံေၾကာင္ အသံေျပာင္ ။ ထခ်င္သလုိ ႏုတ္မဆပ္ခ်င္သလုိ ၀င္ဦးအသံနဲ ့ ေက်ာင္းသား က တစ္မ်ဳိး ။ ဆရာမ က စာသင္ရင္လည္း ေနာက္ဆုံးမွာ ေနရာယူ တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ပုိဆုိး ။ အန္စာတုန္း လွိမ္္တဲ့ သူနဲ့ ႏွဖူးေတာက္တန္း စာအုပ္လွန္တဲ့ သူနဲ့ အမ်ားၾကီး ။ အစုိး ဆုံးက ႏွာဘူး ေက်ာင္းသားေပါ့ ဗ်ာ ။ ဆရာမ က စာသင္ေန ။ ရင္ထဲ က ခံစားခ်က္ကုိ ဦးစားေပးပီး စာကုိမၾကည့္ ။ ေကာင္းမေလးေတြ လုိက္ၾကည့္ေနတာေပါ့ ။ ဆရာမျမင္လုိ ့ ဆရာမက စိတ္ဆုိးပီး ခုံေပၚတတ္ လတ္္္ေျမွာက္ခုိင္းေတာ့ လည္း ။ ရွက္လိမ့္ မယ္မထင္နဲ ့ ။ သူေကာင္မေလးမ်ား ျပန္ၾကည့္ လုိ ့ကေတာ့ ကာယဗလ ေတာင္ ညွစ္ျပလုိက္ေသး ။ အဲလုိ ဗ် ။ ေၾကာက္တဲ့ ဆရာမရွိ ့ေတာ့ အားလုံးက တိတ္ဆိတ္လုိ ့ ။ - --ကဲ - --မင္းတုိ ့က မဂၤလာ ယူလုိ ့ရပီ ။ - နားမလည္ ။ အားလုံးက တိတ္ဆိတ္လုိ ့ ။ ဆရာမ ဘာေတြေျပာတာ လည္းနားမလည္ ။ေၾကာက္ၾကတာ ကုိး အထြန္ ့တတ္ပီး မေမးရဲ ။ ဆရာမ အသံက တိတ္စိတ္ခ်င္း ကုိ ျဖဳိခြင္းပီး ေက်ာင္းသားတုိင္းက ျငိမ္လုိ ့ေပါ့ ။ ကဲတပည့္ တုိ ့ - -ေက်ာင္းက ဘာၾကားပီး ပီလည္း ။ -- ဘာမွ မၾကားဘူး ဆရာမ ။ - - ဆရာမ မင္းတုိ ့ကုိ ဆာသင္တာ ဒီေန ့ေနာက္ဆုံးပါ ။ ေဟး - -- -လုိ ့ ထေအာ္မိမတတ္ ေပွ်ာ္သြားၾကတာ ကုိး ။ ဒါေပမဲ့ မေအာ္ရဲ ့ ။ -- -မ်က္ႏွာေလးေတြ ငယ္ေအာင္ျပင္ပီး ရင္ထဲက ေပွ်ာ္ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ မ်ားတာကုိး ။ ဆရာမ က စာမရ လုိ ့ကေတာ့ ရုိက္ေတာ့ မရုိက္ဘူး ဗ် ။ မန္လည္းမမန္ဘူး ။ ေၾကာက္စရာ ဘာမွမရွိ ့ေပမဲ့ ေၾကာက္ၾကတယ္ ။ ဆရာမ ဥပဓိ ရုပ္ခံကလည္း ပါရမီထူးျခားတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ျမင္တာနဲ ့ကုိ ေၾကာက္ခ်င္စရာ ။ ဗြီဒီ ယုိ ကားထဲက လုိ လူၾကမ္းရုပ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဆရာမက သြားနဲနဲ ေခါတယ္ ။ ႏွခမ္းနီ ေတာ့ ၾကိဳက္တယ္ ဗ် ။ မ်က္မွန္တတ္တယ္ ။ ပါးရုိးကားကား ဆံထုံး ထုံးထားပီး ျမန္မာဆံတဲ့ အမ်ုိး သမီးဆုိရင္ မမွားဘူး ဗ် ။ စကားကုိ လုိတာထက္လည္း ပုိမေျပာတတ္ဘူး ။ နဂါးႏုိင္ဒါး ထက္ေတာင္ျပတ္ေသး ။ ဒီေန ့မွ ဆရာမက ထူးဆန္းေနတာကုိး ။ ဆရာမ က စာမရရင္ ဘာမမွမလုပ္ဘူး ။ ေရွ ့ကုိေခၚတယ္ ။ ဒုိက္ထုိး ခုိင္းတယ္ ဗ် ။ မိန္းကေလးဆုိ လည္းညွာလိမ္မယ္ မထင္နဲ ့ ကုိဟာကုိ နံပါတ္စဥ္ေရ ပီး နားရြက္ ဆြဲ ထုိင္ထ လုပ္ရတယ္ ဗ် ။ တစ္ေန ့မဟုတ္ စာမရတဲ့ ေန ့တုိင္း လုပ္ရတယ္ေလ ။ စာမရတဲ့ ေက်ာင္းသား ေရွ ့ထြက္ပီး စာရွင္းခုိင္းတာ အဆုိးဆုံး ။ မရပါဘူး ဆုိမွ လူအမ်ားေရွ့ မွာ စာရွင္းခုိင္းေတာ့ မွားပီးရင္မွားတယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ ၾကာေတာ့ ေက်ာင္းသားတုိင္း ရွက္ၾကပါတယ္ ။ ဆရာမ စာသင္တုိင္း စာမရတဲ့ စာမမွီတဲ့ ေက်ာင္းသား ဗရုပ္သုတ္ခ ေက်ာင္း သား တုိင္း ေနရာေတြ ခိ်န္းရတယ္ေလ ။ ဆရာမကုိ ေၾကာက္ၾကတာေပါ့ ။ အခ်ိန္ေျပး ဘုိ ့မစင္းစားနဲ ့ ေနာက္ေန ့ၾက ေက်ာင္း ကုိတစ္ပါတ္ ပါတ္ပီး ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းပုန္းပါလုိ ့ေအာ္ေျပးရတယ္ ဗ် ာ ။ ဒါေၾကာင့္ ေၾကာက္ၾကတာေပါ့ ။ ဆရာမ က ေျပာင္းေတာ့ မည္ဆုိေတာ့ ၀မ္းသာၾကတာေပါ့ ။ အားလုံးက ရင္ထဲမွာေတာ့ ေပွ်ာ္ၾကတယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ - -- -ကဲ သားတုိ ့ သမီးတုိ ့ -- -ဆရာမ ေျပာင္းရမယ္ဆုိေတာ့ မင္းတုိ ့ေပွ်ာ္ၾကမွာပါ ။ ဆရာမ သိပါတယ္ ။ ဆရာမရဲ ့ေစတနာေတြ ေပါ့ ။ ဒီေန ့ စာမသင္ပဲ သားတုိ ့သမီးတုိ ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ဆရာမ ေမးခ်င္တယ္ ။ ေမးရမလား ။ အားလုံးေသာ ေက်ာင္းသားေတြက ေမးပါေပါ့ ။ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဒီဆရာမ ၀န္ထမ္းပဲ ေျပာင္းရမွာေပါ့ ရွာကုိ ရွည္တယ္ ။ -- --ကဲ -- -ဆရာမ စေမးမယ္ ။ ဒီေရွ ့ ဆုံးက သမီးေလး - - -စေျဖကြာ ။ သမီးၾကီးရင္ ဘာလုပ္မလဲ - -။ ေက်ာင္းသူ ေလးမေျဖႏုိင္ေသး ။ တစ္ကယ္ဆုိ ကုိျဖစ္ခ်င္တာ တန္းေျပာႏုိင္ရမွာေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ မေျပာႏုိင္ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိဘူး ထင္ပါတယ္ ။ သမီးေျဖေလကြာ - -- အုိ အာအာ ။ သမီးေမေမကေတာ့ ငယ္ငယ္ ကေတာ့ ဆရာ၀င္ၾကီး လုပ္တဲ့ ေျပာတာ ပဲ ဆရာမ ။ -- အင္းေကာင္းပါပီ ။ ေနာက္က သမီးေလးကေရာ ။ သူကေတာ့ နဲနဲ ရဲသြားတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ သမီးက ဆရာမ လုပ္ခ်င္ပါတယ္ ။ ေကာင္းပါပီ ။ ေနာက္က သားေလးက ေရာ ဘာလုပ္မလဲ ။ သားက လယ္လုပ္ပါမယ္ ဆရာမ ။ ဟုိေနာက္က သားေလး ကေရာ ။ - - သားက စစ္ဗုလ္ၾကီး လုပ္မယ္ဆရာမ ။ သူ ့ရုပ္မွ အားမနာ ။ စာဆုိ အျမဲ ဘိတ္ခ်ီး ေကာင္က ဗုိလ္ ျဖစ္ခ်င္လုိ ့တဲ့ ။ လမ္းဗုိလ္ နဲ ့ က်ားဘုိ တစ္တစ္ ခုခု ျဖစ္မဲ့ေကာင္က ။ အင္း ေကာင္းပါပီ ။ ဟုိေနာက္က သားကေရာ - -- သားက ဆရာ၀န္လုပ္ခ်င္တယ္ ဆရာမ ။ အမေလး ဆရာ၀န္ရူးေကာင္ အေမ ကေျမွာက္ေပးပီး ဆရာ၀န္ နားက်ပ္ ၀ယ္ေပးထားလုိ ့ ရူးေနတဲ့ ေကာင္က ။ ရုပ္ကကုိ ဂလန္ဂလား ။ - -- အင္းေကာင္းပါပီ ။ ဟုိတစ္ေယာက္ ဟုိတစ္ေယာက္ နဲ ့ လူက စုံသေလာက္ျဖစ္ေနပီ ။ ေနာက္ဆုံးေကာင္က ရယ္စရာ ။ သားက အေမ့ကုိ ဆုိက္ကား နင္းေကြ်းမယ္ ဆရာမတဲ့ ။ သူအေဖ ဆုိက္ကားဆရာဆုိေတာ့ ဆုိက္ကား အေတြး ပဲ ေတြးတာေလ ။ သူ ့ေျဖရွင္း ခ်က္က မမွား ။ ဘြဲ ့ရပီး အမွတ္မေကာင္း အကပ္မေကာင္းရင္ ဆုိက္ကား နင္းရသူေတြ အမ်ားၾကီးဆုိပဲ ။ ဟုတ္ေတာ့ လဲ ဟုတ္ ဗ် ။ -- ကဲ -- -သားတုိ ့ သမီးတုိ ့ကုိ ေမးတာ စုံသေလာက္ ျဖစ္သြားပီ ဆုိေတာ့ ။ သားတုိ ့ ပန္းတုိင္ ကုိျမင္ပီလား ။ အားလုံးက နားမလည္ ။ လူ ပဲ ထမင္းစား ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းတတ္ စာတတ္ရင္ ပီးေရာ ။ ဆရာမက ဘာေတြ ကြန္ ့ေနမွန္းမသိ ။ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဒီဆရာမ ရွာေတာ္ေတာ္ ရွည္တယ္ေပါ့ ။ ကဲ ဆရာမ ေျပာျပမယ္ - -လူဆုိတာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရတယ္ ။ လူတာ၀န္ဆုိတာ ရွိရမယ္ ေလ ။ သားတုိ ့သမီး တုိ ့က ဒီႏုိင္ငံ မွာေနေတာ့ ဒီႏုိင္ငံရဲ ့ တာ၀န္ေတာ့ ထမ္းေဆာင္ရမွာပဲ ။ ပညာေတြ သင္ စာေတြတတ္ လင္ယူ သားေမြး မ်ဳိးဆတ္ ခ်န္ယုံနဲ ့ လူတာ၀န္ မေကဘူးကြဲ ့ ။ မင္းတုိ ့ မွာ ဘာရည္ရြယ္ ခ်က္မွ မရွိပဲ ဘာလုိ ့ ပညာ သင္ေနရမွာလဲ ။ အရာတုိင္းမွာ ရည္ရြယ္ ခ်က္ဆုိတာ ရွိ ့ရတယ္ ။ ဆရာမ ဆုိရင္ အင္မတန္ ခ်ဳိ ့တဲ့ တဲ့ မိသားစုက ေပါက္ဖြားလာတာေလ ။ ေျပာျပရင္ အရွည္ၾကီး ။ ျမန္မာ စကားမွာလည္း စစ္ဗုိလ္ သားက စစ္ဗုိလ္ ျဖစ္မယ္ ။ လယ္သမားသားက လယ္သမားျဖစ္မယ္ ။ ေက်ာင္းဆရာသားက ေက်ာင္းဆရာျဖစ္မယ္ ။ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ့ကြယ္ ။ ဒါေပ့မဲ့ အဲဒီအေျဖကုိ ဆရာမ လတ္မခံဘူး ။ လူတုိင္းမွာ အခြင့္အေရး ရွိတယ္ ။ က်ဳိးစားခြင့္ ။ စိတ္ကူးယ်ဥ္ ခြင့္ ။ ရည္ရြယ္ ခ်က္ ။ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွ မရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ေခြးနဲ ့ဘာကြာမလည္း ။ သားတုိ ့ သမီးတုိ ့ ေခြးျဖစ္ခ်င္လား ။ -- မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး ဆရာမ - --။ အားလုံးက သြက္ပ ။ အဲဒီလုိေပါ့ လူတုိင္းက အဆုိးဆုံး ဘယ္ျဖစ္ခ်င္ပမလဲ ။ အေကာင္းဆုံးေတြ ျဖစ္ခ်င္မွာ ပါ။ ျဖစ္ဘုိ့ အတြက္က က်ဳိးစားရမယ္ေလ ။ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိ ့ ပဲ က်ဳိးစားရင္လည္း လမ္းက ေယာင္ေတာင္ ေတာင္ ။ ဒါေၾကာင့္ အားလုံးမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိ ့သင့္ ပါတယ္ ။ လတ္ခံလား ။ အားလုံးေသာေက်ာင္းသားေတြ က လတ္ခံပါတယ္ ဆုိတဲ့ အသံက ရင္ထဲက အသံ ။ ဆရာမ ေစတနာ ေတြ ကုိ နားလည္ၾကပါပီ ။ ကဲသားတုိ ့ သမီးတုိ ့အေပၚ ဆရာမရဲ ့ေစတနာ အမွားေတြကုိ သားတုိ ့ေဗြမယူ ၾကပါနဲ့ ။ ဆရာမ က မနက္ျဖန္ဆုိ ့ ေျပာင္းရေတာ့ မယ္ ။ သားတုိ ့ရဲ ့ ျဖစ္ခ်င္တာကုိ ျဖစ္ေအာင္က်ဳိးစားၾကပါ ။ ဆရာမလည္းမ်က္ ႏွာမေကာင္း ။ အားလုံးေသာေက်ာင္းသားေတြက ခြဲရမည္ဆုိေတာ့ လည္း အသံေတြ ပါအက္လာၾကတာကုိး ။ အခ်ိန္ေျပာင္း ေခါင္းေလာင္းသံကုိ မၾကားခ်င္ ။ ဟုိတုန္းက ဆရာမ အခ်ိန္အျမန္ကုန္ပါေစ ဆုိတဲ့ သူေတြ ။ ခုေတာ့ မ်က္ရည္ ၀ုိင္းေနၾကပါပီ ။ ဆရာမ က မင္းတုိ ့နဲ ့ ျပန္ေတြ ့ဘုိ ့ဆုိတာ မၾကိမ္းေသ ေပမဲ့ မင္းတုိ ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ခဲ့ ရင္ ဆရာမ ေပွ်ာ္ေနမွာ ။ ဆရာမ ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ခြင့္ မရခဲ့ ေပမဲ့ အေကာင္းဆုံးေတာ့ ျဖစ္ေအာင္က်ဳိးစား ခဲ့တယ္ ။ မင္းတုိ ့ လည္းဆရာ မေစတနာ နားလည္မယ္ ဆုိရင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ထားပါ ။ ကုိျဖစ္ခ်င္တာကုိ က်ဳိးစားပါ လုိ ့ဆရာမ ေျပာခ်င္တယ္ ။ ဆရာမ စိတ္ထမေကာင္း ။ တစ္မုိးေအာက္ က ေက်ာင္းသားေတြ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္မွခြဲ ရမယ္ ဆုိေတာ့ လည္း သူလည္းေလာကီသားပဲ ။ က်ဳပ္တုိ ့လည္းေလာကီသားပဲ ။ စိတ္မခုိင္တဲ့ မိန္းကေလးေတြ ရႈိက္ငုိၾကပီ ။ က်ဳပ္လည္း ဆရာမေျပာင္းရင္ ေပွ်ာ္မယ္ထင္ထားတာ ဘယ္က ဘယ္လုိ မ်က္ရည္က က်မွန္းမသိ ။ အားတင္းထားေပမဲ့ ။ ရင္ထဲက ရႈိက္သံကုိ ဖုန္းမရ ။ အံၾကိတ္ထားေပမဲ့ မ်က္ရည္ေတြ က်ေနဆဲ ။ ေက်ာင္သားတုိင္း မွာ မ်က္ရည္ေတြ ။ အခ်ိန္ေတြ ေနာက္ျပန္လွည့္လုိ ့မရ ။ တာ၀န္ ။ ဆရာမလည္း မ်က္ရည္ေတြ ။ သူအင္မတန္ မ်က္ႏုိး တဲ့ ႏွခမ္းနီး မ်က္ရည္ ခုိးသုတ္ရင္း မ်က္ႏွာမွာ ေပ လုိ ့ ။ ဆရာမ ကုိမရယ္ ႏုိင္ ။ ငုိ ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား ေတြ ကုိ ဆရာမ ဘယ္စိတ္ေကာင္းပ မလဲ ။ ဆရာမ ကုိ ၀န္ခံေတာင္းပန္ကန္ေတာ့ ရင္း ဆရာမ မ်က္ႏွာေလးကုိ ၾကည့္ မ၀ ႏုိင္ ။ အားလုံးမွာ မ်က္ရည္ေတြ ။ ေဒါင္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ေျပာင္း ေခါင္းေလာင္းသံ နဲ ့ အတူ ဆရာမ ကုိအားကုိတၾကီး ေျပးဖပ္ၾကပါပီ ။ ဆရာမ ေစတနာေတြ ကုိနားလည္ၾကပါပီ ။ ဆရာမရဲ ့ ေျခဖမုိး ဦးခုိက္ကန္ေတာ့ ရင္း မ်က္ရည္ေတြနဲ ့ ဆရာမ ရဲ ႏုတ္ဆပ္ပြဲ က ေပွ်ာ္စရာ ထင္ခဲ့ ေပမဲ့ ႏုနယ္ ရုိင္းဆုိင္းတဲ့ စိတ္ေတြကုိ လမ္းေျပာက္ေနတဲ့ ကေလးတုိင္း ကုိ အလင္းေရာင္ မွိန္မွန္ ဆရာမ ျပခဲ့ ပီ ။ ဆရာမ ရဲ ေစတနာေတြ ကုိ နားလည္တဲ့ ေန ့ေရာက္မွ ပဲ - - -ေနာက္ေန ့ဆုိ ့ - - --ဆရာမ မရွိ ့ ႏုိင္ေတာ့ ။ - - - --( ေက်ာင္တတ္တုန္းက ဆရာမ ကုိ အမွတ္တရ သတိရလုိ ့ ေရးထားခ်င္းပါ ။ ဆရာမ က်မ္းမာပါေစ ခ်မ္းသာပါေစ )

ေရႊပြဲ လာ - - -ေရႊပြဲ လာ - - မင္းသမီး သခ်င္းေမ့ ေနတယ္ ထင္ပါရဲ ့ ။ ႏွပ္ခ်ီး ခြာေနရတာကုိး ။ ကဲကဲ က်ဳပ္တုိ ့ လူရႊင္ေတာ္ေတြ မင္းသီးေလးကုိမိတ္ ဆတ္ေပးၾကပါစုိ ့ ။ - -အကုိတုိ ့ေရ မဂၤလာအေပါင္းနဲ ့ ခါးေညာင္းတဲ့ ေန ့ ဆုိရင္မမွားပါဘူး ကုိေတာက္တဲ့ ေရ ။ ဟုတ္ကဲ့ ပါမဂၤလာ အေပါင္းနဲ ့ ခါးလည္း ေညာင္းတယ္ ေျခေထာက္လည္း ေညာင္ပါတယ္ ။ သြားၾက စုိ ့လား ကုိေဂြးသီးေရ ။ ေကာင္ေလစြ ။ အေဖၚေကာင္းရင္ ငရဲ ျပည္ေတာင္ ဖိနပ္္ခ့ါး ထုိးလုိက္မွာကြ ။ ေယာက္က်ားကြ ေယာက္်ားကြ ။ ဘာမွန္းမသိ လူရႊင္ေတာ္ ေဂြးသီ ေျခကားယား လတ္ကားယား မင္သမီးေရွ ့ ကာယဗလ ျပေနလုိက္ေသး ။ ကုိေဂြးသီး ခင္္ဗ်ား နံရုိးေတြ ျပဳတ္ပီး မွန္ေနမယ္ ။ ငါကျပဳတ္ပီးသားကြ ။ အယ္ ။ လတ္စစ္ ။ ငယ္ငယ္က လတ္စစ္ျပဳတ္သြား လုိ ့ ေက်ာက္ပါတ္တီး စီးရေသးတယ္ ဟီး ။ - -- ဟုိဘက္က ေၾကာင္ေၾကာင္လား ရွင္ - - ။ - - ဘာ ဒီအခ်ဳိးမ်ဳိးနဲ ့ ငါ့ကုိဘယ္တုန္းက ေခၚဘူးလဲ ။ ဟားဟာား ဒီမွာ မဂ်မ္းစိန္ ကုိေညာင္ေညာင္ ပုဆုိးခြ်တ္တာ မေၾကာက္ပါနဲ ့ ၀ဲကုတ္မလုိ ့ပါ ။ ဟယ္ ကုိေၾကာင္ေၾကာင္မွာ ၀ဲေတြ ရွိ ့တယ္တဲ့ ေတာ္ ။ ကုိ ရွိ ့လုိ ့ကုိၾကြားတာ ဘာျဖစ္လဲ ။ မဖားနဲ ့ ။ ဘာမွန္းမသိ လူရႊင္ေတာ္ ကုိ ေၾကာင္ေၾကာင္ ေမ်ာက္သန္းကုတ္နည္းကား ကုတ္ေနတာေလ ။ ၾကည့္ၾကပါ ၾကည္ၾကပါ ဟန္တူးမ ေမ်ာက္မၾကီး လင္တရူးေနပါတယ္ ခင္ဗ်ား ။ - - -ဟုိဘတ္က ကုိငတတ္ျပားလား ရွင္ - -- ။ သန္မာ ထြားၾကိဳင္းပီး လူပုံ အလယ္ ေလွ်ာက္သြား မယ္ သုံးေတာင္ ၀တ္သနားတယ္ - - လာစမ္းကြယ္ လာစမ္းကြယ္ ။ ဟယ္ ကုိငတတ္ျပား ဘာေတြျပေနတာ တုန္း ။ မဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ်ား ငတတ္ျပား သူ ့ငယ္ေဖာ္ ကုိေၾကာ္ျငာ ေနတာပါ ခင္ဗ်ား ။ - - အကုိတုိ ့ေရ - -သမီးတုိ ့ စိန္ပလိန္တိန္ ဂိန္ ရံပုံေငြ ပြဲၾကီးက အားငယ္ေနတဲ့ သူေတြကုိ အရက္တုိက္ဘုိ ့ ဆုိလည္း မမွားပါဘူး - -အဲ --ေရာင္လုိ ့ ။အေျပာ ေတြကုိေလွ်ာ့ အလုပ္နဲ ့ သတ္ေသျပၾကပါဆုိ ့ ။ -- ဆုိင္းဆရာေရ အျငိမ္ ့ခန္းဆုိတာ ဒီလုိ ့ဖြင့္ - -မင္းသမီး ဂ်မ္းစိန္ အတြင့္ ေပါင္းစုံနဲ ့ ကပါပီ ။ မီးေရာင္ကလည္း မင္းသီးအလွနဲ ့ လုိက္ဖပ္ေအာင္ ကုိလွပ ပါတယ္ ။ ရင္ခုန္စရာ ဒီတစ္ည ပရိတ္သတ္ေတြ စုံလင္လွ - - ကြ်န္မခ်စ္တဲ့ ကုိရင္ေမာင္ ဟုိေဂ်ာင္မွာ ေငါင္ေတာင္ေတာင္ - -- မင္းသမီးရဲ ့ ေတးသီးခ်င္းက အဆုိေကာင္း အငုိေကာင္း ။ အေျပာေကာင္း - - - -။ ကုိေဂြးသီး ေရ မင္းသမီး ရဲ ့ ေဖ်ာ္ေျဖမွဳ ေလးပီးဆုံ းသြားေတာ့ က်ဳပ္တုိ ့ အလဲ့ ေရာက္လာျပန္ပါပီ ။ ကဲ ေပါလုိက္ၾကပါဆုိ ့ - -- - -။ ( ေခါင္းေတြလည္း ေျခာက္ေနပီ ဗ်ာ ။ ရယ္စရာ စဥ္းစား ရတာ အခတ္ဆုံး ဗ် ။ ဒီညေတာ့ ဒါေလာက္ပါပဲ ဗ်ာ ။ ေနာက္ရက္မွ ေကာင္းေကာင္း ဆက္ေရးေတာ့ မယ္ ဗ်ာ ။ ေပါက္တတ္ကရ အၾကံ ဥဏ္ေတြ မထြက္ေသးဘူး ဗ်ာ )

မီးေရာင္ မွိန္မွိန္ေအာက္ မွာ ေတာက္ပေနေသာ လုိက္ကာၾကီးနဲ ့ အတူ ခန္းနား ထည္၀ါလွပါတယ္ ။ ေတာက္ပခ်င္းကုိ တန္စာဆင္ထားတာက ျမန္ ့မာ့ဆုိင္းအဖြဲ ့ ။ ျပည္စုံလွပခ်င္း ေတြကုိ ဂုဏ္ေဖၚထားတာ က စိန္ပလိန္တိန္ ဂိန္ မြဲေျခာက္ေျခာက္ ဆုိင္းဘုတ္ကေလး ။ ၾကက္ပြဲ အလား ဗြီဒီယုိ ရုံထက္မက စီကားလွတဲ့ ပရိတ္သတ္က လတ္ခုတ္သံ တစ္၀ါး၀ါး ။ အမ်ဳိးမ်ဴိး ေပါ့ ။ အခ်ဳိ ့ဆုိ မူးပီးကေန လုိက္ၾကေသးတယ္ ။ ပုဆုိးကုိ စလြယ္သုိင္း ၀ုိင္းၾကီးပါတ္ပါတ္ဒူ ေ၀ေ၀ ေတာင္ကေနလုိက္ၾကေသးတယ္ ။ တစ္ကယ့္ ေပ်ွာ္ရႊင္စရာ ည ကေလးေပါ့ ။ အသံၾကား နားခါးလွေသာ အေနာင္ဇာ လုပ္သူ စကားမပီ တပီ လူၾကီး က - - -နားခ်င္ၾကပါ ထင္ညာ - -ဒုခ်ဳိရင္ အျငိမ့္ထြပ္ေတာ့ ညီျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒုတ္ဒါး ေလးခြ ငါးခြ အခြ်န္အတက္ ခဲတံခြ်န္စက္ပါ မျခံ ေတြ ့ရွိ ့ပါက ပြဲေတာ္လုံခ်ဳံ ေရးနဲ ့အညီ ေဆာင္ခ်ဳံ ပီးတိတ္ပါမယ္ ထင္ညာ ။ အဲ ေရာင္ရုိ ့ ။ ထိတ္တုန္းမွာ အိပ္ရပါမယ္ထင္ညာ ။ ဗုံးရန္မ်ား ေၾကာက္ရပါေတာ့ေၾကာင့္ ေရနံဘုန္း ဆီဘုန္းေရဘုန္း ေပါက္ကြဲေစေသာ ဘူစီေဘာင္း - အထိတ္တလန္ ့ျဖစ္ေစရန္ အတြက္ ဘူေဘာင္း ဖင္ကုိ မထိ တထိ ျဖဲပီး ဗ်ီး ဗ်ီး ့ ့ လုိ ့ အသံထြက္ေအာင္မလုပ္ၾကပါရန္ အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္ညာ ။ ဘာမွန္းမသိ ။ အေနာင္ဇာ စကားမပီ လူၾကီးရဲ ့ အသံပီးဆုံးသြားေတာ့ မူးေနေသာ ဆုိင္းသမားမ်ား မူးေၾကာင္ရူးေၾကာင္နဲ ့ ဆုိင္းထြက္ပါပီ ။ ႏွဲ သံၾကီးက နားအခါးဆုံးပါ ။ ပြဲ ၾကည့္ခ်င္လုိ ့ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ရႈးရႈး ေတာင္ ႏွဲသံၾကားမွ ထြပ္ခ်င္ခ်င္ ။ အမူးသမားမ်ားကေတာ့ ကလုိ ့ေပါ့ ။ သတုိ ့ႏွမ လင္ရ ရင္ေတာင္ကမဲ့ ၀ါသနာရွင္ေတြ ပါ ။ မီးေရာင္ရဲ ့ လွည့္စား မွဳ ့နဲ ့အတူ - - ကတီပါေရာင္ ကလားကာ ၾကီး တစ္ျဖည္းျဖည္း ရင္ႏွစ္ခ်မ္းကြဲ သြားပါပီ ။ ပြဲထြက္ပီ ဆုိပါ စုိ ့။ - - - ကုတ္ေခ်ာင္း ေခ်ာင္း ညွင္းသုိး သုိး ေဆာင္ပါတ္ ထားတဲ့ သူတုိ ့ သားအရံ ၀တ္စုံနဲ ့ လူရႊင္ေတာ္ေတြ ပြစိပြစိ ေျပာပီး ထြက္လာၾကပါပီ ။ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျပာေနလုိက္ၾကတာ ။ - - - - - -ကုိေတာက္တဲ့ လားခင္ ဗ် ။ ဟုတ္ပ ကုိ ေဂြးသီးေရ ။ မဂၤလာ အေပါင္းနဲ ့ ေစ်းေရာင္းတဲ့ ညခ်မ္းေလးပါ။ အဲ ။ ဟုိ ဘက္က ကုိေၾကာင္ေၾကာင္လား ခင္ဗ် ။ ဟုတ္ပ ကုိေတာက္တဲ့ ေရ ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရံပုံေငြပြဲ ေလးေပါ့ ဗ်ာ ။ စစ္ေတြ ရပ္ပီး မီးေတြ လုိက္ရႈိ ့ၾက စုိ ့ ဗ်ာ ။ ဟုိဘက္က ညီငယ္ေလး ငတတ္ျပား လားခင္ ဗ် ။ ဟုတ္ပ ကုိေတာက္တဲ့ ေရ ။ မဂၤလာေဆာင္ခ်င္ပါ တယ္ ခင္ဗ်ာ ။ ဘုန္း ့ ့ ၾကီးပါေစ အသတ္ရွည္ေန အားလုံး စိတ္ထဲ သိပ္မၾကည္ေပ ့ ့ ့ ဘုန္းၾကီးပါေစ အသက္ရွည္ေန အားလုံးစိတ္ထဲ သိပ္မၾကည္ေပ ့ ့ ့ ဟုိမွာ ဒီမွာ လူေတြ ေသၾကလြန္း လမ္းမွာအေလာင္းေတြ ပုဒ္ပြ ေန ့ ့ ့မင္းလာမရႈပ္နဲ ့ မရႈပ္ နဲ ့ မင္းလာမရႈပ္နဲ ့ ငါ့မွာ လတ္နတ္ၾကီးေတြ ေဖါက္ခြဲခ်င္ေသးတယ္ ့ ့ ့ ့။ ဒုိးလုံးအသံနဲ ့ လူရႊန္ေတာ္ ငတတ္ျပား ရင္ဖြင့္ေနခ်င္းပါ ။ ေျခကားယား လတ္ကားယား ။ ေတာ္ တိတ္ ။ ေထာင္ေတြ လူေရွာထားတယ္ ။ ငတတ္ျပား မင္းပေထြးေတြ အေၾကာင္းဆုိမေနနဲ ့ ။ ၀ါရင္ ့ လူရႊင္ေတာ္ ကုိေဂြးသီး ကုိ မသိရင္ေမးေပါ့ ။ - - ဟဟား ငါကြ ငါကြ ။ ေဂြးသီး ဆရာၾကီး ပုံစံ ရင္ေကာ့ပီး လမ္းေလွ်ာက္ျပေနလုိက္ေသး ။ ငတတ္ျပား အကုိ ့ကုိ အတုယူ ။ ၀ါရွိ ့တယ္ ။ ႏွဖူးကုိ ၾကည့္ ။ ေတြ ့လား အုိဘားမား နဖူး ။ - - -ဟီးဟီး သူကုိသူ အုိဘားမား နဖူးတဲ့ ျမင္ဖူးပါတယ္။ ဒီလုိမွေပါ့ ေဂြးသီးက လူတုိင္းမွာရွိ ့တယ္ - အဲ - ေဂြးသီးကုိလူတုိင္းကသိတယ္ ေဂြးသီးက လူတုိင္းမသိဘူးေပါ့ ဗ်ာ ။ ဟဟား ။ အမေလး ။ သူကုိ အမႊႏ္းတင္ေနတာကုိသူမသိဘူး ။ ငါ့ညီရယ္ အကုိက အေမ ေမြး ထဲက ေခ်ာပီးသားေလ ။ ဒီမွာ ေဂြးသီး ခင္ဗ်ား သိတ္ဘ၀င္ ျမင့္မေနနဲ ့ ခင္ဗ်ား ကုိ ရြဲ ့ေနတာ ။ ငါညီကလဲ ကြာ အကုိေခ်ာတာ ငါညီ အမ သိပါတယ္ကြာ ။ ဘာ ။ မေျပာလုိက္ခ်င္ဘူး ။ ငါ့ညီကလည္းကြာ ေျပာမေပးလဲ ရပါတယ္ သူနဲ ့အကုိက နားလည္ပီးသားေတြပါ ။ ဟာ ခင္ဗ်ားကုိ ရြဲ ့ေနတာ ကုိ ေဂြးသီ း ။ ဟုိဟာၾကီးနဲ ့တူတာ ။ ဟုိဟာ ၾကီးနဲ ့တူတာ ဗ် ။ ဘာ ၾကီးလဲ ။ လူရႊင္ေတာ္ ကုိေဂြးသီး သူႏွဖူး ကုိ လွန္ျပလုိက္ေသး ။ ဘာၾကီးလဲ ။ သိခ်င္ က်ဳပ္အမ သြားေမး ဗ်ာ။ - - -ကဲနားေထာင္နားေထာင္ ကုိေဂြးသီး ဆုိျပမယ္ နားေထာင္ ။ - - -ဒီလုိ မပစ္ဘူး မေျပာပါနဲ ့ မင္းလုပ္သမွ် အားလုံးကုိ ေက်နပ္တယ္ ။ တစ္ကယ္ပါ တစ္သတ္လုံး သတ္ေနမွာ ေ၀ဖန္ရင္း ေျပာတဲ့ သူ ေထာင္က်ေအာင္ မလုပ္နဲ ့ ့ ့ ့ ့ ဟဟား ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ။ ကေလးေတြ ဆုိေတာ့ အပစ္ေျပာလုိက္ေသး ။ အသတ္ၾကီးပီး အခ်ိန္မစီးတဲ့ လူၾကီး နားေတာ့ ။ ကုိေဂြးသီး ။ ရွိပ ကုိေတာက္တဲ့ ေရ ။ က်ဳပ္တုိ ့ လူရႊင္ေတာ္ေတြ အလွည့္ ကန္တ ေလးပီးေတာ့ မင္းသမီးကုိ အလွည့္ေပးၾက စုိ ့ ဗ်ာ ။ ကဲ အသံၾသဇာ ေကာင္းတဲ့ ကုိေၾကာင္ေၾကာင္ေရ မင္းသမီးကုိ ေခၚလုိက္ပါ အုန္း ဗ်ာ ။ - - -မလာပါနဲ ့ ငါေလွ်ာက္မဲ့ ေတာ့လမ္းခရီး ဗုံးမ်ားတယ္ - - မလာပါနဲ ့ ၾကဳံေတြ ့မဲ့ အခတ္ျပသနာ မင္းရင္ဆုိင္ဘုိ ့ ခက္မယ္ - - မလာပါနဲ ့ မလာ- - -တိတ္။ မင္းသမီးေခၚပါဆုိမွ မလာပါနဲ ့ လုပ္ေနတယ္ ။ မင္းအေမ မင္းေခၚတယ္မွတ္ေနလား ။ ဘာ မလာနဲ ့ လည္း ။ ထမင္းငတ္ေသခ်င္လုိ ့ လား ။ ထြီ ။ မင္းတုိ ့ ေကာင္ေတြ အလုပ္ကုိ မေလးစား ဘူး ။ ငါေခၚ ျပမယ္ ။ - - အရင္လုိ ပါပဲ ဖုန္ေတြ ထတဲ့ ယုိင္တုိင္တုိင္ လွည္းေလး ေမာင္းရင္းနဲ ့ အရင္လုိပါပဲ အသံေၾကာင္တတ္တဲ့ ေရဒီယုိ အစုတ္ကေလး ဖြင့္ေနတယ္ ။ အရင္လုိပါပဲ ခ်ဥ္ေမာင္ဟင္းနဲ ့ ၾကဳံရာပစ္ထည့္ ၀ါးရင္းနဲ ့ မယ္တင္ ငါနင့္ကုိ လြမ္းပါတယ္ ။ လူေတြကလည္း ရုိက္သတ္ ဘုိ ့ အတြက္လြမ္းတယ္ ။ ျပည္သူေတြလည္း ဆင္းရဲတြင္းက လြမ္းတယ္ ဘူတာရုံ က ရထားၾကီးလည္း လြမ္းတယ္ မယ္တင္ ငါ့နင့္ကုိ လြမ္းပါတယ္ - - -။ နင့္ ဂ်ီးေတာ္ၾကီး သြားလြမ္းပါလား ။ မင္းသမီးေခၚခုိင္းပါတယ္ ဆုိမွ သူပေထြး ကုိ အလြမ္း သည္ေနတယ္ ။နင့္ပေထြး ကေသေတာ့ မွာ ။ ကဲ ့ ကဲ မင္းသမီးေလး လဲ ထြက္ခ်င္ေရာေပါ့ ဗ်ာ ။ - - -ထြက္ခ်င္ထြက္ေပါ့ ရုံေနာက္မွာ အက်ယ္ၾကီး သူ ့ ဘယ္သူကတားလုိ ့လည္း ။ လူအခြင့္အေရး နဲ ့ မညီဘူး ဗ် ။ ဒါက်မ္းမာေရး - -။ ဘာေတြမွန္း မသိ ။ ငတတ္ျပား ထင္ရာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနျခင္းပါ ။ ကဲမင္းသမီး ေရ ဆုိင္းသံနဲ ့ အညံမခံ ပဲ ထြက္ခဲပါေတာ့ မင္းသမီးေရ - - -။ ဆုိင္းသံ က နဲ ့ေၾကာက္ေၾကာက္ ။ မင္းသီးက ယုိင္တိယုိင္တုိင္နဲ ့ ထြက္လာပါပီ - -အေရးထဲ ႏွပ္ခ်ီးခြာေနေသး ။ ( ျပင္းတယ္ဗ်ာ ။ ေနာက္ရက္မွ ဆက္ေရးေတာ့ မယ္ ။ အိပ္ခ်င္ေနပီ )

ကြ်န္မ ကုိ ခ်စ္ရင္ေမာင္ၾကီးရယ္ ၀ယ္ေပးပါလား - - - -ငါ့မွာရွိ ့တဲ့ ပါတ္ဆံေလးနဲ ့ ဘယ္လုိလုပ္ပီး ျဖစ္မွာလည္း ဒါဆုိရင္းလည္းပီးေရာ မေပါက္ဘူးလုိ ့ေျပာလုိက္မယ္ ့ ့ေရာ ့ ေရာ့ ၾကဳိက္သေလာက္သာ ေပါက္ေပေတာ့ - - -လုပ္သားေမာင္ ၀မ္းႏုတ္ေဆး ပင္ရင္း အမွတ္ ( ၃၀ ) ကြိ ့ကြိ ့ ကြိ ့ မွာေမး၀ယ္ႏုိင္ပါတယ္ ။ - - -ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေၾကာ္ျငာေတြ က အမ်ားၾကီးေနာ္ ။ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါပဲ ။ သတင္းစာ ေၾကာ္ျငာ နာေရး ေၾကာ္ျငာ လူေျပာက္ေၾကာ္ျင အမ်ဳိးမ်ဳိးေခတ္စား လာတယ္ ဗ် ။ မင္းသမီး ေတြကလည္းရုပ္ကေလး သနားကမား နဲ ့ အမ်ဳိးမ်ဳိိး ေျပာတယ္ေနာ ့ ။ သူတုိ ့ပဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေၾကာ္ျငာေနၾကတယ္ေလ ။ ထားပါ ။ ေၾကာ္ျငာခ်င္း လုပ္ငန္းေခတ္စားလာတယ္ဆုိေတာ့ ၀တ္စားမွဳ ေတြ လန္ထြက္လာၾကတယ္ ဗ် ။ - - - -ေဟ့ သူငယ္မရာ ေခ်ာလုိ ့လွလုိ ့ ၀လုိပါ ေရႊမႈန္စားလုိ ့လား ေငြမႈန္စားလုိ ့လား မဟုတ္ရပါကုိယ္ၾကီးရာ miss model miss model မဲ မ်ားရဘုိ ့ ေဖာ္ခြ်တ္လုပ္ေနတာ ကုိၾကီးရာ ။ အဲလုိ ဗ် ။ အမ်ဳိးသမီးေတြ ေခတ္မွီလာတာ နဲ ့ အညီ ၀တ္စားမွဳ ့ေတြ ဆန္းျပားလာၾကပါတယ္ ။ ႏုိင္ငံျခားကုိ အထင္ၾကီး အတုယူၾကတယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ အတုယူတာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ ။ ေယာက္က်ားေတြ လုံခ်ဳံ သေလာက္ မိန္းမေတြ ေဖာ္ခြ်တ္ထားတာ ႏုိင္ငံျခား ဗ် ။ ဘယ္လုိေၾကာင့္ လည္း မသိပါဘူး ။ ေနာက္ပုိင္းဆုိရင္ ေယာက္က်ား ေတြအားလုံး သိမ္သိမ္ ေမြေမြ ့ ေနရမလား မသိပါဘူး ဗ်ာ ။ ေခတ္က တုိးတတ္လာတာ ကုိး ။ - -- ဟုိေရွ ့ က အကုိရယ္ ရုပ္အဆင္းက ေျဖာင့္လွတယ္ ကုိင္းထဲမွာ မဆင္းနဲ ့ကြယ္ နတ္ပြဲကုိ မယ္ေခၚမယ္ ။ ေယာက္်ားဘသား စကားလာမေျပာ နဲ ့ ေတာသားကုိဘာထင္တယ္ နင္ျမင္တယ္ ဒီဗလ နဲ ့ နင္ေလာက္သနားတယ္ကြယ္ မယုံရင္ ကြယ္ လာပါကြယ္ တစ္ခ်ီတစ္ေမာင္းေတာ့ ဆန္းျပ လုိက္ခ်င္တယ္ - - -။ အဲလုိ ဗ် ။ ေခတ္က အေျခာက္ေတြ လည္းေပါလာ တယ္ ဗ်။ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံ မွာ လယ္သမား ေတာသား အမ်ားစု က ရုိးအၾကတယ္ ဗ် ။ နတ္ဆုိလည္း ယုံလြယ္ၾကပါတယ္ ။ သူတုိ ့ေျပာ တာ တစ္ကယ္ပဲ ျဖစ္ေလမလား ဆုိတဲ့ ေပါ့ ေလွ်ာ ့တဲ့ စိတ္နဲ ့ ယုံၾကည္ေနၾကတယ္ ဗ်။ လူပဲ ဗ်ာ မစားပဲ ေနရင္ ဗုိက္ဆာ မယ္ ။ မလုပ္ ပဲေနရင္ ငတ္ေသမယ္ ။ ဒါပါပဲ ။ ဘာထူးဆန္း လဲ ။ မရွိတာကုိ အရွိ ့လုပ္ပီး ယုံခ်င္ၾကတယ္ ဗ် ။ အခ်ဳိ ့က်ား က်ားယားယား ေယာက်္ား ၾကီးေတြ ဗ်ာ အေျခာက္မေတြ နဲ ့ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ တဲ့ ။ မ်က္စိေရွ ့ မွာအမ်ားၾကီး ။ ေရသာခုိ အေခ်ာင္လုိက္တဲ့ သူေတြ ဗ် ။ အဲဒါေတြ ဘာေၾကာင့္ ရွိ ့ေနတာလည္း ။ အစုိးရ ျပည္သူကုိ ထိန္း ခ်ဳပ္ ႏုိင္မဲ့ စီးကမ္း မူၾကမ္းမေရးစြဲ ႏုိင္လုိ ့ပါ ။ အျခားႏုိင္ငံ မွာဆုိိ လိမ္တူ ခ်စ္သူမ်ားေန ့တဲ့ ဗ်ာ ။ တစ္ကယ္ရွိ ့တာေနာ္ ။ ထားပါ ။ ဒါေပမဲ့ ဗ်ာ က်ဳပ္ကေတာ့ လူ ့အခြင့္ အေရးလည္း နားမလည္ ဘူးဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံ မွာလည္း အေျခာက္ေတြ ရွိ ့ေနတာကုိ မၾကဳိက္ပါဘူး ။ ျမန္မာအမ်ဳိးသား ထုိးကြင္း မွင္ေၾကာင္နဲ ့ က်ားက်ားယားယား ရွိ ့ရမယ္ ။ ခုေတာ့ ဗ်ာ အမ်ဳိးသမီးေတြmiss model ေတြျပဳိင္တာ အားက် ပီး အေျခာက္ေတြေပါမ်ားလာၾကတယ္ ဗ် ။ ပင္ကုိ မ်ဳိးရုိး ဗီဇ ဆုိေပမဲ့ ႏုိင္ငံ ရဲ ့ ဥပေဒ စီးကမ္းနဲ ့ ထိန္ခ်ဳပ္ရင္ ရမယ္ထင္ပါတယ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေကာင္း ေတြပဲ ရွိ ့ရမယ္ ။ ႏြဲ ့ႏြဲ ့ေႏွာင္းေႏွာင္း ဆုတ္ဖြားဖြား အေျခာက္ေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး ဗ်ာ ။ - - -- - ျမန္မာဆုိရင္ ငပိ ့ ကုိယ္မေမ့ နဲ ့ စာေပမွာ ဗ်ည္းနဲ ့ သရေတာ့ သတိရပါအုန္းကြယ္ ေခတ္ေတြ ဘယ္လုိ တုိးတတ္ မ်ဳိးဆက္ အမ်ုိးမျပတ္ေအာင္ထိန္းသိမ္းရင္ ေက်နပ္ပါတယ္ ကြယ္ မင္းအေမ ပါးႏွစ္ဖပ္က သနပ္ခါးပါကြပ္ကုိ တစ္အားဖပ္လုိ ့ေမႊးတပ္ပါေစကြယ္ - -- တြံေတးသိန္းတန္ ရဲ ့အေမ့ပါးက သနပ္ခါး သီခ်င္းေလး ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ ့ ျမန္မာျပည္ ကုိ အေမ နဲ ့ တင္စားပီး ေရးထားတာ ဆုိလည္း မမွားဘူး ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံ မွာ ေရေျမသဘာ၀ အရ သနပ္ခါးသစ္ေမႊ း ကြ်န္းသစ္ေတြ ေပါတယ္ ဗ် ။ သားငါး ဆန္ေရ စပါးလည္း ေပါတယ္ ေနာ့ ။ အစစ အရာရာ ေနစရာ ေျမမရွား ေအာင္ ေပါတယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံ ေတာ္ အစုိးရက ျပည္ပအားကုိး ပုဆိန္ရုိးဆုိပီး လြန္ခဲ့ ေသာႏွစ္ေတြ က TV မွာ ေၾ႕ကာ္ျငာတာ ကုိး ။ သူတုိ ့ ျမန္မာ့ အသံကသာ ျပည္ပအားကုိး ပုဆိန္ရုိး ဆုိပီ း သူတုိ ့သားသမီးေတြ ကေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာ ဗ် ။ အားမကုိးနဲ ့ မဆုိလုိပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံမွာ သယံဇာတ ေတြ ေပါေနလုိက္တာ အားကုိးစရာေတာင္ လုိေသးလုိ ့လား ။ လုိမယ္မထင္ပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံသားေတြ အျခားႏုိင္ငံေတြ မွာ အလုပ္ေတြ ထြပ္လုပ္ေနၾကရတာ သန္းေပါင္းမနည္းပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့အစုိး ရက အလုပ္မေပးႏုိင္လုိ ့ပါ ။ ကုိ ့တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္ေစခ်င္လုိ ့ ေရးခဲ့ တဲ့ သီခ်င္းေလး ဘယ္ထာေန ဘယ္အရပ္ေရာက္ေရာက္ ျမန္မာျပည္ရဲ ့ ငပိဖုတ္ နဲ ့ သနပ္ခါးေမႊးနံ ့ ကုိေတာ့ အားလုံးက သတိရမွာပါ ။ အျခားႏုိင္ငံ ရဲ ့ ၀တ္စားမွဳ ကုိ အတုယူမဲ့ အစား ဒုိ ့ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ျမန္မာ ဆုိတဲ့ ၀တ္စားမွဳ ့ကုိေတာ့ မကြယ္ေျပာက္ေစခ ်င္ပါဘူး ဗ်ာ ။ - - - ဟုိတုန္းက ဆုိရင္ေလ ေမာင္ေမာင္အရက္မေသာက္နဲ ့ ေဆးလိပ္မေသာက္နဲ ့တဲ့ ေပါင္းသင္းေတြနဲ ့ အခ်ိန္ကုန္ ေပ်ွာ္တာ ၾကက္ဘူးကြယ္ ခုေတာ့ခ်စ္သူက အသဲကြ်မ္းေစဘုိ ့ တစ္ကယ္ အရက္အေၾကြးေတြ ဆပ္သြားေပးခဲ့ တယ္ - - - ျမန္မာ့ OB အရက္ဆုိင္ ကြိ ့ ကြိ ့ ကြိ ့ - - -။ ျပင္းျပင္းနဲ ့ ေပါက္တတ္ကရေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနတ က်ဳပ္ကုိ လူေကာင္းမထင္နဲ ့ ေနာ္ ဟဟား ။ လူဆုိးလည္း မထင္နဲ ့ေနာ္ ။ က်ဳပ္က က်ဳပ္က တစ္ကယ္ ဘူဂ်ာ လီပါပဲ ဗ်ာ ။

တတ္လုိက္ပါ မုိးအထိေအာင္တတ္လုိက္ပါ ။ က်လုိက္ပါ အေ၀စိေရာက္ေအာင္က်လုိက္ပါ ။ တစ္ေန ့ကေလး တစ္ေယာက္ဆုိေနတာ ဗ် ။ သူဆုိေနတဲ့ သီခ်င္းက သိေတာ့ မထူးဆန္းပါဘူး ။ ဗညားဟန္ သီခ်င္း ဗ် ။ ( မုိးကုတ္စက္၀ုိင္း ၾကီးက ခ်ာလပါတ္ လွည္ကာ သံသရာ ရည္ ။ တဏွာ ရမက္ၾကီးရင္အလြန္ဆုိးတယ္ တုိႏွစ္ေယာက္အတူ ေပ်ွာ္ဘူးခဲ့တဲ ့ မာဆတ္ႏုိက္ကလပ္ ေကတီဗြီ ၀င္ေငြေျဖာင့္တုန္း ရွိ ့တာအကုန္းျဖဳန္းမယ္ လုပ္ခြင့္ ရသေလာက္ ရတာလုပ္အုန္းမယ္ ့ ့ ့ ) ဘာမွန္းေတာ့ သိဘူး ဗ် ။ ဘယ္စာဆုိက ဆပ္ေပးလုိက္လဲ မသိ ။ စာသားကေတာ့ ဟုတ္ ဗ်။ ကေလးနဲ ့မလုိက္ပါဘူး ။ ဘဘ ၾကီးေတြပဲ ေဆာင္းဆုိထားလား မသိပါဘူး ။ ျပည္သူူေတြ မုိးထိေအာင္တတ္ေနတဲ့ ကုန္ေစ်းႏုန္းကုိ မွီေအာင္တတ္လုိက္ရင္း ကေလးေလာက္ေတာင္ ဥဏ္မွီမယ္ မထင္ ။ ကေလး ရွိ ့ေသးတယ္ မာဆတ္ ႏုိတ္ကလပ္ ေကတီဗြီ တဲ့ ။ ထူးေတာ့ထူးတယ္ ဗ်။ သားေလး အေဖက ဘယ္သူလဲေပါ့ ။ ေမးလုိက္မွပဲ ရွင္းသြားတယ္ ။ ေဟာဗ်ာ ။ ဘဘၾကီးတစ္ဦးရဲ ့သားတဲ့ ဗ်ာ ။ မင္းဘယ္လုိ ဒီစကား ေတြတတ္လည္းေပါ့ ။ ဦးကလည္း ဗ်ာ ။ တား ေဖၾကီးနဲ ့ေမၾကီး ရန္ျဖစ္ရင္ ဒီစကားေတြက အျမဲ ပါတယ္ေလ ။ အဲဒါနဲ ့ သားလည္း စပ္ဆုိထား တာေလ ။ ေဟာ ဗ်ာ သူေျပာမွ ပဲရွင္းပါေတာ့တယ္ ။ က်ုဳပ္တုိ ့ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲတြင္းနက္ပီး ေအာက္ေျခဘ၀ မွာ အေ၀စိက်ေလာက္ေအာင္နိမ့္ က်ေနခ်ိန္မွာ ဘဘ ၾကီးေတြ က ဆင္းရဲ ပေျပာက္ေရးတဲ့ ဗ်ာ ။ သူတုိ ့ ဘဘၾကီး ေလာကမွာေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္မယ္ ထင္တယ္ ဗ် ။ ျပည္သူ ေတြ ဆင္းရဲေနပါတယ္ ဆုိမွ ဆင္းရဲ ပေျပာက္ေရဆုိေတာ့ ေဟာဗ်ာ ။ မီးေသြး သုတ္ပီး ဘဂၤ ါလီ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းသြားေနရမဲ့ ပုံေနာ္ ။ ရွိ ့ေသး ဗ် ။ ျပည္သူေတြ ကုိ မဲ ဆြယ္စီးရုံး ခဲ့ တဲ့ ၀န္ၾကီးေတြ ရွိ ့ေသး ဗ် ။ ျပည္သူေတြ ပါးဆပ္ေဟာင္းေလာင္း နဲ ့ ကေလးေတြ ဗြီဒီယုိ ၾကည့္နည္း ကားျမင္ရာကုိ အထင္ၾကီးေနခ်ိန္မွာ မင္းသားေခါင္းစြပ္ပီး ယာမမင္းသားၾကီးေတြေပါ့ ။ ဘီးလူးကေတာ့ မယ္သီတာအနားမွာ ေကြးေနေရာေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ယာမ နဲ ့ ဘီလူးေတြ ခ်စ္ၾကည္ေရးဖြဲ ့ လုိက္ေတာ့ မယ္သီတာက အလယ္မွာ ကားကားၾကီး ။ ရႈပ္တယ္ ဗ် ။ က်ဳပ္ကေတာ့ ေပါေတာေတာ ဆုိေတာ့ မွန္တယ္ထင္လုိ ့ေရးတာ ။ ျဖစ္သင့္တာေတာ့ ဗ်ာ ။ မူၾကမ္းၾကီးေတြ ကုိအျမန္ေရးစြဲသင့္ တာေပါ့ ။ ဘယ္ႏွႏွစ္ေရးစြဲ မွာလည္း ။သတ္တန္းက စိေတာ့ မွာ ဗ် ။ ထားပါ သူတုိ ့လုပ္ငန္း သူတုိ ့သိမွာ ပါ ။ က်ဳပ္တုိ ့ႏုိင္ငံ က စုိက္ပ်ဳိးေရး ႏုိင္ငံဆုိေတာ့ သီးႏွံေကာင္းမွ ေငြေပၚၾကတဲ့ ျပည္သူေတြပါ ။ ကုန္ေစ်းႏုန္း ေတြကုိ ႏုိင္ငံေရးေရာင္ ေရာင္ တုိင္းျပည္တုိးတတ္ေရးေရာင္ေရာင္နဲ ့ ခလုိနီ စီးပြားေရးသမားေတြက အျမတ္ထုတ္ ေစ်းကစားၾကေသးတာကုိး ။ လယ္သမားဆုိလည္း ဗ်ာ စပါးေပၚခ်ိန္ဆုိ ေစ်းႏွိမ္ပီး ကုန္သည္ၾကီးေတြ ၀ယ္တယ္ဆုိပါေတာ့ ။ စစ္အစုိးရ ေခတ္တုန္းကဆုိ စပါးပါခ်ရတာ ဗ် ။ ျပန္ေျပာလုိ ့လည္း မေကာင္းပါဘူး ။ ခုေရာ ဘယ္သူေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ေနလဲ ဆုိရင္ေရာ ။ စ လုံး ေရး စ္ ပါပဲေနာ္ ။ ေျပာင္းလဲသြားပီ ဆုိ ။ ဘာေၾကာင့္ မျငိမ္း ခ်မ္းေသးတာလည္း ။ တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြ စစ္ေဘးသင့္စခန္းေတြမွာ အမ်ားၾကီး ။ လူရႊင္ေတာ္ တစ္ဦးပ်တ္သြားတယ္ ဗ် ။ သေဘာက်စရာ ဗ် ။ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားၾကီးက အစီးအေ၀း ေဆြးေႏြးတင္ျပတယ္ ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ ့ စီကုိ မင္းတုိ ့ ရန္ကုန္က စီသြပ္ဘူး ေတြ မလာတာ ၾကာပီ ။ စားခ်င္လုိ ့ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ေရနံစီမီးခြပ္လုပ္မလုိ ့ပါ ။ - - က်ဳပ္တုိ ့စီကုိ မင္းတုိ ့ ေနျပည္ေတာ္က သတင္းစာေတြ မလာတာ ၾကာပီ ။ ဖပ္ခ်င္လုိ ့ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ေဆးလိပ္ဖင္စီခံ လုပ္ခ်င္လုိ ့ပါ ။ က်ဳပ္တုိ ့ စီကုိ မင္းတုိ ့ရန္ကုန္က ေမာ္ဒယ္ေတြ မေရာက္တာ ၾကာပီ ။ ၾကည့္ခ်င္လုိ ့ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဖင္စီခံလုပ္ခ်င္လုိ ့ ပါ ( အဲ ) နားေထာင္ခ်င္လုိ ့ပါ ။ က်ဳပ္တုိ ့စီကုိ မင္းတုိ ့ ဆက္သြယ္ေရးက ဖုန္းကဒ္ေတြ မလာတာၾကာပီ ။ လုိင္းေတာ့ မမိပါဘူး ခါးခ်ိတ္ခ်င္လုိ ့ ပါ ။ မင္းတုိ ့ရန္ကုန္မွာ ဗုံးမကြဲတာ ၾကာပီ ။ ၾကားခ်င္လုိ ့ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ ရႈးရႈး မေပါက္ ရဲလုိ ့ပါ ။ အဲလုိဗ်။ ( ျပင္းျပင္း နဲ ့ ေပါက္တတ္ကရေတြ ေရးမိတာ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ။ က်ဳပ္ကုိ တစ္ျပား လုိတဲ့ေျပာၾကတာပါပဲ ။ တစ္ျပားလုိ မလုိေတာ့ မသိဘူး ။ ဒီအတုိင္းပဲ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနၾကတာပါပဲ ဗ်ာ ။)

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္ေန ့ ဆုိေတာ့ေဆးဘတ္၀င္တယ္ ဆုိပဲ ။ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ ဗ် ။ ေရွးလူၾကီးေတြ ထားခဲ့ တဲ့ အစဥ္အလာ ဗ် ။ သူခုိးၾကီး သူခုိးေလးဆုိပီ း ကြန္ ့လုိက္ျပန္ေရာ ။ ငတတ္ျပားေန ့ နဲ ့ မုိးေမွာင္ ေန ့ဆုိပီး ၾကားဘူးခဲ့ တာကုိး ။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ သိပါဘူး ။ သူခုိးၾကီး ငတတ္ျပားကုိ ေဆးမွင္ေၾကာင္ထုိးေပးတဲ့ ည တဲ့ ဗ်ာ။ ထားပါ ပုံျပင္ေတြ ဗ် ။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိ က်ဳပ္တုိ ့ နုိင္ငံ မွာေတာ့ ငတတ္ျပား လတ္သစ္ေတြ အမ်ားၾကီး ။ မုိးေမွာင္ေျမးေတြ အမ်ားၾကီး ပါ ။ - --- - - -က်ဳပ္ရြာမွာ ေနတုန္းက သူခုိးၾကီး ည အမွတ္တရေတြ ရွိခဲ ့တာ ကုိး ။ -က်ဳပ္တုိ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ သူခုိးၾကီး ည မွာ ၾကက္ခုိးခ်က္စားဘူးတယ္ ဗ် ။ လူငယ္ကာလသားနဲ ့ ၾကက္ကာလသား မလုိက္ဖပ္ပဲ ေနပမလား ။ ဆန္အရက္ စစ္စစ္နဲ ့ ေအးေအးနဲ ့ ေသာက္ရတာ ေတာင္ၾကီး မီပုံပ်ံ အားက်ပီး မူးေၾကာင္ရူးေၾကာင္နဲ ့ မီးပုံပ်ံ ေတြလႊတ္ ေပွ်ာ္စရာ ဗ် ။ ေတာင္ၾကီး တန္ေဆာင္တုိင္လုိေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ဗ်ာ ။ မီးပုံပ်ံ အေသးေတြ ဗ် ။ လႊတ္စရာမရွိ ့ အမႈိက္ပုံက ကြ်တ္ၾကြပ္အိတ္ ကုိမႈိင္းတုိက္ လႊတ္တယ္ ဗ် ။ အဲလုိ ။ မီးဖုိပီး ၾကက္ခုိးခ်က္စားတယ္ေပါ့ ။ ထူးထူး ဆန္းဆန္း သူခုိးၾကီး ညဆုိေတာ့လည္း အသုံးအေဆာင္ေတြ ကုိဖြတ္ထားတတ္ၾကတယ္ ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ ့က ရြာမွာကာလသသားေတြ ကုိး ။ ညဆုိေတာ့လည္း အေလလုိက္ၾကတယ္ေပါ့ ။ ကာလသားေရာဂါရတာေတာင္ ( အဲ ေရာင္လုိ ့) ကာလသားလုိ ့အေျပာခံရတာေတာင္နည္းေသး ေနာ္။ ရြာထဲ လည္း ၾကက္ေခ်ာေခ်ာ က ရြာထဲက လူ ့ဂြစာၾကီး အိမ္မွာ ပဲ ရွိ ့တာ ေလ ။ က်ဳပ္တုိ ့ သူ ့အိမ္ပဲ ၀င္ခုိးရတာေပါ့ ။ လူဂြစာ ၾကီး ဥိးလွသိန္းကလည္း ဗ်ာ ။ အားအားရားရား ေခ်ာင္းပဲ ဟန္ ့ေနတယ္ ဗ် ။ သူခုိး စိတ္ဆင္းရဲတာေပါ့ ။ ဒါေတာင္သူေမြး ထားတာက ေခြးေပါၾကီး မႈိလုိ ့ ။ ေလသာခြ်န္လုိက္ အမွီးကုိ နန္ပီး ဂြ်န္းေတာင္ ထုိးျပလုိက္ေသးတယ္ ။ ေခြးေပါၾကီး ဗ် ။ လူခ်စ္လူခင္ ေပါတယ္ ။ ဦးလွသိန္းက လည္း ေခ်ာင္းကုိလုပ္ဆုိးေနတာ ကုိး ။ မထူးေတာ့ဘူး ။ ၀င္ခုိးရတာေပါ့ ။ ၾကက္ကလညး္ လူမ်ား၀င္လာရင္ အေတာင္ခပ္ခ်င္တယ္ ဗ် ။ ဒါေပမဲ့ ေတာသားပဲ ဗ်ာ ။ ၾကက္အထာေတာ့ သိတာေပါ့ ။ ၾကအားလုံးက ထုတ္ေပၚတတ္ေနၾကတယ္ ဗ် ။ သက်င္းထဲမွာေတာ့ ၾကက္မၾကီး ရွိ ့တယ္ ေလ ။ သူပဲခုိးရေတာ့မွာေပါ့ ။ နဂါးႏွစ္ေကာင္ ပုရုပ္စီဘူးေလ လတ္သုတ္ပီး ၾကက္မၾကီး ဖမ္းရတာေပါ့ ။ ေအာ္ဘုိ ့ေနေနသာသာ သူလင္လာေခၚ တဲ့ အတုိင္းျငိမ္လုိ ့ ဗ် ။ လူမ်ားေတာ့လည္း ႏွစ္ေကာင္ေလက္ေတာ့ ခုိးခဲ့တာေပါ့ ။ ဦးလွသိန္းကုိ အျမင္ကပ္လုိ ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ စားမဲ့ လူကမ်ားတာကုိး ။ အရက္ကလည္း သုံးေလးလုံး ေလ။ ဘူးသီးခုိး တာေတာ့ ျပသနာ မရွိ ့ဘူး ဗ် ။ ေအးေဆး ။ အခ်င္စားရေအာင္ ကြ်ဲေကာ သီးခုိးကာမွ တစ္ကယ္ေျပးခဲ့ ရတာ ဗ် ။ ရြာထဲ က ဦးစံသိန္း ေပါ့ ။ ဘယ္သူမွလည္း ေတြး မိမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့လည္း မေတြးမိဘူး ဗ် ။ ငတတ္ျပား ဆုိလည္း အရွက္ကြဲမွာ ဗ် ။ တစ္ကယ္ဥဏ္ၾကီး ရွင္ပါ ။ က်ဳပ္တုိ ့လည္း ေခြးေျပး ၀က္ေျပး ေျပးခဲ့ ရတာကုိး ။ ဦးစံသိန္းက အသက္ ၄၅ အရြယ္ေလာက္ ဗ် ။ လူရႈပ္ၾကီး လူေပွ်ာ္ၾကီး ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ ့လည္းထင္မထားဘူး ေလ ။ သူက ဂတုန္းနဲ ့ အျမဲေနတယ္ ဗ် ။ သူတုိ ့အိမ္ေရွ ေရတြင္းနားမွာက ကြ်ဲေကာပင္ေလ ။ က်ဳပ္တုိလည္း ၀င္ခုိးတာေပါ့ ။ အပင္ေပၚတတ္တယ္ ဆုိရင္ အၾကီးဆုံးအလုံးေရြးခူးရတာေလ ။ ကြ်ဲေကာသီးက လည္း ႏုရင္ခါးတယ္ ဗ် ။ အခြန္ထူ အလုံးပုတ္ပီး ခူးရတာကုိး ။ ခတ္တာက အိမ္ရွင္က သူခုိးရန္ေၾကာက္လုိ ့ ၾကဳိခူးထားေတာ့ အလုံးက ထင္သေလာက္မေပါ ဘူးဗ် ။ အပင္အေပၚတတ္ခူးရတာေပါ့ ။ လကသာေနေတာ့ အလုံးေတြက စိမ္းေနတာေပါ့ ။ ႏွင္းက က က်ေတာ့ ဆုိဆုိစြတ္စြတ္ ဗ် ။ အရြ့ပ္ၾကား လသာသာ မွာ အလုံးၾကီး ဗ် ။ သခင္မျမင္ လုိ ့စားရတယ္ေပါ့ ။ အရင္ဆုံးပုတ္ၾကည့္ေသးတယ္ ဗ် ။ အလုံးက ခပ္က်စ္က်စ္ ဘာအသံမွ ထြပ္ဘူး ဗ် ။ မမွီမကန္း နဲ ့ ခူးရတာကုိး ။ ၾကီးပီးေရာ ဆုိပီး အပုိင္ကုိင္ပီး လိမ္ခ်ဳိးတာေပါ့ လည္လုိက္လာပီး ဦးစံသိန္းၾကီး ဘြားကနဲ ထလာပါေရာ ။ သူက ျငမ္းစင္နဲ ့ေလ ဆုိေတာ့ ျပသနာမရွိ ။ က်ဳပ္တုိကေတာ့ အတင္းခုန္ခ်ေျပးရတာေပါ့ ။ ဒါေတာင္ဦးစံသိန္းက ဘာမွမေအာ္လုိ ့ ဗ် ။ သူဟာနဲ ့သူ ရယ္ေနတာကုိး ။ က်ဳပ္တုိ ့ကေတာ့ တစ္ေက်ာမွ မသတ္ပဲ ေျပးရတာေပါ့ ။ ၾကံၾကံ ဖန္ဖန္ ဗ်ာ ဂတုန္းေျပာင္ေနေအာင္ ေခ်ာပီး လသာသာ အရြပ္ၾကား ထုိင္ေနေတာ့ ကြ်ဲေကာသီး နဲ ့ မမွားခံႏုိင္ရုိးလား ။ လူေတြကုိ ရယ္ရတာနဲ ့ ေျပးရတာနဲ ့ အူေတြလည္း နာလုိ ့ ဗ်ာ ။ သူခုိးၾကီး ည ေပွ်ာ္စရာေပါ့ ။ က်ဳပ္တုိ ့ သူငယ္ခ်င္းမိန္း မ ခုိးတုန္းကေလာက္ေတာ့ မဆုိးေသးဘူးေပါ့ ။ ေမာင္မင္းၾကီး သားက မိန္းမသြားခုိးတာ မူးေၾကာင္ရူး ေၾကာင္ ဆုိပါေတာ့ ။ ေခၚသြားတဲ့ သူေတြ က ဂဂ်ဳိး ဂေဂ်ာင္ ။ သူရည္စားျခံ ကလည္း အိမ္ေရွ ့က တံလင္းကြက္ ။ ေနာက္ေဖးက ကြန္းျခံ ဗ် ။ ခုိးမယ္ခုိး ေနာက္ေဖးက ခုိးရမွာကုိး ။ ေရွ ့က လူျမင္ကြင္းေလ ဘယ္လုိမွ အဆင္မေျပဘူးေလ ။ ဒါေပမဲ့ ကံဆုိးတယ္ ဗ်ာ ။ မိန္းမခုိးမဲ့ သတုိ ့သားေလာင္ း ကြမ္းျခံ ေရခပ္တဲ့ ေရတြင္းထဲ ျပဳတ္က်ပါေရာ ။ အမွတ္တမဲ့ ဆုိေတာ့ လည္း သေကာင့္ သားက ေအာ္လုိက္တာက အသံျပဲၾကီး ။ အမယ္ေလးကယ္ၾကပါအုန္း ဗ်ဳိ ့ ဆုိပီး မခ်ိမဆန္ ့ေအာ္တာကုိး ။ ကြမ္းျခံေလာင္းတဲ့ ေရတြင္းဆုိေတာ့ ေျမၾကီးကုိတူးထားတာ ေဘာင္မရွိ ့ ဘူးဗ် ။ ေပႏွစ္ဆယ္ေလာက္ နက္တာကုိး ။ သူအသံၾကားေတာ့ တစ္ရြာလုံးမီးေတြ ထြန္းၾကည့္ ၾကေရာ ။ မိန္းမခုိးမဲ့ သူတုိ ့သားေလာင္းက ေရတြင္းထဲမွာမ်က္ႏွာငယ္ေလး ။ သမီးလုပ္သူ မ်က္ႏွာေထာက္ပီး ေယာက္ခမ လုပ္သူကပဲ ဆယ္ပီး ေပးစားရတယ္ ဗ်။ ပါတဲ့ အေဖၚေတြကေတာ့ သူခုိးလုပ္ လုိက္မွာစုိးပီးေျပးၾကတာ ကုိး ။ အဲလုိ ။ က်ဳပ္တုိ ့လည္း ကြ်ဲေကာသီး မရေတာ့ ၾကက္သားနဲ့ ပဲ ျမိန္ရေတာ့ တာေပါ့ ။ ၾကက္ၾကီးကလည္း ၀၀ျဖဳိးျဖဳိး ဆူဆူၾကီး ဗ် ။ ဘူးသီးနဲ သိတ္လုိက္ ။ ကာလသားခ်က္ေလ ဗ်ာ ။ မူးမူးနဲ စားလုိ ့ေကာင္း ။ မနက္မုိး လင္းလုမွ သူငယ္ခ်င္းေတြ လမ္းခြဲၾကတယ္ေလ ။ သူခုိးၾကီး ညကုိ ဂုဏ္ျပဳ တယ္ေပါ့ . ဒါေပမဲ့ ကံဆုိးပါတယ္ ။ မုိးလည္း လင္းေရာ ဦးလွသိန္းၾကီး အိမ္ေရွ ့လမ္းမ မွာ ခုန္တစ္ခုန္ေပၚမွာ ၾကက္ဥခ်င္း ၾကီး ဗ် ။ ၾကက္ေပါက္ေတြက တစ္ပိပိ တစ္ညွက္ညွက္ ။ စာတန္းၾကီးက ခိ်တ္ထားေသး ၾကက္မၾကီး ခုိးသူ ခင္ဗ်ား ၾကက္ဥက်င္းနဲ ့ၾကက္ေပါက္ေတြပါလာယူပါတဲ့ ။ လာမယူပါက ပုိင္ရွင္မေပၚမခ်င္း ၾကက္ဥက်င္းအား သည္အတုိင္း ထားမည္တဲ့ ။ လူဂြစာၾကီး က တစ္ကယ္ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့လည္း အမွား၀န္ခံ ပီး ၾကက္သားဘုိးေပါးလုိက္ရ တာကုိး ။ ၾကက္ဥက်င္းနဲ ့ ၾကက္ေပါက္ေတြ အတြက္ မၾကည့္ရက္လုိ ့ ၀န္ခံၾကရတာေပါ့ ။ ဒီလူၾကီး က ဂြက်ပီ ဆုိ ဒူေဂါင္းေရာက္တဲ့ လူစား ေလဗ်ာ ။ ေရာ္လုိက္ရတာေပါ့ ။ သူခုိးၾကီး ည အမွတ္တရေလးပါ ။

ျမန္မာအသင္း မွ ဘရာဇီး အသင္းအား ( ၁၀ ဂုိး ၀ ) ျဖင့္ အႏုိင္ရသြားေၾကာင္းသိရွိ ့ရသည္ ။- - - - - - - -ျဖစ္စဥ္မွာ - - -ဘရာဇီး ႏုိင္ငံတြင္ အေျခ ခ်ေနထုိင္ေသာ ျမန္မာ လူမ်ဳိးျဖစ္သည္ ့ ကေလး ငယ္ႏွင့္ ဘရားဇီး ကေလးငယ္တုိ ့ Game ကစား ေဘာလုံးကန္ၾကရာ သူႏုိင္ ကုိယ္ႏုိင္ အျပဳိင္ ကန္ၾကေၾကာင္း သိရွိ ့ရသည္ ။ ပထမပုိင္းတြင္ ျမန္မာကေလးငယ္ကစား ေသာ ျမန္မာအသင္းမွ ( ၃ ) ဂုိးျဖင့္ အျပတ္ကစားထားပီး ဒုတိယ ပုိင္းတြင္ ဘရာဇီး အသင္းမွ ေခ်ပဂုိးရရန္ က်ဳိးစားေသာ္လည္း ျမန္မာအသင္းမွ ( ၇ ) ဂုိးထပ္ရႈး ပီး ( ၁၀ ဂုိး ၀ ) ျဖင့္ အႏုိင္ရရွိ ့သြားေၾကာင္း ေဘာလုံး Game ကစားေသာ Game ရပ္ကြက္မွ သိရွိရသည္--P ။ - --- - - - -- ျမန္မာလူငယ္ တစ္ဦးမွ ဒုိင္ ဘင္က်င့္ရာတြင္ ေဘာင္းဘီျဖင့္ ဒုိင္ဘင္ေျပးလမ္းျဖင့္ ျငိ ပီး တြဲေလာင္းၾကီး ျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရွိ ့ရသည္ ။ - - - - - - -ျဖစ္စဥ္မွာ ေနျပည္ေတာ္ Sea Game ေရကူးဒုိင္ဘင္ ကစားကြင္းတြင္ ျမန္မာလူငယ္မွ ႏုိင္ငံျခား ဒုိင္ဘင္ ကစားသမားမ်ားအား အားက်ပီး ရုိးရုိးမက ပဲ ဖင္လိမ္က သျဖင့္ ဒုိင္ဘင္ ေျပးလမ္းျဖင့္ သူ၏ ေဘာင္းဘီ ျဖင့္ ျငိပီး တြဲေလာင္းၾကီးျဖစ္ေနေၾကာင္းကုိ နည္းျပဆရာမ မွ သတင္းေပးသျဖင့္ ဒုိင္ဘင္ သမားမ်ား သြာေရာက္ေလ့လာရာ တြဲေလာင္း ၾကီးျဖစ္ေနေၾကာင္းကုိ ေရကူးဒုိင္ဘင္ ကစားေသာ ဒုိင္ဘင္ရပ္ကြက္မွ သိရွိရသည္ P ။ - - - -- -- - - - သတင္းအစုံအလင္ပါ - - -- --။ - --ႏုိင္ငံျခား ေရကူးမယ္အား အားက်ပီး ကခ်င္ျပည္နယ္ ေနသူေမာင္ - - - -သည္ ျမစ္စုံ ေရလတ္ၾကားအား ျဖတ္ကူးသျဖင့္ အဖမ္းခံရေၾကာင္းသိရွိ ့ရသည္ ။ - -- -ျဖစ္စဥ္မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ေနသူ ေမာင္ - - - သည္ အရူးထပီး ျမစ္စုံ ေရလတ္ၾကားအား ျဖတ္ကူးရာ ေရနစ္ေနသျဖင့္ တရုတ္ၾကီး ၀မ္ေပါင္မွ ကယ္ထားေၾကာင္း သိရွိ ့ ရသည္။ သုိ ့ေသာ္ အဆုိပါ လူငယ္မွာ အရူးမွဳ ျပည္ပအားကုိး ပုဆိန္ရုိး ျပည္ပကုိအားက်ပီး ကုိယ့္ကိကုိယ္ ေသေၾကာင္းၾကံ မွဳျဖင့္ တရုတ္ၾကီး ၀မ္ေပါင္မွ တရားလုိ အမွဳ ဖြင့္ အေရးယူ တုိင္တန္းထားေၾကာင္း သိရိွ ့ရသည္ P ။ - - -- - - - သတင္းအစုံအလင္ပါ ----- - - -သတားေအာက္ရွိ မသင္ကာစရာ လူတစ္ဦးအား ေခၚယူ စစ္ေဆးရာ လည္းေကာင္းႏွင့္ အတူ ဗုံးမ်ား ေတြ ့ရွိ ့ရသျဖင့္ စစ္ေဆးေနေၾကာင္း သိရွိ ့ရသည္ ။ - -- -- ျဖစ္စဥ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံျပည္သူ ့ ရဲတပ္ဖြဲ ့မွ ကင္းလွည့္ရာ မကပ္ရဲ သျဖင့္ အေ၀းက လွမ္းေမရာ ဗုံး ေထာင္ေနေၾကာင္းေျပာသျဖင့္ ၀ုိင္း၀န္း ဖမ္းစီးရာ ငခုံမဗုံး တံကာလုပ္ရာတြင္ အသုံးျပဳရာတြင္ အသုံးျပဳ ့ေသာ ဗုံး မ်ားျဖင့္ေတြ ့ရွိ ့ရ ေသာေၾကာင့္ မသင္ကာ သျဖင့္ ေခၚယူ စစ္ေဆးေနေၾကာင္း ခုိင္လုံေသာရပ္ကြက္ မွသိရွိ ့ရသည္ P။ ယေန ့ည သတင္းအစီအစဥ္ ဒီတင္ပီးဆုံးပါပီ ။

လြန္ခဲ့ေသာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေတြကေပါ့ ဗ်ာ ။ ေတာ္ေတာ္ အထင္ၾကီး ေတာ္ေတာ္လည္းေစ်းၾကီးခဲ့တဲ့ GSM / CDMA ဟန္းဖုန္းေတြေနာ္ ။ ခါးမွာ ခ်ိတ္ထားရင္အင္မတန္ လွ ဗ် ။ ခန္ ့ခန္ ့ၾကီးေတြ ခန္ ့ေခ်ာၾကီးေတြ ေပါ့ ဗ်ာ ။ ပါက်ဲရုိး ကားၾကီးနဲ ့ ဟန္းဖုန္းၾကီး ခါးခ်ဳိတ္ထားရင္ ကေလးေတြေတာ္ မဟုတ္ ေခြးေတြေတာ္ အားက်လုိ ့အူရတဲ့ ေခတ္ဆုိရင္ ျငင္းမွာလား ။ က်ဳပ္ကလည္း ခုိင္လုံတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီး ဗ် ။ လမ္းေဘးဖုန္း အိတ္ခ်ိန္းေတြ ကလည္းေဆာက္ေပးထားတာ အမ်ားၾကီး ။ အခ်ဳိ ့မ်ားရည္းစား နဲ ့ ၾကဴပီဆုိရင္ လမ္းေဘးဖုန္းၾကီး ကုိင္ပီ ေတာက္တဲ့ အုိၾကီးလုိ ၾကဴရတဲ့ ေခတ္ ဗ် ။ အဆုိေတာ္ ၀ုိင္း၀ုိင္း ေတာင္ လမ္းေဘးဖုန္းနဲ ့ သူ ့ေဆာ္ကုိ ၾကဴ ရတာ စိတ္နာတယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ( မင္းရဲ ့ ဒီဖုန္းစုတ္ၾကီး ကုိလႊတ္ပစ္လုိက္စမ္းပါ အအ ) သူေတာ္ေတာ္ ခံခဲ့ရတဲ့ ပုံ ဗ် ။ တစ္မိနစ္ ( ၅၀ ) အခ်ဳိ ့ ဆုိင္ၾက တစ္ရာေလ ဗ်ာ ။ ဘ၀ကံ ေပးမေကာင္းလုိ ့ စကားထစ္တဲ့ သူဆုိ အစ္ အစ္ အစ္ အစ္ ့ ့ ့နဲ ့ တင္ ဖုန္းေဘးက နဲမွာမဟုတ္ ။ ဒါတင္မဟုတ္ဘူး ေနာင္ၾကီးတုိ ့ေရ ။ စကားေျပာရင္လည္း ကြ်ိ ကြ်ိ ကြ်ိ နဲ ့ဗ် ။ နားထဲ ၾကြက္၀င္နည္း ကား ။ မေထာင္သား လူၾကီးမင္း ဘဘ ၾကီးေတြက ဟန္းဖုန္းေတြ ခါးခိ်တ္ ဗုိက္ခြ်ဲခြ်ဲ ၾကီးေတြနဲ ့ အရန္း ခန္ ့ေနတဲ ့ေခတ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ဖုန္းတစ္လုံး သိန္း ( ၅၀ ) ေလ ဗ်ာ ။ ဘယ္ကသာ ေရာင္လုိ ့ေတာင္ မကုိင္ရဲ ဘူး ။ ပ်က္သြားးရင္ မလြယ္ဘူးေနာ္ ။ အိမ္မွာ ငပိဖုတ္နဲ ့ေတာ္ မနည္းစားေနရတဲ့ ေခတ္ ဗ် ။ ေနာ့့္ ။ ဒါတင္ဘယ္ကအုန္းမလည္း ဖင္ျပဲေအာင္ေအာ္ရတဲ့ ရဲေတြကုိင္ေနတဲ့ ဟာၾကီးေတြ ဗ်ာ ။ ရထား ရထား က်ားက်ား နဂါးနဂါး ဘာေတြမွန္းမသိပါဘူး ။ တုိးတုိးသသ လည္း မဟုတ္အက်ယ္ ၾကီးေတြ ေအာ္ေနတာ ဗ် ။ အသံေၾကာင့္ ဖားေသဆုိတဲ့ အတုိင္း တရားခံက အအိမ္မွာ ျပန္အိပ္ေနေရာ ေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ သူေခတ္မွာေတာ့ လူတုိင္းရူးခဲ့ ၾကတာကုိး ။ အရမ္းတုိးတတ္ ေခတ္မွီခဲ့တာေနာ္ ။ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးေပါ့ ဗ်ာ ။ ဘယ္ေလာက္ရာဇ၀င္ သမုိင္းေတြ ရွိ ့ခဲ့သလဲ ။ ဒါတင္မက ေသဘူး ဗ် ။ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ရွိပါေသးတယ္ ဗ်ာ ။ ဖုန္းနဲ့ ပါတ္သတ္တဲ့ သီခ်င္း ။ ( မုိးသည္းတဲ့ ညေလး တယ္လီဖုန္းေလး အမွတ္မထင္ထမည္သြားတယ္ ထူးထူးျခားျခား မင္းဘယ္သူလဲ ေမးစဥ္မွာ ရုတ္တစ္ရပ္ လုိင္းကရပ္သြားတယ္ ) အဲလုိလား ။ ဖုန္းသီခ်င္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ နည္းတယ္ ဗ် ။ မင္းရဲ ့ ဒီဖုန္းစုတ္ၾကီး လႊတ္ပစ္လုိက္စမ္းပါ ဆုိတာပဲ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိတယ္ ။ လြန္ခဲ့ တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္ကမွ ဖုန္းေစ်းေတြ စက်တာ ဗ် ။ က်တာကလည္း အရစ္က် ေပါ့ ဗ်ာ ။ အရက်စ္မယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ သိန္း (၅၀ ) ကေန စက်သြားတာ ( ၂၅ ) သိန္းအားပါးပါး ။ ေျမယာ တစ္ကြက္ မွ ေလးငါးေျခာက္သိန္းေလာက္ေအာ္တဲ့ ေခတ္ ဗ် ။ ဘယ္သူက ေမာ့ၾကည့္ရဲ ပါအုန္းမလည္း ။ အဲဒီမွာလည္း ေမာင္မင္းၾကီးသားဘဘ ၾကီးမ်ားက ဗုိက္ခြ်ဲခြ်ဲ ၾကီးေတြနဲ ့ ဟန္းဖုန္းေတြ ခါးခ်ိတ္ပီး ခန္ ့ခန္ ့ၾကီေတြ ေပါ့ ဗ်ာ ။ ကုိရီးယားက ေခတ္စားနဲ ့ အခ်ိန္ဆုိေတာ့ လည္း ျပည္သူက ဖုန္းျမင္ရင္တစ္အား အားက် ဗ် ။ က်ဳပ္လည္း ဖုန္းရူးခဲ့ရေသးတာကုိး ။ မရွိ ့မဲ့ ရွိမဲ့ မုန္ ့ဘုိးေလးနဲ့ ဟန္းစက္အခြန္ေလး ၀ယ္ပီး တစ္ကယ္ဖုန္းလုိ လုိ ဘာလုိလုိ ကုိင္ထားရတာကုိပဲ ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြ ဗ် ။ ဟဟား ေစာ္ေလးေတြနား ေရာက္ပီဆုိ ဘာရယ္ညာရယ္မဟုတ္ ဖုန္းကိိးပါတ္ ဂဏန္းေလးေတြကိ ဟုိႏွတ္သည္ႏွတ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ျမန္မာ ျပည္ရဲ ့ GSM ဖုန္းကုတ္ ၀၉ ေတာ္မသိတာ မင္းဖုန္းနံပါေပးပါဆုိရင္ ၀၅၄ - ၀၀၀၀၀၀၀၀၀ ေပးမိမွာအမွန္ ဗ် ။ ဒါေပမဲ့ ရူးခဲ့ဘူးတာကုိး ။ ခုလည္း ရူးေနၾကသူေတြအမ်ားၾကီးပါ ။ ၂၅ သိန္းကေန ၁၅ သိန္းက်သြားျပန္ေရာ ဗ်ာ ။ အဲဒီေတာ့လည္း ေမာ့မၾကည့္ ႏုိင္ေသးဘူး ဗ် ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းကပဲ ၾကည့္ရပါေသးတယ္ ။ ၁၅ သိန္းေခတ္မွာ ပဲ နားရႈပ္စရာေတြ ၾကားရျပန္ပါေရာ ။ GSM အျပင္ CDMA ဆုိတာၾကီးက ေပၚလာပါေရာ ။ က်ဳပ္ပဲေခတ္မမွီလုိ ့ေနမွာပါ ။ ကမ္းရုိးတန္း ဖုန္းတဲ့ ဗ်ာ ။ ကမ္းရုိးမွာ တန္းေျပာမွ လုိင္းမိတာ ဗ် ။ က်န္တဲ့ေနရာသာဆုိ လူၾကီးမင္း ေအာ္တဲ့ေဆာ္ေလးနဲ ့ ျငားေနေလာက္ပီ ။ ေတာဘုန္းၾကီး တစ္ပါး ေပါ့ဗ်ာ ။ ဘုန္းကံၾကီးေတာ့လည္း လူၾကီးတစ္ေယာက္ကုိးကြယ္တယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ ဘုန္းၾကီးက ေဗဒင္ေတြ ပါ တတ္ကြ်မ္းေတာ့ ပုိပီးၾကည္ညုိတာေပါ့ ။ ဟုတ္ဗ် ။ ဘဘ ၾကီးမ်ားကလည္း ေဗဒင္ ဆုိသိပ္ယုံ ။ ရားထူးတုိး ေနရာမေျပာင္းေရးအတြက္ ေရတယာေခ လဒ္ထုိးေပါ့ဗ်ာ ။ အဲဒီမွာေဗဒင္တတ္ကြ်မ္း အေတြးအေခၚေကာင္းတဲ့ ဦးေပၚဦး လတ္သစ္ေတါစီေရာက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ ယတရာေတြေခ်ၾကပါေရာ ။ ဘယ္သူစီသြား ဘယ္သူကုိ ေယတရာေခ် ။ လဒ္ထုိးလုိက္ လတ္ပါမရရင္ ေျခေထာက္ပါထုိး ။ မရရင္အကုန္ထုိး ။ အဲလုိ ဗ် ေနရာတည္ျမဲေရးအတြက္ ေဗဒင္ ရတယာနဲ ့ လဒ္ထုိးတာနဲ ့ ေရာသမ သြားတာ ။ ဘဘ ၾကီးမ်ား ေနရာရရင္ ခ်မ္းသာၾကတာကုိး ။ ေဟာဗ်ာ ။ ျပည္သူေတြၾက ခ်မ္းသာခ်င္ ထီထုိးတဲ့ ။ ထားပါ ။ ဘဘ ၾကီးမ်ား ေဗဒင္ ခ်ဲ ဂဏန္းေပး ယတရာေကာင္းတဲ့ ဘုန္းၾကီးေတြ ၾကသိတ္ၾကည္ညုိ တယ္ ဗ် ။ ရတယာ ေကာင္းမင္းေလာင္းျဖစ္ေသးတာ ။ အဲဒါနဲ ့ ဘုန္းၾကီးကုိ အေရးၾကီး ရင္ဆက္သြယ္လုိ ့ရေအာင္ ဖုန္းလွဴေရာ ေပါ့ ဗ်ာ ။ ဘုန္းၾကီးက လည္း ေတာဘုန္းၾကီးဆုိေတာ့ ဖုန္းမကုိင္ဖူး ဘူး ။ ျမင္ေတာ့ျမင္ဘူးတယ္ေပါ့ ။ ဒကာလုပ္သူကပဲ ဖုန္းေခၚနည္းေတြပါသင္ေပးလလုိက္တာေပါ့ ။ အဆင္ေျပသြားေရာ ။ ဘုန္းၾကီး အဲဒီမွာစပီး ျဂိဳလ္ ၀င္ေတာ့တာ ။ ေက်ာင္းထဲက ေက်ာင္းျပင္လည္း မထြက္ရဲ ။ တစ္ပိန္ပိန္ တစ္လိန္လိန္ ျဖစ္ေနေရာ ။ ရြာခံ တကာေတါက ေမးတာေပါ့ ။ ဘဘုန္း ဘာျဖစ္လုိ ့လဲ ဘုရား ဆုိေတာ့လည္း မင္းတုိမသိပါဘူးကြာ ။ ငါသာအသိဆုံးပါ ။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ဗ် ။ တုိက္နယ္ တစ္နယ္လုံးမွ ဘဘုန္းမွာပဲ ဖုန္းရွိတာေလ။ ရြာသားေတြ ေမးေတာ့လည္း ဘယ္သိမလဲ ။ ဖုန္းျမင္ဘူးသူမွ မရွတာ ။ ဘဘုန္းက လတ္တစ္ခါ ေခါင္းတစ္ရမ္းရမ္းေပါ့ ။ ဘဘုန္းက်မ္းမာေရး မေကာင္းဘူးသတင္းၾကားေတာ့ ကုိးကြယ္တဲ့ ဘဘၾကီးက ဘယ္ေနပမလဲ ။ ကားၾကီးနဲ ့ ၀ွီးကနဲ ေရာက္လာေရာ ။ အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရား က်မ္းမာေရးမေကာင္းဘူးဆုိလုိ ့ တစ္ပည္ေတာ္ လာရတာ ေပါ့ ။ အရွင္ဘုရား လုိအပ္တာေျပာပါ ဘုရားေပါ ။ ဘဘုန္းကပဲ ဖုန္းလွဴတဲ့ တကာ ကုိ တုိးတုိးပဲေျပာရေရာ ။ ဟဲ တစ္ကာ ။ မင္းဖုန္းစေရာက္တဲ့ ေနထဲက ငါ့မွာေကာင္းေကာင္းမအိတ္ရပါဘူးကြာ။ ဖုန္းေျပာက္မွာလည္းဆုိးေသး ။ တန္ဘုိးက မၾကီးေပဘူးလား ။ အဲဒါက ငါမွာျပသနာမရွိ ့ပါဘူး ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားေတြ ကင္းအလွဲ ့က်ေစာင့္ခုိင္းတယ္ေပါ့ ။ ဒကာ ဘဘၾကီးကပဲ အရွင္ဘုရား ဒီအတြက္မပူပါနဲ ့ ဘုရား ။တပည္ေတာ္ လုိအပ္ရင္ တပ္စိတ္ တစ္စိတ္ပုိ ့ေပးပါမယ္ ဘုရားေပါ့ ။ အဲလုိလည္းမဟုတ္ဘူး ကြ ။ ငါမွာ မင္းသိတဲ့အတုိင္း ငယ္ငယ္ထဲက ကုိရင္၀တ္ပီး စာသင္တတ္ ၂၀ ေက်ာ္မွ ပုဇဥ္းခံ ငယ္ျဖဴ ဘုန္းၾကီးပါ ။ ဘယ္ ဒကာ ဒကာမနဲ ့မွ စကားေျဖာင့္ေအာင္ မေျပာဘူးပါဘူး ။ ငါ့မွာ မင္းလွဴတဲ့ ဖုန္းလုိက္တုိင္း ဒကာမေလးကပဲ ေျဖေနတယ္ ။ မယုိမေသကြာ ။ ငါ့မ်ား လူၾကီးမင္းတဲ့ ။ ငါက လူၾကိးမင္းမဟုတ္ပါဘူး ဘဘုန္းက ဘုန္းၾကီးဆုိလည္းမရဘူး ကြာ ။ ေခၚတုိင္းေတြ ့ေနတာဆုိေတာ့ ငါလည္းရွက္ရွက္နဲ ေက်ာင္းထဲက ေက်ာင္းျပင္ မထြက္ရဲပါဘူး ။ အဲဒီေတာ့မွ ဒကာလုပ္သူ ဘဘၾကးသေဘာေပါက္သြားေတာ့တယ္ ။ ဒီလုိရွိတယ္ ဟုိလုိရွိတယ္ ဘုန္းၾကိးကုိ ရွင္းျပရေတာ့တာေပါ့ ။ ဟုတ္ေတာ့လည္းလည္း ဟုတ္ဗ် ။ ဖုန္းလုိင္းေတြ မမိတုိင္း လူၾကီးမင္းနဲ ့တုိး တာ ဘယ္ဆန္းမလဲ ဗ်ာ ။ အင္မတန္ရုိးအတဲ့ ေတာသား ဘဘုန္းအတြက္ေတာ့ မိန္းကေလးက လူၾကီးမင္းဆုိေတာ့ နားၾကားကပ္စရာ ။ ငါဘုန္းၾကီးပါဆုိေတာ့ လည္း ျပန္မေျပာနားမေထာင္ ။ ဘဘုန္း စိတ္ပိန္လူပိန္ ပိန္တာမဆန္းပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့လည္း ခုိဆုိပိန္ေနရပီေနာ္ ။ ေကာ္နရွင္ အ၀ုိင္းေလး လည္တာ ထုိင္ၾကည့္ရင္း ညဥ္နက္တာ မနည္းပါဘူး ။ ( ေနာက္ဆက္တြဲ ေနာက္ရက္မွ ဆက္ေရးေတာ့မယ္ဗ်ာ ။ အ၀ုိင္းေလးက လည္တုန္း )

ဒယ္အုိးနဲ ့ပဲ ေလွာ္ေလွာ္ ။ ေျမအုိးနဲ ့ပဲ ေလွာ္ေလွာ္ ။ အခြန္ၾကပ္ရင္ပါကင္ပိတ္ ငါတုိ ့က အိတ္အတြင္းမွာ ။ ငါတုိ ့ရဲ ့ရွင္သန္ခ်ိန္ ငါတုိ ့ရဲ ့အလင္းေရာင္ ဦးယ်ဥ္မွဴးေတြ ပ်ဳိးေထာင္ တစ္ခ်ိန္ေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာ ။ ခြာလုိ ့ပဲစားစား အျပင္းေျပပဲ၀ါး၀ါး အခြန္ႏႊာအဆံ ထုတ္ ငါတုိ ့မ်ဳိးျပဳတ္ပါေစ ။ ေလွာထား ခြာထား အခြံႏႊာ အဆံေခ်ာင္ ေရာင္ေတာင္ေတာင္ငါတုိ ့ဘ၀ မင္းတုိ ့အတြက္က အပ်င္းေျပစားစရာ ။ ့ ့ ့ ့ ့ ့ မုိးေသာက္ေရာင္ခ်ဥ္ အလင္းေရာင္ ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ႏွင္းေရကုိေသာက္ပီး ၾကီးျပင္းခဲ့ပါပီ ။ ဆုိက္ခင္းပုိင္ရွင္ရဲ ့ လူဆုိလွ်င္ Oramin-G ငါတုိ ့အတြက္က ၾကီးထြားရန္အားေဆး ဖြင္ျဖဴိးရန္ အပင္သန္ရန္ေဆးေတြ ဖ်န္း ႏွင္းဆမ္းမွလန္း ေနလန္းမွပြင့္ မဲေျပာင္ေျပာင္အဆံေခ်ာင္ ၾကားတားတား ငါတုိ ့က ဖြတ္ၾကားေနၾကာစိေလးေတြ ။ အခိ်န္တန္ အရြယ္ေရာက္ ၾကီးထြားခ်ိန္ေရာက္မွ ကတ္ေၾကးနဲ ့ကုိက္ ေနေျခာက္လွန္း ခံရတဲ့ဘ၀ ဘာနဲမွလဲမရတဲ့ ဘ၀ အဆံေခ်ာင္ကြာစိေလးဘ၀ ေရာက္ခဲ့ပီေပါ့ ။ ေပါက္တတ္ကရ ေနၾကာစိသမုိင္းေၾကာင္းေလး က သိတ္မထူးဆန္းပါဘူး ။ ထူးဆန္းတာက လူေတြ ။ လူေတြ ဗ် ။ အခန္းအနား မဂၤလာ ေဆာင္ အစီးအေ၀း ေတြမွာလည္း ေနၾကာစိက မရွိမျဖစ္ေနရာယူလာ ကုိး ။ စိမ့္တဲ့ အစားအစဆုိေတာ့လည္း အသတ္ၾကီးတဲ့ ဘဘ ၾကီးေတြၾကဳိက္ၾကမွာပါ ။ အခြံႏႊာ အစံထုတ္ပီး ဇိန္နဲ ့စားရတဲ ့အစားအစာကုိး ။ က်ဳပ္သာမဲေျပာင္ေျပာင္ ဖြတ္ၾကားေနၾကာစိေလး ျဖစ္ခဲ့ရင္ ့ ့ ့ ့ ့။ က်ဳပ္တုိ ့ဘ ၀ကုိခင္ဗ်ားၾကီးတုိ ့နားလည္လား ။ က်ဳပ္မွာေနပူထဲ တစ္ေနကုန္အလွန္းခံရ ခင္ဗ်ားၾကီးတုိ ့ အ ခြံႏႊာဘုိ ။ က်ဳပ္တုိ ့ဘ၀က ဘာလဲ ။ ၾကီးၾကီးမားမား အစံထြားတဲ့ ေကာင္ေတြၾက ခင္ဗ်ားတုိ ့ အစဥ္အဆက္ စားလုိ ့ရေအာင္မ်ဳိးထား ပီးေလွာင္ထား ေမြးထားၾကတယ္။ က်ဳပ္လုိ ခင္ဗ်ားတုိ ့စုိက္ပ်ဳိးပီး ေမြးဖြားလာတဲ့ ေကာင္ေတြအမ်ားၾကီး ။ သူတုိ ့ဘ၀ကဘာလဲ ။ ခင္ဗ်ားတုိ ့စား ဘုိ ့လား ။ က်ဳပ္တုိ ့ကလည္း ခင္ဗ်ားတုိ ့လုိသလုိ အသုံးခ် တစ္ခိ်န္ၾက အစားခံရမဲ့အစိ ေတြ ။ က်ဳပ္စိတ္မနာပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့ဘ၀က ခင္ဗ်ားတုိ ့ လုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္ ခုိင္းရေနေစရာသြားရတဲ့ ဘ၀ ။ သပိတ္ေမွာက္ေတာ့ လည္းေနလွန္း အေထာင္းခံ အေလွာ္ခံရမဲ့ ဘ၀ ။ ခင္ဗ်ားတုိ ့ဘာနဲ ့ ေလွာ္ ေလွာ္ ။ ေျမအုိးနဲ ့ေလွာ္မလား ဒယ္အုိးနဲေလွာ္မလား ၾကိဳက္သလုိေလွာ္ ေလွာ္ ဗ်ာ စိတ္မဆုိးပါဘူး ။ ခင္ဗ်ားတုိ ့ လုိသလုိအသုံးခ် က်ဳပ္တုိ ့ဘ၀က ေမႊးပ်ံလွပ လာမွ ပါကင္ပိတ္အေမွာင္ခ် ခံရတဲ့ က်ဳပ္တုိ ့ဘ၀က ဘာလည္း ။ ဒါေတာင္ခင္ ဗ်ားၾကီးတုိ ့ မေက်နပ္ ႏုိင္ပဲ ပါကင္ပိတ္အေမွာင္ ခ်တဲ့ အိတ္မွာ ေခါင္းစဥ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးတတ္ပီး ေရာင္းစားၾကေသးတယ္ ။ ခုိင္းစားၾကေသးတယ္ ။ ေလွာ္ထားၾကေသးတယ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့ရဲ ့ မျမင္ရတဲ့ အေမွာင္ထဲ ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့ အထဲမွာ ခင္ဗ်ားတုိက ေနရာစုံေအာင္ပုိ ့ လုိက္ၾကေသးတယ္ ။ ဒါက်ဳပ္တုိ ့ဘ၀ ဗ်ာ ။ ထားပါ ေျပာပုိင္ခြင့္မရွိ ေအာ္ပုိင္ခြင္မရွိ ့ဘဲ ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့ ဘ၀ထဲက က်ဳပ္တုိ ့လည္းထြက္ခ်င္ေနပါပီ ။ လြတ္လပ္ခ်င္ေနပါပီ ။ ဘယ္သူမ်ားငါတုိ ့ကယ္မလဲ ။ က်ဳပ္တုိ ့ဘ၀ က အိတ္စပုိ ့၀င္ေရာင္းတန္းဘ၀ေရာက္ေနတာေတာင္က်ဳပ္တုိ ့မသိ ရတဲ့ ဘ၀ ။က်ဳပ္ တုိ ့က အေမွာင္ထဲမွာ ။ ဘယ္သူမွား ကယ္ေလမလဲ ။ ကေလးလား လူၾကီးလား ႏုိင္းငံျခားသားလား ျမန္မာလား ကုလားလား တရုတ္လား ေအးစိန္လား ေထြးပုလား ေဒၚပုလား ေဒၚစု လားကယ္ခ်င္သူကယ္ပါ ။ လြတ္လပ္ခ်င္လွပါပီ ။ က်ဳပ္တုိ ့ရဲ ့ ခင္ဗ်ားတုိ ့ျပင္ေပးတဲ့ ေမႊးၾကိဳင္ေနတဲ့ က်ဳပ္တုိကုိ ျမင္ေစခ်င္ပါပီ ။ အေမွာင္ထဲက အလင္းေရာင္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ့ ့ ့ ့ မ်က္စိထဲ ၀င္းကနဲဆုိ လင္းလတ္သြားတယ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့မျမင္ရတာ ၾကာတဲ့ ေနမင္းၾကီးနဲ ့ အလင္းေရာင္ ။ ေက်းငွတ္ကေလးေတြ ေအာ္ေနလုိက္တာ ေပွ်ာ္စရာ ဗ်ာ ။ ပ်ားပုတုန္းေတြ ၀ဲ ပ်ံေနလုိက္တာ ။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက သူတုိ ့နဲ ့ က်ဳပ္တုိ ့က ရန္သူ ။ ရန္ဘတ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့ကုိေမြးထုတ္ေပးတဲ့ က်ဳပ္တုိ ့ အဘုိးအဖြားေတြရဲ ့ လွပေနတဲ့ အစံေတြကုိ စုပ္ယူခဲ့ ၾကတာကုိး ။ ခုေတာ့ က်ဳပ္တုိ ့ကုိ အႏုိင္ယူလုိ ့မရေတာ့ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့ဘ၀က မာေက်ာေနပီ ေလ ။ က်ဳပ္တုိေတြ ထေအာ္မတတ္ေပွ်ာ္မိၾကတယ္ ။ ငါတုိ ့လြတ္လပ္ပီေပါ့ ။ ၀မ္းသာလုိ ့မဆုံးဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့ဘ၀ေတြ ေျပာင္းလဲသြားပါပီ ။ လွပတဲ အခန္းထဲေရာက္ေနၾကပီ ။ သစ္လြင္ေတာက္ပတဲ့ က်ဳပ္တုိ ့ေမြ ့ယာ ေပၚမွာ ။ ဘယ္ေလာက္သာယာ လုိက္သလဲ ။ က်ဳပ္လုိ ဘ၀တူေတြလည္း သစ္လြင္ေတာက္ပေနတဲ့ ေမြ ့ယာ အေပၚမွာကုိစီ ။ လူၾကီးေတြက အလွအပကုိစီနဲ ့ ။ မ်က္ႏွာေၾကာ တင္းတင္းၾကီးေတြ ။ ဘာေတြတုိင္ပင္မလုိ ့လဲမသိ ။ မဖိတ္ေခၚပဲ တတ္ခြင့္ရတဲ့ အစီးအေ၀း က်ဳပ္တုိ ့ေပွ်ာ္လုိ ့မဆုံးပါဘူး ။ လူၾကီးေတြက အစီးအေ၀းမူၾကမ္းေတြ ေရးစြဲၾကရင္း သူထက္ငါ အျပိဳင္ လုၾကပီး ။ အား ့ ့ ့ ့ ့ ခြပ္ အသံပဲၾကားလုိက္ရပီး ဟ လာတဲ့ပါးစပ္ လတ္နဲ ့ျဖဲရင္း ကြဲသြားတဲ့ ရင္ႏွစ္ခ်မ္း အစံ ကုိ စားသုံးၾကပီ သူတုိ ့အျပင္းေျပ ။ အား ့ ့ ့ ခြပ္ ့ အသံေတြ ၾကားရင္း အစံေတြ အစားခံေနရတဲ့ က်ဳပ္နဲ ့ဘ၀တူေတြ ေက်ာရုိးနဲ ့ သုံးမရတဲ့ အခြံေတြက ပုံလုိ ့။ ငါ့ အလွဲ ့ ငါ့ အလွဲ ့ ငါ့အလွဲ ရင္ေတြခုန္ေၾကာက္ဒူးတုန္ရင္း ေျပးဘုိ ့ ခုန္ဆင္းလုိက္ ေတာ့ အင္မတန္ ငတ္ၾကီးက်တဲ့ လူၾကီးက ခြပ္ ့ ့ ့့ ့့ ့့ ့့ အား ့ ့ ့ ့ ့့ ့။ ( အျပင္းေျပေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္မွာ ဒီစာေရးဘုိ ့ ပြဳိင့္ ေနၾကာစိ တစ္ထုတ္ကုန္ပါ တယ္ )

ကြ်န္ေတာ္ မွာအမွတ္ရေတြ ရွိပါတယ္ ။ လူတုိင္းမွာ အမွတ္တရ ျဖစ္ပ်တ္ခဲ့တဲ့ ဒုက္ခ တုိင္းဟာ တစ္ခ်ိန္ၾကေတာ့ ဟာသေတြပါ ။ ကြ်န္ေတာ္ ျဖစ္လုိက္ရင္တစ္လြဲ ။ တစ္ခါက ကြ်န္ေတာ္ ကုိနဲ ့ မသိတဲ့ နာေရးတစ္ခုမွာထမင္း ၀င္စြဲခဲ့ ဘူးတယ္ ဗ် ။ ခရီးသြားရင္း ၾကံဳ တဲ့ အျဖစ္အပ်တ္ကေလးပါ ။ သိတ္ေတာ့ မထူးဆန္းဘူး ဗ် ။ က်ဳပ္က ျမိဳ ့ဆုိေတာ့ ဆုိင္သားသားနားနား ေလးေတြ ဆုိသေဘာက်တယ္ ဗ် ။ ထမင္း စားရင္း ဘီယာပါ စြဲ ခ်င္တဲ့သေဘာေပါ့ ။ က်ဳပ္ က ခ်င္းလြယ္အိပ္ၾကီးလြယ္ လုိ ့ေပါ့ ။ ျမိဳ ့ဆုိေတာ့ ကားသံဗလံက လည္း ဆူတယ္ ဗ်ာ ။ မ်က္စိရႈပ္ နားရႈပ္ အေသက်ပ္ အေနက်ပ္ ေနရတဲ့ အရပ္ ဗ် ။ လမ္းေလွ်ာက္ရပါ မ်ားေတာ့ ဗုိက္ဆာပီ ေပါ့ ။ ဗုိက္ ဆာတယ္ဆုိပဲ ထမင္းဆုိင္ ရွာတာေပါ့ ။ ထုံးစံအတုိင္း ဘီယာေလးပါ စြဲခ်င္ေတာ့ ဆုိင္သန္ ့သန္ ့ေလး ရွာတာေပါ့ ။ ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ မေတြ ့ ပါဘူးဗ်ာ ။ ဘာဆုိင္မွ မေတြ ့တာ ။ ဆုိင္ဘုတ္ ၾကီးေတြ ဟီးေနတဲ့ ဆုိင္ၾကီး ေတြ ၾက မထုိင္ရဲဘူး ဗ် ။ ေတာသားပဲ ဗ်ာ ။ ေတာ္ရိေရာ္ရိ ဆုိင္ေပါ့ ။ လမ္းအေကြ ့ ေရာက္ေတာ့ေတြ ့ပါ ပီ ။ ခုံသန္ ့ သန္ ့ ေတြခင္းထားေတာ့ ေနရာေလးက ထုိင္ခ်င္စရာေလး ။ လူေတြက လည္းထုိင္ေနၾကတယ္ ဗ် ။ က်ဳပ္က ဘယ္ရမလဲ ။ ဗုိက္ဆာေနသူ ဆုိေတာ့ ၀င္ထုိင္တာေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္ထုိင္တယ္ ဆုိပဲ အသတ္ၾကီးၾကီး လူၾကီးတစ္ေရာက္က ေဆးလိပ္ လာခ်တယ္ ဗ် ။ ရွမ္းေဒါင္း ခြပ္ကေလး ဗ် ။ ဒီဆုိင္ေလး မဆုိးဘူးေပါ့ ။ ဘယ္မွလည္းမၾကည့္ ျဖစ္ပါဘူး ။ ဗုိက္က ဆာေနေတာ့လည္း ခုဏ ဖင္သိပ္ေပါ့ တဲ့ လူၾကီးပဲ လွမ္းကြ်တ္ဆုပ္ ရ တာေပါ့ ဗ်ာ ။ ကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္ ေပါ ။ ဘဲၾကီးက လည္း အလုိက္သိတယ္ ဗ် ။ နားပါးတယ္ ဖင္ေပါ့တယ္ ။ ၀ိတ္တာသတ္တမ္းရင့္ အလုပ္သမားေကာင္းၾကီး ဆုိပီး စိတ္ထဲက အမွတ္ေတြ ေပးမိတာေပါ့ ။ ညီေလး ဘာလည္းတဲ့ ။ က်ဳပ္ကလည္း သူအသံက ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး ဆုိေတာ့လည္း အားနာသြားတာေပါ့ ။ ေခၚမိတာကုိ ကြ်တ္ဆုပ္မိတာကုိေလ ။ ဦးထမင္း ဘာေတြ၇လည္းလုိ ့ေမးလုိက္တာေပါ့ ။ ကုိယ္က ဆာေနတာကုိး ။ သူကလည္းျပန္ေျဖတယ္ ဗ် ။ ညီေလး ၀က္သား ငရုပ္သီးေၾကာ္ ငါးေၾကာ္ပဲ ခ်က္တာတဲ့ ။ ဟင္းမစဳ့တာ အျပစ္မေျပာေတာ့ပါဘူး ။ ငါးေၾကာ္နဲ ့ ေပးးပါေပါ့ ။ ညီေလးအိမ္ေပၚတတ္စားပါလားတဲ့ ။ ေဟာဗ်ာ ။ က်ဳပ္အေရြးမွန္ပီ ေပါ့ ။ ဒါေလာက္ သေဘာေကာင္းတဲ့ ဆုိင္မေတြ ဘူးဖူးေပါ့ ။ ရတယ္ဦးေလး ကြ်န္ေတာ္ ေအာက္မွာပဲ စားေတာ့မယ္ေပါ့ ။ ဦးၾကီးကလည္း ဗ်ာ ဖင္သိတ္ေပါ့ ။ ထမင္းပြဲေတြ ယူခ်လာေရာ ။ က်ဳပ္ကေတာ့ ဘယ္ရမလဲ စားတာေပါ့ ။ ကုိယ္ကပါတ္ဆံေပးစ ားရမွာေလ ။ ဒုန္း ဒုန္း ဆုိပီး အသံၾကားေရာ ဗ်ာ ။ ေဟာ ဘာျဖစ္တာလည္း ေပါ့ ။ ဆုိင္ရွင္ကပဲ ဖင္သိတ္ေပါ့ တဲ့ ဦးၾကီးကုိ မာန္ေနပီလားေပါ့ ။ လွမ္းေတာ့ အကဲခပ္လုိက္ေသးတယ္ ဗ် ။ အိမ္ထဲမွာဆုိေတာ့ ကုိယ္နဲ ့မွာ မဆုိင္တာပဲ ။ သူဟာသူ ဒုန္း ယုံမကလုိ ့ ဂြ်န္းပဲ ထုိးေနေနေပါ့ ။ ဒါတင္မကဘူး ငုိသံပါၾကားလာေရာ ဗ် ။ က်ဳပ္နဲနဲေတာ့စိတ္ပူသြားတာေပါ့ ။ ဖင္ေပါ့တဲ့ လူၾကီးအကဲခပ္ေတာ့လည္း ဘာမွမထူးသလုိ ။ ဘာမ်ားျဖစ္တာလည္းေပါ့ ။ အိမ္ေပါ့မွာေတာ့ လုိတာထက္လူေတြ မမ်ားေနတာက ထူးျခားျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ေနေရာ ။ ေသခ်ာနားစုိက္ေထာင္မွ သိလုိက္ပါပီ ။ နာေရး ဗ် ။ က်ဳပ္နဲ ့မလွမ္းမကမ္းက သင္ပုန္းၾကီး က်ဳပ္စ၀င္တုန္းက အမွတ္တစ္မဲ့ ဖပ္မိတဲ့သင္ပုံး ဦးစံကုလား ရ၃ အသက္ ကြယ္လြန္သည္ ။ ဘာညာ ေပါ့ ။ ပဲကုလားဟင္း ရသည္ အမွတ္ျဖင့္၀င္သြားတာ ဗ် ။ က်ဳပ္လည္းထုိင္ရမလုိ ထရမလုိ ။ က်ဳပ္နဲ ့အသိက ရွိ ့ဘူး ေလ ။က်ဳပ္အမွတ္ေပးထား တဲ့ ဖင္သိတ္ေပါ့တဲ့ ဦးၾကီးကပဲ က်ဳပ္စားတဲ့ ပုဂံေတြ လာသိမ္းသြားတယ္ ဗ် ။ မၾကာပါဘူး လူအဖြဲ ့ လွည္းၾကီးတြန္းလာ ပါေရာ ။ အသံေတြက အစုံ ။ က်ဳပ္နဲ ့မလွမ္းမကမ္းမွာပဲ ။ လွည္းၾကီးရပ္ထားပီး ဆင္ၾက ျပင္ၾကေရာ ဗ် ။ ငုိသူက ငုိ ရယ္သူက ရယ္နဲ ့ ။ ဇြဲေခြ်းျပန္ေနသူက က်ဳပ္ ။ ေတြးၾကည့္ေတာ့ ရယ္စရာၾကီး ။ ပါတ္ဆံကုန္သတ္သာတာေပါ့ ဗ်ာ ။ ဒါေပမဲမပီးေသးဘူး ။ ဖင္သိတ္ေပါ့တဲ့ လူၾကီးကပဲ က်ဳပ္ထုိင္ေနတဲ့ ေနရာလ ာထုိင္ပီး ။ အမ်ဳိးစပ္ပါေရာ ။ အဆင္ေျပေအာင္ၾကည့္ေျဖရတာေပါ့ ။ ထျပန္လုိ ့ ကလည္းမျဖစ္ေလ။ အားမနာ တမ္းစားထားပီမွ ။ လုိက္ပုိ ့ရေအာင္လည္း ကုိယ္နဲ ့က မသိ။ မသာတစ္ေခါက္ေက်ာင္းဆယ္ေခါက္ဆုိေတာ့ လည္းကုသုိလ္ရမွာပါ ။ က်ဳပ္ပါ၀မ္းနည္းသလုိ ငုိခ်င္သလုိျဖစ္လာပါေရာ ။ ဖင္သိတ္ေပါ့တဲ့ လူၾကီးက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ ထုံးစံ အတုိင္း လြမ္းစရာအေၾကာင္းေတြ မေသခင္ကေျပာခဲ့တာေတြ ျပန္ေဖာက္သည္ခ်ေနတာ ကုိး ။ က်ဳပ္ကေတာ့ ေခါင္းပဲညိမ့္ေနရတာေပါ့ ။ ဖင္ေသိတ္ေပါ့တဲ့လူၾကီးက အေျပာေကာင္း ေဆြမ်ဳိးဆပ္ေကာင္း ဗ် ။ ေသတာက သူ ့ဘၾကီး တဲ့ ဗ်ာ ။ သူ ့ဘၾကီး မေသခင္ သူ ့အေမၾကီးကုိ နမ္းသြားတာကုိ ့ တစ္ဖြဖြ ေျပာရင္း အိမ္ေပၚမွာငုိေနၾကတယ္ တဲ့ ဗ်ာ ။ သူေတာင္မခံစားႏုိင္ လုိ ့အိမ္ေအာက္ ဆင္းေနတာတဲ့ ။ ေဟာဗ်ာ အလုိက္မသိတဲ့ က်ဳပ္ အခ်ိန္ေတြျဖဳန္းရင္း ဖင္ေပါ့လူၾကီးေနာက္က ကုတ္ေခ်ာင္းကုတ္ေခ်ာင္း လုိက္ရင္းနာေရးလုိက္ေပါ့ရတာေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္နဲ ့အသိ မပါေတာ့ လည္း ဟပ္ေကာၾကီး ဗ်။ မရွက္ႏုိင္ပါဘူး ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းမွတ္ရင္း မသာတစ္ေခါက္ ေက်ာင္းဆယ္ေခါက္ကုိပဲ တမ္းတ ရင္း မျမင္ရတဲ့ ကုသုိလ္ အတြက္ ဟပ္ေကာ့ၾကီးျဖစ္ေနမိပါေတာ့တယ္ ။

၀ယ္ ့ ့ ့ ၀ယ္ ့ ့ ့ ၀ယ္ ့ ့ ့၀ယ္မယ္ ေတာင္ေတြ၀ယ္ မယ္ စိန္ေတြ၀ယ္မယ္ ။လူခ်ဳံပီလား ။ ဘာ ့ ့ ့ ့ ့။ ျမဳိ ့ထဲသြား ပီးထမင္းစား တယ္ ။ ဘာ ့ ့ ရသမွ် အခိ်န္ေလး မာဆပတ္ သြာ း ဥ ေနတယ္ ။ ေတာ္ကြာ ။ မူၾကမ္းေရးဆြဲ ထားပါဆုိတတာ ထမင္းစားလုိက္ အီးေပါက္လုိက္ လုပ္ေနတယ္ ။ ထြီ ့ ့ ့ ့။ ဘယ္သြားအားကုိး ရမလဲ ။ ေနာက္လုိက္ အဖြဲ ့ ၀င္သူေတာင္စားေတြ မင္းတုိ ့ ကုိဘယ္လုိယုံမလဲ ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ဆုိပီး ေနရာယူထားရေတာ့ လည္း ဟုတ္တာေတြေရာ မဟုတ္တာေတြေရာ ပြစိ ပြစိ မန္ရမဲရတာ ကုိး ။ ေရွ ့ႏြားတစ္သုိက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ သြားက ေနာက္ႏြားတစ္သုိက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ လုိက္ဆုိတဲ ့ စကားပုံက ရွိခဲ ့ တာကုိး ။ ကဲ ကဲ လူဆုံ ရင္ ။ ေငြထိန္းေကာင္ေလး မူၾကမ္းေရးဆြဲတာ ပီးပီလား ။ ပီးပီ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ။ အ၀တ္အစားက သန္ ့ သန္ ့ လူပုံက ကလိမ္ ကက်စ္ ရုပ္ကုိပုိင္ဆုိင္ထား သူ ။ လူျမင္ရင္ ပါးရုိက္ ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဥပတိ ရုပ္ခံရွိ ့သူ ေကာင္ေလးကပဲ ေထာ့နဲ ့ ေထာနဲ ့ နဲ ့ ထြက္လာပါပီ ။ လတ္ထဲမွာလည္း ေဘာင္ခ်ာ ျဖတ္ပုိင္းက အျပည္ ့ ။ အေနာ္ အေနာ္ကေတာ့ ေငြထိန္းေပါ့ ဂ်ာ ။ တစ္ေတာင္းစား အဖြဲ ့ အစီးၾကီးရဲ ့ အေရးပါ အရာေရာက္တဲ့ တာ၀န္ယူထားရတူပါ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ဆုိသူ ယားနာ ေပြးေတြ ကုတ္ရင္း ျငိမ္နားေထာင္ေနတာေပါ့ ။ အေနာ္တုိ ့ အဖြဲ ့ ကုိယ္စား အသုံးစရိတ္ေတြ ကုိတင္ျပပါမယ္ ။ အေနာ္တုိ ့ ရဲ ့ မရွိ ့ မျဖစ္ပါတ္တီး လိပ္ဖုိးက တစ္ေန ့ ကုိ ၃၀၀၀ က်ပါတယ္ ။ ခရီးစရိတ္ စားစရိတ္က ၅၀၀၀ က်ပါရယ္ ။ မယုံရင္ေဘာင္ခ်ာ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္ ။ လတ္ထဲက ေဘာင္ခ်ာ ႏွစ္ရြက္ ။ ဂုိစ္းခ်ဳပ္ကုိေပးလုိက္တာေပါ့ ။ အားလုံးက မ်က္စိသငယ္ နားသူငယ္ နဲ ့ ျငိမ္နားေထာင္ေနပါတယ္ ။ ပီးေတာ့ ဧည့္ခံစရိတ္ပါ ။ လြန္ခဲ့ တဲ့ လက ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ လာေတာ့ ဧည့္ခံစရိတ္ လုိတယ္ေရ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္က လာမယ္သာ ေျပာတာ ပါတ္ခ်ံ ပါ၀ူး ။ ဂ်ီးကမ်ားေသး ။ ဟုိဟာစားမယ္ ဒီဟာစားမယ္ နဲ ့ ။ တူ ့အတြက္ ဧည့္ခံစရိတ္စားစရိတ္က ၅၀၀၀ အေထြေထြအသုံးစရိတ္က ၁၀၀၀ ။ မယုံရင္ေဘာင္ ခ်ာၾကည့္ ႏုိင္ပါတယ္ ။ သူဟာနဲ ့ သူေတာ့ ဟုတ္လုိ ့ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္က ႏွတ္ေဖး ခြာရင္းၾကည့္ေနတာေပါ့ ။ ပီးေတာ့ လြန္ခဲ့ တဲ့ လက က်ဳပ္အဖ်ား၀င္ေတာ့ ေဆးဘုိး ရပုိင္ခြင့္ထဲက ၂၀၀၀ ဘာရီယအသုံးစရိတ္က ၈၀၀၀ က်ပါတယ္ ။ မယုံရင္ ေဘာင္ခ်ာ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘာ ့့ ့ ့့ ့ ့ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္အသံ ထြက္လာပါပီ။ မင္းတုိ န အမ်ဳိးဆုိပီးေငြထိန္း တာ၀န္ေပးထားတာ ။ မင္း ၀န္ေဆာင္မွဳ ့ႏုန္းက ညားေနပါလား ။ ေတာ္ေတာ္ ၾကာရင္မင္းအိမ္ေရႊခ်တာေတြ ပါေတာ့မယ္ ။ ထြီ ့ ့ ့ ့ ကုိ ့ေပါင္ကုိယ္ လွန္ေထာင္းသလုိျဖစ္ေတာ့မယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ။ ဟုတ္ ဟုတ္။ အားလုံးက ျငိမ္လုိ ့ ေပါ့ ။ ကဲ ဘယ္သူဘာေျပာခ်င္ေသး လည္း ေ၀ဖန္ႏုိင္ပါတယ္ ။ အၾကံျပဳ ့ ႏုိင္ပါတယ္ ။ အားလုံးက ျငိမ္လုိ ့ ေပါ့ ။ အေနာ္တင္ျပခ်င္ပါတယ္ ။ လတ္ညုိး ေထာင္စရာမရွိ ့ လုိ ့ ေျခေထာက္ေထာင္ရ တာ ခြင့္လႊတ္ေနာ္ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ။ ဟုတ္ေတာလည္းဟုတ္ပ ။ လတ္ႏွစ္ဖပ္လုံးမရွိ ့ ။ ပါတ္လတ္လွန္ခ်ပီး ေျခေထာက္ေထာင္လုိက္ရတာကုိး ။ ငါနားလည္ပါတယ္ လုိရင္းတုိရွင္း တင္ျပ ။ ပီးရင္ လႊတ္ေတာ္မွာ ေရးစြဲမယ္ ။ အစီးအေ၀း ထုိင္မယ္ မူၾကမ္းစြဲမယ္ ။ လုပ္သင့္မလုပ္သင့္ တုိင္ပင္မယ္ ။ အားလုံးရဲ ့ မဲေပးစနစ္အရ မဲမ်ားမွ မင္းတင္ျပခ်က္ကုိ ေဆြးေႏြးမယ္ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ အေနာ္တင္ျပမွာ က်မ္းမာေရး အေၾကာင္းေျပာမရုိ ့ ပါ ။ လူနာက ဂုိဏ္းခ်ဳပ္မူၾကမ္း ေရးဆြဲ ေဆြးေႏြးခ်ိန္မွာ ေသသြားႏုိင္ပါတယ္ ။ ေတာ္တိတ္ လုိရင္း တုိရွင္းေျပာ ။ ေနာက္မွ ေနာက္ဇတ္က မယ္ ။ ဟုတ္ ။ အေနာ္တုိ ့ တေတာင္းစား ေတြ ရာသီဥတု ဒဏ္သဘာ၀ဒဏ္ေတြ ေၾကာင့္ ဖ်ားၾကနာၾက ပါတယ္ ။ ေဆးခန္းသြားေတာ့လည္း ပါတ္ဆံပါမွ ပါ ။ ဆရာ၀န္တုိင္းကလည္း အျပင္ေဆးရုံမွာ ထုိင္တာမ်ားေတာ့ အျပင္ေဆးရုံမွာကုၾကရပါတယ္။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ဆုိသူ ၀ဲေတြကုတ္ရင္း ေသခ်ာနားေထာင္ေနပါတယ္ ။ အဲဒီေတာ့ က်ုပ္တုိ ့ တစ္ေတာင္းစား ေတြ ေဆးဘုိးမတတ္ႏုိင္ၾကပါဘူး ။ အဲဒီေတာ့ သူေတာင္းစား ဆရာ၀န္ တစ္ေရာက္ေလာက္ မရွိ ့မျဖစ္လုိအပ္ပါတယ္ ဆုိတဲ့ အဆုိကုိယ္ တင္သြင္းပါတယ္ ။ ဘာ ့ ့ ့ ့ ။ ဟုိတုန္းထဲက ေဆးမွီးတုိ နဲ ့ကုလာပီး ။ ဒါးရွရင္ ဖုတ္သိတ္ ။ ဖ်ားတာနာတာ ရွိ ့ရင္ အၾကမ္းေသာက္ေျပာကေပါ့ ကြ ။ ဘယ္ဆရာ ၀န္က သူေတာင္းစား ဆရာလာလုပ္မွာလည္း ။ အားလုံးက လူကုန္ထံ အတုိင္းအ၀ုိင္းက ေလ ။ သားသားနားနား ၀တ္ ပီးေငြရလြယ္ေနၾကတာ ။ မင္းတုိ ့တေတာင္းစား ေတြကုိ လာကုမတဲ့ လား ။ ထြီ ့ ့ ့့အသတ္ၾကီး ပီး အခ်ိန္မစီးတဲ့ လူ ။ ဘယ္သူတင္ျပခ်င္ေသးလည္း ။ တင္ျပမဲ့ သူမရွိ ့ ရင္ လက္ဖပ္ရည္ေသာက္ခ်ိန္နား တယ္။ လုိအပ္တာေတြ စဥ္းစားထား ။ မင္းတုိ ့ေတြ ေခါင္းပဲ ညိုိမ့္မေနနဲ ့ တိလား ။ အားလုံးကျငိမ္လုိ ့ ေပါ့ ။ ( သေရာ္စာအေနနဲ ့ ပဲ ဖပ္ေစခ်င္ပါတယ္ )

တိတ္စိတ္ေနေသာ လူေခ်တိတ္ေနေသာ စိတ္ျငိမ္ရာ အရပ္ဆုိရင္ မမွားပါဘူး ။ တိတ္စိတ္ေနတာကုိး ။ တိတ္စိတ္ခ်င္းကုိ ထုိးေဖါက္လာတာက ။ ့ ့ ့ ့ ့ ၀ယ္ ့ ့ ့ ့၀ယ့္ ့ ့ ့၀ယ္မယ္ ေတာင္ေတြ၀ယ္မယ္ ကုန္းေတြ၀ယ္မယ္ ။ ၀ယ္ ့ ့ ့ ့ ၀ယ္ စိန္ေတြ ၀ယ္မယ္ လူေတြ၀ယ္မယ္ ။ ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ဂလုန္း ဘုန္း ။ ဘာေတြမွားမသိ ။ ၀မ့္ေပါင္ ၀မ့္ေပါင္ ရွိတာေပါင္ ့ ့ ၀ယ္ ။ ကဲ လူခ်ဳံ ပီရား ။ ဒီေန ့ ပထမပါတ္ အစီးအေ၀း ရွိတာ သိဘူးလား ။ နင္ရုိ ့ ေတြမူၾကမ္းေတြ ဆြဲမယ္ ကာတြန္းေတြစြဲ မယ္ ဒါေတြနဲ ့ ပီးေနရာ ။ ေျခကားယား လတ္ကားယား ။ ပြစိ ပြစိ နဲ ့ ဘာေတြေျပာမွန္းမသိ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ၀င္ခြင့္ ျပဳ ့ပါခင္ည ။ ေအးေအး တံခါးဖြင့္၀င္ခဲ ့ ။ ေဟာဗ်ာ ။ တံခါးဖြင့္၀င္တဲ ့ အေရးထဲ ၾကြားေနေသး ။ နဂုိထဲက ေဟာင္းေလာင္း ျဖစ္ေနတဲ့ အေပါက္ ၀င္ခ်င္တုိင္း၀င္ ထြက္ခ်င္တုိင္းထြက္ေနပီးေတာ့ ခုမွတံခါး ဖြင့္၀င္တဲ့ ဗ်ာ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္က ဖြင့္ဆုိေတာ့ ဖြင့္ရတာေပါ့ ။ ပါးစပ္ကပဲ ကြ်ီ ၀ွစ္၀ွစ္၀ွစ္ ဒုန္း ။ ဟီး ။ ေဟ့ေတာင္ တံခါးကုိ ေျဖးေျဖးပိတ္ ။ ဗုံးကြဲတယ္ ထင္ေနမယ္ ။ လာ မင္း နာမွာတဲ့ မူၾကမ္းေတြ မင္းတင္ျပမယ္မဲ့ ဟာေတြေရးပီးလား ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ တစ္ခ်ဳိ ့ တစ္၀ါတ္ပဲ ပီးပါေသးတယ္ ။ ဘာ ့ ့ ့ ့ ။ မင္း တုိ ့က အခ်ိန္ကုိ မေလးစားဘူး ။ ညခ်ဳိ ႏုိက္ကလပ္ ေကတီဗြီ မာဆပ္ မွာအေလလုိက္ ဒီေန ့ အခ်ီးအေ၀းရွိ ့တာ သိရဲ ့ နဲ ့ တင္ျပမယ္ဟာ အပီးရုပ္ေပါ့ ။ မာဆပ္က ေရွာ္ေလးေတြ အတြက္ခ်ဳိ မင္းတုိ ့က ဖင္သိပ္ေပါ့ ။ ထြီ ။ သေတြး ေတြက အဖပ္လုိက္ ။ ငါရႈိ ၀ီရိယ ထားတယ္တိရား ။ ေျခမေကာင္းတဲ့ ၾကားကအေခ်ာၾကီး လာရတာ ။ မင္းတုိ ့ညင္တဲ ့ အတုိင္း နာမွာ အနာေတြက အညားၾကီး ။ ကားတုိးခ်ီးရတာ လြယ္၀ူးဟ ။ နာ့ ခ်ဳိအကပ္မခံၾကဘူး ။ အထူးသျဖင့္ ေဆာ္ေလးေတြ ။ ကားစပယ္ရာ က ပုိခ်ဳိး ။ နဆုိ အတင္းတြန္းခ် ။ နာက ဘယ္ရမရဲ ။ အခ်ိန္ကုိေလးစားတယ္ ။ မရ ရေအာင္ခ်ီးတာေပါ့ ။ တစ္ခါက ငါးစိမ္းတယ္ အေဒၚၾကီး ကြာ ။ ငါးညုီးေစာ္က နံပ ။ တူကပဲ နာ့ အနာကုိ ရြံလုိ ့တဲ့ ကြာ ။ နကုိ ညင္ေတာ့ ႏွာေခါင္း ရႈံေနရာ ။ အေရးထဲ န အနာကလည္း ျပည္ ေတြထြပ္ေနရယ္ကြာ ။ နာခ်ပ္တာေပါ့ ။ ရွက္လြန္းရုိ ့ နမ်က္ႏွာဘယ္ထားရမွန္းတိပါဘူး ။ နာကလည္း နာ ညဘတ္ စိဒုိးနားမွာ ခ်ားထားတဲ့ ဟာကၾကြားခ်င္တယ္ ထင္ပါတယ္ ။ လူၾကားထဲ ၾကမွ ထပြင့္တယ္ ။ ဘူ ဆုိပီ ထပြင့္ေရာ ။ အနားက ကေလးက ဗုံးကြဲတယ္ ခ်ဳိပီး ငုိေရာ ။ အဲဒါက ၾကက္တနာ မရွိ ့ဘူး ။ နာရႈိတ္နာတာက တားတားနားနား အေဒၚၾကီးက ဘူ ဆုိတာ တစ္ဆယ္ ဆုိပီး ဖုန္းဆက္ပီး ႏွ လုံးထုိးေလရဲ ့ ။ နာခ်ိတ္မနာပါဘူး ။ န ဆင္းကာနည္းမွ ကားစပယ္ရာ တြန္းခ်တာ န အနာျပည္ေပါက္ သြားရယ္ အဲဒါခ်ိတ္္နာတာ ။ မင္းတုိ ့ အခိ်န္ေလးစားပါ ။ နာ ေလေတြ သေတြးေတြေဖါတာနဲ ့ အခိ်န္ေတာင္ကုန္ပီ ထမင္းခ်ား ျဖုတ္မယ္ ။ အဲ ေရာင္လုိ ။ ဘာမွ မေ၀းရေသးဘူး ။ ကဲ ။ ေနရာခ်ထားေရး ခ်ထားေရး ေတာင္လာပါ အုန္း ။ မင္းခြ်ဲ ထားတဲ ့ မူၾကမ္း ျပ ။ ဖပ္ျပ နာ မ်က္လုံးတစ္ဖပ္ အုပ္ထားတယ္ ။ ကဲ အစီးအေ၀း ၾကြလာတဲ့ သူေတြကုိဖပ္ျပလုိက္ ။ ဟုတ္ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ။ အဟမ္း အဟမ္း ဗဟမ္း အဲ ေရာင္ရုိ ့ ။ အဟမ္းအဟမ္း ့ ့ ့ ့ကြ်ဲေရာင္းလာၾကေသာ ႏြားေရာင္းလာၾကေသာ ကုလားအေပါင္းတုိ ့ အဲ ေရာင္ျပန္ပီ ။ သူေတာင္းစား အေပါင္းတုိ ့ ခင္ညား အေနာ္ကေတာ့ ေနရာ ခ်ထားေရးပါ ။ တေတာင္းတား တပ္သစ္စ ေလးညားအား တင္တန္းပုိ ့ခ်ေရးနဲ ့ ေနရာခ်ထားေရးပါ ။ ဒု ခ်ုိ က်ုဳပ္တုိ ့ တေတာင္းစား ေတြ အုိးေျပာက္ ခြပ္ေျပာက္ ပုဂံ ေျပာက္ေနပါရယ္ ။ အမႈိက္ပုံ သခၤ်ဳိင္း ကုန္းမွာေနလုိ ့ရေတာ ၀ူး ။ အခ်ုိးရ က ဆင္းရဲတား ပေျပာက္ေရး ခ်ဳိပီး က်ဳပ္တုိ ့ ခ်င္းရဲတား တေတာင္းစားေတြကုိ ႏွင္ထုတ္ေနပါပီ ။ ညုိ ့မွာ ခ်မ္းတာတဲ့ လူပဲ ရွိ ့ပါေရာ့ ရယ္ ။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္တုိ ့ တေတာင္းစား ေနရာခ်ထားေရး က အေရးပါလာေရာ ။ တုိးပြားလာတဲ့ ဆင္းရဲသား တေတာင္းတားေတြ စု တပိတ္စခန္း ဖြင့္ပီး အခ်ဳိးရကုိ တစ္ပိတ္ေမွာတ္ ဘုိ ့ အခ်ဳိကုိ တင္သြင္းပါရယ္ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ။ ဘာ ့ ့ ့ ့ ့ ၊။ တပိတ္ေမွာတ္မယ္ေရ ။ မင္းတြာ ခုေတာင္ ဇရပ္စု ေနရတာ ။ ကံမေကာင္း လုိ ့ ၀မ္ေပါင္၀ယ္ရင္ အေျပာင္းခံရအုန္းမွာ ။ ဒါနဲ ့ တပိတ္ စခန္းဖြင့္ခ်င္ေသး ဖြီ ။ ဒါလား မင္းတစ္လလုံး စြဲတဲ့ မူၾကမ္း ။ ၾကာရယ္ ေနာက္တစ္ေရာက္ ဆက္သြယ္ေရး နဲ ့ ျပန္ၾကားေရးေကာင္ ။ ဟုတ္ လာပီ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ။ ပါတီးေတြ အလိပ္လုိက္ နဲ ့ ေထာ့နဲ ့ ေထာနဲ ့ ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းနဲ ့ ထြပ္လာပါပီ ။ ႏုိ ့တုိက္ေနတဲ့ အမ်ဳိးတမီး ၀င္တုိက္ေတာ့ လဲပါေရာ ။ ဟားဟားဟား ့ ့ ့ ။ တိတ္ ။ ဒါ အစီးအေ၀း ခန္း ။ ကုလားတန္း မဟုတ္ဘူး ။ တိတ္ ။ အားလုံးက ညိမ္လုိ ့ ။ ဆက္သြယ္ေရးနဲ ့ ျပန္ၾကားေရးေတာင္ေလးကပဲ ့ ့ ့ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ရယ္ ျဖီးျဖီး ေျပာလည္း ရပါရယ္ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ၀က္ျခံ ၾကီး ေပါက္ပီး လာမွန္ေနအုန္းမယ္ ။ ဟာ တိတ္ ့ ့ ့။ မင္း လုိ ရင္းေက်ာ ။ ဟုတ္ ။ အဲ အဲ ့ ့ ့ ့အေနာ္ကေရာ့ ဆက္တြယ္ ေရး နဲ ့ ျပန္စား ေရးတာ၀န္ယူရပါရယ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့ တေတာင္းခ်ား ေတြ တကြဲတျခား တီ ခ်စ္ေနေရာ ့ က်ဳပ္တုိ ့ ရန္ပုံေငြထဲက ၁၅၀၀ တန္ဖုန္း တစ္ေယာက္ တစ္လုံး၀ယ္ကုိင္ရင္ေကာင္းမယ္။ ေဟး ့ ့ ့့ ့ရႊီ ့ ့ ရႊီ ့ ့ ့ ရႊီ ေဖာင္းေဖာင္း ဖလုံးဖလုံး ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ။ ဖုန္း၀ယ္မယ္ ဆုိတာနဲ ့ အားေပးလုိက္ၾကတာ ေျခေထာက္မရွိ ့ သူက လတ္ေခါတ္မႈတ္ လတတ္မရွိ ့သူက သံဗုံးေတြ ထကန္ အားေပးလုိက္ၾကတာ ရုပ္ရုပ္ ရုပ္ရုပ္ ပြစိပြစိ ။ ကုိ ျဖစ္လုိေပါ့ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္က ႏွပ္ေဖး ခြာရင္း ျငိမ္ၾကည့္ေနပါတယ္ ။ ဆက္တြယ္ ေရး တာ၀န္ယူထားသူက ၀မ္းသာလုိ ့ေပါ့ ။ မၾကာပါ က်ဳပ္ဒီအဆုိကုိ ကန္ ့ကြက္တယ္ ။ က်ဳပ္တုိ ့ လတ္မရွိ ့တူေတြ နားမၾကားတူေတြ ဘယ္လုိ ဖုန္းကုိင္မရဲ ။ ဖင္ေရြ ဖင္ေရြ ့ တြားေနတူေတြ ဖုန္းခါးခ်ိတ္ေတာ့ ထြပ္က်မွာေပါ့ ။ အဲဒါအေရးမၾကီးဘူး ။ ၁၅၀၀ တန္ဖုန္းက မဲႏုိတ္ရတာေရ ။ လတ္မရွိ ့တူေတြ ဘယ္ရုိႏုိတ္မရဲ ။ တစ္ခါခ်မွ သုံးေလးလုံး လူတုိးရတာနဲ ့ မဲႏုိတ္ရတာနဲ ့ ႏ်လုံးေရာဂါရမယ္ ။ ကန္ကြတ္ တယ္ ။ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္က ႏွပ္ေဖးခြာ ရင္း ျငိမ္လုိ ့ေပါ့ ။ ဆက္တြယ္ ေရးတာ၀န္ယူရသူကပဲ ဒီလုိရွိ့ပါရယ္ ဟုိလုိရွိ ့ပါရယ္ ။ လုိရင္းကုိ မေရာက္ မူၾကမ္းထပ္ေရးစြဲမယ့္ ပုံ ။ အစီးအေ၀းတတ္ေရာက္လာသူေတြ က ဟင္ကနဲ ဟာကနဲ ။ အဲ ဒါၾကည့္ပီး ႏွပ္ေဖး ခြာေနတဲ့ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ စိတ္မရွည္ေတာ့ ။ ေတာ္တိတ္ ။ ဘာ ့့ ့ ့ ၁၅၀၀ တန္ဖုန္း ။ က်ုပ္မိန္းမနဲ ့ စကားမ်ားတာ အဲဖုန္း ။ ဖုန္းလုိခ်င္လုိ ့ တဲ ့ ဗ်ာ ။ လုိင္းမိရင္ ေတာ္ေသးရယ္ ။ ဖုန္းဆပ္ေနတဲ ့ လူေတြ ကုိၾကည့္ေရ ။ ဟဲရုိ ဟရုိ ဟုိရုိ နဲ ့ လုိင္းရွာရင္း ကားတုိက္ေသ တဲ့ မသာေတြမနည္းဘူး ။ ဘာ ။ ဒီဖုန္း လာျပန္ပီ ။ ခု ေတာင္ အလုိလုိမွ ေရာဂါက ထူပါတယ္ ခ်ဳိ မွ ။ အနာေတြ ျပည္ ေတြ ေတြ ့လား ။ ေဆးမလူးႏုိင္ရင္ ႏူေတာ့မွာ ေတြ ့လား ။ အဲဒါက အျပင္မွာ ေတာ္ေသးတယ္ ေဆးလူးလုိ ့ ရတယ္ ။ ဖုန္းလုိင္းကမမိ ေကာ္နရွင္ဆုိလား လုိင္းဆုိလား မမိလုိ ့ေအာ္ရင္း လိပ္ေခါင္းထြပ္ရင္ ဘယ္လုိရုပ္မလဲ ။ နဂုိကမွ ပတ္တီးက တစ္ကုိလုံ း လိပ္ေခါင္းပါ ပါတ္တီး စီးရရင္ေတေရာ ။ ေတာ္ ကြာ ဒီဖုန္း ။ ဟန္းစက္ ကေစ်းၾကီးပါဘိ ။ ဖုန္းေတာင္းေတာင္းမွ မ၀ယ္ႏုိင္ရင္ လိပ္ေခါင္းအထူးကု ရွာထား ။ ေတာ္ကြာ ။ ထမင္းစားျဖဳတ္တယ္ ။ မူၾကမ္းေတြ ထပ္ေရးစြဲထား ။ ဒါပဲ ။ ( သေရာ္စာ အေနနဲ ့ ဖပ္ေစခ်င္ပါတယ္ )

မုိးကုတ္မွာေလ ့ ့ ့ ့ ေက်ာက္စိမ္း မရွိ ့ ေတာတုိင္းမွာေလ ့ ့ ့ ကြ်န္းသစ္မရွိ ့ အစုိးရၾကီးမွာ အေၾကြးေတြ ပိ ေျမေပါင္ ေရနံေရာင္း ဆပ္ႏုိင္၏ ။ ့ ့ ့ ့ ၀ါး ့ ့ ့ ၀ကေတာ့ စီရုတ္ေပါ့ ။ ၀ ကျမန္မာပီ ဖြားေလ ။ အဖုိးက ရွမ္းစီရုတ္ အဖြားက ျပည္မကီး စီရုတ္ေလ ။ ၀ ျမန္မာပီ ကီးကုိ ခ်ီးပါတယ္ ။ ၀ တုိ ့ ဘီေလာက္ မ လဲ ။ မီး တုိ ့ ကုိးကြယ္တဲ ့ မင္းကီး မင္းေရး ေတာင္ ၀တုိ ့ေလာက္ မဘူးေလ ။ ၀ တုိ ့ က မီးတုိ ့ ျမန္မာပီ က စိမ္ေတြမတယ္ ဓါေတြမတယ္ လူေတြမရယ္ေရ ။ ၀ အရမ္းကီး ၀မ္းနည္းတယ္ ။ ၀ တုိ ့နဲ ့ မီးတုိ ့က ေပါက္ဖာၾကီးေတြေလ ။ ၀ တုိ ့ကုိ လတ္ပံေတာင္းမွာ ဆႏဒ ျပေတာ့ ၀ အရမ္းကီး ၀မ္းနဲ ့တယ္ လုပ္သားေမာင္ ေတာင္ စားလုိက္ရေသးတယ္ ။ ၀မ္ေပါင္ ၀မ္ေပါင္ နဲ ့ ၀က မီးတုိ ့ အဘ ေတြေတာင္ ၀ ကုိရုိေသတာ မီးတုိ ့ ေလာက္ေတာ့ တနားတာေပါ့ ။ ၀ ကႏွဖူး ေျပာင္တယ္ ေခါင္းၾကီး ရယ္ေလ ။ ၀ မီးခုိး ဗုံးေတြ ထုတ္ေပးလုိက္တာ မီးတုိ ့ တပိတ္စခန္း ျပာက်ရယ္ေရ ။ ဟားဟား ။ မီးတုိ ့ ေတြ ကမမွတ္တာကုိး ။ မီးတုိ ့ မယ္ေတာ္ အားကုိနဲ ့ မုိက္ၾကတာကုိ္း ။ မီးတုိ ့ မယ္ေတာ္ကလည္း ဟုိၾကြ ဒီၾကြ တြားရတာ ပင္ပန္းေနမွာေပါ့ ။ စက္မွဳ နုိင္ငံ လုပ္မယ္ခ်ဳိပဲ ။ ၀ တုိ ့က ၾကိဳက္တာေပါ့ ။ ၀ တုိ ့ႏုိင္ငံက ေကာ္ေတြ ဆုိင္ကယ္ေတြ ပုိ ့ေပးေနတာေရ ။ မီးတုိ ့ ျမန္မာေတြ ဖင္ေခါင္းသိပ္က်ယ္တယ္ ဟ ။ ဆုိင္ကယ္ၾကီး ဗလူး ဗလူး နဲ ့ စီးတာ ။ ေရွွာ္ေတြ ျမင္ရင္ ပုိးဆုိး ။ ေသတာေတာင္ နည္းေသ ။ ေနာက္ထက္ ဆုိင္ကယ္ေတြ ထက္ပုိ ့ အုန္းမွာ ။ ၀ တုိ ့ မီးတုိ ့ ရႈီက ေျမေပၚေျမေအာက္ သဘာ၀ကနည္းေနပီေလ ။ ၀ တုိ ့ ဘယ္ရမလဲ ။ မီး တုိ ့ ျမန္မာကုိ ခ်စ္တာေလ ။ ေတာင္ေတြ ၀ယ္ရယ္ မိန္းကေလးေတြ ၀ယ္ရယ္ ဟိဟိ ့ ပီးေရာ့ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ ့ ေတြ၀ယ္ရယ္ ၀ တုိ ့ စီရုတ္ျပည္ၾကီး ၾကည့္ပါရား မီးေတြ ထိန္ေနတာေရ ။ ၀ တုိ ့နဲ ့မီးတုိ ့က ေပါက္ဖါၾကီးေတြေရ ။ တူမတာ ကုိမတာေရ ။ မီးတုိ ့ အစုိးရကလည္း သိပ္ညံ့ ။ ဖေရာင္းတုိင္ေတြနဲ ့ ဆႏဒ ျပေတာ့ မီးစက္ေတြ ထုတ္ေပးတယ္ေရ ။ ဟာ တိတ္ည့ံ တိတ္ည့ံ ဖေရာင္းတုိင္ ေစ်းတင္လုိက္ပီးေရာ ။ ၀ယ္ေပးစရာေတာင္လုိဘူး ။ အေမွာင္က်တြားေအးေရာ ။ မီး တုိ ့ျမန္မာေတြက ဥဏ္ေကာင္းေတာ့ မီးေတြရႈိ ့ ပီး ဆန္ဒ ျပရင္ေတာ့ ဟီး ။ ( ပလူပလူ ) ။ မီး တုိ ့ၾကည့္ရတာ လည္း တုိးတတ္ေနပါပီ ။ ဘဘၾကီးေတြ ေျပာေနရာေရ ။ အေမႊး ဘလပြ ေကာင္ေတြ ရုပ္ျဖတ္ထားတဲ့ ေကာင္ေတြနဲ ့ မီးတုိ ့ေတြ ခ်ေတာ့ ၀ တုိ ့ေတာင္အေနက်ဳံ ့တယ္ေလ ။ ၀ တုိ ့ စီရုတ္ေတြလည္း ဘယ္ရမလည္း မရွိ ့ ရွိ ့ တဲ့ အေမႊးအကုန္ရွင္း ေရွာ္လင္ကြန္ဖူး လုပ္ေတာ့ တာေပါ့ ။ ၀ တုိ ့ေနတတ္ပါတယ္ ။ မီးတုိ ့ ျမန္မာ ေတြ ဆက္သြယ္ေရးေကာင္းေအာင္ GSM / CDMA ထုတ္ေပးတယ္ေရ ။ မီးတုိ ့ သုံးေနတဲ ့ HUAWEI ဖုန္းက ၀တုိ ့ ထုတ္တာေရ ။ မီးတုိ ့မယုံ မွာစုိးလုိ ့ တစ္ရုတ္စာေတာင္ ထည့္ေပးလုိက္တယ္ေရ ။ လာမယ္ လာမယ္ မီးတုိ ့ ျမန္မာေတြ တီရုတ္ စကားတင္ထားေတာ့ ။ မီးတုိ ့ မယ္ေတာ္ ေတာင္ ၀တုိ ့ ကုိ အားကုိးလာပီ ေရ ။ မီးတုိ စက္မွဳ ့ ႏုိင္ငံ လုပ္မယ္ခ်ဳိ တီရုတ္ စကားသာတင္ထား ။ မီးတုိ ့ တီရုတ္စကားတတ္ေတာ့ ၀ တုိ ့ ေစတနာကုိ မီးတုိ ့ နားလည္မေရ ။ ၀ တုိ ့ကမီးတုိ ့ကုိ ေစတနာ ေတြထားပါရယ္ ။ မီးတုိ ့ ၀ တုိ ့ေစတနာ နား လည္ေအာင္ ေကာင္မေလးလွလွ ေလးေတြ နယ္စပ္မွာ ၀တုိ ့ ၀ယ္ေနတာ တိရား ။ ၀ တုိ ့နဲ ့ မီးတုိ ့က ေပါက္ဖာၾကီးေတြပါ ဟာ ။ မီးတုိ ့ ျမန္မာျပည္ အျမန္တုိး တတ္ေအာင္ ၀ တုိ ့ မီးခုိးေတာက္ေရွာက္ ကူညီေနတယ္ေရ ။ ၀ယ္အုန္းမွာ ေတာင္ေတြ ။ မီးတုိ ့ ဘာေၾကာေၾကာ ၀ တုိ ့ ေစတနာကုိ ေတာင္ေစာင့္ နတ္ၾကီး တိပါတယ္ ။ ဟီး ဟီး ။ ( စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ ့ ေရးထားခ်င္းပါ ။ သေရာ္စာအေနနဲ ့ ဖပ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ )

လူတုိင္းမွာ အစြမ္းအစ ေတြရွိ ့ၾကပါတယ္ ။ မျမင္ႏုိင္တဲ ့ အစြမ္းအစေတြေပါ ဗ်ာ ။ အတတ္ပညာတုိင္း မွာလည္း ငါသိငါတတ္ ဆုိပီး မန္တတ္ေနဘုိ ့ မလုိပါဘူး ။ မထင္မွတ္တဲ့ သူတုိင္းမွာ ကုိမတတ္တဲ ့ ပညာေတြ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ ကေလးကေလး အထင္မေသးနဲ ့ ကေလးၾကီးရင္လူၾကီး ျဖစ္တယ္ ။ လူၾကီးျဖစ္ရင္စားမယ္ ၀ါးမယ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ေခတ္ကၾကီးက ကေလးေတြ စီက ျပန္သင္ေနရပါပီ ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ဆုိ TV ေတာင္ေကာင္းေကာင္း မဖြင့္တတ္ၾက ပါဘူး ။ ေအာက္စက္ ဆုိေ၀း ။ က်ဳပ္ကုိ ေတာက်တယ္ ေျပာၾကပါေစ ။ က်ဳပ္အသက္ ( ၂၀) ေက်ာ္မွ ေအာက္စက္ ျမင္ဘူးတာ ဗ် ။ ေတာ္ေတာ္ နိမ့္က်ခဲ့ ပါတယ္ ။ က်ဳပ္တင္ မဟုတ္ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့ ရဲ ့အဘုိးအဖြားေတြ ဘယ္ေလာက္သနားဘုိ ့ ေကာင္းလုိက္သလည္း ေသသာသြားၾကတယ္ TVမျမင္ဘူးၾကဘူး ဗ် ။ ဓါတ္ရွင္ ဓါတ္ရွင္နဲ ့ ၾကည့္ခဲ ့ၾကတာကုိး ။ ပိတ္စအျဖဴ ၾကီးကုိ မီးစလုိက္နဲ ့ ဇေကာေလာက္ အေခြၾကီးေတြနဲ ့ ၾကည့္ခဲ ့ ရတဲ့ေခတ္တဲ့ ဗ်ာ ။ သူတုိမွာ အရမ္းထူးဆန္းခဲ ့ ၾကတယ္ ။ ေျပာလုိ ့မဆုံးႏုိင္ေအာင္ပါပဲ ။ ေရဒီယုိ ဆုိလည္း တစ္ရြာလုံး စုပီးနားေထာင္ခဲ့ ရတဲ့ ေခတ္ ဗ် ။ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ေတာ့ ျပင္းထန္ၾကတယ္ ဗ်ာ ။ ေရဒီယုိ တစ္လုံး တစ္ရြာလုံးနားစုိက္ေထာင္ၾကရင္း ။ ျမန္မာမ်ား ဂုိးပီဆုိ ဂြ်န္းေတာင္ ထုိးၾကတယ္ ဆုိပဲ ။ ဒါတင္မကၾကပါဘူး ျမန္မာအသင္း အညစ္ခံရပီဆုိ မျမင္ရပဲ သူတုိ ့မွာေဒါသေတြ အလိပ္လုိက္ ။ ေရဒီယုိ ပဲရုိက္ခြဲေတာ့ မလုိ တစ္ဒုန္းဒုန္းတစ္ဒုိင္းဒုိင္း ေတာက္တစ္ေခါက္ေခါက္ ဗ် ။ မျမင္ရပဲ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ရွိ့ ခဲ့ ၾကတာ္ ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ ့ ဘုိးဖြားေတြ ဘယ္ေလာက္သနားဘုိ ့ေကာင္းလုိက္ၾကသလည္း ။ ေရဒီယုိ ေလးအသံထြက္တာ အထူးအဆန္းလုပ္ပီး လာၾကည္လုိက္ၾကတာ ။ ခ်ီးမြန္းလုိက္ၾကတာ ။ ေတာ္ေတာ္ ေခတ္မမွီ ခဲ ့ၾကသူေတြ ပါ ။ ခုဆုိေခတ္ေတြက တစ္အားတတုိး တတ္လာပီ ဗ် ။ လူတုိင္းမွာ လုပ္ပုိင္ခြင့္ ေတြရလာၾကပါပီ ။ ရဲရဲ တင္းတင္း လုပ္ၾကပါ ။ မရွက္ပါနဲ ့ မေၾကာက္ပါနဲ ့ ။ မဟုတ္တာလုပ္ၾက သူေတြသာ ရွက္စရာေကာင္းပါတယ္ ။ မွန္တယ္ထင္ရင္ လုပ္ၾကပါ ။ လူတုိင္း မွာအစြမ္းအစေတြ ရွိၾကပါတယ္ ။ ဟုိ တုန္းကာ သူေဌးၾကီးတစ္ဦး ရွိတယ္ ဗ် ။ သူကတစ္ေယာက္ထဲ ေနတာ ဆုိေတာ့ အထီးက်န္တာေပါ့ ဗ်ာ ။ အေမြ ဆက္ခံ မဲ့ သားေျမး မ်ဳိးဆက္ကလည္း မရွိ ့ဆုိေတာ့ ။ သူရဲ ့ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာ ခ်င္းက အခ်င္းအႏွီး ။ ျခံၾကီးကလည္း အက်ယ္ၾကီး ေပါ ဗ်ာ ။ တစ္ေန ့ သူစဥ္းစားတယ္ ဗ် ။ သူရဲ ့အေမြ တစ္ခ်ဳိ ့တစ္၀ွတ္ကုိယ္ ထုိက္တန္တဲ ့ သူကုိ သူေပးမယ္လုိ ့ ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္ ။ သူတုိ ့ ျမိဳ ့ေပၚက ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ လူအကုန္လုံး ကုိ သူ ့ျခံထဲမွာ ပါတည္ပြဲေပး ဘုိ ့ ဖိတ္ေခၚတယ္ ဗ် ။ သူေဌးၾကီးရဲ ့ ပါတီပြဲဆုိေတာ့ အစားအေသာက္ကအစုန္ ။ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားတဲ့ ပါတီပြဲဆုိလည္း မမွားဘူးေပါ့ ဗ် ာ ။ ညေနေဆာင္းေတာ့ သူေဌး ၾကီးက ၾသ၀ါဒ စကား အဖြင့္ အမွာစကားေျပာတယ္ ဗ် ။ လူအားလုံး ကုိဖိတ္ေခၚလုိက္တယ္ ။ သူရဲ ့ ျခံေနာက္ကုိ ေပါ့ ။ ေရကန္ၾကီးေပါ့ ဗ်ာ ။ ေရကန္ၾကီးက မထူးဆန္းသလုိပါပဲ ။ ထူးဆန္းေနတာက သူေဌးၾကီး လတ္ထဲမွာ အမဲသားတြဲ ေတြ ။ လူေတြကေတာ့ ဘာထူးမွာလည္း ။ သူေဌးၾကီးေနာက္ လုိက္လာၾကတာေပါ့ ။ ကန္ၾကီး အစပ္နားေရာက္ေတာ့ သူေဌးၾကီးက အမဲသားတုန္းေတြ ပစ္ခ် လုိက္တယ္ ဗ် ။ အမဲသားတုန္းေတြကုိ သုံးေဆာင္ေနတာ ကာ မ်ားစြာေသာ မီးေခ်ာင္းေတြ ။ အမ်ားၾကီး ။ လူအားလုံးက မ်က္စိျပဴးတာေပါ့ ။ မီးေခ်ာင္းေတြ အဲေလာက္အမ်ားၾကီး သူေဌးၾကီး ဘာလုိ ့ေမြးထားသလဲ ေပါ့ ။ သူေဌးၾကီး က ဒီကန္ကုိယ္ ျဖတ္ကူးရဲတဲ့ သူကုိ သူ၏ပုိင္ ဆုိင္မွဳ ထဲက လုိတာေတာင္းယူႏုိင္ေၾကာင္း စိမ္ေခၚလုိက္တယ္ေလ ။ ႏွစ္ခါစိမ္ေခၚ ေတာ့လည္း ဘယ္သူမွ မရွိ့ ။ သူရဲေကာင္း ဘယ္လုပ္ရဲမလဲ ။ အရုိးတစ္ခ်ား အသားတစ္ခ်ား ျဖစ္မဲ့ ဟာေတာ့ ဘယ္သူကရင္းရဲ မလည္း ။ ဘယ္သူမွ မထြက္ ။ ေနာက္ဆုံးအၾကိမ္ထက္ေျပာေတာ့ လည္း ဘယ္သူမွ မထြက္ ။ တိတ္ဆိတ္ေနစဲ ။ကဲရပါပီ အားလုံး မက်ဳိးစားရဲရင္ပါတီ ပြဲအစားအစာ သုံးေဆာင္ဘုိ ့ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ ။ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္အလွည့္ ၀ုန္းကနဲ ဆုိ ကန္ထဲ လူတစ္ေယာက္ က်သြားေလ ရဲ ့ ။ မီးေခ်ာင္းေတြက ၀ုိင္းလုိက္ လူကကူးလုိက္ ။ သဲထိတ္ရင္ဖုိ ။ လူေတြ၀ုိင္းၾကည့္ ေနၾကတာကုိး ။ ေရးကူးရင္းကူးရင္း ကမ္းစပ္ေရာက္သြားပါေရာ ။ မီးေက်ာင္း ေတြ ရန္ကလြတ္ပီ ဆုိပါေတာ့ ။ အဲဒီမွ သူေဌးၾကီး က ေၾကာက္ကန္ေမာဟုိက္ေနတဲ့ လူငယ္ေလးကုိ သြားေမးေတာ့ တာေပါ့ ။ အသင္ကလူစြမ္းေကာင္း သင့္ကုိခ်ီးက်ဴးပါတယ္ ။ သင္က်ဳပ္စီက လုိအပ္တာ ေတာင္းႏုိင္ပါ ပီ ။ လူငယ္ေလးက ေဒါၾကီးေမာၾကီး နဲ ့ ေျပာလုိက္တာေပါ့ ။ သူဘာမွမလုိဘူး ။ ေရၽႊမလုိဘူး ေငြမလုိဘူး ။ လူဘ၀မွအေရးၾကီး တာ အသတ္။ အသတ္ကုိရင္းပီး ဘယ္သူကမုိက္မဲ ခ်င္မွာလည္း ။ သူ ခုအခိ်န္မွာ သူလုိအပ္တာ အသိခ်င္ဆုံးက သူကုိ ့ ကန္ ထဲတြန္းခ်တဲ့ သူတဲ့ ဗ်ာ ။ ပုံျပင္ေလးက အဲဒါပါပဲ ။ သိတ္ေတာ့ မထူးဆန္း ပါဘူး ။ လူတုိင္းမွာ ကုိပုိင္အစြမ္းအစ ေတြရွိ့ၾကပါတယ္ ။ ထုတ္မသုံးၾကတာ ပါ ။ တိမ္ေျပာက္ေနၾကတာပါ ။ ထုတ္မသုံးပါမ်ားရင္ လူက ငတုန္းျဖစ္ေရာ ဗ် ။ ၾကာေတာ့ ကုိ ့ကုိယ္ကုိ အထင္ေသး လာတတ္ၾကပါတယ္ ။ ကုိယ္ပုိင္အရည္အေသြးေတြ ကုိ ထုတ္သုံးၾကပါ ။ ဘာမွမေၾကာက္ၾကပါနဲ ့ ။ ဘာမွ ေၾကာက္ရမဲ့ ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး ။ လူတုိင္းမွာ သူကြ်မ္းက်င္ရာ အတတ္ ပညာ အရည္အခ်င္းေတြ ရွိ ့ ၾကပါတယ္ ။ ထုတ္သုံးၾကပါ ဗ် ာ ။ မေသြးပဲထားတဲ့ ဒါး တုန္းပီး ဘာမွသုံးမရေတာ့ပါဘူး ။ လူေတြရဲ ့ ဦးေႏွာက္အရည္အေသြးေတြလည္း မသုံးပဲထားရင္ တုန္းအသြားတတ္ၾကပါတယ္ ။ က်ဳိးစားၾကပါဗ်ာ ။

ျမန္မာျပည္ရဲ ့ ေသြးေက်ာ ဆုိတဲ့ ဧရာ၀တီ ။ ေရခ်ဳိေတြ ျမစ္ေက်ာ တစ္ေလွ်ာက္ျပည္သူေတြ ကုိ အသက္ဆက္ေပးေနတဲ့ ဧရာ၀တီ ။ ေရလမ္းအရ ဆက္သြယ္ ေပးေနတဲ့ ဧရာ၀တီ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ရဲ ့ ေက်းဇူးရွင္ ထမင္းရွင္ ။ ဧရာ၀တီ ျမစ္တိန္ေကာလုိ ့ မရပါဘူး ။ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူ လူထုမွီခုိ ေနထုိင္ၾကလုိ ့ ပါ ။ ျမန္မာ ျပည္ ရဲ ့ ေသြးေက်ာ ျမစ္ကေလး ဆုိပီး စာဆုိေတြ ဆုိခဲ့ ၾကတာ ကုိး ။ကခ်င္ျပည္ နယ္ ျမစ္စုံ ကခြဲထြက္လုိက္တဲ ့ ေမခ မလိခ ျမစ္ႏွစ္စင္း ကေမြးဖြားလုိက္တဲ့ ဧရာ၀တီ ေတာင္ျပာတန္း အေကြ ့ အေကာက္ ေတြနဲ ့ လွပေနတဲ ့ ဧရာ၀တီ ။ ျမစ္ရုိးတစ္ေရွာက္ ရြာအစဥ္အဆက္ မနည္းပါဘူး ။ လွပလုိက္တာ ဗ်ာ ။ ျမန္မာ ျပည္ကုိ ခ်စ္တဲ့ သူတုိင္ ဧရာ၀တီကုိ ခ်စ္ၾကမွာ ပါ ။ ရာဇ၀င္ေတြ သမုိင္းေတြနဲ ့ ျပည္နက္ေနတဲ့ ဧရာ၀တီ ျမစ္ ၾကီး ခုဆုိတိန္ေကာေနပါပီ ။ ကြ်န္ေတာ္အျမင္ နဲနဲ ေျပာၾကည့္ မယ္ေနာ္ ။ ဧရာ၀တီ ျမစ္တိန္ေကာရတာ ကုိေ၀ဖန္ၾကည့္ ရေအာင္ ။ ဧရာ၀တီျမစ္ရုိး တစ္ေလွ်ာက္ သတားေတြက အမ်ားၾကီး ။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းေအာင္အစုိးရက ေဆာက္လုပ္ေပးထားခ်င္းျဖစ္ပါတယ္ ။ သံတားေတြ မွ နာမည္ေတြ အမ်ဳိးမ်ုိး ။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ကူး န၀ေဒး သံတားပဲ စေျပာၾကည့္ မယ္ေနာ္ ။ သံတားမ်ားခ်င္းက ျမစ္ကုိတိန္ေကာေစ ပါတယ္။ သံတားတုိင္စိတ္ေလ ပုိတိန္ေကာေလပါ ။ ျပည္သူေတြ ဆက္သြယ္ေရးေကာင္းဘုိ ့ အတြက္ သံတားေတြ ေဆာက္တာ ေကာင္းပါတယ္။ အစုိးရက အကုန္ခံေဆာက္တာ ကုိး ။ လွပလုိက္တာ ေျပာစရာမရွိ ့ ။ ဒါေပမယ္ သံတားမွန္သမွ် တုိင္ေတြက စိတ္တယ္ ဗ် ။ ကြ်န္ေတာ္အထင္ေျပာျပတာ ။ သံတားတုိင္စိတ္ေတာ့ ေရစီးအား တားသလုိျဖစ္ပီး သဲေသာင္ေတြ ထြန္းပါေရာ ဗ်ာ ။ ခုဆုိ ဧရာ၀တီ ျမစ္ရုိးတစ္ေလွ်ာက္ ေသာင္ခုံေတြ အမ်ားၾကီးပါ ။ ေငြေရာင္သဲ ပြင့္ေတြနဲ ့ ပုိပီးလွပတယ္ ထင္ရေပမယ္ ျမစ္နဲ ့ မလုိက္ဖက္တဲ့ အလွေတြ ျဖစ္ကုန္ပါေရာ ။ ျမစ္ဆုိတာ ေရရွိ ့ မွ ။ အမွီျပဳ ေနတဲ ့ ေတာေတာင္စိမ္းလန္းတာကုိး ။ ရြာစဥ္ရြာဆက္ေတြ လည္းအမ်ားၾကီးပါ ။ ျမစ္ေဘးေနပီး ေရရွားပါးေနတဲ ့ ရြာေတြ ရွိ ့တယ္ဆုိ ယုံခ်င္စရာေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့ လတ္ေတြ ဗ် ။ ေသာင္ေတြ ထြန္းလာေတာ့ ေရက ရြာနဲ ့ ေ၀းပီး အေ၀းေရာက္သြားပါေရာ ။ ေရစီ လွည္းေတြနဲ ့ ညေနပုိင္းဆုိ အရမ္းေပွ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္ ။ အရမ္းလည္း လွတယ္ ဗ် ။ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚ ဓေလ့စရုိက္ကုိ ေပၚလြင္ေစပါတယ္ ။ အလွအပက သိပ္ခံစားေနလုိ ့ မရပါဘူး ။ မီးေလာင္ပီဆုိ ျပသနာက စပါေရာ ။ ေရ အဲေလာက္အလွမ္းေ၀းတာ ေလာင္ပီဆုိေလာင္ေပါ့ ။ အေ၀စိတြင္းကလည္း ရြာတုိင္းမွာ တူးမရၾကပါဘူး ။ ေရေက်ာ ေျမေက်ာ အရ ေက်ာက္ဖ်ာေတြ က ခံေနတယ္ ဗ် ။ အဲဒီျပသနာ ကေႏြမွာ ဗ် ။ မုိးတြင္းလည္း ျပသနာ ကရွိေသး ။ ျမစ္က တိန္ေကာလာေတာ့ ေရ ေဟ့ဆုိ တတ္လြယ္ က်လြယ္ ။ ယာသမား ကုိင္သမားေတြ အမ်ားဆုံးခံ ၾကရပါတယ္။ ျမစ္ရုိးတစ္ေလွ်ာက္ ေနထုိင္ၾကတဲ့ ရြာေတြ အကုန္ ဧရာ၀တီ ျမစ္ရဲ ့ ဒဏ္ကုိ ခံၾကရတယ္။ သဘာ၀က ေပးတဲ့ ဒုက္ခလုိ ့ ေျပာလုိ ့ ရသလုိ လူေတြကဖန္တီးေနၾကတာပါ ။ စီးပြား ေရးသမား ေတြ ။ အျပစ္ေျပာလုိ ့ မရျပန္ဘူး ဗ် ။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ထဲ ဆုိေတာ့ သဲစုပ္ ေက်ာက္စုပ္ လုပ္ငန္းက အမ်ားဆုံ း ။ ကုိင္းကြ်န္း ယာ ကေတာ့ ျမစ္ေရက်မွ လုပ္ကုိင္ၾကရတာကုိး ။ ျမစ္ရုိးတစ္ေလွ်ာက္ စုန္ဆန္ေနတဲ့ သေဘၤာက အမ်ားၾကီး ။ ထားပါ ။ အဲဒီလုပ္ငန္းေတြ အေပၚ မွိခုိေနၾကတဲ့ ဆင္းရဲသားအလုပ္သမားက အမ်ားၾကီး ။ မိသားစုေတြ အမ်ားၾကီး ။ တစ္ဖက္ကျပန္ၾကည့္ေတာ့ ျမစ္ရုိးတစ္ေလွ်ာက္ အေျခခ်ေနထုိင္ေနတဲ့ မိသားစုေတြလည္း ရွိၾကျပန္ေရာ ဗ် ။ ျပသနာေတြနဲ့ ့ အမ်ားဆုံး ရင္ဆုိင္ၾကရတာ ျမစ္ကမ္းပါး ရြာေတြ ဗ် ။ ကမ္းပါးေတြ ျပိဳ လမ္းေတြ ျပိဳတာအမ်ားၾကီး ။ မိသားစုေတြ ကမ္းပါးျပိဳ လုိ ့ ရြာေျပာင္းရတာအမ်ားၾကီး ။ အိမ္ေျပာင္းရတာ အမ်ားၾကီး ဗ် ။ ျပသနာေတြက မနည္းၾကပါဘူး ။ ျမစ္သဲေက်ာက္လုပ္ငန္း ဆုိလည္း မ်ားစြာေသာ အခြန္အခ ေတြနဲ ့အစုိးရ ကပဲ ခ်ေပးထားၾကတာ ။ စီးပြားေရးအရေတာ့ ေျပာစရာမရွိေပမဲ့ ။ ဒုက္ခ ခံရတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ကုိယ္ခ်င္းစာဘုိ ့ ေတာ့ လုိပါပီ ။ တစ္ျဖည္းျဖည္း ေသာင္ေတြထြန္း ပီး ျမစ္ရုိးေျပာက္လာ တဲ့ ဧရာ၀တီ ျမစ္ၾကီးကုိ အားနာဘုိ ့ လုိပီထင္ပါတယ္ ။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ကုိယ္မွီ ခုိေနထုိင္ၾကတဲ့ ကုိင္းကြ်န္းလယ္ ရာသမားေတြကုိ ကုိယ္ခ်င္းစာဘုိ ့ လုိပါပီ ။ ေရနစ္ပီဆုိ ဆုံးရႈံးတာ မ်ားပါတယ္။ ေရအဆုံး ကုန္းတစ္၀တ္ စကားပုံက ရွိ ့ခဲ့ တာကုိး ။ အစုိးရအေနနဲ ့ ဘာေတြလုပ္ေပးႏုိင္လဲ ။ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ အေနနဲ ့ ဘာေတြတင္ျပႏုိင္လည္း ။ မူၾကမ္းေတြ ေရးစြဲေနရင္ေတာ့ ဧရာ၀တိ ျမစ္ၾကီးေျပာက္သြားမွာ ပါ ။ ျမစ္ေၾကာင္းတူေဖၚေရး အစီအစဥ္ေတြ ၾကားမိေသးတယ္ ဗ် ။ က်ဳပ္ေတာ့ မျမင္ရေသးပါဘူး ။ ထားပါ မူၾကမ္းေတြေရးစြဲ တုန္းဆုိေတာ့ က်ဳပ္ပဲ အရင္လုိေနသလားေပါ့ ။ ဒါေပမယ္ ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီး တိမ္ေကာလာတာ ေတာ မ်က္စိေအာက္တင္ပါပဲ ။ ကမ္းပါးျပိဳမွဳ ့ ခ်င္းေတြ ေရွာင္သြားတဲ့ ရြာေတြ က်ဳပ္မ်က္စိေအာက္တင္ပါပဲ ။ လမ္းေတြ ျပဳိက်ေနတာ က်ဳပ္မ်က္စိေအာက္တင္ပါပဲ ။ ျပည္သူေတြက သနားစရာ ဗ် ။ ျဖစ္လာသမွ် ျပသနာ သဘာ၀ကုိလႊဲ ခ် ။ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းျမင္ ပီး ေျပာင္းဆုိေျပာင္း ၾကရတာ ။ သဘာ၀ကုိ ဘယ္သူေတြ ဖန္တီးသလည္း ။ ဧရာ၀တီ ကုိ ဘယ္သူေတြ တိန္ေကာေအာင္လုပ္ေနၾကသလည္း ။ ဒုက္ခ ေတြ ဘယ္သူေတြ ခံစားေနရသလည္း ဆုိတာ ျပည္သူေတြသာ အသိဆုံးပါ ။ ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီး မထိန္းသိမ္းမေဆာက္ေရွာက္ပဲ ထားရင္ေတာ့ ဗ်ာ ။ ျပည္သူကေတာ့ ကမ္းပါးျပုိတုိင္း ရွိစုမဲစု နဲ ့ေတာ့ ေျပာင္းေရႊ ေနၾကမွာပဲ ။ ျမစ္ၾကီးကေတာ့ တစ္ျဖည္းျဖည္း တိမ္ေကာ ေျပာက္ကြယ္သြား မွာပါ။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ၾကီးရဲ ့ က်ိမ္စာကုိေတာ့ အသာေနပီး အေသနာမဲ့ ျမစ္ရုိးတစ္ေလွ်ာက္ ျပည္သူေတြခံၾကရမွာပါ ။ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကေတာ့ တစ္ေနရာမေကာင္းတစ္ေနရာ ေတာ့ ေျပာင္းေရႊေနထုိင္ၾကမွာပါ ။ သဘာ၀နဲ ့ ဧရာ၀တီရဲ ့ က်ိမ္စာကုိေတာ့ ျမစ္ရုိးတစ္ေလွ်ာက္ေနထုိင္ၾကမဲ့ ျပည္သူေတြ ရင္စီးခံၾကရမဲ့ အျဖစ္ေတြ ။ ဧရာတီ တိမ္ေကာလုိ ့ ေျပာက္ကြယ္ လုိ ့ မရပါဘူး ။ ဧရာ၀တီ ေရခ်ဳိကုိ ေသာက္သုံးမွီတင္းေနထုိင္ၾကတဲ့ ျပည္သူေတြရွိ ့ လုိ ့ပါ ။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ၾကီး ေသာင္ေတြ နဲ ့ လွပတိန္ေကာ ေနပါပီ ။ အားလုံးကယ္တင္ၾကပါ ဗ်ာ ။

စစ္ ေတြျဖစ္ေနတုန္းပါပဲ ။ ဘာေၾကာင့္ အမုန္းပြားတုိက္ခုိက္ေနၾကတာ လဲ ။ ဘာေၾကာင့္ အျငိဳးေတြ မရပ္ေသးၾကတာလဲ ။ စစ္ ေတြရပ္ၾကပါေတာ့ ဗ်ာ ။ ေရာမေခတ္ မဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ။ တုိက္ခုိက္ေနစရာ ေျမလုေနစရာ ေနရာလုေနစရာ မလုိေတာ့ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့ ေနရလည္း အသက္ ( ၈၀ ) ( ၁၀၀ ) ေပါ့ ဗ်ာ ။ ခင္ဗ်ား တုိ ့ ေနရလည္း အသက္ ( ၈၀ ) ( ၁၀၀) ေပါ့ ။ ျပည္သူဆုိတာ ဘယ္ေတာ့ မွ မေသပါဘူး ။ စစ္ေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံ တုိင္းမွာလည္း ျပည္သူဆုိတာ ရွိ ့ပါတယ္ ။ ၾကားက လတ္နပ္မဲ့ ျပည္သူ ။ ခင္ ဗ်ားတုိ ့ အင္အားခ်င္း လတ္နပ္ခ်င္း တုိက္ခုိက္ေနတဲ့ ၾကားက ျပည္သူ က တစ္စာခံ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိင္ငံ ကခ်င္ျပည္နယ္ မွာလည္း စစ္ေဘးသင့္ ျပည္သူေတြ မနည္းပါဘူး ။ ျပည္သူေတြ ဗ်ာ ။ ျပည္သူေတြ ဗ် ။ ဘယ္ေလာက္အေနဆင္းရဲ ၾကမလဲ ။ အစား ဆင္းရဲၾကမလည္း ။ အစုိးဆုံးက ကေလးေတြ ပညာေရးနဲ ့ က်မ္းမာေရ း ။ ဗ် ။ ခင္ ဗ်ားတုိ ့ က်ဳပ္တုိ ့ ရဲ ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ ျမန္မာလူမ်ဳိး တုိင္းရင္းသားေလးေတြ ။ ဘယ္ေလာက္ဆုိး လုိက္လဲ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ မသိမတတ္ တုိးတတ္ေအာင္မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ေပမယ္ သူတုိ ့ ေလးေတြတုိင္းျပည္တုိးတတ္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္မဲ့ အနာဂါတ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ ဗ်ာ ။ ေတြး မိတုိင္းရင္နာ ဘုိ ့ ေကာင္းပါတယ္ ။ ရန္ေငြ ့ေတြဖုန္းလႊမ္း ပီးညဘက္ အိပ္ေကာင္းခ်င္းမအိပ္ရ တဲ့ ဘ၀ေတြဘယ္သူက ေနခ်င္မွာလည္း ဗ်ာ ။ ဆုံးရႈံး သြားတဲ့ မိဘေတြ သားသမီးေတြ ဘ၀ေတြ လာနဲ မွလည္းလုိ ့ မရပါဘူး ။ ခင္ဗ်ားတုိ ့ ( IGO ) အဖြဲ ့ ေတြ လွဴစာတန္းစာ စားေနရတာ အားနာ လွပါပီ ။ ရန္းေငြ ့ေတြ မရွိ ့တဲ့ က်ုပ္တုိ ့ ေနရပ္ျပန္ခ်င္ၾကပါပီ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ရဲ ့ ေခါင္းခ်ရာ က်ဳပ္တုိ ့ အဘုိး အဖြားေတြ ေခါင္းခ်ရာ က်ဳပ္တုိရြာေလးက ေမွ်ာ္ေနေရာေပါ့ ။ ရန္းေငြ ့ ေတြၾကား ေသနပ္သံေတြၾကားမွာ က်ဳပ္တုိ ့ ရြာေလး အားငယ္ေနေရာေပါ့ ။ က်ဳပ္တုိ ့ စုိက္ပ်ဳိးခဲ့ တဲ့ ေတာင္ယာေတြ စပါးခင္းေတြ ေတာငွက္ေတြ ေသာင္းက်မ္းေနေရာေပါ့ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ကုိးကြယ္တဲ့ က်ဳပ္တုိ ့ ရုိးယာပြဲ ေတြ မလုပ္ရတာၾကာေပါ့ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ရုိးယာ ေခါင္ေရ ေသာက္ခ်င္ လုိက္ပါဘိ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ရဲ ့ အနာဂါတ္က ဘာလဲ ။ ရန္းေငြ ့ ေတြနဲ ့ ဘုန္းေတြ ၾကားက ေျပးလႊားေနရမဲ့ အနာဂါတ္လား ။ က်ဳပ္တုိ ့ ဘ၀ေတြက မထူးေတာေပမဲ့ က်ုပ္တုိ ့ မ်ုိးဆက္အနာဂါတ္ေတြ ရွိ ့ ၾကပါတယ္ ။ ၾကည့္ၾကပါ ဗ်ာ ။ ဘယ္ေလာက္ အားငယ္ေနၾကလည္း ။ အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြ သူတုိ ့ အနာဂါတ္က ဘာလဲ ဗ်ာ ။ ဆရာ၀န္ ျဖစ္ခ်င္သူ စစ္ဗုိလ္ ၾကီး ျဖစ္ခ်င္သူ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္သူ ေတးေရးဆရာျဖစ္ခ်င္သူ အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ခ်င္သူ နုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခ်င္သူေတြ အမ်ားၾကီး ပါ ။ သူတုိ ့ ရဲ ့ အားငယ္ေနတဲ့ စိတ္ေတြ ကုိျမွင့္တင္ေပးၾက ပါဗ်ာ ။ ေျပာက္ကြယ္လုလု သူတုိ ့ရဲ ့ အနာဂါတ္ေတြ ခင္ဗ်ားတုိ ့ လတ္ထဲမွာ အမ်ားၾကီးပါ ။ ခင္ဗ်ား တုိ ့ သားသမီးေတြတင္ တုိင္းျပည္ရဲ ့ အနာဂါတ္မဟုတ္ဘူး ဗ် ။ ခင္ဗ်ားတုိ ့ သား သမီး ေတြတင္ ဆရာ၀င္ စစ္ဗုိလ္ ၾကီးေတြ ျဖစ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး ဗ် ။ သူတုိ ့ေလးေတြလည္း ျပည္သူ တုိင္းရင္းသား လူေတြပါပဲ ။ သူတုိ ့ ရဲ ့ လူ ့အခြင့္အေရးေတြ ဘယ္ေလာက္ဆုံးရႈံးေနလည္း ။ သူတုိ ့ရဲ ့ ဘ၀ေတြကုိယ္ စစ္ေဘးသင့္ စခန္းမွာပဲ စေတးၾကရေတာ့ မွာလား ။ ျငိမ္း ခ်မ္းေရး ညုိႏုိင္း လုိက္တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အစုိးရအသစ္တတ္တုိင္း ညုိ ့ႏုိင္းေနတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ။ ေဆာင္ပုဒ္ ခ်မွတ္လုိက္တဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ ။ စကားပုံ ေပါမ်ားလုိက္တဲ့ စကားပုံ ။ ဆုိင္းဘုတ္ ေပါမ်ားလုိက္တဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ နဲ ့ ဆုိင္းဘုတ္ ခင္ ဗ်ားတုိ ့ လတ္ေတြ ့ လုပ္ခဲ့ရင္ က်ဳပ္တုိ ့ တုိင္းျပည္ ျငိမ္းခ်မ္းတာ ၾကာပီ တုိးတတ္တာ ၾကာပါပီ ။ ခင္ ဗ်ား တုိ ့မိသားစုတင္ လုံခ်ဳံေနရုံ နဲ ့ေႏြးေထြးေနယုံ မပီးပါဘူး ။ သန္း ( ၆၀ ) ေသာ ျပည္သူ မိသားစုေတြ အမ်ားၾကီး ။ ခင္ဗ်ား တုိ ့ လုိ ေနခ်င္ၾကတာေပါ့ ။ လုံလုံ ခ်ဳံခ်ဳံ ေႏြးေထြး တဲ့ မိသားစုဘ၀ ။ ခုေတာ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ဘ၀ေတြ ျပည္သူေတြရဲ ့ ဘ၀ ေတြ ခင္ဗ်ား တုိ ့ ေစရာ သြား ခုိင္းတာလုပ္ ခင္း ဗ်ား တုိ ့ ခ်ဳပ္ေနာင္တာ ခံ ေနရဲ ့ တဲ့ ဘ၀ ။ ဘယ္မွာ လည္း က်ဳပ္တုိ ့ ျပည္သူအခြင့္ အေရး ။ ဘယ္မွာ လည္း က်ဳပ္တုိ ့ အနာေတြ ရဲ ့ ဘ၀ရပ္တည္မွဳ ့ ။ တုိးတတ္ ခ်င္ပါပီ ။ နိမ့္က်လွ တဲ့ က်ဳပ္တုိ ့ ဘ၀ ေတြ တုိးတတ္ဘုိ ့ တုိင္းတစ္ပါးမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း စေတးရမွာလား ဗ်ာ ။ ေရေျမေတာေတာင္ သဘာ၀သယံဇာတ ကြ်န္းသစ္ ျပည္တြင္းျဖစ္စပါး ေရေျမေခ်င္းငယ္ ျမစ္အင္း ေပါၾကြယ္၀တဲ့ က်ဳပ္တုိ ့ ႏုိ္င္ငံေလး က်ဳပ္တုိ ့ လည္း ခ်စ္တာေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ဘုိးဖြား ေတြ ထားခဲ့တဲ့ က်ဳပ္တုိ ့ အေမြေတြ က်ဳပ္တုိ ့ ေဆာက္ေရွာက္ ျမတ္ႏုိး ခ်င္တာေပါ့ ။ က်ဳပ္တုိ ့ မ်ုိးဆက္သစ္ အနာဂါတ္ေတြ လည္း တုိင္းျပည္တုိးတတ္ရာ တစ္ဖက္တစ္လွမ္းက ပါခ်င္ၾကမွာပါ ။ က်ုပ္တုိ ့ ဘ၀ေတြ စစ္ေဘးသင့္ စခန္းမွာ ကုန္ဆုံးရေတာ့ မွာလား ။ က်ုပ္တုိ ့ ဘ၀ကဘာ လဲ ။ သူတုိ ့ ေလးေတြအနာဂါတ္က ဘာလည္း ။ ျငိမ္းခ်မ္းပါေတာ့ ဗ်ာ ။ ဘာေၾကာင့္ တုိက္ခုိက္ေနၾကရမွာ လည္းဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ ့ ခင္ဗ်ားတုိ ့ ေနရ အသက္ ( ၈၀ / ၁၀၀) ေပါ့ ။ ဘာေၾကာင့္ တုိက္ခုိက္ေနရမွာလည္း ။ ဘယ္ေတာ့ မ် မေသတာ ျပည္သူ ။ ျပည္သူေတြပါ ဗ်ာ ။ ျမန္မာျပည္ အျမန္ျငိမ္း ခ်မ္းပါေစ ။ ရန္းေငြ ့ ေတြ ့ မီးေလာင္ငုတ္ေတြ မျမင္ခ်င္ေတာ့ ပါဘူး ဗ်ာ ။ ျမန္မာျပည္ အျမန္ျငိမ္းခ်မ္း တုိးတတ္ပါေစ ဗ်ာ ။

အဘေရ ။ အဘ အေသေစာလုိက္တာ ဗ်ာ ။ ခုဆုိ ေခတ္ၾကီးက သိတ္တုိးတတ္ေနပီ အဘ ေရ ။ အဘ က ေခတ္တုိးတတ္လာပီး လူေတြစီးကမ္းမရွိ ့ ရင္ အဘေျပာခဲ့ တာ ဖာႏုိင္ငံျဖစ္မယ္ တဲ့ ။ အဘေရ သိပ္တုိးတတ္ေနတဲ့ ေခတ္ၾကီး တဲ့ ဗ်ာ ။ အဘတုိ႕ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ အဘေရ ။ အဘတုိ႕ ေခတ္က အမ်ဳိးသမီး ေတြ ရင္ဖုန္းအကၤ်ီ ေတြ ရုိးလြန္းပါတယ္ အဘေရ ။ ဒီေခာတ္က အလန္းဇယား ေခတ္ ဗ် ။ အဘ သိပ္မုန္းတဲ့ ရင္ဟုိက္အကၤ်ီ ေတြ အမ်ဳိးသမီးေတြ သိပ္ၾကိဳက္ ဗ် ။ အဘေရ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ ။ အဘေရ အဘတုိ ့ ေခတ္က ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ဆုိ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္ ဗ် ။ ဘုန္းၾကီး ဆြမ္းေလာင္း ဘုရားပန္းကပ္နဲ ့ သိပ္က်က္သေရရွိတာ အဘေရ ။ ေခတ္မွီ သြားပီအဘေရ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထက္ ႏုိက္ကလပ္ ညေစ်းေတြ မွာ အခ်ိန္ကုန္ေနပီ အဘေရ ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ ။ အဘေရ အဘတုိ ့ ေခတ္က ျမန္မာအမ်ဳိးသားေတြ က်ားက်ားယားယား ဘုိေက ဆံပင္နဲ ့ သိပ္ခန္ ့ ဆုိ ။ ဒီေခာတ္ျမန္မာ အမ်ဳိးသားေတြ ကေတာ့ ဆံပင္ ဖုိ ့ရုိဖားယား မိန္းမအလား ေတာင္ ႏြဲ ့ေႏွာင္းၾကတယ္ အဘေရ ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ။ အဘေရ အဘတုိ ့ ေခတ္က စကားတစ္လုံး ဂတိတစ္လုံး လူတုိင္း တည္ၾကတယ္ ငါးပါးသီလ လုံၾကတယ္ ေနာ္ ။ ရုိးအၾကပါတယ္ အဘရယ္ ။ ဒီေခတ္က လိမ္ႏုိင္ လွည့္ ႏုိင္မွ ပါတ္ဆံ ရတာ ဗ် ။ လိမ္ေနၾကတာ မုသားမဆုိ လကၤာမေခ်ာ ဆုိတာ ဒီေခတ္ ဗ် ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ ။ အဘေရ အဘတုိ ့ ေခတ္က မုန္ ့ ဘုိးငါးမူး ဆုိ ဗုိက္ရုိက္စား လုိ ့ ရတယ္ဆုိ ။ ေစ်းေပါတာကုိး ။ အဘေရဒီေခတ္က ငါးမူးမေျပာနဲ့ ( ၁၀၀၀) ေတာင္ မုန္ ့ ဘုိးမေလာက္ဘူး အဘေရ ။ မ်က္လုံးမျပဴးနဲ ့ ေနာ္ ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာ ပ ။ အဘေရ အဘတုိ ့ ေခတ္က စစ္ထဲ ၀င္ ဂ်ပန္ကုိ တုိက္ခ်င္ တုိင္းျပည္ကုိ ကြာကြယ္ဘုိ ့ စစ္ထဲ ၀င္ၾကတာ ေနာ္ ။ ဒီေခတ္က အဘေရ ကုိ ့ လူမ်ဳိးခ်င္း သူပုန္ဆုိ ၀ါဒသြင္းပီ တုိက္ ။ ဘယ္မွာလည္း တုိင္းျပည္ကာကြယ္ ဘုိ ့ ။ စစ္ေဘး သင့္ျပည္သူေတြ မနည္းပါဘူး အဘေရ ။ သူပုန္ သူပုန္ ေတာထဲေန အျဖတ္သမားတဲ့ ဗ်ာ ။ ေတာခုိတယ္ ေတာထြက္တယ္ စုံလုိ ့ ပါပဲ ။ ဒီေခတ္မွာ စစ္ထဲ ၀င္တာ လုပ္ပုိင္ ခြင့္ေတြရခ်င္လုိ ့ အဘေရ ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ့ ကြာပ ။ အဘေရ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရ သမ္မတ ေခတ္ေရာက္ပီတဲ့ အဘေရ ။ ပါတီ ေတြေပါလာလုိက္တာ အားၾကီး ။ အဘတုိ ့ ေခတ္က သန္ ့ရွင္း တည္ျမဲ အျငင္းကပြားၾကတယ္ ။ အဘနဲ ့ အေမၾကီးေတာင္ စကားမ်ားတယ္ ဆုိ ။ ဒီေခတ္မွာ ပါတီေတြ အားၾကီး ဗ် ။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္ၾကတာ ကုိး ။ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ပါတီလား ေခါင္းေရွာင္တဲ့ ပါတီ လား ဆုိတာ အေျပာကေတာ့ ေရႊမန္းေတြ အဘေရ ။ ထင္ေရာင္ထင္မွား ျဖစ္ေစေအာင္ အေျပာေကာင္းတယ္ အဘရဲ ့။ ယူနီေဖါင္းေတြ ေျပာင္းၾကတယ္အဘေရ ။ မင္းသားၾကီးေတြ လုပ္ခ်င္ၾကတာကုိး ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ ။ အဘေရ အဘေသတာ ေစာတယ္ ဗ်ာ ။ ျမင္ေစခ်င္လုိက္တာ အဘေရ ။ ေလွျပိဳင္ပြဲ မႏုိင္ေသးဘူး ။ တတ္မေထာင္ခ်င္သူေတြ အမ်ားၾကီး ။ စီးကမ္းမရွိသူေတြ အမ်ားၾကီး ။ ျပည္သူကုိခ်စ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ အစုိးရလုပ္ခ်င္သူေတြ အမ်ားၾကီး အဘေရ။ ျပည္သူကေတာ့ မြဲတုန္း ဆင္းရဲတုန္း ပါပဲအဘေရ ။ အဘေရ အဘတုိ ့ ေခတ္က ရန္ကုန္ ေကာလိပ္ၾကီးက အာရွမွာ အေကာင္းဆုံး ေက်ာင္းၾကီးဆုိ ။ စကၤပူေတာင္ အားက်တဲ့ ႏုိင္ငံဆုိ အဘေရ ။ ( ဟား ဟား ဟား ) အဘေရ က်ဳပ္တုိ ့ ျမန္မာေတြ စကၤပူေတာင္ ျပန္အမွီလုိက္ေနရပီ အဘေရ ။ တုိင္းတစ္ပါးမွာ ထြက္အလုပ္လုပ္ေနရပီ အဘေရ ။ အဘတုိ ့ေခတ္နဲ ့ ကြာပ ။ အဘေရ ။ အဘခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ သယံဇာတ ေတြ ေပါၾကြယ္၀တယ္ ဆုိ အဘေရ ။ ေရခ်ဳိ ျမစ္ေခ်ာင္း သစ္ သဘာ၀သယံဇာတ ေတြ သိပ္ေပါသိပ္မ်ားဆုိ ။ အဘ ေျပာပီး ဂုဏ္ယူေနတဲ့ ႏုင္ငံ ေလး အဘေရ ။ေျမယာေတြ ေပါၾကြယ္၀တယ္ဆုိ ။ ဒီေခတ္ေတာ့ အဘေရ ျပည္သူေတြ ေနစရာအိမ္ေတာင္မရွိ ့ လုိ ့ လမ္းေဘးမွာေနေနရတယ္ အဘေရ ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ ။ အဘေရ အဘ တုိ ့ ေခတ္က အလုပ္မလုပ္လုိ ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ထမင္းငပ္မေသဘူးဆုိ ။ ဒီေခတ္ေတာ့ အဘေရ အလုပ္မရွိ ့ လုိ ့ထမင္းငပ္ေသတဲ့ မသာေတြအမ်ားၾကီး ဗ် ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ ။ အဘေရ တုိ ့ေခတ္က ဆရာ၀န္ေတြ သိပ္ျဖဴစင္တယ္ ဆုိ ။ အသျပဆရာမဟုတ္ဘူး ဆုိ ။ ေရာဂါကလည္း ရွားပါးတာကုိး ။ ဒီေခတ္မေတာ့ အဘေရ ျဖဴစင္ယုံမက မဲေျပာင္ေနၾကပီအဘေရ ။ အျပင္ေဆးရုံေတြ မႈိလုိေပါက္ေပါ ေနတဲ့ ေခတ္ ၾကီး အဘေရ ။ ပါတ္ဆံ မရွိ ့ ေဆးဘုိးမေလာက္ အေသခံေနရတယ္အဘေရ ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ ။ အဘေရ အဘတုိ ့ ေခတ္ကျပည္သူေတြ အစုိးရကုိ သိပ္ခ်စ္တယ္ ဆုိ ။ အဘတုိ ့ ေသေတာ့ ငုိလုိက္ၾကတာ မုိးေတာင္ ရြာတယ္ဆုိပဲ အဘေရ ။ ဒီေခတ္ေတာ့ အဘေရ ။ အစုိးရကုိ ခ်စ္တဲ့ ျပည္သူရွားပါးေနပီ ။ အစုိးရလုပ္ခ်င္သူမ်ားေနၾကတာကုိး ။ ထမင္းသုံးနပ္ မွန္မွန္စားပီး သတ္ေစ့ေလး ေနရရင္ ေတာ္ပီဆုိတဲ့ ျပည္သူကအမ်ားၾကီး အဘေရ ။ အဘတုိ ့ ေခတ္နဲ ့ ကြာပ ။ အဘေရ အဘေျပာတဲ့ စီးကမ္းမရွိရင္ ဘယ္ပါတီ ဘယ္အစုိးရတတ္တတ္ ဖာသယ္လုိ တုိင္းျပည္ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိ ။ အဘေျပာတဲ့ စကားနားထဲ ၾကားမိတုိင္း သိပ္မွန္ တယ္အဘေရ။ အစစအရာရာ အစုိးရ က ဦးမႏုိင္ ပဲ့မႏုိင္ ေခတ္ၾကီးမွာ သိပ္မလုိေတာ့ဘူး အဘေရ ။ အဘတမလြန္က သတ္ျပင္းေတြ အခါခါ ခ်ရင္း အဘတုိ ့ သိပ္ခ်စ္တဲ့ တုိင္းျပည္ ဘယ္ေလာက္တုိးတတ္ေနတယ္ဆုိတာ ျမင္ေစခ်င္လုိက္တာ အဘေရ ။ အဘေျမးေတြ သားေတြ စုိးေပေတ ေနတာျမင္ရင္ အဘ ဆုံးမေပးပါအုန္း အဘေရ ။ အဘကုိသိပ္ ခ်စ္တဲ့ ေျမး ။ အဘေကာင္းရာ သုဂတိက ေယာက္ပါေစ ။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ အရုိးစြဲေနတဲ့ အယူ ၀ါဒကုိေျဖာက္လုိ႕ မရပါဘူး ။ စိန္ေပးမလား ေငြေပးမလား ေမ့ေျပာက္လုိ႕ မရႏုိင္ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ ့ ျမန္မာလူမ်ုိးတုိင္းမွာ အယူအစြဲေတြက အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိၾကပါတယ္ ။ နတ္ယုံတဲ့သူ ေဗဒင္ယုံတဲ့ သူ ရုိးယာဓေလ့ေတြမ်ားသလုိ အယူအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိၾကပါတယ္ ။ အယူသည္း မွဳ ့ရွိၾကတဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ ့ ေခါင္းထဲက အယူ၀ါဒကုိေတာ့ ေမ့ေျပာက္လုိ ့ မရႏုိင္ၾကပါဘူး ။ ရုိးယာအစြဲေတြ ရွိ့ခဲ့ ၾကတာကုိး ။ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုတုိင္းရဲ ့ ယုံၾကည္မွဳ ့ကုိ ျခိမ္းေျခာက္ပီး ေမ့ေျပာက္ခုိင္းမလား ေသနတ္နဲ ့ ခိ်န္းေျခာက္မလား ဒါးနဲ ့ ခိ်န္းေျခာက္မလား ေမ့ေျပာက္လုိ ့ မရႏုိင္ပါဘူး ရင္ထဲက လကေတာ့ သာေနစဲပါ ဗ်ာ ။ ကြ်န္ေတာ္ ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေျပာျပမယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ ပုံျပင္မဟုတ္ပါဘူး ။ ဆရာအၾကည္ေတာ္ ေျပာျပတဲ့ ပုံျပင္ေလးပါ ။ ( ဟုိတုန္းက ဘုရင္ၾကီးတစ္ပါး ရွိပါတယ္ ။ ဘုရင္ၾကီးက ဘုန္းတန္းခုိး ၾသဇာၾကီးမားတဲ့ ဘုရင္ၾကီးပါ ။ စစ္ဘတ္ေရး ရာမွာလည္း သူမတူေအာင္ တတ္ကြ်မ္း ပရိယယ္ ၾကြယ္၀သူဆုိေတာ့ စစ္တုိက္ျခင္တဲ့ ဘုရင္ၾကီးတစ္ပါး ပါ။ စစ္တုိက္ရင္း နယ္ေျမေတြ သိမ္းပုိက္ေနတဲ့ အာဏာရူးဘုရင္ၾကီးပါ ။ စစ္ပရိယယ္ ၾကြယ္၀သူဆုိေတာ့ စစ္တုိက္တုိင္းေအာင္ျမင္ခဲ့ သူေပါ့ ။ နယ္ေျမေတြ တုိးခ်ဲ ့ နယ္ေျမေတြသိမ္းပုိက္ရင္း ေျမေတြ နယ္ေျမ ဧကေပါင္းမ်ားစြာ ပုိင္ဆုိင္တာ ဂုဏ္ယူေနသူ ဘုရင္ၾကီး ။ သိမ္းပုိက္ထားတဲ့ တုိင္းျပည္ေတြ ကုန္ေတာ့ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ နယ္ေျမအားလုံး ပုိင္တဲ့ ဘုရင္ၾကီး ေပါ့ ဗ်ာ ။ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ဘုရင္ၾကီး လသာသာညတစ္ည ၀ရမ္တာ ေလသာပတင္းေပါက္ကေန လၾကီး ကုိျမင္ေတာ့ အရမ္းႏွစ္သတ္သြား ပါတယ္။ လၾကီးကုိ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္တယ္ သိမ္းပုိက္ခ်င္တယ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ လ ဆုိေတာစစ္တုိက္ပီး သိမ္းပုိက္လုိ႕ မရဘူး ေလ။ အဲ ဒီေတာ့ ဘုရင္ၾကီး ဘယ္လုိသိမ္းပုိက္မလဲ ။ သူတစ္ေရာက္ထဲ ပုိင္ဆုိင္ေအာင္ဘယ္လုိ လုပ္မလဲ ။ အမ်ဳိးမ်ဳိး အၾကံထုတ္ေတာ့ တာေပါ့ ။ လကုိဘုရင္ ၾကီး ပုိင္ဆုိင္ဘုိ ့ ဆုိတာ ဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏုိင္ ။ ဒါေပမယ့္ အရာရာေအာင္နုိင္သူ ဘုရင္ၾကီးဆုိေတာ့ သူလကုိသူတစ္ေယာက္ပဲ ၾကည့္ခြင့္ ယူမယ္ေပါ့ ။ ညဘတ္ လကုိသူတစ္ေယာက္ပဲ ၾကည့္ခ်င္သူ ပုိင္ဆုိင္ ခ်င္သူ ။ အဲဒီေတာ့ အမိန္ ့ ထုတ္ျပန္ေစတယ္ ။ မူးမတ္ေတြ ကုိ တုိင္းတစ္ကာ လွည့္ ရြာတစ္ကာ လွည့္ေစပီး ေမာင္းခတ္ေၾကာ္ျငာေစခဲ့ တယ္။ တုိင္းသူျပည္သား လူအမ်ားတုိ ့ ကြ်န္ႏုပ္တုိ ့ ရဲ ့ စစ္ဧကရဇ္ ဘုရင္ၾကီး သည္ ညဘတ္ လ မင္းၾကီးအား ျပည္သူမ်ားအေနနဲ ့ ၾကည့္ ခြင့္မရွိ့ ေၾကာင္း အမိန္ ့ အားထုတ္ျပန္လုိက္သည္ ။ ( ၁) ၾကည့္ရႈေနသူအား ပထမဆုံး အေနနဲ႕ ေတြ ့ရွိ့ပါက ေထာင္ဒဏ္ ။ ( ၂) ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ေတြ ့ လမင္းၾကီး အား ၾကည့္ရႈေနသူအား ေတြ ့ရွိ့ပါက မ်က္လုံးအား ေဖာက္ထုတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ။ ( ၃ ) သုံးၾကီမ္ေျမာက္ ၾကည့္ရႈသူ အားေတြ ့ရွိ ့ပါက ေသဒဏ္ ။ စစ္ဧကရဇ္ ဘုရင္ၾကီး၏ အမိန္ ့ သည္ ယေန ့ မွစပီး အမိန္ ့ ထုတ္ျပန္လုိက္သည္။ ျပည္သူေတြကေတာ့ ဘုရင္ၾကီး အမိန္ ့ ဆုိေတာ့ ေၾကာက္ၾကတာေပါ့ ။ ဘယ္ၾကည့္ရဲၾကပါမလဲ ။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ၾကီးမွာ ညတုိင္း သူပုိင္တဲ့ လမင္း ၾကီးကုိတစ္ေယာက္ေယာက္ၾကည့္ေနမွာပဲ ဆုိတဲ့ သံသရ စိတ္ေၾကာင့္ ညတုိင္းအိပ္မေပွ်ာ္ ။ ကင္းေတြပတ္ ပီး ညတုိင္း တုိင္းခမ္း လွည့္လည္ၾကည့္ေတာ့တာေပါ့ ။ တစ္ညမေတြ ့ တစ္လမေတြ ့ တစ္ႏွစ္မေတြ ့ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ၾကီး ဇြဲမေလွ်ာ့ ။ သူပုိင္တဲ့ လမင္းၾကီး အတြက္ ဘယ္သူမ်ားခုိးၾကည့္ေနမလဲ ဆုိတဲ့ သံသရစိတ္က ကိန္းေအာင္ေနေတာ့ ညတုိင္းအိပ္မေပွ်ာ္ ။ လသာသာ ညတစ္ည ဘုရင္ၾကီးတုိင္းခန္း လွည့္လည္ရင္း ကေလး တစ္ေယာက္ အုန္းမႈတ္ခြပ္ ကေလး ငုံၾကည့္ေနတာ ေတြေတာ့တာေပါ့ ။ ဘုရင္ၾကီးက တစ္ခြထဲေခၚခုိင္းပီး ေမးေတာ့ တာေပါ့ ။ ကေလးကလည္း ဘုရင္ၾကီး အမိန္ ့ကုိကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး နာခံပါတယ္ ။ ဘုရင္ၾကီးပုိင္တာက မုိးေပၚက လ ။ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး ပုိင္တာက အုန္းမႈတ္ခြပ္ထဲက လပါ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး ဘုရင္ၾကီး လကုိ ေမာ္မၾကည့္၀င့္ပါ ။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ၾကီးက ဘယ္လတ္ခံမလဲ ။ သူပုိင္တဲ့ လ ဘယ္လုိပဲ ၾကည့္ၾကည့္ သူ ့ တစ္ေယာက္သာ ၾကည့္ခြင့္ ရွိ ့တဲ့ လ ။ ကေလးကုိ မၾကည့္နဲ ့ ေပါ့ ။ ေနာက္တစ္ခါဆုိ မင္းကုိ ဒဏ္ခပ္မယ္ ေပါ့ ။ ကေလးရဲ ့ အုန္းမႈတ္ခြပ္ကေလး ကုိခြဲပစ္လုိက္တာေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ ကေလးက လတ္မခံ ။ အနီးအနား မွာ ရွိ့ေနတဲ့ ေရကန္ထဲ က လ ရိပ္ကုိ သြားၾကည့္တာေပါ့ ။ ဘုရင္ၾကီး ထပ္ေစျပန္ပီး ေမးျပန္တာေပါ့ ။ အရွင္ ဧကရဇ္မင္းၾကီး ရဲ ့ လ ကုိ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး မၾကည့္ ၀င့္ ပါ ။ အရွင္မင္းၾကီး ပုိင္တာ မုိးေပၚကလ ။ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး ၾကည့္ခြင့္ရတာ ကန္ထဲက လရိပ္ပါ ။ အရွင္မင္းၾကီး ရဲ ့ အမိန္႕ကုိ မလြန္စံ ၀င့္ပါ ။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ၾကီးက လတ္မခံ ။ သူခ်တဲ့ အမိန္ ့ ကုိကေလး တစ္ေယာက္ အတြက္ ဘယ္အပ်က္ခံ မလဲ ။ ကေလး ကုိ မ်က္လုံး ေဖါက္ ထုတ္ေစခဲ့ တာေပါ့ ။ ဘုရင္ၾကီးက လ မင္းၾကီးကုိ သူတစ္ေယာက္ပဲ ၾကည့္ခြင့္ ရခ်င္သူ ေလ ။ သူတစ္ေယာက္ပဲ ပုိင္ဆုိင္ ခ်င္သူေလ ။ ဒါေပမယ့္ ကေလး အျပုံးမျပတ္ ။ အရွင္မင္း ၾကီး ဘယ္လုိပဲ တားတား ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပုိင္အရွင္မင္းၾကီး ပုိင္ဆုိင္တယ္ ေျပာေျပာ ။ ကြ်န္ေတာ္ မ်ဳိး ခုဆုိ လင္မင္းၾကီး ကုိ လွပစြာ ျမင္ေနရပီ ။ သိပ္လွလုိက္တာ အရွင္မင္းၾကီးရယ္။ အရွင္မင္းၾကီး ကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး လမင္း ၾကီးကုိ ၾကည့္ခြင့္ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ ရသြားပါပီ ။ ကြ်န္ေတာ္မ်ုဳိးရဲ ့ အသိ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးရဲ ့ အေတြး ကြ်န္ေတာ္မ်ုဳိးရင္ထဲ က လမင္းၾကီးက အရွင္မင္းၾကီးရဲ ့ လထက္သိပ္လွ တယ္ဗ်ာ ။ အရွင္မင္းၾကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ုဳိးရင္ထဲ ၀င္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ ကုိယ္ပုိင္လေလးကုိ ပုိင္ဆုိင္ေနပါပီ ။ ဘုရင္ၾကီး မ်က္လုံးျပဴး တာေပါ့ ။ ကေလးရဲ မ်က္လုံးကုိ ေဖါက္ ထုတ္လုိက္ျပီ ေလ ။ ဒါေပမယ့္ သူရင္ထဲ က လ ကုိေတာ့ ဘယ္လုိမွ မျဖတ္ႏုိင္ေတာ့ ) ပုံျပင္ေလးက ေတာ့ ဒါပါပဲ ။ လူမ်ဳိး တုိင္းဘာသာ တုိင္းမွာ သူတုိ ့ ယုံၾကည္ရာ ရင္ထဲက ကုိယ္ပုိင္လေတာ့ ရွိ ့ ၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အမုန္းပြားေနၾကမွာ လည္း ။ လာေၾကာက္ တုိက္ခုိက္ေနၾကမွာလည္း ။ ရင္ထဲက လကုိ အစြမ္းကုန္ လင္းႏုိင္သမွ်လင္းေအာင္ အလင္းေရာင္ေပးႏုိင္ ေအာင္ သာလုိက္ၾကပါေတာ့ ဗ်ာ ။

ခ်က္ၾကီး တစ္ေယာက္ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ ေသာက္လုိက္တဲ့ အရက္ တစ္ေနကုန္ ။ သူ ခံလုိက္ရတဲ့ အေၾကာင္းလဲ ေျပာလုိ႕ မဆုံး ။ ဟုတ္ပ အသလြတ္ခံလုိက္ရတာ ဘယ္ေျပာလုိ႔ ဆုံးပါမလဲ ။ မိစြာ ဆုိတဲ့ မိ္န္းကေလး ကုိ ရန္ျငိဳးဖြဲ႕ ေနလုိက္တာ ဆယ္သတ္မေၾက ဆုိပဲ ။ ဟား ဟား ဟား ခ်က္ၾကီး ကြ လူကြ တာကုိယ္ပဲ ၾကည့္ တစ္ခ်က္ထဲ ရွိတယ္ ။ ႏွစ္ခ်က္ ရွိရင္ အႏွိပ္သည္နဲ ႔ ေခၚျဖတ္ျပစ္မယ္ ကြ ။ ဘာေတြမွန္း မသိမူးမူး နဲေအာ္ေနခ်င္းပါ ။ မိစြာဆုိတဲ့ ေကာင္မေလးက ဘယ္ကမွန္း မသိ ။ ခ်က္ၾကီးသာ ၀ါးစားမတတ္ေအာ္ေနခ်င္း ပါ ။ ေန၀င္ ျဖဳိးျဖတ္ ရြာထဲ မွာ ေခြးတစ္သီသီ နဲံ ခ်က္ၾကီး လည္ကတုန္း အျဖဴ ပုဆုိးလည္ပင္း သုိင္း လွ်က္ ။ ခ်က္ၾကီးကြ လာမေဟာင္ နဲ ့ ျပန္ကုိက္ ဆုိ တစ္ေကာင္ခ်င္းကုိက္ရဲ တယ္ ။ ခ်က္ၾကီးေသြး ေအဘီ ေသြးကြ နီတယ္ ရဲ တယ္ စိမ္းတယ္ ၀ါတယ္ ဟား ဟားဟား ခ်က္ၾကီးေနာ္ ။ ဘာေတြ မွန္းမသိ မူးမူး နဲ ့ ေျပာေနလုိိက္ တယ္ ရြာျခံစီး ရုိး လမ္းအျပည့္ ။ ဟားဟား အေမ့ ေရ အေမ့သားကုိ ၾကည့္ လွည့္ပါအုန္း ။ အေမ့ေရ ။ ငါ့ကုိမဆြဲ နဲ႔ ငါ့ကုိမဆြဲ ပါနဲ ့ ဆုိကြာ ။ ျခံစီးရဳိး မွာ ခ်က္ၾကီး ပုဆုိးျငိ လွ်က္ ။ မင္း မဆြဲ နဲ ့ ဆုိကြာ ငါ့စိတ္ကုိလာ မစြနဲ ့ ခ်က္ၾကီးကြ ဟားဟား ။ ဟဲ့ ေကာင္ နင့္ ဘယ္သူက စြဲေနလုိ႕ လဲ ။ ငါတို႕ သားအမိျမင္လုိ႕ ရန္ရွာ တား လား ။ ဟ ဟာ ဟာ ။ ခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ား ။ က်ဳပ္ကုိ မေႏွာက္ ရွက္ပါနဲ ့ ။ က်ဳပ္ေၾကာက္ပါတယ္ ရွစ္ခုိးပါတယ္ ဗ်ာ ။ ခ်က္ၾကီး မူးမူး နဲ ့ ဘာေတြ ေျပာမွန္းမသိ ။ သူၾကိမ္း၀ါး ထားတာနဲ႕ ကတစ္လြဲ ။ ဟာ ဘာလုပ္တာ လဲ ဗ် ။ သြား နင္သြားေတာ့ ။ ေဒၚမိစြာ ခ်က္ၾကီး ျငိေနတဲ့ ပုဆုိး ကုိ ျဖဳတ္ေပးေနခ်င္းပါ ။ ဟာ ။ ဒီေကာင္ကုိ က်ဳပ္ဆုံးမရမယ္ ။ က်ဳပ္သုိင္းပညာ ေတြ ကုိ ခင္ဗ်ား ၾကည့္ ေန။ က်ဳပ္ျပမယ္ ။ ခ်က္ၾကီး ရြာလည္ လမ္း ဂြ်န္း ႏွစ္ပတ္ သုံးပတ္ ထုိးေနတာ ကုိး ။ ပါးစပ္က လဲ က်ြိ က်ြိ နဲ ့ ဘာေတြမွန္းမသိ ။ ေဒၚမိစြာ ငုိရမလုိ ရယ္ရမလုိ ။ ခ်က္ၾကီး အျဖစ္က လတ္ကားယား ေျခကား ယား တစ္ရုတ္ကြန္ဖူး အလား ခုန္ပ်ံ႔ေနတာ ဘာေတြ မွန္းမသိ ။ ေပါရမယ္ဆုိ သူမတူ ေအာင္ ေပါတဲ့ ခ်က္ၾကီး ။ မူးမူးနဲ႔ ဘာေတြ လုပ္မွန္းမသိ ။ ေဒၚမိစြာ လည္း ခ်က္ၾကီးၾကည့္ ပီး ရယ္ေနတာေပါ့ ။ အားေပးတဲ့ သူမ်ားရွိ့ရင္ သူမတူေအာင္ ခ်က္ၾကီး ေပါျပပါပီ ။ မူးေနတဲ့ အမူးေတြေတာင္ ဘယ္ေရာက္မွန္းမသိ ။ ကြ်ိကြ်ိ နဲ႔ ေအာ္ရတာ မိစြာလည္း မရွိေတာ့ ။ ခ်က္ၾကီးသတိရလုိ႕ ၾကည့္မိေတာ့ ခ်က္ၾကီး ေရွာင္ဘုိ႕ အခ်ိန္မရေတာ့ ။ ေဒၚခင္တုတ္ က်ိမ္လုံးက ခ်က္ၾကီး ေက်ာေပၚ ျဖန္းကနဲ က်မွ ခ်က္ၾကီး ေျပးရပါပီ ။ အေမ့ ။ ကယ္ၾကပါအုန္း ဗ်ာ ။ က်ုပ္အေမ ေဒၚခင္တုတ္ က်ဳပ္ကုိ ႏွိပ္ဆက္ေနလုိ႕ ဗ် ။ အား ။ ခ်က္ၾကီး ဒုန္းသုိင္းပါပီ ။ ေရနံစီ မီးခြပ္ ခပ္မွိန္မွိန္ေအာက္ ခ်က္ၾကီး ထမင္းစားေနခ်င္းပါ။ ေဒၚခင္တုတ္က အလုပ္မလုပ္တဲ့ ခ်က္ၾကီးကုိ ေစတနာေတြ ဘလပြ နဲ ႔ ။ ျမိဳ စုိ႔ ။ နင့္ေၾကာင္း ငါရွက္တယ္ ခ်က္ၾကီး ။ ကုိ႕ရြာ အလည္လာ တဲ့ သူကုိမွ သြားေႏွာက္ရွက္ရတယ္ ။ အဲဒါ သူၾကီး တူမဟဲ့ ။ နင္ဘာထင္ေနလဲ ။ နင့္ေၾကာင့္ ေနာ္ ။ ဟြံန္း ။ ေဒၚခင္တုတ္ ခ်က္ၾကီး ကုိဆုံးမေနခ်င္း ပါ ။ သားေတာ္ေမာင္ ခ်က္ၾကီး အတြက္က တစ္ဖက္ က၀င္ တစ္ဖက္က ထြက္ ။ ဘယ္ေလာက္ ဆုံးမႏုိင္မလဲ ။ ထမင္းအစား မျပတ္ အျပဳံးမျပတ္ ။ ဟဲ့ ေသနာ နင့္ ႏွမ လင္ရသြားတာ ေအးတယ္ ငါ့ကုိဘာ အပူအပင္ မွ မေပး ဘူး ။ နင္သာငါ့ကုိေသေအာင္သတ္ေနတာ ။ ဘာေတြမွာ မွန္း မသိ ။ ခ်က္ၾကီးကလည္း သူႏွမ ခ်က္ၾကီးရဲ အခ်စ္ဆုံး သယ္ရင္း နဲ႔ ယူပီးထဲ က ေသခန္းျပတ္ ။ ဘာမွမစဥ္းစားေတာ့ ။ သူလုပ္ျပတာ သူသာအသိဆုံးေလ ။ ဘာမွျပသနာ မရွာ ။ မိစြာ တုိ႕သားအမိကုိ သူဘာမွ မလုပ္ ။ သူတုိ႕သာ ေဆာ္သြားၾကခ်င္းပါ ။ အေမ့ရယ္ အေမ့ သား ခ်က္ၾကီး ေသမထူး ေနမထူးကုိ ပဲ ဆုံးမေနေသး ။ ကေလးေတြေခၚပီး ဆုံးမပါလား အေမ့ရယ္။ အေမလည္း အက်ဳိးရွိတာေပါ့ ။ ဟီး ။ ဟဲ့ ေသနာေကာင္ နင္က ငါ့သား နင့္အေဖ မေကာင္းလုိ႔ နင့္လုိေကာင္မ်ုိးေမြးထား ရတာ ။ အမေလး ေတာ္ ေတာ္ၾကီး လာၾကည့္ လွည့္ပါအုန္း ။ ေတာ့္ သား ငေပၾကီး က ေသမထူး ေနမထူး တဲ့ေတာ္ ။ အေမေလး ငါေသခ်င္တယ္ ။ ငါေသခ်င္တယ္ ။ ေဒၚခင္တုတ္ အသံက မီးမရွိ့တဲ့ ရြာေလးအတြက္ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ညေလး ကုိ အန္တုလွ်က္ သားေတာ္ေမာင္ခ်က္ၾကီး ကုိဆုံးမေနခ်င္း ပါ ။ ခ်က္ၾကီးကေတာ့ စားေသာက္ပီး ေဟာက္လ်ွက္ ။ အိပ္ေမာ က် လွ်က္ ။

ကြ်န္ေတာ္ တုိ႕ လူမ်ဳိးေတြ ကုိ ၾကည္ပီး အားမရဘူး ဗ် ။ႏုန္အၾကပါတယ္ ။ လူတုိင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဗ်ာ ။ မလုိအပ္တာေတြ အသုံးမ်ားၾကပါတယ္ ။ လုိအပ္ေနတဲ့ ေနတဲ့ ေနရာေတြၾက ေရွာင္သြားတတ္ၾက တယ္။ အလွဴ အတန္းဆုိလည္း ခ်မ္းသာတဲ့ေက်ာင္းေတြသာ ထပ္ကာထပ္ကာ လွဴတန္းၾကရင္း သာသနာ ျပဳေနလုိက္ၾကတာ ပိတ္ပင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ လွဴၾကပါ ေသရင္ကုိယ့္ေနာက္ပါတယ္ဆုိ တာ မရွိပါဘူး ။ ကုိယ္ျပဳခဲ့ တဲ့ ေကာင္းမွဳ အစုစု သာ ေနာင္ဘ၀အတါက္ပါၾကတာ ပဲ ဗ်ာ ။ လွဴရမွာ ေပါ့ ။ လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြကုိ လွဴေစခ်င္ပါတယ္ ။ တုိက္ၾကီးေတြဟီးေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေတြကုိ ေက်ာင္းေတြ ေဆာက္လွဴၾကတယ္ ဗ် ။ ေဆာက္စရာေနရာမရွိေတာ့ ေရႊေတြခ်ၾက တယ္ ။မြန္ျမတ္လုိက္တာ ဗ်ာ ။ ပုဒ္္ဘမုန္စ ပရေစတနာပဲ ေျပာရမလား ။ ျပဳိင္လွဴေနၾကတယ္ဆုိရင္ ထိေရာက္မယ္ထင္ပါတယ္ ။ ဘုရားေဟာတရားမွာ ဆုိရင္ေတာ့ လူ႕ဘ၀ကုိစိတ္ျပတ္ လုိ႕ ဘုန္းၾကီး၀တ္ ၾကတာ ဗ်။ ဒါေပမယ့္ လွဳဘ၀ အသုံးအေဆာင္ေတြ အမ်ားၾကီး လွဴၾကတန္းၾကတယ္ ။ မြန္ျမတ္တာ ကုိး ။ သိပ္ေတာ့ ေျပာလုိိ႔ မေကာင္းပါဘူး ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဗုဓဒ ဘာသာ လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေတာ့ ကုိ႕ေပါင္ကုိယ္ လွန္ေထာင္းေနသလုိ ျဖစ္ေနမွာ ။ ဘုန္းၾကီးတုိင္း လူတုိင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ေ၀ဖန္တယ္ ဆုိတာ လည္း ျဖစေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႕ ပါ ။ ဟုိတုန္းက ဆုိရင္ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေတြ မွာ ယ်ဥ္ေက်းမွဳနဲ႕ ေက်ာင္းစာေတြ သင္ေပးၾကတယ္ ဗ် ။ ခုလည္းရွိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ရွားတယ္ ဗ် ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ဘုိးဖြားေတြ ဆုိ ဘုန္းေတာ္ၾကီးဆုိ တစ္အားရုိေသၾကပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြ ရဲ ႔ ၾသဇာကုိယ္နာခံၾက ရတာပါ ။ ဘုန္းၾကီး လမ္းမွာေတြ႕ ရုိေသကုိင္းရႈိင္း စြာ ဦးခ် ကန္ေတာ့ တတ္တာ ဟုိတုန္းက ျမန္မာေတြ အက်င့္ မြန္ျမတ္တဲ့ အက်င့္ေတြ ပါ ။ ရြာထဲ ဘုန္းၾကီးၾသဇာ နာခံၾကရတာကုိး ။ ႏုိင္ငံျခား တစ္ျခားဘာသာ ေတြေတာင္ ျမန္မာလူမ်ဳိး ေတြကုိ အားက်ယုံ မက ဘာသာကုိပါ အားက်လာၾကတယ္ ။ ဧည့္သည္လာရင္ ဧည့္၀တ္ေက်ၾကတယ္ ဗ် ။ ခုေတာ့ တစ္ခ်ားစီ ဗ်ာ ။ ဘုန္းၾကီး လမ္းမွာေတြ ၀င္တုိက္မသြားတာ ကံေကာင္း ။ အဲလုိ ဗ် ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္း ဘုရားေက်ာင္း ၀န္းထဲ လည္းခ်ိန္းေတြ႔ ၾကအတြဲေတြ ဗ် ။ ျဖစ္ေနလုိက္ၾကတာ ။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြလည္း မျမင္ခ်င္ေရွာင္သြားၾကေပါ့ အဲလုိျဖစ္ေနၾကတာ ပါ ။ ပါးစပ္က ဘုရား ဘုရား ေအာ္ေနလုိ႕ မရပါဘူး ။ ပါးစပ္က ဘုရား တေနပီး အရက္ဆုိင္မွာ ေရာက္ေနရင္ေတာ့ ဗ်ာ ။ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာ ကုိဘယ္လုိ ကာကြယ္ၾက မွာ လည္း ။ ျမန္မာ လူမ်ဳိးက နိမ့္က်ေနပါတယ္ ။ ပညာေရး က်မ္းမာေရး စီးပြားေရ အစစအရာရာ နိမ့္က်ေနပါတယ္ ။ ျမွင့္တင္ဘုိ႕ ဆုိတာကလည္း ျပည္သူအားလုံး စီးကမ္းရွိဘုိ႕ လုိပါတယ္ ။ မလုိအပ္တဲ့ ျပိင္ဆုိင္မွဳ ေတြ မ်ားေနၾကတယ္ ဗ် ။ ထရံကာ ဓနိမုိး ေတာေက်ာင္းေတြလည္း အမ်ားၾကီး ။ စာသင္ေက်ာင္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အားလုံးပါပဲဗ်ာ ။ ျပည္သူဆင္းရဲ ေတာ့ လည္း မလွဴႏုိင္မျပင္ႏုိင္ဘူး ေပါ့ ။ သုမ်ားေတြလွဴတာ အားက်ေနတဲ့ ျပည္သူေတြလည္း အမ်ားၾကီး ပါ ။ မထိေရာက္ တဲ့ အလွဴက်ေတာ့ လည္း ပုိးသာကုန္ေမာင္ပုိ ေဆာင္းမတတ္ေပါ့ ။ အဲလုိျဖစ္ေနတာ ။ ေခတ္ကတုိးတတ္ လာပီ ဗ်။ ေခ တ္တုိးတတ္လာ တာ နဲ႔ အညီ လုိက္လုိ႕မမွီတဲ့ နည္းပညာ ေတြအမ်ားၾကီးပါ ။ ငါသာသိေစ သူမ်ားမသိေစဆုိတဲ့ စိတ္ဓါတ္ထားရင္လည္း တုိင္းျပည္တုိးတတ္မွဳ ေႏွာက္ေႏွးပါတယ္ ။ စိတ္မေကာင္းစရာက တုိင္းျပည္ တုိးတတ္ေနပါတယ္ေအာ္ေနပီး စာမတတ္တဲ့ ကေလးျပည္သူေတြ အမ်ားၾကီးဆုိ ယုံမွာလား ။ အမ်ားၾကီး ဗ် ။ စာမတတ္တဲ့ ကေလးေတြ အမ်ားၾကီး ။ စား၀တ္ေနေရးေၾကာင့္ပဲ ေျပာရမွာေပါ့ ။ ထာပါး သူတုိ႕မိဘေတြ အသုံးမက်လုိ႔ ကုိသားသမီးကုိ စာတတ္ေအာင္သင္မေပးႏုိင္ဘူးေပါ့ ။ ေနႏုိင္ရင္ေတာ့ ေနလုိ႔ရပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႔ အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြေတာ့ ရင္မဆုိင္ႏုိင္ပါဘူး မၾကည့္ရက္ႏုိင္ပါဘူး ။ ငါသားေလးအရြယ္ ငါ့သမီးေလးအရြယ္ေလး ဒီလုိျဖစ္ေနပါလားဆုိတဲ့ အသိက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ မွာရွိပါတယ္ ။ ကုိယ္ခ်င္းစာ တစ္ရား ထားတတ္ၾကပါတယ္။ မိဘမဲ့ ေဂဟာေတြအမ်ားၾကီးပါ ။ ဘုိးဖြားရိပ္သာေတြအမ်ားၾကီးပါ ။ မျပည့္ စုံၾကပါဘူး ။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးတုိင္းကလည္း ေက်ာင္းၾကီးေတြဟီးေအာင္ေဆာက္ ကားၾကီးေတြစီး ေနၾကတာ ဘုန္းကံေၾကာင့္ ပါ ။ ပရဟိတ အေနနဲ႔ ကေလးသူငယ္ေတြ ကုိယ်ဥ္ေက်းမွဳ စာေတြသင္မေပးႏုိင္ရင္လည္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ မညီညြတ္ပါဘူး ။ ဘုန္းၾကီးျဖစ္ပီး ဖုန္းတစ္လုံးနဲ အခ်ိန္ကုန္ေနရင္လည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး ။ ၀တ္နည္းေတြ အမ်ားၾကီး ဘုန္းၾကီးေတြ ပုိသိပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ ဘုန္းၾကီးေတြဆုိ မိန္းမေတြနဲ႕ေတာင္ရႈပ္ၾကပါေသးတယ္။ အစုိးဆုံးက ခုိးေျပးၾကပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ သာသနာ မွာ ဒါမ်ဳိးေတြ မျဖစ္သင့္ ပါဘူး ။ ဘာသာသာသနာ တုိးတတ္ေအာင္လုပ္တဲ့ ေနရမွာ ဘုန္္းၾကီးေတြ အဓိကပါ ။ ျပည္သူရဲ႕ ေလးစားမွဳ ရုိေသကုိင္းရႈိင္းမွဳရမွ သာ ဘာသာအက်ဳိးသာသနာ အက်ဳိးကုိေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကမွာ ပါ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ယ်ဥ္ေက်းမွဳစာေပေတြ သင္တန္းေတြ ေပးေစခ်င္ပါတယ္ ။ အလုပ္ လုပ္တဲ့ဘုန္းၾကီးေတြ ရွိသလုိ ဘာမွမလုပ္တဲ့ ဘုန္းၾကီးေတြ လည္းရွိပါတယ္။ အျပစ္ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘာသာသာသနာ အက်ဳိးေဆာင္ရြက္ ႏုိင္တာ ဦးေဆာင္ႏုိင္တာ ဘုန္းၾကီးေတြ ပါ။ ခုဆုိဘာသာေရး ျပဳိင္ဆုိင္မွဳ မ်ားလာတဲ့ ေခတ္ၾကီး မွာ ။ ဘာသာတုိင္းက သူတုိ႕ဘာသာျပန္႕ ပြားေအာင္လုပ္ေနၾကတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ က်ဳပ္တုိ႕လူမ်ုိးက်ုပ္တုိ႕ ကေလးေတြ စာေတာင္ မဖပ္တတ္ဘူးဆုိရင္ ေတာ့ ဗ်ာ ။ ရင္နာစ၇ာေတြပါ ။ လွဴၾကတယ္ ဗ် ။ အက်ဳိးရွိ့ရွိ လွဴၾကေစခ်င္ပါတယ္ ။ ျပည့္ေနတဲ့ အုိးကုိေရ ထပ္ထည့္ ရင္ ရွန္ၾကမွာပါ ။ လုိအပ္ေနတဲ့ မျပည့္ ေသးတဲ့ အုိးေတြအမ်ားၾကီး ပါ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ႔ဘာ သာ က်ဳပ္တုိ႕ သာသနာ ကုိ တစ္ကယ္ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ျမတ္ ႏုိးၾကရင္ က်ဳပ္တုိ႕ရဲ မ်ဳိးဆက္သစ္ လုိအပ္ေနတဲ့ အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြ အမ်ားၾကီး ပါ ။

ဖင္ေျပာင္ေအာင္ ကန္ေတာင္းၾကဳိက္ ေက်ာက္ခဲကုိ ဒါးေသြး အားေမြးရင္းဆုိင္းတဲ့ ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ ။ ေခတ္ေတြတုိး တတ္ေနပါ ပီ ။ မီဒီယာ ေခတ္ဆုိလည္း မမွားပါဘူး ။ ေခတ္ေတြတုိးတတ္လာတာ နဲ႕ ၀တ္စားမွဳေတြေျပာင္းလာၾကပါပီ ဗ်ာ ။ အမ်ဳိးသမီးေတြ ဆုိလည္း ေျပာစရာမရွိေအာင္တုိးတတ္ေတလုိက္ တာ ။ လွခ်င္ၾကတာ ကုိး ။ အပစ္ေျပာလုိ႕ မရဘူး ဗ် ။ ဘယ္ေလာက္လွလာ ၾကလဲဆုိရင္ ရင္ညႊန္ေတြ ေပါင္သလုံးေတြေတာင္ ေဖာ္ျပလာတဲ့ ေခတ္ ဗ် ။ ေျပာရက္စရာေတာ့ မရွိ့ပါဘူး ။ ႏုိင္ငံျခား ကုိရီးယားကားေတြေတာင္ ခြ်တ္ျပေနေသးတာ က်ဳပ္တုိ႕ႏုိင္ငံလည္း တုိးတတ္ေနပီပဲ ဗ်ာ ။ ဆန္းေတာ့ မဆန္းပါဘူး ။ ေဖာ္ၾကပါ ခြ်တ္ၾကပါ ဘယ္ေလာက္ခြ်တ္ႏုိင္မလဲ ။ ေခတ္တုိးတတ္ေန တုိင္း ခြ်တ္ေနၾကရင္ ေက်ာက္ေခတ္ေတာင္ျပန္ေရာက္မလား မသိိပါဘူး ေနာ္ ။ ခုဆုိ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ေတြတဲ့ အတုိင္း မ်ဳိးႏြယ္စုေတြ တုိက္ခုိက္ေနၾကပီ ဗ် ။ ေရာမဇတ္ကားထဲ ကလုိေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ား ဆုိပီ ညာသံေပးတုိက္ခုိက္ၾကတာ ေပွ်ာ္စရာ ၾကီးေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ဗြီဒီယုိ ထဲမွာ ပါ ။ ခု က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံ မွာလည္း တစ္ကယ္ျဖစ္ေနၾကတာ ။ ႏုိင္ငံေရး လွည့္ကြတ္လား ဆုိတာေတာ့ စဥ္းစားၾကေပါ့ ဗ်ာ ။ အမ်ုိးသမီး ေတြေခတ္မွိလာတာနဲ႕ အညီ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းလာၾကတယ္ ဗ် ။ ဘယ္ေလာက္ပြင့္လင္း လုိက္သလဲဆုိ လမ္းေဘး ခ်ဳံေတြထဲမွာေတာင္ ပြင့္လင္းေနၾကတဲ့ ေခတ္ပါ ။ ၾကိဳက္တယ္ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ ေခတ္ဆုိတာ ဒါ ပဲ ေနာ္ ။ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ ဒါလား ။ လြတ္လပ္စြာ ၀တ္စား လာတာနဲ႕ အညီ ျပသနာ ေတြက မ်ားလာပါေရာ ။ အဓိက မုဒိန္းမွဳေတြ ေပါမ်ားလာတာ ကုိး ။ blog post ေတြမွာ လည္းၾကည္ႏုိင္ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ အစုိးဆုံး ဗ် ။ တင္ျပၾကတဲ့သူ ေတြ အပစ္လုိ႕ က်ဳပ္မထင္ပါဘူး ။ ဒါမ်ဳိးတင္ျပမွ ေနာင္မွတ္ၾကမွာ ။ အစုိးဆုံး က ကုိယ္တုိင္ရုိက္ ေတြအစုိးဆုံး ဗ် ။ ထားပါ ျပသနာ မရွိ့ပါဘူး ။ ၾကည့္ရတာေပါ့ ေနာ့္ ။ ျမန္မာ ေက်ာင္းေတြ ေကာလိပ္ေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ ျမိဳ႕ျပင္ေတြမွာ ဗ် ။ ေခ်ာင္က်က်ေနရာေတြ အမ်ားဆုံး ။ ေဟာ ဗ်ာ ။ စာသင္ရမဲ့ ေက်ာင္းအနည္း မွာ တည္းခုိခမ္း အေအးခမ္း မာဆတ္ ေကတီဗြီေတြ အစုိးရကေဆာက္ခါင့္ေပးထား လည္း ပုိျမင္သာတာေပါ့ ဗ်ာ ။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေနၾကတာကုိး ။ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္က ေက်ာင္းသြားမယ္ဆုိပီး မိဘမသိေအာင္ တည္းခုိခန္း ေရာက္ေနတာေတာ့ ရင္နင့္စရာပါပဲ ဗ်ာ ။ ခ်စ္ၾကတာ ပဲ ေနာ္ မခြဲေကာင္းပါဘူး ။ ေက်ာင္းလဲပီးေရာ အိမ္ေထာင္ေတြက် ေရာ ။ မိဘေတြကလည္း ငါတုိ႕လည္း ငယ္ရာက ၾကီးလာတာ ဆုိပီး ေပးစားလုိက္ၾကေရာ ။ အခ်စ္ေရးေတြ ေျဖာင့္တန္းၾကပါတယ္ ။ စီးပြားေရး နားမလည္ အိမ္ေထာင္ကြဲတာေတာ့ သူတုိ႕အပုိင္းေပါ့ ။ အမ်ဳိးသမီး ေတြ အခ်စ္ေရးကုိ ပြင့္လင္းၾကတယ္ ဗ် ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ( ၂ လ ၃ လ ) ကေပါ့ ဗ်ာ ။( fb မွာတင္ထားလုိက္တာ ကြ်န္မ ခ်စ္သူက မြတ္စလင္ပါ ။ ကြ်န္မက ျမန္မာလူမ်ဳိး ပါ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မတုိ႕ နားလည္မွဳနဲ႕ အရမ္း ခ်စ္ၾကတယ္ တဲ့ ) တင္ထားလုိက္ တာ အူသည္းယား စရာ ။ က်ဳပ္လည္း ျမန္မာ လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ စိတ္တုိတယ္ ဗ် ။ ျဖစ္ေနတာက ကုလား ျမန္မာ ျပသနာ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ရက္ေပါ့ ။ သူတုိ႕ သမီး ရည္းစာ ဓါတ္ပုံေတာင္ ပါေသးတယ္ ။ ျပသနာမရွိေပမယ့္ ျမန္မာလူမ်ဳိး မိန္းမေတြ စီးကမ္းမရွိ့ တာ ေပၚသြားေရာ ။ ျမန္မာလူမ်ုိး ေခြးခ်င္းကုိက္ေတာင္ ကုိ႕ေခြး ႏုိင္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ကရွိတယ္ ဗ် ။ ေ၀ဖန္လုိက္ၾကတာ ရစရာမရွိေအာင္ ေပါ့ ။ ေ၀ဖန္မွာပဲ အြန္လုိင္းေပၚတတ္လာမွ ေတာ့ ဗ်ာ ။ ေ၀ဖန္မခံခ်င္ တတ္မလာနဲ႕ ေပါ့ ။ ေတာက္ခ်မဲ့ လူေတြက အမ်ားၾကီး ။ ဘာသာေရးအရေတာ့ မေကာင္း ပါဘူး ။ ႏုိင္ငံေရးမွာ ဘာသာေရး ကမရွိျပန္ပါဘူး ။ လူျဖဴလူ မဲ ဆုိတာေတာ့ ႏုိင္ငံတုိ္င္းမွာ ရွိတာ ကုိး ။ ျပသနာ ရွာလုိ႕မရဘူး ။ ပုတ္ခတ္လုိ႕ မရပါဘူး ။ သူတုိ႕လည္း ႏုိင္ငံသားေတြပဲ ခြဲျခားလုိ႕ မရျပန္ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာေတာ့ ဗုဓဒ ဘာသာႏုိိင္ငံ ဆုိေတာ့ ဗ်ာ ။ ဘာသာျပန္႕ ပြားေအာင္အမ်ား ဆုံးလုပ္ၾကပါတယ္ ။ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ မွဳ ။ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ရဲ႔ ယုံၾကည္မွဳကုိ ဖ်တ္စီးလုိ႔မရပါဘူး ။ ေငြေတြဘယ္ေလာက္ေပးေပး စိန္ေတြဘယ္ေလာက္ေပးေပး ေျဖာက္လုိ႕ မရဘူး ဗ် ။ ရင္ထဲက စိတ္ကုိေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ဖ်တ္စီးလုိ႕ မရပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာ အမ်ဳိးသားေတြ ကုလားမနဲ႕ ယူၾကတယ္ ရွားပါတယ္။ ကုလားလူမ်ုိးေတြ ျမန္မာ မေတြကုိ ေငြေတြပုံေပး ဘာသာသြတ္သြင္း ပီး ယူေနလုိက္ၾကတာ လတ္ညုိးထုိးျပဆုိ ထုိးျပလုိ႕ ရတယ္ ။ ျမန္မာ မ ေတြ စီးကမ္းမရွိ့လုိ႕ပါ ။ ဘာသာေရးအရ ေျပာၾကည့္တာေနာ္ ။ မယူသင့္ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံက ဗုဓဒ ဘာသာ နုိင္ငံျဖစ္လုိ႕ ပါ ။ လူဆုိတာ လူမ်ဳိးေရး စီးကမ္းေတာ့ရွိ့သင့္ ပါတယ္။ ကုလားေတြ စီးပြားေတြ ဘယ္လုိပဲရွာရွာ က်ဳပ္အျပစ္မေျပာပါဘူး ။ သူတုိ႕ ဘာသာ ဘယ္ေလာက္တုိးတတ္ေအာင္လုပ္ၾကပါေစ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္စိတ္မ၀င္စား ပါဘူး ။ က်ဳပ္စိတ္၀င္စားတာ က်ဳပ္တုိ႕ လူမ်ဳိးနဲ႕ က်ဳပ္တုိ႕ဘာသာ ။ ေစတီ ဘုရားေက်ာင္းကန္ ေပါမ်ားတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ အခြ်န္အတတ္ေတြနဲ႕ ဗလီေတြ မ်ားလာတာေတာ့ က်ဳပ္လပ္မခံ ခ်င္ဘူး ။ သူတုိ႕ သာသနာျပဳ တယ္ဆုိေပမယ့္ က်ဳပ္တုိ႕ျမန္မာမေတြ ေဒသအသီးသီးမွာ သြတ္သြင္းခံေနရတယ္ ။ ျမန္မာမေတြ အမ်ဳိးေစာင့္ စီးကမ္းမရွိ့ၾကလုိ႕ပါ ။ ကုလားေတြနဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳပီး သူဟာသူ ဘာေတြေတြ ျဖစ္ျဖစ္စိတ္ေတာ့ မ၀င္စားပါဘူး ။ ခုေတာ့တစ္ေရာက္ကစ တစ္ရာနဲ႕ ပါေနလုိက္ၾကတာ ။ ကုလားစပ္ၾကား ေတြမ်ားလာပါပီ ။ ေရာင္၀ါး၀ါး ေတြမ်ားလာၾကတာ ကုိး ။ ျပသနာက စပီ ဗ် ။ လူဦးေရ မ်ားလာရင္ မဲမ်ားရင္ ၀န္ၾကီး ျဖစ္တဲ့ေခတ္ေလ ဗ်ာ ။ ရခုိင္ဆုိလည္း ေနာက္ပုိင္း ျပည္နယ္ခြဲေတာင္းလာ ၾကရင္ က်ဳပ္တုိ႕ က အရႈံးေတြ ပါပဲ ။ လူပါဆုံး ရႈံးတာတင္မဟုတ္ ျပည္နယ္ ႏုိင္ငံ ပါ ဆုံးရႈံးၾကႏုိင္ပါတယ္။ ေပါ့ေပါ့ ေတြးလုိ႕ မရပါဘူး ။ အမ်ဳိးသားေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးက ဆုိင္ျပန္ေရာ ဗ် ။ ေပါက္ေပါက္၀၀ အရႈပ္ထုတ္ေတြ မ်ားတဲ့ က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံ မ်ာ ပါတီ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ က မ်ား ေတာ့ စကားေတြကအမ်ဳိးမ်ဳိး ။ ေျမွာက္ေပးသလုိ ရွိသလုိ ဟုိဘက္ပါသလုိ ဒီဘက္ပါသလုိ ဖြတ္ၾကားေတြက ရွိ့ျပန္ေရာ ။ ခြထုိင္ေနၾကတာ ။ အသိပညာ နဲပါးတတဲ့ ျပည္သူေတြ ေဒါသေတြ နဲ႕ အၾကမ္းဖက္ၾကေရာ ဗ်ာ ။ ပီးရင္ေထာင္ေတြ က် ၾက ။ ကုိ႔ သမုိင္းကုိယ္ေရးေနၾကလုိက္တာ အျဖူအမဲ မသိတဲ့ သမုိင္းေတြ ။ တုိက္ခုိက္ ဘုိ႕ မလုိပါဘူး ။ သူတုိ႕ လည္း က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံ သား ေတြပဲ ။ ဘာသာေရးအရ ဘာသာကြဲ ။ အမ်ုိးသားေရးအရ က်ဳပ္တုိ႔ က ျမန္မာလူမ်ဳိး ။ လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္အေန နဲ႕ ဗုဓဒ ဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ က်ဳပ္တုိ႕ လူမ်ုိးစီး ကမ္းရွိ့ဘုိ႕ လုိပါတယ္ ။ အထူးသျဖင့္ အမ်ဳိးသမီးေတြ ။ မ်ဳိးဆက္သစ္ကုိ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္တာ အမ်ုိးသမီးေတြပါ ။ က်ဳပ္တုိ႕ မ်ုိးဆက္ သင္တုိ႕ မ်ုိးဆက္ အမုန္းမပြားၾကပဲ ကုိ႕ဘာသာ ကုိတုိးတတ္ေအာင္လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ကေတာ့ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာမ်ဳိး ဆက္သစ္ေတြ ဘာသာေရးေရာင္၀ါး၀ါး မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး ။ တုိက္ခုိက္ေနဘုိ႕ မလုိပါဘူး ။ စီးကမ္းရွိ့ဘုိ႕ ပါ ။ ( ဖင္ေျပာင္ေအာင္ ကန္ေတာင္းၾကိဳက္ ေက်ာက္ခဲကုိ ဒါးေသြး အားေမြးရင္း တုိက္ခုိက္ရမဲ့ ေခတမဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး ) ဦးေႏွာက္ေတြ နဲ႕ အသုံးခ်ရမဲ့ ပညာေခတ္ေရာက္ေနပါပီ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ႕ တုိင္းျပည္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ နဲ႕ တုိးတတ္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ အၾကမ္းဖက္ေနၾကတာ ကုိ ရႈံခ်ပါတယ္ ။ ဗုံးေတြခြဲေနၾကတာ ကုိ ရႈံခ်ပါတယ္။ မီးခုိးေတြ တစ္လွဴလွဴနဲ က်ဳပ္တုိ႕ တုိင္းျပည္စစ္ျဖစ္ေနတာကုိ မျမင္ခ်င္ပါေတာ့ ဘူး ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ေတြ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိ ခ်စ္ႏုိင္ၾကပါေစ ။

က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံ ေရေျမ အေနအထားက သဘာ၀ သယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀တဲ့ ႏုိင္ငံ ေလးပါ ။ အဂၤလိပ္လတ္ထက္ ဂ်ပန္လတ္ထက္ ေခာတ္အဆက္ဆက္ ကြ်န္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ခဲ့ တဲ့ တုိင္းျပည္ဆုိလဲ မမွားပါဘူး ။ ကြ်န္ျဖစ္ပီ ဆုိမွ တုိင္းျပည္ သယံဇာတေတြ ထုတ္ယူၾကတာေပါ့ ။ အဂၤလိပ္လည္း ထုတ္ယူ ဂ်ပန္လည္းထုတ္ယူ သည့္တုိင္ေအာင္ မကုန္ႏုိင္ပဲ ေပါၾကြယ္၀တဲ့ ႏုိင္ငံေလးပါ ။ လြတ္လပ္ေရးရပီး စစ္အစုိးရလတ္ထက္မွာလည္း လုပ္ပုိင္ခြင့္ရသူ ခရုိနီလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ထုတ္ယူၾကျပန္ေရာ ။ ကြ်န္း သစ္ေမႊး ေရနံ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ ေပါၾကြယ္၀ တဲ့ ႏုိင္ငံျဖစ္ေပမယ့္ ျပည္သူေတြ မွာ ဆင္းရဲတုန္း မြဲတုန္း ပါပဲ ။ အံ ၾသ စရာေတာ့ မဟုတ္ ဘူး ဗ် ။ ေခာတ္အဆက္ဆက္ ကြ်န္ျဖစ္ခဲ့ ၾကတာ ကုိး ။ ျပည္သူ တုိင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ အကပ္ေကာင္းတဲ့ သူေတြၾကျပန္ေတာ့ လည္းအစင္ေျပ ၾကျပန္ေရာ ဗ် ။ တရားေတာ့ က်ဘုိ႕ ေကာင္းတယ္ ဗ် ။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ဆုိတာ ဘယ္ေတာ့ မွ မညီ မွ် ႏုိင္ပါဘူး ။ လတ္ေတာင္အတုိအရွည္ မညီမွ်တာ လူဆုိေတာ့ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျပည္သူေတြ ပညာေတြ နိမ့္က် ခဲ့ ၾကတာကုိး ။ ဟုိတုန္းကဆုိ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ပညာေရး ေလာက္သာ သင္ခဲ့ၾကရတာ ။ လြတ္လပ္ေရးရ ေတာ့ ေက်ာင္းေတြ ေဆာက္က်ေရာ ဗ် ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတာ စာသင္ေက်ာင္းေတြကုိ စစ္ အစုိးရလတ္ထက္မွာ ရြာတုိင္းမွာ မေဆာက္ႏုိင္ပါဘူး ။ ခုထက္ထိ ပါပဲ ။ စာသင္ေက်ာင္းမရွိတဲ့ ရြာေတြ အုပ္စုေတြ အမ်ားၾကီးပါ ။ ေက်းရြာ အခ်ဳိ႕ ေခါင္ခုိက္တဲ့ ရြာအခ်ဳိ့ၾက ေတာ့လည္း ကုိထူကုိထ စာသင္ေက်ာင္း တဲ့ ။ ရပ္ရြာ လူၾကီး ေတြကုိထူကုိယ္ထ ေဆာက္လုပ္ၾကရတာ ကုိး ။ ထရံကာ ဓနိမုိး ရုိင္လုလု ေက်ာင္းေလးေတြ ။ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ အမုိးေတာင္မမုိး ႏုိင္တဲ့ ေက်ာင္းေတြ ဆုိရင္နင့္စရာပါပဲ ။ အစုိးရက လမ္းေဘးေက်ာင္းေတြသာ ဦးစားေပးစနစ္နဲ႕ ျပဳျပင္ေနၾကေတာ့ ေတာေက်ာင္းေတြ မ်က္ႏွာငယ္ၾကပါတယ္ ။ ျပည္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ ဆင္းရဲလည္း ဆုိျပန္ေတာ့ ပညာ မတတ္ၾကလုိ႕ပါ ။ လတ္မွတ္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မထုိးတတ္ သခၤ်ာဆုိေ၀း လာေ၀း ။ ေကာင္းေကာင္းမတြက္တတ္ တဲ့ ျပည္သူေတြ အမ်ားၾကီး ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ဳိး ျဖတ္္ထုိးဥဏ္ေတာ့ ေကာင္းၾကပါတယ္။ တစ္ကယ္ျပဳျပင္သင္ၾကား မယ္ဆုိ ျမန္မာလူငယ္ ပညာရွင္ေတြ ေပါမ်ားလာမွာ မလြဲပါဘူး ။ အစစအရာရာ အစုိးရကုိလႊဲခ်ျပန္လည္း မဟုတ္ျပန္ပါဘူး ။ ျပည္သူေတြလည္း အမ်ားၾကီးလုိပါတယ္။ စီးကမ္းမရွိတဲ့ ျပည္သူေတြလည္း အမ်ားၾကီး ဗ်။ က်ုပ္တုိ႕ႏုိင္ငံ တုိးတတ္ဘုိ႕ဆုိတာ စိးကမ္းကလည္း အေရးၾကီးပါတယ္။ စီးကမ္းေကာင္းမွ လူမွဳဘ၀တုိးတတ္မွာ ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ႔ ျပည္သူေတြ ပညာနည္းပါး က်ေတာ့ အရာရာကုိ မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္နဲ႕ ယုံလြယ္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ယုံလြယ္ေတာ့ အလိမ္ခံၾကရပါတယ္ ။ လူလိမ္ေတြရဲ႔ လိမ္လည္ခ်င္း အစုိးရရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးေပၚလစီ လိမ္လည္မွဳ႕ေတြပါခံ ၾကရတယ္။ ယုံလြယ္ၾကတာကုိး ။ လမ္းေဘး မ်က္လွည့္ေတြ ရဲ လိမ္လည္မွဳကုိ ခံေနၾကရတာလည္း ရယ္စရာၾကီး ။ အဓိအဆုိးဆုံး ဘာမဟုတ္တဲ့ ေယာက္်ားစင္စစ္ကေန မိန္းမလုိ၀တ္စားထားတဲ့ အေျခာက္ေတြရဲ႔ အလိမ္ခံရတာ အဆုိးဆုံး ။ ဘယ္ေလာက္ဆုိးလုိက္လဲ ဗ်ာ ။ နတ္ ေမး ေဗဒင္ေမး တာကလည္း က်ုပ္တုိ႔ ျပည္သူေတြရဲ႔ ယုံၾကည္မွဳ ဆုိေပမယ့္ လိမ္ဇတ္ၾကီးကုိ သိသိၾကီးၾကီးနဲ႕ ဘာေၾကာင့္ ယုံေနၾကတာလည္း ဗ်ာ ။ နတ္ပြဲေတာင္ ေပွ်ာ္ ပြဲ ရုိးယာပြဲ ဘာေတြမွန္းမသိပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျပည္သူေတြ အသိပညာေတြနည္းပါး ၾကတာကုိး ။ နတ္ေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္သိတာေတာင္ ( ၁၀၇ ) မင္းေလာက္ရွိတယ္ ဗ် ။ ဒါေတြက အေရးမၾကီးပါဘူး ။ ဆင္းရဲတာလည္း အဓိကအခ်က္အေန နဲ႔ ပါတာေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္ကေတာ့ မယုံေရးခ်ာ မယုံ ပါဘူး ဗ်ာ ။ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားအရ ဘ၀ေပးက့မေကာင္းလုိ႕ အေျခာက္ျဖစ္ေနၾကတာ သူတုိ႕ စကားကုိယ္ဘာလုိ႔ ယုံေနၾကရမွာလည္း ။ ေတာရြာေတြမွာ အယူသည္းမွဳက ခုထိရိွတုန္းပါပဲ ဗ်ာ ။ ဘာမဟုတ္တဲ့ အေျခာက္မေတြ စကား ယုံၾကမွေတာ့ ကုိယ္ေရာင္ကုိ၀ါ ထည္၀ါတဲ့ လူေတြစကားေတာ့ ေျပာမေနပါနဲ႔ ယုံၾကည္ၾကမွာ မလြဲပါ ။ ျပည္သူေတြ မွာ ေနာက္တစ္ခ်က္ရွိပါေသးတယ္ ။ ယုံလြယ္ရုံတင္မဟုတ္ အေပွ်ာ္အပါး ခုံမင္ာကပါတယ္ ။ လူဆုိတာ ေပွ်ာ္ခ်င္ပါး ခ်င္တဲ့ လူဆုိေပမယ့္ မ်ားလြန္းေတာ့ လည္းမေကာင္းပါဘူး ။ အဓိက အိမ္ေထာင္ဦးစီး အေဖေတြေပါ့ ဗ်ာ ။ သားသမီးေက်ာင္းထားဘုိ႕ ထက္ အေပွ်ာ္အပါးကုိ ပုိမမတ္ေမာတဲ့ အေဖေတြအမ်ားၾကီး ပါ။ အရက္ဆုိင္ နဲ႔ ဘီယာ ဘားေတြမွာသာ အခ်ိန္ကုန္ပီး သားသမီးနဲ႔ မိသားစုအေရးကုိ ပစ္ထားလုိက္ၾကတာ ရင္နင့္စရာပါပဲ ။ ကေလးငယ္ငယ္ ညီငယ္ညီမငယ္ေတြ ပညာသင္ရမယ့္ အရြယ္စီးပြားရွာေနလုိက္ၾကတာ သနားစရာေတြပါ ။ ကေလးငယ္ေတြ ေနာင္ေရးကမေတြး ၀င့္စရာ ပါ ။ လူ႔အရင္းအျမစ္ေတြ ဆုံးရႈံးေနၾကပါတယ္ ။ က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံမွာ ။ အစုိးရက ဘာလုပ္ေပးႏုိင္သလဲ ။ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲ ဒါေတြပါတယ္။ ႏုိင္ငံ မွာပညာ ရွင္မရွိ့လုိ႕ ျပည္သူဆင္းရဲတာ ဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူး ။ ပညာရွင္ေမြးထုတ္ေပးမယ့္ အစုိးရေက်ာင္းေတြ ၾကည့္ျပန္ေတာ့ လည္း ။ ေငြနဲ႕ ရင္းပီး ေက်ာင္းထားေနရတဲ့ မိဘေတြ အမ်ားၾကီး ။ အျပင္ေက်ာင္းေတြ ေပၚလာေတာ့လည္း ပုိဆုိးျပန္ေရာ ။ တုိင္းျပည္တုိးတတ္တာ အားေပးပါတယ္။ အနစ္မပါတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ မွဳၾကေတာ့ ျပည္သူကုိ မထိေရာက္ပါဘူး ။ ပညာေရးနဲ႕ စီပြားေရးနဲ႕ ဆုိင္တယ္ ဗ် ။ စီးပြားမေကာင္းလုိ႕ ထမင္းေတာင္နပ္မမွန္တဲ့ မိသားစုေတြ ၾကေက်ာင္းထားဘုိ႕ ေ၀းလာေ၀း ။ လမ္းေဘးေပါ့ ဗ်ာ ။ ဆရာ ဆရာမေတြလည္း မလုိက္နုိင္တဲ့ ေက်ာင္းသာေတြအတြက္ က်ဴရွင္သင္ၾကျပန္ေရာ ။ သူတုိ႕ေျပာေတာ့လဲ အဟုတ္ ။ အစုိးရလစာ မေလာက္ငွ လုိ႕ေပါ့ ။ လူဆုိတာ အျမဲ တန္းလုိအပ္ေနတဲ့ အမ်ဳိးဆုိေတာ့ လည္း မေျပာသာပါဘူး ။ သင္ၾကားေရးစနစ္မွာ ဆရာဆရာမေတြ မွာလည္း အဓိကက်ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားနားမလည္တုိင္းသာ က်ဴရွင္သင္ရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဗ်ာ ။ ဒီေခာတ္ထဲ ကေလးေတြ အရမ္းသနားဘုိ႕ေကာင္း လာတယ္ ဗ် ။ အားလပ္ခ်ိန္ ကစားခ်ိန္ဆုိတာ ေ၀လာေ၀း ။ေက်ာင္းကျပန္ က်ဴရွင္ က်ဴရွင္ကျပန္ ေက်ာင္း လုံးခ်ာလုိက္ေနတာ ဗ်ာ ။ ( ၈ ၉ ၁၀ ) တန္းဆုိ ထားပါ ။ ခုေတာ ့ သူငယ္တန္း တစ္တန္း ေတြေတာင္ ျပိဳင္ဆုိင္ မွဳ ေတြနဲ႔ အျပိဳင္ေက်ာင္းထားလာၾကပါတယ္ ။ တတ္ေစခ်င္ၾကတာ ကုိး ။ ျပိဳင္ဆုိင္မွဳကလည္း မိဘနဲ႔ ကေလးေတြပါမဟုတ္ေတာ ။ ဆရာ ဆရာမေတြပါ ျပုိင္ဆုိင္လာ ၾကတာ ဗ်ာ ။ သူ က်ဴရွင္လာ မွ ငါ့က်ဴရွင္လာမွ ပဲစာေမးပြဲေအာင္ေတာ့ မလုိ လုိ ။ မျဖစ္သင့္ပါဘူး ။ ေက်ာင္းမွာ စာသင္တာ ေပါ့လာၾကတယ္။ ေဟးလား၀ါးလား သင္ရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသား အလုိလုိက္သလုိျဖစ္ေနမွာ ။ က်ဳပ္ျမင္တာေတာ့ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြက က်ဳပ္တုိ႕ေခာတ္နဲ႕ သိပ္ကြာသြား ပါပီ ။ အခ်ဳိ့ဆရာ ဆရာမေတြဆုိ ေက်ာင္းသားနဲ႕ တန္းတူ သာသာေလာက္ရွိတာဆုိေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ ဘယ္ခန္႔ၾကေတာ့ မလဲ ။ ထားပါ ။ အဓိက ပညာေရးဆုိေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ေငြ လုိက္ႏုိင္မွ ဆရာ ဆရာမ ျဖစ္တဲ့ ေခာတ္ေလ ဗ်ာ ။ ျပည္သူေတြ အသိပညာ နိမ့္ က်တာလည္း ဒါေတြပါတယ္။ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲ ၾကတာ အစုိးရနဲ႔ ပုိဆုိင္တယ္ဆုိ လည္း မမွားပါဘူး ။ အခမဲ့ ေက်ာင္းပညာ ေရးသာဆုိတယ္ အစင့္စင့္ ခ်စားေနၾကေတာ့ ေသေအာင္ ျပဳျပင္ က်ဳပ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး ။ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိး ရအေနနဲ႔ ျပည္သူတုိင္း ကုိ အဆင့္မွီတဲ့ ပညာေရးစီမွန္ ခ်က္ေတြ ေရးစြဲေစခ်င္ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းပီး လုိ႕ေရာင္ခ်ာခ်ာ နဲ႔ လူငယ္ေတြေပါတဲ့ က်ဳပ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ မွာ ဆင္းရဲတာေတာ့ ေျပာစရာ မရွိ့ပါဘူး ။ ေက်ာင္းေတြက သင္ၾကားေပးတာ စာ ေတြပါပဲ ။ ပညာပါပဲ ။ လတ္ေတြ႔မဟုတ္ ပါဘူး ။ လတ္ေတြ ပညာေရးဆုိရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိး ။ ေက်ာင္းပီးလုိ႕ အလုပ္ေရွာက္ေတာ့လည္း ရုိက္သတ္လုိ႔မကုန္ေအာင္ ေပါတဲ့ ဘြဲ႔ရေတြကအမ်ား ၾကီး ။ လူတုိင္းကုိ အလုပ္မေပး ႏုိင္ၾကပါဘူး ။ လူငယ္ေတြ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မွမရၾကတာ ။ ၀ါသနာ ပါတာ မွမလုပ္ၾကရတာ ။ ေယာင္ေျခာက္ဆယ္ေတြ မ်ားတာေတာ့ မဆန္းပါဘူး ။ အစင့္စင့္ ခ်စားမွဳ အကပ္ဆုိတာကလည္း လူငယ္ေတြက်ဳိးစား မွဳ ေလ်ာ့က်ေစပါတယ္။ အစုိးရကလည္း ျပည္သူေတြအေပၚ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏဒ နဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလည္းေပး မယ္ဆုိရင္ ေတာ့ ဗ်ာ ။ ျပည္သူက လည္း ကုိင္းကြ်န္းမွီ ကြ်န္းကုိင္း မွီ က်ုိးစားၾကရင္ေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔ တုိင္းျပည္တုိး တတ္မွာ ပါ ။ က်ဳပ္ကလည္း ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနမိတာ ။ လူေတြ ျဖစ္ခ်င္တုိင္း ျဖစ္ခြင့္ ရ ၾကရင္ေတာ့ စာေရးဆရာ ဦးသုခ ဘ၀သံသရာ သီးခ်င္းကုိ ဘယ္ေရးေတာ့ မလဲ ဗ်ာ ။

ဟဲ့ ခ်က္ၾကီး ငါ့သားေတာ္ အိမ္ေထာင္က် ကိန္းမျမင္ဘူး ဟဲ့ ။ ဟုိက္ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ အေမရယ္ သားေတာ္ေမာင္ကုိ ကူညီပါေနာ္ ။ ခ်က္ၾကီး မ်က္ႏွာ ငယ္ေလး ။ သူကလည္း လုိခ်င္ေနတာ ေအာက္တစ္ပုိင္းေသေနပီ ။ မရလုိ႕သာ ။ ေဒၚခင္တုတ္ ဘယ္ေနပမလဲ ။ သူလည္းေျမးခ်ီခ်င္ေနပီေလ။ အေမရယ္ မပါအုန္း ။ သားေတာ္ေလး မိန္းမရေအာင္ဘယ္လုိ လုပ္ပမလဲ။ နတ္ကေတာ္ကလဲ ဘယ္ရမလဲ သူဂြင္ထဲ ေရာက္လာပီေလ ။ မတုန္ တုန္ေအာင္ တစ္ကုိယ္လုံးကုိ တုန္ပီး အထက္စိးကေနေျပာလုိက္တာ ခ်က္ၾကီးရစရာ မရွိ ။ ရြာလည္လမ္း ပုဆုိး ဂြင္းလုံကြ်တ္နဲ႔ ခ်က္ၾကီး မူးတာကအစ နတ္မၾကိဳက္ေၾကာင္း ။ ခ်က္ၾကီးမူးလာရင္ ေပါက္တတ္ကရ ခ်က္က်ဴိးျဖတ္မယ္ ဆုိတာကအစ အကုန္ပါ ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ။ ခ်က္ၾကီးကေတာ့ မိန္းမရမလား ဆုိတဲ့အသိနဲ႕ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲက ေပါ့။ ေနသာသာ ေန႕တစ္ေန႕ ခ်က္ၾကီး လတ္ထဲ ပန္းေတြနဲ႕ အျပည့္ ။ နတ္ေပးတဲ့ ယတရာ မိန္းမရမလားလုိ႕ လာေရာက္ ယတရေခပန္းကပ္ခ်င္းပါ ။ စိတ္ထဲကေတာ့ သိပ္မၾကည္။ ေဒၚခင္တုတ္ အတင္းႏုိးလႊတ္လုိက္လုိ႕ သာထလာတာ ။ ခ်က္ၾကီးက ဒီအခိ်န္ဆုိ အိ္ပ္လုိ႕ ေကာင္းတုန္း ။ ဘုရားလည္းအလာနည္းေတာ့ ဘယ္ေထာင့္က သူ႕ေမြးနံေထာင့္ မွန္းမသိ ။ လတ္ထဲမွာလည္း ကဇြန္းညြန္႕ ဘူးညြန့္ ဖုရုံညြန္႕ ေတြက ပါလာေတာ့ နဲနဲေတာ့ ရွက္မိတာေပါ့ ။ အရက္သမား နဲ႕ ဒါေတြနဲ႕ ကလုံး၀မလုိက္ ဖက္ ။ ျမင္သူတုိင္း ခ်က္ၾကီးကုိ ၾကည့္ပီး ထူးဆန္းေနၾကပါပီ ။ ခ်က္ဆုိေတာ့ ခေကြး ။ ခေကြးဆုိေတာ့ ေခြး ။ ေခြးဆုိတာက ၾကာသာပေတးနံ ဘာေတြမွန္းမသိ ပါးစပ္ကရြတ္ရင္းေမြး နံေထာင့္ရ်ာေနခ်င္းပါ ။ ေဟာ ေတြ့ ပါပီ ။ တနလၤာ ေထာင့္ ။ ဟုတ္ ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ကပ္ခဲ့ တာေကာင္းပါတယ္ ။ ဘုရားကုိ ဦးခုိက္ပီး ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္း နဲ႕ ပန္းကပ္မယ္ျပင္တုန္း ။ အမေလး ။ ေတာ္ လူကုိမျမင္ဘူး လား ။ ဟာ ။ ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္ေတာ္ နဲနဲ ကန္းသြားလုိ႕ပါ ။ ဟာ ရွန္းသြားလုိ႕ပါ ခင္ဗ် ။ အမေလးေတာ္ ရုပ္ကုိယ္က စမူစာ ကုလားေက်ာ္ထားတဲ့ရုပ္ ။ ဒူးရင္းသီးရုပ္နဲ႕ ဒီက ခံရတဲ့သူကုိ ကုိယ္ခ်င္းစာၾကည့္ပါအုန္း ။ ေဟာ ဗ်ာ ။ ေတာင္းပန္ေနကာမွ ကတ္ကတ္လန္ရန္ေတြ႕ေနေသာ မိ္န္းကေလး ။ သူ႕ကုိယ္သူ လွတယ္မွတ္ေနလားမသိ ။ မဲ့ကာ ရြဲ႕ ကာ ရန္ေတြ့ ေနလုိက္တာ ေတာ္ေတာ္အၾကည့္ရစုိးတဲ့ ရုပ္ ။ ၀တ္ ထားတဲ့ ၀မ္းဆတ္က စေတာ္ဘယ္ရီေရာင္ ။ အ၀တ္နဲ႕ ေတာင္မလုိက္ မဲလုိက္တဲ့အသား ျပာေကာ့လုိ႕ ။ ဆုိးထားတဲ့ ႏွစ္ခမ္းနီ က အမဲ ။ အမေလး ဗ်ာ ။ ခ်က္ၾကီးလုိေကာင္မ်ဳိးက တစ္ခ်က္ထဲ ရွိတာ ။ စိန္ေခၚရင္ ေခြးေတာင္ ဖက္ကုိက္တဲ့ေကာင္မ်ဳိးကြ ။ ဟားဟား ဟား ။ ခ်က္ၾကီးသူ႕အေတြးနဲ႕ သူသေဘာက်ပီး ထရယ္တာေပါ ။ ဒီမွာ သူမ်ားကုိတုိက္ပီး ရယ္ႏုိင္တယ္ေပါ့ ။ လာလာ ဒီမွာထုိင္ ။ ထုိင္ေလ။ ခ်က္ၾကီးေရာင္ပီး ထုိင္တာေပါ့ ။ ရလားမိန္းကေလး ။ဒါမ်ဳိးေလးဆုိ အစင္ေျပလား ။ ရပီ ရပီ ။ အင္းဟာ ။ ခ်က္ၾကီး တုန္းကနဲပစ္လဲသြားတာေပါ့ ။ သူ၀င္တုိက္မိတာ အဲေလာက္မဆုိး ။ ဒီမွာမိန္းကေလး မင္းနဲနဲ မ်ားသြားပီ ။ မင္းငါတုိက္ မိတုန္းက လူမလဲဘူးေလဟာ ။ နင္ျပန္ခံ ။ ဘာလုိ႕ခံ ရမလဲ ။ ေယာက္်ား အားနဲ႕ မိန္းကေလးအား ရွင္ကုိယ္ခ်င္းစာၾကည့္ေလ ။ ေမြးေန႕ မွာ ဂ်ဳိးဆုိး၀င္ပါပီေတာ္ ။ ေကာင္မေလးက နဲနဲမွ ဆပ္ဆပ္ထိ မခံ ။ ခ်က္ၾကီး ပါးစပ္အေဟာင္းသား ။ လတ္ဟန္ေျခဟန္ေတြနဲ႕ ရန္ေတြ့ ေနတာကုိး ။ ခ်က္ၾကီးရွင္မေျပာႏုိင္ ။ ေစာင့္ေစာင့္ထုိင္ ပီး ေျပာခ်င္တာေျပာဆုိပီး နားေထာင္ေနတာကုိး ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ေျပာလုိက္တာ ခ်က္ၾကီးရစရာမရွိ ။ ဟဲ့ မိစြာ ဘာျဖစ္ျပန္ပီလဲ ။ နင္ကျဖစ္လုိက္ရင္ အရာရာနဲ႕ အေၾကာင္းေၾကာင္း ကုိ႕အေဖေလာက္ ရွိတဲ့သူကုိမေျပာရဘူးေလ ။ အသက္ခက္ၾကီးၾကီး အန္တီၾကီးအသံ ။ ခ်က္ၾကီး မ်က္လုံးျပဴးတာေပါ့ ။ ေကာင္မေလး ရန္ေတြ႕တာ ခ်က္ၾကီးအသတ္မပါ ။ခုေတာ့ ခ်က္ၾကီးအသတ္ ကုိရန္စပါပီ ။ ကဲၾကားလုိ့မွေကာင္းေသးရဲ ့ လား ။ ဒီသားမိႏွစ္ေယာက္ ခ်က္ၾကီးကရန္စေနပါပီ ။ ခ်က္ၾကီးျပမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ။ ခ်က္ၾကီးရဲ႔ ေဒါသေတြ ။ ဒီမွာ အန္တီ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ႏွစ္ယာက္ဆုိပီး က်ဳပ္ကုိ အနုိင္မက်င့္ပါနဲ႕ ။ သတ္တိ ရွိတစ္ေရာက္ တန္း ။ ခ်က္ၾကီးတုိ႕ကေနရာမေရြးဘူး ကြ။ ဟားဟားဟာ း ။ ဘာေတြမ်န္းမသိ ခ်က္ၾကီး ရန္ေတြ႕ေနခ်င္းပါ ။ ဟဲ့ ေသနာေကာင္ မိစြာတုိ႕ အေမက မိစြာထက္ ႏ်စ္စေလာက္စြာတယ္ဟဲ့ ။ မိစြာ တစ္စြာထဲရ်တယ္ ။ အဖြားၾကီးက လဲမေခ ။ ခ်က္ၾကီးကုိ စိန္ေခၚေနပါပီ ။ မိစြာ မစြာ ႏုိင္ေတာ့ ။ အေမရယ္ ဒီလူၾကီးက အရူးၾကီးလားမသိပါ ဘူး ။ အေမ့လာ ပါ ။ အဖြားၾကီးက စြဲသူရွိ့ေတာ့ ေအာ္ပါပီ ။ ခုႏွစ္အိမ္ၾကား ရ်စ္အိမ္ၾကားအသံ ။ ေလာ္စပိကာ မလုိတဲ့ အသံ ။ နာမည္ႏွင့္လုိက္ပါေပ ။ ခ်က္ၾကီး ဂ်ုိဆုိး ၀င္ခ်င္းပါ ။ နတ္ကေတာ္ ေပးတဲ့ ယတရာေတာင္မေခ်ႏုိင္ေတာ့ ။ ဖင္ပိတ္ပီး ျပန္ခဲ့ရတာ ကုိး ။ ဒီေန႕ ခ်က္ၾကီး ကံဆုိးပါတယ္ ။ အေမေေရသားအျဖစ္ကုိ လာၾကည့္လွဲ႕ ပါအုန္း ဗ်ာ ။

တစ္မုိးေအာက္ တစ္ေျမထဲ ေန တစ္ေရထဲ ေသာက္တဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ စိတ္၀မ္းေတြဘာေၾကာင့္ ကြဲေနၾကမွာလဲ ။ ႏြားကြဲရင္ က်ားစြဲတတ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားပုံက ရွိျပန္ေရာ ဗ်ာ ။ ခုဆုိ က်ဴပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေနတာ ေတြက ျပည္ပ်က္ကိန္းဆုိက္ေနပီ ။ အမ်ဳိးသားေရးက စလုိက္တာ ျပသနာက အမ်ားၾကီး ။ အမ်ုိးသားေရး ဆုိတာရွိ့ပါတယ္။ ေရွ့ ျမန္မာမင္းအဆက္ဆက္ က ။ ကခ်င္ ကယား ကရင္ ခ်င္း မြန္ ဗမာ ရခုိင္ ရွမ္း တုိင္းရင္းသားေတြ ရွိ့ခဲ့ ၾကတာ ကုိး ။ ျမန္မာ သတ္တ မြန္ေလး၀ ရွမ္းကသုံးဆယ္ ေျခာက္ဆယ္ကုလား စာဆုိေတြလည္း ရွိ့ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ အားလုံးကေတာ့ လူေတြပါပဲ ဗ်ာ ။ ဘာေၾကာင့္ မုန္းေနၾကမွာ လဲ ။ အမုန္းဆုိတာ အျငိဳး ျပဳိင္ဆုိင္မွဳ မာန အတ္တေတြ ေၾကာင့္ စခဲ့ ၾကတာပါ။ စီးပြားေရး လူမွဳ ေရး အကုန္ပါပဲ ဗ်ာ ။ လူဆုိတာ တစ္ထပ္တည္း က်တယ္ဆုိတာ ဘယ္သူမွမရွိၾကပါဘူး ။ ျဖစ္ခဲ လွတဲ့ လူ့ဘ၀ေလးမွာ အမုန္းေတြနဲ႕ တုိက္ခုိက္ၾကရင္း လူဘ၀ ကုိယ္ အဆုံးရႈံး ခံေတာ့မွာလား ။ လူ႕စီး ဘီလူးစီး ဆုိတဲ့ စကားပုံကရွျပန္ေရာ ဗ်။ စီးကမ္းရွိရင္ အမုန္းပြားစရာ အေၾကာင္းမရွိ့ၾကပါဘူး ။ ဘာသာ သာသနာမွာလည္း အဲလုိပါပဲ ။ တစ္ဦးဘာသာ တစ္ဦးမပုတ္ခတ္ပဲ စီးကမ္းရွိ့ရွိ့ ေနၾကရင္ ျပသနာဆုိတာ ျဖစ္လာစရာ မရွိ့ပါဘူး ။ ခုဆုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ မွာျဖစ္ေနၾကတာ ကုလား ျမန္မာ အဆုိးဆုံး ။ ထစ္ကနဲ ဆုိေဆာ္ၾကျပန္ပီ ။ ကုလား vs ျမန္မာ ။ ျပသနာ အစေတြကေတာ အမ်ားၾကီးပါ ။ ဘယ္သူပဲ လြန္သည္ျဖစ္ေစ ဘယ္သူပဲမွားတယ္ ျဖစ္ေစ အမုန္းမပြားၾကပဲ မွားတဲ့ သူကုိယ္ တရား ဥပေဒ အရစုိးမုိး ႏုိင္ခဲ့ရင္ ဒီျပသနာ ေတြျဖစ္လာစရာအေၾကာင္း မရွိ့ၾကပါဘူး ။ မ်ဳိးႏြယ္စု ဆုိတာကလည္း မ်ဳိးတုန္းဘုိ႕ဆုိတာ ခဲရင္းလွပါတယ္။ ဘာေျပာေျပာ ဘယ္ဘာသာ ပဲကုိးကြယ္ ကုိးကြယ္ အားလုံးကလူေတြ ပါ ။ ျပသနာ ျဖစ္တုိင္း ၾကားထဲကျပည္သူ အေနဆင္းရဲ အစားဆင္းရဲ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းေတြမွာ ေနၾကရတယ္။ ဒုက္ခသည္ဆုိပီး သူမ်ားလွဴ မဲ့ အစားအစာကုိယ္စား ေနၾကရတာ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ကုိယ္ခ်င္းစာၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ အားလုံးက ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွာေနေတာ့ ျပည္သူေပါ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ႕ တုိင္းျပည္ထဲမွာ ေနသမွ်ေတာ့ တုိင္းရင္းသားလည္း က်ဳပ္တုိ႕ျပည္သူ ကုလားလည္းက်ဳပ္တုိ႕ ျပည္သူပါပဲ ။ ဘယ္သူမ် မနစ္နာေစခ်င္ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပည္သူေတြကလည္း ေခာတ္အဆက္ဆက္ စစ္အစုိးရလတ္ေအာက္မွာ ေနခဲ့ၾကေတာ့ ပညာ ဆုိလည္း မဖူလုံၾကပါဘူး ။ အသိပညာ အတတ္ပညာ အားလုံး ခြ်တ္ခ်ုဳံ အသိပညာ အတတ္ပညာ နည္းခဲ့ ၾကတယ္ဗ် ။ ပညာတတ္လူတန္းစား အနည္းစု ၾကေတာ့ ႏုိင္ငံျခားထြက္ေနၾကျပန္ေရာ။ ေခါင္းစီး ပုိင္းေနရာတုိင္းကုိ စစ္ဗုိလ္ေတြၾကီးဆုိးထား ေတာ ပုိဆုိး ။ ဘယ္မွာလည္း က်ဳပ္တုိ႕ျပည္သူ လုပ္ပုိင္ခြင့္ လူ႕အခြင့္အေရးေတြဆုံးရႈံးခဲ့ ၾကပါတယ္ ။ အားလုံး ရဟန္းသံဃာ ေက်ာင္းသား အလုပ္သမား လယ္သမားအစုံပါပဲ ဗ်ာ။ ဆုံးရႈံးခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားဆုိလည္း ပညာေရး နိမ့္က်ခဲ့ၾကတယ္။ ဘုန္းၾကီးဆုိလည္း လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာခြင့္ အလုပ္သမား လယ္သမားဆုိလည္း အစုိးရရဲ႕ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ဥပေဒစီးမ်ဥ္းၾကား မွာလုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြဆုံးရႈံးခဲ့ၾကတယ္။ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ပုိင္ခြင့္မရၾကရင္ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႕ မညီဘူးေပါ့ ဗ်ာ ။ လူ႕အခြင့္အေရး ဆုိတာလည္း စီးကမ္းရွိမွ ထုိက္တန္တာဗ် ။ လူ႕အခြင့္အေရးဆုိပီး စီးမဲ့ ကမ္းမဲ့ မင္းမဲ့တုိင္းျပည္လုိလုပ္ေနရင္ေတာ့ ဘယ္သူနဲ႕ မွမထုိက္တန္ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ႕ႏုိင္ငံက ခုမ ဒီမုိကေရစီ အလင္းေရာင္သန္းကာစ ။ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရပီ ဆုိပီး ဆႏဒ ေတြထုတ္ေဖာ္ၾကတာ အျပစ္မေျပာပါဘူး ။ လုပ္သင့္တယ္ေလ။ ဆုံးရႈံးခဲ့ တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ကုိး ။ ဒါေပမယ့္ ဗ်ာ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရတယ္ဆုိပီး ျပသနာ ေတြကမနည္း ျပန္ဘူး ။ အားလုံးေပါ့ ဗ်ာ ။ ဘယ္သူမွမျဖစ္ေစ မနစ္နာေစခ်င္ပါဘူး ။ ဦးသိန္းစိန္ အစုိးရ သမ္မတ သတ္တန္း (၅) ႏွစ္နဲေတာင္ မတန္ဘူး ရွင္းလုိက္ရတဲ့ ျပသနာေတြ။ သစ္ခုတ္သမား ပုံျပင္လုိေပါ့ ဗ်ာ ။ ရဲဒင္း ေျပာက္လုိ႕ ကူညီတဲ့ ရုပ္ကစုိး သစ္ခုတ္သမားကုိ ရဲဒင္း သုံးခုျပပီ ေမးတယ္ ဗ် ။ ရုိးသားတဲ့ သစ္ခုတ္သမား ဘယ္ေလာက္ပဲ ေရႊရဲဒင္း ေငြရဲဒင္းေတြ ျပေနေပမဲ့ သူပုိင္တဲ့ သစ္သားရုိး ရဲဒင္းသာ အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခဲ့တဲ့ အတြက္ ရုိးသားလုိ႕ဆုိပီး ေရႊရဲဒင္း ေငြရဲဒင္းေပးလုိက္တယ္ ဗ် ။ ေလာဘ ၾကီးတဲ့ သစ္ခုတ္သမား ကလည္းသူနည္းသူဟန္အတုိင္း လုပ္ၾကည့္ေတာ့ ရုပ္ကစုိးက ကူညီရျပန္ေရာ ။ ေရႊရဲဒင္း ေငြရဲဒင္း သံရဲဒင္း ကုိျပေတာ့ ။ ေလာဘၾကီးတဲ့ သစ္ခုတ္သမားက အကုန္လုံး သူဟာ ဆုိေတာ့ ကဲဘယ္လုိလုပ္ပမလဲ ။ ရုပ္ကစုိးက ေလာဘၾကီးတယ္ဆုိ ပီး အကုန္မေပးေတာ့ ဘူး တဲ့ ဗ်ာ ။ ပုံျပင္ပါ ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျပည္သူလည္း အဲလုိျဖစ္ေနၾကပါတယ္ ။ အလုိၾကီး ေနၾကတယ္ ဗ် ။ ႏုိင္ငံေရးသမား ကလည္းမ်ား ပ ။ ပါတီဆုိလည္း မနည္းပါဘူး ။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္သူကလည္း အမ်ားၾကီး ဗ် ။ မင္းသားၾကီးမလုပ္ရ ပါတ္မၾကီးထုိးေဖါက္မဲ့ လူမ်ုိးေတြက လည္းရွိ့ျပန္ေရာ ။ တုိင္းျပည္ တုိးတတ္မွုေႏွာက္ေႏွးပါတယ္ ။ အေရးခင္းေတြကလည္း ထစ္ကနဲဆုိ ခ်ေနၾကတယ္ ဗ်ာ ။ စိတ္ပ်က္စရာ ပါ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျပည္သူေတြ ဘယ္သူမွ မေ၀ဖန္မပုတ္ခတ္ပဲ တုိင္းျပည္တုိးတတ္ေရး အတြက္ က်ဳိးစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။

လူဆုိတာေသမ်ဳိး ။ ေသမ်ဳိး ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေနရလည္း အသက္( ၈၀ ) (၁၀၀) ေပါ့ ။ က်ဳပ္ေနရလည္း (၈၀) (၁၀၀) ။ ဘာေၾကာင့္ မေသခင္ မုန္းေနၾကတာလည္း ။ ေသရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေနာက္ ဘာမွမပါဘူး ဗ် ။ ဘယ္သူေသေသ ဘယ္သူေနာက္မွ ဘာမွ မပါဘူး ။ ၀န္ၾကီးေသလည္း ဘာမွမပါဘူး ဗ်ာ ။ ကုန္ ကုန္ေျပာမယ္ ဘယ္သူေသေသ ဘာမွမပါဘူး ။ ေသရင္ပါသြားတာ ခင္ဗ်ားတုိ ပုဒ္ေဆာ္နံေနတဲ့ ဘယ္သူမွမကုိင္ခ်င္ မထိခ်င္တဲ့ ခႏတာ ကုိယ္ပဲ ဗ် ။ လူဆုိတာ မေသခင္သာ ခ်စ္တယ္ေျပာေနၾကတာ ။ ေသပီးရင္း အားပါးပါး ေ၀း ေ၀းေသး ။ မထိခ်င္ မကုိင္ခ်င္ၾကဘူး ။ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ ဆုိတဲ့ ခ်စ္သူေတာင္ မူးသလုိေမ့သလုိနဲ႔ ေရွာင္ေျပးတတ္ၾကတာ ။ ခ်ီးမြန္း ( ၇ ) ရက္ ကဲ့ ရဲ႕ ( ၇) မေမ့ ႏုိင္ (၁) ေပါ့ ဗ်ာ။ စိတ္ကုန္စရာ ေတြ ။ မေသခင္ဘာေၾကာင့္ အျငိဳး အာဃာတ ေတြထားေနမွာလဲ ။ လူေတြပါပဲ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾကရင္ ေပွ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ သာယာတဲ့ လူ့ဘ၀ေလးပါ ။ ရခဲ လွတဲ့ ဘ၀ေလး ဘယ္သူမဆုိေပ်ွာ္ေပွ်ာ္ေနသြားခ်င္ၾကပါတယ္။ စိတ္ညစ္စရာ ေတြကုိေမ့ထားပီး တုိေတာင္းလွတဲ့ ဘ၀ေလးမွာ အားလုံးခ်စ္ခင္ၾကရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ ။ ကြ်န္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ေရးေနမိျပန္ပီ။ လတ္ေတြမွာ တစ္လြဲ ။ လူဆုိတဲ့ အမ်ဳိး အျငိဳးၾကီးၾကပါတယ္။ မာနကုိေရွ့တန္းတင္တတ္ၾကပါတယ္။ အားလုံးကလူေတြမွန္ေပမယ့္ စီးပြားေရးေၾကာင့္ ေသာ္မိသားစုအေရးေသာ္ ဘာမဟုတ္တဲ့အျငိဳးေတြထားတတ္ၾကတယ္ ။ အားလုံး အစုံပါပဲ ဗ်ာ ။ ခ်မ္းသာရင္လည္း မာနၾကီးၾကျပန္ေရာ ။ ဆင္းရဲတဲ့ သူလည္း ဆင္းရဲတဲ့ မာန ခ်မ္းသာသူလည္း ခ်မ္းသာတဲ့ မာန လူတုိင္းက ကုိယ္စီမာနေတြ အျပိဳင္ရွိၾကပါတယ္။ ေဟာဗ်ာ ။ ေတြးၾကည့္ေတာ့ လည္း အားလုံးက တစ္ေလွထဲ သြားမဲ့ ခရီးသည္ေတြ ပါ ။ ဘာ့ေၾကာင့္မုန္းေနၾကမွာလဲ ဗ်ာ ။ မေသခင္ဘာလုပ္ၾကမလဲ ။ ဘယ္သူေတြအက်ဳိးရွိေအာင္ လုပ္ၾကမလဲ ။ လူဆုိတဲ့ အမ်ုိးက ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မတူညီၾကပါဘူး ။ ခ်မ္းသာတဲ့ လူၾက ေတာ့လည္းခ်မ္းသာလုိက္ၾကတာ ဗ်ာ ။ ဆင္းရဲတဲ့ လူၾကေတာ့ လဲ ကုန္းေကာက္စရာေနစရာမရွိေအာင္ဆင္းရဲ ၾကတာ ဗ်ာ ။ ေရွးဘ၀က ကုသုိလ္ကံပါသလုိ လုပ္တုိင္းလဲ မျဖစ္ၾကတဲ့ သူတုိ့ဘ၀ေတြ ။ ပညာပဲ နည္းသလား လူကပဲ ျပင္းလုိ႕ လားဆုိတာ သူတုိ႕နဲ႔ ပဲဆုိင္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားေဟာ က်မ္းစာေတြမွာ ကုိ့ထက္နိမ့္ က်တဲ့ သူကုိကူညီေကာင္းပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ့ ႏုိင္ငံ ပညာေရးစီးပြားေရး အားလုံးက နိမ့္က်ခဲ့ ေတာ့ လူအတန္းစားက မ်ားျပန္ေရာ ။ ဆင္းရဲတဲ့ လူေတြကပုိမ်ားတယ္ ဗ် ။ ႏုိင္ငံက စုိက္ပ်ဳိးေရးဦးစားေပး ႏုိင္ငံေလ။ ခုမွစက္မွဳ ႏုိင္ငံကုိခ်ီတတ္တုန္း ။ ေရးရရင္လည္း စိတ္ပ်က္စရာေတြပါ ။ ႏုိင္င့ေရးေတြပါ ကုန္မွာ ဗ် ။ အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြ သိမ္ငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြ ကအမ်ားၾကီး ။ လူတန္းစား အမ်ဳိးမ်ုိး အလႊာအမ်ုိးမ်ဳိးမွာ ရွိၾကပါတယ္။ အကူညီလုိေနသူေတြလဲ အမ်ားၾကီး ပါ။ လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြအမ်ားၾကီး ။ အစုိးရ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ ေနရာေတြအမ်ားၾကီး ။ အစုိးရကုိ အားကုိးလုိ႕ မရတဲ့ ေနရာေတြအမ်ားၾကီး ။ က်ဳပ္တုိ႔ လုပ္ႏုိင္တာ ပရဟိတ အေနနဲ႕ ကူညီၾကဘုိ႕ ပါ ။ လူထဲက လူေတြျဖစ္တဲ့ အတြက္လူသားခ်င္းစာနာတဲ့ အေနနဲ႕ ကူညီနုိင္တာ ကူညီႏုိင္ၾကရင္ အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြအတြက္ႏွစ္သိ္မ့္ရာ ေရာက္ပါတယ္ ဗ်ာ ။ ၾကီးသူရုိေသ ငယ္သူသနား ရြယ္တူေလးစား ဆုိတဲ့ အတုိင္း က်ဳပ္တုိ႕ အနာဂါတ္လူငယ္ေတြ လူအရင္းအျမစ္ ဆုံးရႈံးေနတဲ့ လူေတြအမ်ားၾကီး ။ အဆုိးဆုံးက ခင္ဗ်ားတုိ႕ လည္းေတြ႔ ဘူးမွာပါ ။ လမ္းေဘးေတာင္းစားေနၾကတဲ့ ညီငယ္ညီမငယ္ေတြ အမ်ားၾကီး ။ သတ္ၾကီးရြယ္အုိေတြလည္း အမ်ားၾကီး ဗ်ာ ။ သူတုိ႕ရဲ ဘ၀ေပးကံအရ မျပည့္ဆုံၾကတာ ဆုိေပမယ့္ ကူညီေကာင္းပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ တုိင္းျပည္လူတန္းစားအတြက္ က်ဳပ္တုိ႔အေနနဲ႔ အရိပ္တစ္ခုေတာ့ ေပးသင့္ပါတယ္ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ႕ အစုိးရ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိယ္ ႏုိင္ရာတာ၀န္ထမ္း ရင္း က်ဳပ္တုိ႕ ပရဟိတအေနနဲ႕ ကူညီၾကရင္ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာျပည္က အလွေပါင္းဆုံနဲ ႔ ျပည့္ဆုံမွာ မလြဲပါ ။ က်ဳပ္တုိ႕ လူငယ္ေတြ အနာဂါတ္မ်ဳိးဆက္သစ္အတြက္ လူငယ္ေကာင္းေတြေမြး ထုတ္ေပးႏုိင္ခဲ့ ရင္က်ုပ္တုိ႕ ေသရက်ဳိးနပ္မွာပါ ။ မေသခင္ ဘုရားတစ္ရား အလုပ္ လုပ္ၾကရင္း ပရဟိတအေနနဲ႕ အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြကုိ ကူညီၾကရင္ သဘာ၀တစ္ရားၾကီးက ပုိပီးသာယာလွ ပမွာမလြဲပါ ဗ်ာ ။

ေတာသူေတာင္သား ေတြရဲ႔႔ ေပွ်ာ္စရာက အျဖဴအမဲ TV ေလးကုိ ၁၂ ဗုိ႔ ဘယ္ဒီေလးျဖင့္ အပန္းေျဖၾက ခ်င္းျဖစ္သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ပီဆုိပါက လုပ္ငန္းအေၾကာင္းေဆြးေႏြးၾကရင္း အပန္းေျဖၾကသည္။ ပ်ဳိးေဆးႏွီး ဖ်ာသူက ျဖာၾကသည္။ ေတာအၾကိဳက္ ခက္ၾကမ္းၾကမ္း ျမန္မာကားေလး ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေပါ့ ။ ငုိစရာရွိ့လည္း ငုိလုိက္ၾက ရယ္စရာရွိလည္းရယ္လုိက္ၾက ပြင့္လင္းၾကပါတယ္။ လမ္းမီး လွ်ပ္စစ္မီးကမရွိၾကေတာ့ ေရနံဆီ မီးအိမ္ေတြ ဆြဲရင္း အိမ္လည္ ၾကရတာ သဘာ၀ က်လွပါတယ္။ ညဘက္ပင္ပန္း ေတာ့ လည္းေစာေစာအိပ္ၾက ပါသည္ ။ မုိးေဆာင္းေႏြ လယ္အလုပ္ေတြ ပီးၾကေတာ့ လည္း မအားလပ္ႏုိင္ၾကပါ ။ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး မီးဖုိေခ်ာင္ ဖူလုံေရးအတြက္အလုပ္လုပ္ၾက ရပါတယ္။ လ်ွပ္စစ္မီး ရွၾကေတာ့ ထမင္းဟင္းခ်က္၇န္ေလာင္စာအျဖစ္ ထင္း မီး ေသြး ကိအသုံးျပဳၾကရတာ ကုိး ။ အမ်ားဆုံးက ထင္းေပါ့ ။ ထင္းမရွိ့ရင္ ထမင္းခ်က္လုိ႔ ဟင္းခ်က္လုိ့ အဆင္မေျပႏုိင္ ။ ေတာတတ္ ထင္းျဖတ္ရာလည္း ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ႔ အလုပ္တစ္လုပ္ ။ မနက္အေစာၾကီး ထ ပီး ထင္းေတာတတ္ရတာကုိး ။ ႏြားေတြ နဲ႔ အတူ လူေတြနဲ႕ အတူ လူေတြလည္းပင္ပန္းၾကပါတယ္။ မနက္ေစာ ေစာ မုိးဆုိဆုိ နဲ့ မုိးေႏွာင္းပုိင္းထင္းေတာတတ္ရ တာလည္း ပင္ပန္းၾကတာကုိး ။ ျဖဳတ္ကုိက္ခ်င္ကုိက္ ပင္ပန္းၾက ေပမဲ့ အျမဲ တန္း လုပ္ေနၾက အလုပ္ဆုိေတာ့ လဲ ေတာသားပဲ ဗ်ာ ။ ပင္းပန္းမွာေပါ့ ။ စာမဖြဲ႔ ေလာက္။ ေတာထဲ ေရာက္ေတာ့ လဲ စစ္ေဆး အင္သား ထင္စုိက္လုိ႔ ေကာင္းမဲ့ အသားေတြထင္းခုတ္ၾကရင္း ေပွ်ာ္စ၇ာပါ ။ မုိးေႏွာင္းပုိင္း ေနပူ မုိးရြာ မႈိေပါက္တဲ့ရာသီ။ မႈိျဖဴမ်ား ရလုိက္ရင္ေတာ့ ။ ေတာသားေတြ သုံးေနၾကစကား မႈရတဲ့မ်က္ႏွာ ဆုိသလုိ အေပွ်ာ္ၾကီး ေပွ်ာ္ၾကပါတယ္။ ေတာစာ အသီးအရြက္လည္း တစ္ဖက္တစ္လွမ္းက ရွာၾကေသးတယ္။ ယင္းျပားရြက္ ေတာကတတ္ အစုံ ပါ။ အိမ္သူမယား ကုိ ယင္းျပားရြက္သုတ္ခုိင္း ပီး ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ ျမီးၾကရင္း အပန္းေျဖၾကတာ ေပါ့ ။ ပုတတ္ ဖြတ္ ငွက္ကေလးမ်ား ရၾကရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းစုံ အရက္နဲ့ ေပါ့ ။ ေတာ ရြာအခ်ဳိ႕ မွာ အမ်ားဆုံးက မီးမရၾကေသး ။ မီးရတဲ့ ရြာဆုိတာ ရွားပါတယ္။ ကုိထူကုိထ မီးေပးၾကရင္း စီးပြားေရးအျဖစ္ လုပ္ကုိင္ၾကပါတယ္။ ေတာသူေတာသူေဌး ေပါ့ ။ ဖြဲ မီးသုံးလွွပ္စစ္ဓါတ္အားပါ။ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ေတာသားေတြ ဂရုမစုိက္ ။ ကုိ႔ဘ၀ကုိယ္ရုန္းကန္ရင္း မိသားစုနဲ႕ ေပွ်ာ္ပွ်ာ္ေနၾကရင္း ရုိးအၾကပါတယ္။ လူရည္လည္သူမ်ား ကေတာ့ ႏြားပြဲစား လုပ္ၾကရင္း စီးပြားရွာၾကပါတယ္။ စပါးေရာင္း ခ်ပီး စား၀တ္ေနေရး ေျဖရွင္း ရင္း ရက္ေတြကုန္လ ေတြျဖစ္ အလုပ္ကေတာ့ မအားႏုိင္ၾက ပါ။ မုိးအကုန္ ေဆာင္းေရာက္ပီ ဆုိျပန္ေတာ့ စပါးသိမ္းခိ်န္ရာသီ ကုိး ။ ၀င္း၀ါေနေသာ စပါးခင္းၾကီးက ေတာသားေတြအတြက္အားျဖစ္ေစပါတယ္။ မိန္းမေတာင္းေရး ရွင္ျပဳ ့ေရး သားေရးသမီးေရးအတြက္ရတတ္မေအးႏုိင္ၾကပါ ။ သီခ်င္းတစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ဆုိရင္း မနက္ ေစာေစာ ျမဴႏွင္းနဲ့အတူ စပါးလွဲရတာလည္း ေပွ်ာ္စရာ ပါ ။ စပါးအထြက္ေကာင္းတဲ့ မိမိ လည္ကြင္းအတြက္ ဂုဏ္ယူလုိ႕မဆုံး ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ခ်စ္တဲ့ တုိင္းျပည္ၾကီး က ေတာ္ေတာ္ခ်ဴခ်ာခဲ့ ပါတယ္ ။ စီးပြားေရး ပညာေရး က်မ္းမာေရး အကုန္လုံး ပါပဲ ဗ်ာ ။ ပညာေရးဆုိလဲ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံစာသင္ေက်ာင္းေတြ မီဒီယာေတြ ဖြင့္ခဲ့ တယ္ ဗ် ။ ဦးခင္ညြန္လတ္ထက္ကေပါ ဗ်ာ ။ လမ္းေဘးေက်ာင္းေတြမွာ ဖြင့္လုိက္တာ အားရစရာပါပဲ ဗ်ာ ။ ေက်ာင္းေတြမွာ သင္လားဆုိေတာ့ လဲ ကြန္ျပဴတာခန္းဆုိပီး သီမ္းထားလုိက္တာ ။ မသင္ၾကရပါဘူး ။ ေက်ာင္းသားေတြ ။ က်ဳပ္တုိ႕ဆုိရင္လည္း ေတာသားျဖစ္ေတာ့လဲ ကြန္ျပဴတာကုိ ၂၃ ႏွစ္မွျမင္ဘူး ပါတယ္ ဗ်ာ။ ေခာတ္ကမမွိခဲ့တာ ကုိး ။ ေခာတ္မမွီတာေတာ့ က်ဳပ္အပစ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ မိသားစု တစ္ခုမွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးက အေဖ ဗ် ။ ရြာမွာဆုိရင္ သူၾကီးေပါ့ ။ ျမဳိ့ မွာဆုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ရာအိမ္မွဴး ဆယ္အိမ္မွဴး ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြေလ။ ျပည္သူေတြကုိသားသမီး လုိေဆာက္ေရွာက္ေနၾကသူေတြ ဆုိေတာ့ လဲ အေဖေတြေပါ့ ဗ်ာ ။ တုိင္းျပည္မွာဆုိ အစုိးရ ေပါ့ ။ ျပည္သူေတြရဲ႔ အေဖေပါ့ ။ သားေတြကအေဖအားကုိးသလုိ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရကုိ ျပည္သူေတြအားကုိး ၾကပါတယ္။ သားသမီးမေကာင္းရင္အေဖေခါင္း ။ အေဖမေကာင္းရင္ သားသမီး ေ ခါင္း ။ ျပည္သူမေကာင္းရင္ အစုိးရေခါင္း ။ အစုိးရမေကာင္းရင္ ျပည္သူေခါင္းေပါ့ ဗ်ာ ။ ေဟာဗ်ာ ။ ျမန္မာစကား ပုံကလည္း အမ်ားၾကီး ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံမွာ ဘယ္သူေတြမေကာင္း လဲ ။ ေျပာၾကည့္ဆုိရင္ေတာ့ စစ္အစုိးရေခာတ္ကစေျပာရမွာ ပဲ ။ ျပည္သူေတြ စုပ္ျပတ္သတ္ မြဲေနေပမယ့္ အစုိးရအရာရွိ့ၾကီးေတြမွာ လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြအမ်ား ၾကီးနဲ႔ ခ်မ္းသာေနလုိက္တာ ။ အားက်စရာပါ ။ TVမွာ ဆုိလည္း ျပည္ပအားကုိး ပုဆိန္ရုိး တဲ့ ။ အစုိးဆုံးက ဗြီအုိေအ ညာေနသည္ ဘီဘီစီ ရန္တုိက္ေပးေနတယ္တဲ့ ဘာေတြမွန္းမသိ ။ သတင္းနားေထာင္ရင္ေတာင္ ေထာက္လွမ္းေရး မ်က္ေဆာင္းထုိးတာ ခံၾကရတယ္ေလ ။ ျငိမ္၀တ္ပိျပားေရး ဆုိတဲ့ အတုိင္း ပိျပားၾကပါတယ္ ။ ျပည္သူေတြနဲနဲ မွလႈပ္လုိ့မရ ပါဘူး ။ ေဆာ္မဲ့ စစ္တပ္ကေျမေတြသိမ္းပီး ဖြဲ့စီးထားတာမနဲ ။ ထားပါ ဒါေတြေျပာရင္ ေဒါပြစရာ ဗ် ။ စိတ္မနာပါဘူး ။ ျပည္ပအားကုိး ပုဆိန္ရုိးဆုိပီး ဘဘၾကီးေတြသားသမီးေတြ ၾကေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာ ပညာသင္ၾကပါတယ္ တဲ့ ဗ်ာ ။ ေကာင္းေရာ ။ ျပည္သူထဲက ျပည္သူေတြထူးခြ်န္လုိ ႏုိင္ငံျခားေက်ာင္းတတ္ခ်င္တယ္ ဆုိေတာင္ ေနာက္ေၾကာင္း ေရွေၾကာင္းေတြအကုန္ ။ ေထာက္လွမ္းေရးက ငရဲမင္း ဖုိင္နဲလာနည္းကား ေသသြားတဲ့ လူေတြေတာင္လုိက္ေခၚရမယ့္ ပုံ ။ လုပ္ေပါက္ကုိၾကည့္ ။ ဒါေတြမလုိအပ္ပါဘူး ထင္ပါတယ္။ စိတ္မနာ ႏုိင္ပါဘူး ။ ကေလးေတြ ပညာေရးဆုိလည္း ဗ်ာ ။ သင္ေနလုိက္ၾကတာ လတ္ေတြ့မပါတဲ့ ပညာေရး။ ဘယ္ကေလးက စိတ္၀င္စားၾကမွာလည္း ။ စိတ္၀င္စားစရာ ဘာသာရပ္ကလည္း ေထြေထြထူးထူး သိပ္မရွိ့ပါဘူး ။ သခၤ်ာ သင္ေတာ့လည္း တါက္တတ္ခ်က္တဲ့ ရဳံတဲ့ ေလးတန္းပညာေရး ။ ေလးတန္းလည္းပီးေရာ ႏြားေက်ာင္းၾကပါကုန္ေရာ။ စီးပြားေရးေၾကာင့္လဲ ပါတယ္ ဗ် ။ မိဘအဆင္မေျပရင္ ေက်ာင္းထားဘုိ့ဆုိတာ မလြယ္ဘူး ဗ် ။ အလုပ္ၾကေတာ့လည္း အစုိးရက စစ္တမ္းေကာက္ပီး အလုပ္ေပးတာ ခင္ဗ်ားတုိ႕ၾကားဘူး ၾကလား ။ ရွိ့လဲမရွိေသးပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံမွာ လုံး၀မရွိေသးပါဘူး ။ အလုပ္နဲ႔ ပါတ္သတ္လုိ႔ ေအးဂ်င့္ ဆုိပီးေပၚလာကုန္ေရာ။ ျပည္ပအလုပ္ရွာေဖြေရးေပါ့ ။ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရတဲ့ သူေတြလုပ္တာကုိး ။ ေတာသူေတာင္သား လယ္ေရာင္းပီးသြားတာ အမ်ားၾကီး ။ ဘ၀ပ်က္တဲ့သူေတြလည္း အမ်ားၾကီး ။ ေငြလိမ္လုိ႕ ျပန္လာၾကသူေတြလဲ မနည္းပါဘူး ။ စိတ္မနာပါဘူး ။ အစုိးဆုံးက ႏုိင္ငံျခား မေလး ပဲစေျပာမယ္ ။ ဗီဇာ အုိပီး ဒုကခေရာက္တဲ့ ျပည္သူေတြ အစုိးရသြား ကူညီတယ္ဆုိတာလည္း ေ၀းေရာ။ ဥပေဒေတြခ်ထားတာ လည္းမနည္း ။ ျပည္သူလုပ္ပုိင္ခြင့္ကဘာရွိေတာ့ မလဲဗ်ာ ။ ေတာတုိး ဆုိက္ကားနင္းေပါ့ ဗ်ာ ဟုတ္ဘူးလား ။ မိဘအေျခခံရွသူေတြက ေတာ့ အဆင္ေျပၾကမွာေပါ့ ။ ဘြဲ႔ရေအာင္ပညာသင္ ပီး ႏုိင္ငံျခားသြားပီး ေကာင္းေကာင္း ကြ်န္ခံေပါ ။ စိတ္မနာပါဘူး ။ ဟုိေရာက္မွ ဘ၀ျပတ္တာ သူ႔ကံေပါ့ ။ က်မ္းမားေရးဆုိလဲ ဗ်ာ ဆရာ၀န္အမွတ္က အမ်ားဆုံး၀င္ခြင့္ သတ္မွတ္ထားတာ ကုိး ။ အရမ္းေတာ္တဲ့ သူေတြ တတ္ၾကေပါ့ ေဆးေက်ာင္း ။ စရိတ္ကေတာ့ မေသးဘူး ဗ်။ မိဘ ၀င္ေငြအင္မတန္ေကာင္းမွ တတ္ရမဲ့ေက်ာင္းေတြေပါ့ ဗ်ာ ။ စရိတ္ၾကီးေတာ့ လဲ ေက်ာင္ေနတဲ့ စရိတ္က ဘယ္သူမွ မေထာက္ပန့္ ဘူးေလ ။ သူအတြက္စရိတ္က ဆရာ၀န္ျဖစ္မွ ျပန္ရွာရမွာ ကုိး ။ ဆရာ၀န္လည္း ျဖစ္ေရာ ေဆးဘုိးထက္ ၀ါးခက မနည္း ။ စိတ္မနာပါဘူး ။ မရ်ိဆင္းရဲသားျပည္သူ စားဘုိ႕ ေတာင္အႏုိင္ႏုိင္ ေဆးဘုိးမ်ားေတာ့လဲ ဘယ္သူကအေသခံမွာလည္း ။ ပါတ္ဆံ ခ်ီးပီးကုေပါ့ ဗ်ာ။ စိတ္မနာပါဘူး ။ ျပည္သူေတြ အသတ္ျပင္းတယ္ ဗ် ။ သူငယ္တန္းက စလုိက္တဲ့ ပညာေရးလတ္ေတြ႔ မက်တဲ့ ပညာေရး ျပင္ဘုိ႕ေကာင္းပါပီ ။ ပညာေတြသင္ပီး ျပည္သူေတြဘာလုိ႕ အလိမ္ခံေနရသလဲ ။ ယုံလြယ္လုိ႕ေပါ့ ဗ်ာ ။ တတ္သစ္စ လူငယ္ ဆုိတာ ဖ်က္လတ္တတ္ၾကြေနရမဲ့ အရြယ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ခုေတာ့ေက်ာင္းသြားရင္ ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္း ။ ထားပါ ။ ကေလးေတြ စိတ္၀င္စား မဲ့ လတ္ေတြဆန္တဲ့ ပညာေရးဆုိရင္ေတာ့ ဗ်ာ ။ ေက်ာင္းေပွ်ာ္ၾကမွာ ပါ ။ ေက်ာင္းပီး လုိ႕ ဘာေတြတတ္လဲ ဆုိရင္ စာပဲ သင္ေတာ့ စာေတြပဲတတ္ေတာ့ေပါ့ ။ စာက လတ္ေတြမက်ေတာ့ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္တတ္ႏုိင္ ။ စစ္ထဲ၀င္ စစ္ဗုိလ္ၾကီး လုပ္ေပါ့ ။ ေနာက္ေၾကာင္းလုိက္ မရွင္းရင္ဘ၀ျပတ္ ။ ဒါလားပညာေရး ။ စိတ္မနာပါဘူး ။ ဆယ္တန္းဆုိလည္း အျပင္ဘ၀နဲ ပါတ္တဲ့ လုပ္ငန္း ဗဟုသုတ အစုံေပါ့ ဗ်ာ ။ လတ္ေတြက် တဲ့ ပညာေတြသင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ပညာမတတ္ရင္ အားလုံးကနိမ့္က်ကုန္ေပါေရာ ။ စိတ္မနာႏုိင္ၾကပါဘူး ။ ကုိ၀မ္းတစ္ထြာ ကုိရွာစားၾကရင္း ရုန္းကန္ေနရတဲ့ ျပည္သူေတြ အစုိးရက ခ်စ္တယ္ဆုိတာ စီးရဳံးေရးမွာ ပဲေျပာမွာပါ ။ ျပည္သူလုံခ်ဳံ ေရးနဲ႕ ျပည္သူေတြရဲ ဘ၀ေတြကုိ စင္းစားေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ပညာေရးဆုိလည္း မီဒီယာ မဖြင့္ရေသးတဲ့ ေတာေက်ာင္းေတြအမ်ားၾကီး ။ ကြန္ျပဴတာ မျမင္ဘူးတဲ့ ကေလးေတြအမ်ားၾကီး ။ မီးမရေသးတဲ့ ရြာေတြအမ်ားၾကီး ။ ဆက္သြယ္ေရးျပတ္ေနတဲ့ ရြာေတြအမ်ားၾကီး ။ စစ္ေဘးခံေနရတဲ့ ရြာေတြအမ်ားၾကီး ။ လမ္းေဘးေတာင္းစားေနတဲ ့ မိသားစုေတြအမ်ားၾကီး ။ ဒါေတြရွိေနမွ ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေျပာတဲ့ ေခာတ္မွီဖြင့္ျဖဳိး တုိးတတ္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္ၾကီးဆုိတာ ဘယ္မွာလဲ ။ ကုိထူကုိယ္ထ လူမွဳေရးအဖြဲ ေတြေဆးကုေပးလုိ႕ အသတ္ရွင္ရတဲ့ ျပည္သူေတြ အမ်ားၾကီး ။ ေဆးရုံမတတ္ႏုိင္လုိ႔ ေသတဲ့ ျပည္သူေတြအမ်ားၾကီး ။ ဆရာ၀န္မရွိ့ တဲ့ တုိက္နယ္ ေဆးရုံမရွိတဲ ေတာက်က်ရြာေတြအမ်ားၾကီး ။ စိတ္မနာပါ ဘူး ဗ်ာ ။ အစုိးရၾကီး ကုိခ်စ္ပါတယ္ ။ ျပည္သူေတြကုိလည္း စိတ္ရင္းေစတစ္နာ မွ်မွ်တတနဲ ေစာင့္ေရွာက္ေစခ်င္ပါတယ္ ဗ်ာ ။ စိတ္မနာပါဘူး

ဖြဲစီးပုံေတြ ေျပာင္းပီတဲ့ ဗ်ာ ။ ေျပာင္းလဲေနပါပီ ။ ဒီမုိကေရစီ ေခာတ္ဆုိလား ပဲ ေျပာေနၾကတယ္ ၾကားေနရတယ္ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းသြားပီ ဆုိလား ။ ဟုတ္လား ဗ် လုိ့ ေမးမိပါေတာ့တယ္ ။ ဖြဲ႔စီးပုံ ဆုိတဲ့အတုိင္း ဟုိတုန္းကဆုိရင္ ရြာသူၾကီး ေပါ့ဗ်ာ ။ ခုေတာ့ ဆယ္အိမ္မွဳး ရာအိမ္မွဳး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳး အစုံပါပဲ ။ အုပ္စုကုိယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳး ျမဳိ႔နယ္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ ျမဳိ႔နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳး ။ ခရုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳး အမ်ားၾကီးပါပဲ ။ ျပသနာေတာ့ မရွိ႔ပါဘူး ။ ေခါင္းခံမဲ့ လူၾကီးရွိ႔ေတာ့ ျပည္သူေတြ လုိအပ္တာ တင္ျပလုိ႔ ရတာေပါ့ ။ ျပည္သူေတြ ေရြးေကာက္မဲေပးပီး ခန္႕ထားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳး ျပည္သူကုိ ခ်စ္ဘုိ႕ ကာကြယ္ဘုိ႕လုိပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာျပည္ကလဲ ေပါက္ေပါက္၀၀ မ်ားသား ဗ် ။ တစ္ေရာက္တစ္ေပါက္ စီးမရွိကမ္းမရွိ ့ အဆင့္ဆင့္ ခ်စားလာတာ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ။ စစ္တတ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေအာက္မွာေနခဲ့ ၾကရတာ ။ ပညာဆုိလဲ ခ်ဳိ႔ တဲ့ စီးပြားေရးဆုိလဲ ခ်ဳိ႕တဲ့ အရင္းရွင္ ခရုိနီေလာက္ပဲ လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြရ ခ်မ္းသာေနၾကတာ ျမန္မာျပည္ပါ ။ အလုပ္ကေလး အစင္ေျပပီဆုိ ေနာက္ကလုိက္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး တစ္ပုံတစ္ေခါင္း ဗ်ာ ။ ဒါေတြမခံခ်င္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေတာ့လဲ ေထာင္နန္းစံ ရ ျပန္ပါေရာ။ ၁၉၈၈( ၈၈၈၈ ) ေလးလုံးေပါ့ ဗ်ာ ။ အေရးခင္း ျဖစ္ေတာ့ စစ္တတ္ကပဲ အာဏာသိမ္းလုိက္တာ ၂၀၁၀ ထိေအာင္ပါပဲ ။ ဖြဲ႔စီးပုံေတြေျပာင္းပီ ဆုိေတာ့ ဒီမုိကေရစီ လမ္းစေပၚပီေပါ့ ။ ျပည္သူပဲ စီးကမ္းမရွိတာလား ႏုိင္ငံေရးလွည့္ကြက္လားဆုိတာ လဲ နားမလည္ေတာ့ပါဘူး ။ ကုလားအေရးအခင္းဆုိပီး ေပၚလာလုိက္တာ ခုထိပါပဲ ။ ရခုိင္ မသီတာေထြးက စလုိက္တာ အိမ္ေတြမီးေလာင္ အေသအေျပာက္ေတြက မနဲ ။ ကခ်င္စစ္ပြဲ ဆုိလဲ တုိက္ေနတုန္းပါပဲ ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးတဲ့ သူက ေဆြးေႏြး တုိက္တဲ့သူကတုိက္ အလွဴခံတဲ့သူက အလွဴခံ ေတာ္ေတာ္ကုိရႈပ္ေန ၾကတာပါ ။ ဒုက္ခ သည္စခန္းေတြလဲ အမ်ားၾကီး ။ ႏုိင္ငံ လူ႕အရင္းအျမစ္ေတြ ဆုံးရႈံးပါတယ္ ။ တုိးတတ္ရမဲ့ အခ်ိန္ေလ ဗ်ာ ။ ဘာသာေရးအသြင္ေဆာင္တဲ့ ျပသနာေတြကလဲ ဆုိးျပန္ေရာ ။ ျမန္မာျပည္ ဗုဓဒဘာသာ တုိင္းျပည္ မွန္ပါတယ္။ ဗုဓဒ ဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာသာေရးကုိင္း ရႈိင္းၾကပီ လား ဆုိတာအရင္ေမးၾကည့္ရမွာပဲ ။ ေရးလုိက္ၾကတဲ့ စာေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါ ။ ကြ်န္ေတာ္ ဖပ္ရၾကည့္ပါတယ္။ အစစအရာရာ ခ်င့္ခ်ိန္ပီးမွ ယုံေစခ်င္ပါတယ္ ။ ကုလားမေကာင္းေၾကာင္း ျမန္မာ မေကာင္းေၾကာင္းေရးေနလုိက္ၾကတာ အျပိဳင္ ။ ကြန္ျပဴတာ ေတြနဲ႕ ျပင္ မခံခ်င္ေအာင္ အျပဳိင္တင္ေနၾကတာ facebook မွာ ျမင္ဘူးၾကမွာပါ။ ျမန္မာေတြ အထြက္အျမတ္ထားတဲ့ ေရႊတိဂုံ ေတာင္ ကြန္ျပဴတာ ရႈိတ္နဲ႕ ျဖတ္စီးျပေနလုိက္တာ ရင္နင့္စရာေတြ ။ မျဖစ္သင့္ပါဘူး ။ ဘာသာေရး အရ ကုိးကြယ္ၾကတဲ့ လူမ်ဳိးအသီးသီး ရွိၾကပါတယ္ ။ ကုိယ္ကုိးကြယ္ရာ ဘာသာ ရင္ထဲက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ယုံၾကည္မယ္ဆုိရင္ တစ္ျခားဘာသာ တုိက္ခုိက္ေနစရာေတာင္မလုိပါဘူး ။ ျဖစ္ပီးေတာ့လဲ ဒုကခသည္ေတြက အမ်ားၾကီး ။ ျမန္မာ ျဖစ္ေစ ကုလားျဖစ္ေစ ႏုိင္ငံသားေတြပါ ။ လူမ်ဳိးေရးအရ ဘာသာေရးအရ ကြဲျပားၾကေပမယ့္ လူေတြပါပဲ ။ ဘာေၾကာင့္တုိက္ခုိက္ေနရမွာ လဲ ။ ဘာသာေရးအရ မတည့္တဲ့ လူမ်ဳိးေတြကုိယ္ ရန္စ ေသြးထုိးေနတာ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ ။ ျပည္ပနုိင္ငံေရးသမားေတြ ။ ခရုိနီေတြ ။ တုိင္းျပည္ဆူပူ မွ သေရာ္ေသြးခြဲမဲ့ လူမ်ုိးေတြ ။ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ဘာေၾကာင့္တုိက္ခုိက္ေနရမွာလဲ ။ ျမန္မာဆုိလဲ ျမန္မာလူမ်ဳိး ျဖစ္ေစ အမ်ိဳိးသားေရးဆုိပီးေၾကြးေက်ာ္ေနလုိက္တာ ။ အမ်ဳိးသားေရးဆုိတာ ရွိ့ပါတယ္။ ကုိယ့္ျခံစီးရုိး ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြ စီးကမ္းရွိၾကပီလား ။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ ေစခ်င္ပါတယ္။ ေတြၾကမွာပါ ျမင္ဘူးမွာ က်ဳပ္တုိ႕ျမန္မာ ေတြ ကုလားေတြ အစ္ေန႕ အမဲသားေ၀တာ သြားတန္းစီေနလုိက္တာ ျမင္မေကာင္းပါဘူး ။ ဆင္းရဲသားလူထုေပါ့ ။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္ဗ် ။ အမဲသားေစ်းေတြၾကီးေတာ့လဲ ဒီလုိရတဲ့ အခြင့္အေရး ဆင္းရဲသားျပည္သူပဲ ရရင္ယူခ်င္ၾကမွာ ။ တစ္ကယ္ဘာသာကုိခ်စ္ရင္ မသြားနဲ႔ ေပါ့ ။ ေငြေပါတဲ့ စီးပြားေရးကုလားေတြဘာေၾကာင့္ အမဲလုိင္စင္ေတြ ရေနလဲ ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးအထြတ္အျမတ္ထားတာ ေက်းဇူးရွင္လုိ႕ သတ္မွတ္ထားတာ ႏြား ေတြ ဗ် ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိယ္ခ်စ္ရင္ဘာလုိ႕ အမဲသားစားေနၾကလဲ ။ သတ္သတ္လြတ္စားၾကေပါ့ ဗ်ာ ။ ကြ်န္ေတာ္ အျပစ္ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အေျပာနဲ႔ အလုပ္မညီၾကလုိ႕ပါ ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဗဳဓဒဘာ သာ လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ပါ ။ ကုိျဖစ္ခ်င္တာေတြေရးမိတာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ၾက ပါ ဗ်ာ ။ မခံခ်င္လုိ႕ပါ ။ စီးပြားေရးသမားေတြ ရဲ ေျမွာက္ထုိး ေသြးထုိးရန္စ တာေတြနဲ့ ဆူပူလုိက္တာ ၁၄၄ ပုဒ္မ ကအျမဲ ထု္တ္တယ္ေလ ဗ်ာ ။ စီးကမ္းရွိမယ္ဆုိရင္ ဒီမုိကေရစီေခာတ္မ်ာ ဒါေတြမလုိအပ္ေတာ့ ပါဘူး ။ ကုလား ဗလီေဆာက္တာ တစ္ျမိဳ႕တစ္လုံးနီးပါး ။ ထားပါ ။ ဗုဓဒ ဘာသာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မၾကည့္ ခ်င္မျမင္ခ်င္ပါဘူး ။ လူမ်ဳိးေရးအရ ဘာသာေရးအရပါ။ ဒါေပမဲ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတုန္းက ဒါေတြ ကုလားဗမာ ဆူပူမွဳ႕ ဆုိတာ မၾကားရဘူး ဗ် ။ ဒီမုိကေရစီေလး အေရာင္သန္း လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြရပီဆုိမွ စီးမရွိ့ကမ္းမရွိ့ျဖစ္ေနလုိကတာ ဗ်ာ ။ ရင္နင့္စရာေတြ ။ ၀ီစကီေလး အရသာခံေသာက္ပီး မၾကည့္ခ်င္ပါဘူး ။ ဒုက္ခ ေရာက္ေတာ့ျပည္သူ အဖမ္းခံရေတာ့လဲ ဆူပူမွဳစတင္သူေတြ ။ ဆူပူလုိက္ရုံနဲ ့ တစ္ကယ္ပဲ ပီးသါားမွာလား ။ အမုန္းပြားမွဳေတြက ပုိဆုိးလာမွာ ဗ် ။ အခ်ိန္တန္စစ္တပ္က ၁၄၄ ထုတ္အာဏာသိမ္းရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႕ အရင္လုိျပန္ေနၾကရမွာ ။ ကုလားက ပုိပီးေတာင္ေပ်ွာ္အုန္းမွာ ။ စစ္တပ္နဲ႕ သူတုိ႔ က စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာထဲက ေငြေပး ပီးလုပ္ပုိင္ခြင့္ရေနတာ ။ လတ္လုပ္လတ္စား ဆင္းရဲသားပဲ နစ္နာတယ္ ဗ်။ တု္ငးျပည္တု္းတတ္ေစခ်င္ အမ်ုိးသားေရး စိတ္ျပင္းျပရင္ ဦးေႏွာက္နဲ႕ ခ်င့္ခိ်န္လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္တာမေကာင္းပါဘူး ။ ေခြးတစ္ေကာင္ကုိ ေဂ်ာင္ပိတ္ရုိက္ရင္ေခြးက ျပန္ကုိက္မွာပါ။ ပါးရုိက္ရင္ နားျပန္ကုိက္တတ္ပါတယ္ ။ သူမ်ားဘာသလဲ မတုိက္ခုိက္ပဲ အမ်ုိးသားေရးလဲ မထိခုိက္ပဲ ။ ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ္ေကာင္းေအာင္လုပ္ပါ ။ ကုိ႕လူမ်ုိးကုိယ္ကာကြယ္ပါ ။ အသိပညာ အတတ္ပညာ ျပည့္စုံမွ သာ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိယ္ ကာကြယ္ႏုိင္ၾကမွာ ပါ။ ေနာင္လာမဲ့ က်ဳပ္တုိ႕မ်ဳိးဆက္ အသိပညာ အတတ္ပညာေတြေပးၾကမွသာ အမ်ုိးဘာသာ သာသနာ နုိင္ငံလူမ်ုိးကုိယ္ကာကြယ္ႏုိင္မွာပါ။ အမဲဆတ္ေတြ ေပးခဲ့ရင္ အမဲဆတ္ေၾကာင့္ အမုန္းပြားၾကပီး တုိင္းျပည္က ေခ်ာက္ထဲ ပဲေရာက္ေနအုန္းမွာ ။ တုိင္းျပည္တုိးတတ္ေစခ်င္ ရင္ ကုိ႕ကုိယ္ကုိေကာင္းေအာင္ စီးကမ္းရွိေအာင္ေနၾကည့္ ပါ ။ သင္စီးကမ္းရွိ့ပီလား ။ ဒီမုိကေရစီနဲ႕ ထုိက္တန္ပီလား ဆုိတာ ျပည္သူနဲ႕ ပဲဆုိင္ပါတယ္။ အမုန္းမပြား ၾကပါနဲ႕ ဗ်ာ ။ ခင္ဗ်ားတုိ႕ မုန္းေနၾက လုိ႕ေရာ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ျပသနာေတြ ပီးမွာမဟုတ္။ အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြ အားငယ္ေနတဲ့ အၾကည့္ေတြ နဲ႕ က်ုပ္တုိ႕ မ်ဳိးဆက္အတြက္ ကုိ့ကုိယ္ကုိေကာင္းေအာင္က်ုိးစားၾကပါစုိ႕ ။

တစ္ေန၀င္ တစ္ေနထြက္ ေန႕ရက္ေတြ စမ္းစစ္ၾကည့္ေတာ့ ရက္ေတြကလျဖစ္ လေတြကႏွစ္ျဖစ္ အုန္းခင္ေတာင္ကေလး ဗုိက္ပူေနပါပီ။ မေျပာင္းလဲႏုိင္သူက ခ်က္ၾကီး ။ တစ္ခ်က္ပဲရွိတာကုိး ။ မူးလုိက္ရူးလုိက္ ေပွ်ာ္လုိက္ပါးလုိက္ ။ ဘ၀ဆုိတာသခၤါရ ဘာအပူမွရွာ။ ကခ်င္က ခုန္ခ်င္ခုန္ခ်က္ၾကီးဘ၀က လြတ္လပ္သူ လူပ်ဳိတစ္ေရာက္။ အသတ္ကသာ စကားေျပာလာခ်င္းပါ ။ ရြာထဲက ဘယ္အပ်ဳိမွ ခ်က္ၾကီးကုိ ျပန္မၾကိဳက္ၾက ။ ရုပ္ကုိက စမူစာရဳပ္ေလ။ ဥၾသ ငွက္ကအသံမပီတစ္ပီ ခ်က္ၾကီးေဒါသထြက္လုိ့မစုံး ။ မိန္းမ မရလုိ႕ ထြက္တဲ့ေဒါသ အုန္းခင္လင္ရလုိ႕ထြက္တဲ့ေဒါသ အရက္မူးလုိကထြက္တဲ့ေဒါသ အားလုံးေပါင္းရင္ ဥၾသငွက္ ခ်က္ၾကီးအစိမ္းစားမိမွာ မလြဲ ။ ထြက္လာတဲ့ အလိပ္လုိက္အလိတ္လုိက္ေဒါသေတြ ကုိအရက္နဲ့ ေမွ်ာခ်ရင္း မူးလုိကမဆုံးႏုိင္ ။ ဟဲ့ ခ်က္ၾကီး ။ အန္အေမ ဘာတုန္း ။ နတ္ကေတာ္ ခင္တုတ္က နင့္ကုိေခၚခုိင္းလုိ့ ။ ဗ်ာ အေမ ဘာတုန္း ။ ဘာလုပ္ဘုိကလဲ ။ ဒီမွာေသာက္တုန္း မအားဘူး ။ နင္ခုလုိက္ဆုိ လုိက္လုိက္ခဲ့ ။ ဒါပဲ မတ္ပဲ ဘုိကိတ္။ ဘာေတြမွန္းမသိ ခ်က္ၾကီးအေမေဒါပြေနခ်င္းပါ။ ေကာင္းေစခ်င္လုိက အျမွင့္တင္ေပးတယ္ နင္ကျမင့္တယ္ဆုိပီး ခုန္ခ်ခ်င္တာလား ။ နင္မလုိက္ရင္ငါအေမြ ျပတ္စြန့္လႊတ္တယ္။ ေဒၚခင္တုတ္ ပါးစပ္ကပြစိပြစိ ။ ခ်က္ၾကီး နားမခံႏုိင္ေတာ့ ။ အာာာ ဗ်ာ။ ခုလုိက္မယ္အေမ့ရာ ။ သြားေရွ့ကသြား ။ ခ်က္ၾကီး စိတ္ထဲကေတာ့ မၾကည္ ။ ေရခိ်န္မကုိက္ေသးဘူးေလ။ မူးျပဲပုလဲ ပီး ေျမၾကီးမွာ သီတင္းသုံးမွ ခ်က္ၾကီးေရခိ်န္က ကုိက္တာကုိ္း ။ ဟာ ရႈတ္ပါတယ္ ။ အေရးထဲ နတ္ကေတာ္က တစ္ေမွာင့္ ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အုန္းပြဲ ငွက္ေပ်ာပြဲ ေတြကအျပည့္ ။ မုန္ဖပ္ထုတ္ မုန့္လုံးေရေပၚ အမ်ားၾကီး ။ စားေတာ့စားခ်င္စရာ ။ ေဒၚခင္တုတ္က အရက္နဲ႕ မတဲ့ဘူးဆုိလုိ႕ သာ ခ်က္ၾကီးညိမ္ေနတာ ။ ဒါေတာင့္ ကြန့္လုိက္ေသး ။ အေမ့ရယ္ မင္းၾကီးမင္းေလး တုိ့ ဦးမင္းေက်ာ္တုိ႕ဆုိ ပြဲတစ္ကာပြဲ ႏွံေနပီ ။ သူတုိ႕ဆုိအားၾကီးၾကိတ္တယ္ေလ။ မတည့္သာမတည့္ရင္ေသေလာက္ပီ ။ ေဒၚခင္တုတ္ဘာမွမေျပာ ။ ခ်က္ၾကီးေျပာေတာ့လဲ ဟုတ္ေနတာကုိး ။ သား ဒီမွာလာထုိင္ ။ နတ္ကေတာ္အသံက နားခါးခ်င္စရာ ။ သြားသြား ခုသြားလုိက္။ ခ်က္ၾကီးနားမလည္။ ထုိင္ဆုိလဲထုိင္ေပါ့ေလ။ နတ္ကေတာ္ဘာမွမေျပာ ။ ႏွဖူးနဲ့ လတ္နဲ႕ ရုိက္၇င္း လူကကတုန္ကရင္။ သားေတာ္ေမာင္ခ်က္ၾကီး ။ အန္ ။ နတ္ကေတာ္အသံက အရင္အသံမဟုတ္။ အသံကျပာအဲ့ အဲ့ ။ ဘာေတြလဲ ခ်က္ၾကီးနားမလည္။ အေျပာင္းအလဲ ျမန္လုိက္တာေနာ္ ။ ေဒၚခင္တုတ္ကပဲ ၀င္ပီး အေမကဘယ္နတ္လဲဆုိတာ မိန္႕ပါအုန္း ဘုရား ။ ဟဲ့ ။ ငါ့အသံမမွတ္မိဘူးလား ။ ငါမေရႊဥ ။ အဲ ( ေရာင္လုိ့ ) မႏွဲေလးဟဲ့ ။ မသိလုိ့ေမးမိတာ သမီးေတာ္အမုိက္မကုိ ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ ။ ဘာေတြမွန္းကုိမသိ ။ အေမနဲ႕ နတ္ကေတာ္ ဘာေတြေျပာမွန္းမသိ။ လူကပုိမူးေနပီ ေလ။ ဟဲ့သားေတာ္ေမာင္ ဘာလုိ့ ဘာေမးခ်င္လဲ ။ လူမွဳေရးလား စီးပြားေရးလား ။ ခ်က္ခ်က္ၾကီးစိတ္၀င္စားတာ မပါ။ အခ်စ္ေရးလား ဟဲ့ ။ ဟုတ္ဟုတ္ ဟုတ္တယ္ အေမ့ ။ ခ်က္ၾကီးေတာင္ေရာင္ပီး အေမေခၚမိ သြားပီ။ ငါ့သားေတာ္ေမာင္ရုပ္က အမဲေျခာက္ေနလွမ္းတဲ့ ရုပ္ဆုိေတာ့ ဘယ္ေကာင္မေလးက ၾကိုက္မလဲ ။ နဲနဲေတာ့ တင္းသြားပီ။ သူညားတားတမီး မႈိခ်ဳိး မွ်စ္ခ်ုိး ေလ။ ျမန္မာစကားအတုိင္း မေျပာသာ ေအာင့္ကာနမ္း ေပါ့ ။ ဟုတ္ ။

ရြာဦး ကအုန္းေမာင္းအသံ နဲ႕ အတူ ဆြမ္းခံၾကြၾကေတာ့ မည္ဆုိေတာ့ အိပ္ယာမွထၾကပါပီ ။ အလုပ္သြားၾကရမည္ဆုိ ေတာ့ ဇိမ္ခံေနလုိမရႏုိင္ပါ ။ ျမဳိ့မွာလုိ ေကြးေနလုိ႕မရ ပါဘူး ။ ဇနီးမယား ေယာက္ခ မက ဆူပူမွဳ႕ ကုိမခံလုိပါ။ ေတာသဘာ ၀ပဲ ဗ်ာ ။ အလုပ္မရွိ့ အလုပ္မလုပ္ရင္ ဘယ္မိန္းမ ဘယ္ေယာက္ခမ မွမၾကည္ျဖဴၾက။ သမုိင္းေပးတာ၀န္အရ လုပ္ငန္းကုိယ္စီ ၀င္ၾကရေတာ့မွာေပါ့။ တစ္ရြာလုံးနည္းပါး အုိတုိက္ခြ်တ္သံ ပုဂံေဆးသံ ေတာက္ေခါက္သံေတြ သက္ၾကီးရြယ္အုိမ်ားရဲ႕ ဘုရားစာ ရြတ္သံေတြနဲ႕ သာယာလွတဲ့ မနက္ခင္းေလးက တစ္ေန့မဟုတ္။ ေနလုံကေရာင္ခ်ီ သန္းကာစ ငွက္ကေလးမ်ားရဲ့ အဆာရွာႏုိးထသံေတြနဲ႕ ဆုိေတာ့ ေတာရြာေလးရဲ့မနက္ခင္းက သဘာ၀တရားနဲ႕ ျပည့္စုံလွပါတယ္။ ျခံေပါက္ႏြားတစ္ရွင္းနဲ့ လတ္ဆြဲေတာ္ၾကိမ္လုံး ထြန္းတုံးကုိ ထမ္းပုိးမွာ ခ်ိတ္ပီး ႏြားေမာင္းရတာကုိယ္က ေပွ်ာ္စရာေကာင္းတာကုိး ။ လာၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ ဗ်ာ ။ ေတာဆုိတာက ေတာသားျဖစ္မွ လယ္သမားေခ်ာင္းသမားေတြရဲ့ဘ၀ ကုိျမင္းေစခ်င္ပါသည္။ ေကာက္စုိက္မ ေဆးသူၾကီး ေဒၚစြာက်ယ္ရဲ႕ အသံက နာမည္နဲ႕ လုိက္ေအာင္စြာလြန္းလွပါတယ္။ လွရည္တုိ႕ ေထြးၾကည္တုိ႕ ဘယ္အခိ်န္ရွိပီလဲ ။ လုပ္စားၾကမွာလားေအ။ ညည္းတုိ႕ဒီပုံစံ နဲ႕ ဆုိ ဘယ္ေယာက္က်ားက ၾကိဳက္ေတာ့မွာလဲ ။ မိ္းကေလးဆုိပီး ျပင္းေနလုိ႕ မရဘူးဟဲ့ ။ ေဆးသူၾကီး ေဒၚစြာက်ယ္ ရဲ႕ လတ္သုံးစကားေပါ့ ။ ဘယ္ေလာက္မန္မန္ဆူဆူ ေတာသူလုံေမပ်ဳိေတြမရွက္ႏုိင္ ။ ထမိန္ကုိတုိတုိ ၀တ္ပီး သနတ္ခါး ပါးကြက္ၾကား ၾကီးၾကီးကြက္ပီး အလုပ္ဆင္းၾကတာေပါ့ ။ ေျပာမနာ ဆုိမနာ လွ်ဳိ၀ွတ္မွုဳ ဆုိတာဘာမွမရွိ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းၾကပါ သည္။ ျခင္ ျဖဳတ္ မွတ္က်ား ေမွ်ာ့ ကြ်တ္ အစုံပါပဲ ။ ေတာသူေတာင္သား လယ္သမားေတြရဲ႕ ရနသူေတြေပါ့ ။ လယ္ထဲေရာက္ေတာ့ လဲ ယားလုိ႕ မွမကုတ္အား လုပ္ငန္းခြင္၀င္ၾကရတာ မပင္ပန္းႏုိင္ပါ ။ စပါးေပၚခိ်န္ ယာေပၚခိ်န္ သားေတာ္ေမာင္ရွင္ျပဳ ဘုိ႕ကရတတ္မေအး ႏုိင္။ လယ္လုပ္အကူ ထမင္းလာပုိ႕မွာ ေခါင္းရွည္မတတ္ ေမွ်ာ္ရင္း ပင္ပန္းေနတဲ့ ႏြားႏွစ္ေကာင္ေမာင္းရတာ ပင္းပန္းလွပါတယ္။ ေတာသူေတာသား ေျခသလုံးၾကီး က်မ္းမာထြားက်ဳိင္းတာလဲ အလုပ္လုပ္ၾကရတာကုိး ။ ျမိဳ႕သူ လုံေမပ်ုိေတြလုိ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္း ႏြဲ့ ႏြဲ႕ ေႏွာင္းေႏွာင္းေနလုိ႕မရတာ ေလ။ ေဟာ့ေဟာ့ဒုိင္းဒုိင္း ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္း ဇတ္ၾကမ္းမွကားမွၾကိဳက္ၾကသူေတြ ဘ၀ေပးကံက ၾကမ္းတမ္းေနတာကုိး ။ အခ်စ္ဆုိတာ မခံစားႏုိင္ ။ မိဘကေပးစားတဲ့သူ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ႏုိင္တဲ့သူကုိ ဦးစားေပးဘ၀ေပး ၾကင္ေဖၚအျဖစ္ေရြးတတ္ၾကပါတယ္။ ေတာသူေတြပဲ ဗ်ာ ။ ျမဳိ႕သူေတြ ရြာကုိအလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ၾကရင္ ေခ်ာေၾကင္း လွေၾကာင္းကုိ ေကာက္ဆုိက္ရင္းအမႊန္းတင္လုိ့ မဆုံးႏုိင္။ ထမိန္းျခား ေမွ်ာ့တြယ္ေတာ့လဲ လတ္ရဲဇတ္ရဲ ခြာလုိက္ၾကတာ ေတာသူပီသပါေပတယ္။ လယ္ရွင္လူပ်ဳိေလးမ်ား ပါရင္ၾကေနာက္ၾက ေျပာင္ၾက ေပွ်ာ္ စရာပါ ။ ဘယ္ေလာက္စစ စိတ္မဆုိးၾကစတမ္း အလုပ္ပီးေရးသာ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ၾကရတာကုိး ။ ေတာသဘာ၀ပဲ မုိးေရလဲ မမွဳ ေနပူတာလဲ မမွဳ ရႊံမေၾကာက္ ေရမေၾကာက္ ေမွ်ာ့မေၾကာက္ ယားလုိ့မွ မကုတ္အားတဲ့ဘ၀ေတြ ။ စာနာျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ႏြားေနာက္ကုိ တစ္ေနကုန္တစ္ေကာက္ေကာက္လုိက္ ၾကရင္းပင္ပန္းလွတဲ့ ဘ၀ေတြ ေတာင္သူဦးၾကီး မ်ားရဲ႕ ေပွ်ာ္စရာက ကန္သင္းစုန္မွာ ေစာင့္ေစာင့္ထုိင္အရက္ေသာက္ရတဲ့ ရႈခင္းက ဘာနဲ့မွမလဲ ႏုိင္။ ပ်ဳိးလတ္စား ပ်ုိးအကူ ႏႈတ္ၾကတဲ့ လယ္လုပ္သား သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူ ဘယ္ေကာက္စုိက္သမ စုိက္ႏုိင္ေၾကာင္းကုိ ေျပာရတာအေမာ ။ ခရုသုတ္ ဂ်င္းသုတ္ လက္ဖက္သုတ္နဲ႕ အရက္ျမည္းၾကရင္း စၾကေနာက္ၾကေျပာင္ၾကနဲ႕ ေပွ်ာ္စရာ ပါ။ ဇနီးလုပ္သူ သားလုပ္သူေမွ်ာ္ေရာ့ ေပါ့ ဒီအခိ်န္ဆုိ သီးခ်င္းေတြဆုိရင္း အလုပ္သိမ္းၾကပါပီ ။ ေန၀င္ခိ်န္ေမွာင္စပ်ဳိးေနပါပီ။ ေယာက္ခမရဲ႕ မရုိးႏုိင္တဲ့ ဆုံးမစကား ၾကားရေတာ့ မည္။

ဥၾသက အသံျပာလဲ့လဲ့ လြမ္းေနလုိက္တာ ဆုိေတးလုိလုိ ဘာလုိလုိ ဟဲေနလုိက္တာ ေလးခြနဲ႕ ပစ္ခ်င္စရာပါ ။ က်ီးကန္းက တစ္အားအား ခံစားခက္အျပည့္ မုအျပည့္ သဘာ၀ေတာ့က်ခ်င္စရာ ။ မုိးမရြာေလမတုိက္ ေနကပူ ရင္ပါပူေနသူက ခ်က္ၾကီး ။ မူးခ်င္လုိ႔ အရက္ေသာက္ေတာ့လဲ ဒဏ္ရာေဟာင္းက တစ္ႏုန့္ႏုန့္ ။ ဗုိက္နာသလုိ အီးပါခ်င္သလုိ ျဖစ္ေနသူက ခ်က္ၾကီး ။ သူခ်စ္မိတဲ့ အုန္းခင္ သူငယ္ရည္းစားက မယားမွတ္မွတ္သားမွတ္မွတ္ေပါင္းမယ္ဆုိပီး ေတာင္းရမ္းၾကတဲ့ေန႕ ခ်က္ၾကီးဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ ။ အဲဒီေန႕ ကသူ၀က္မၾကီး သားေပါက္ခဲ့တာကုိး ။ ကံေကာင္းလား ကံဆုိးလား ဆုိတာခ်က္ၾကီးမေျပာတတ္ေတာ့ ။ေပါက္လုိက္တဲ့ ၀က္အာရုံေနာက္ခ်င္စရာေနကေလး ျဖစ္ခဲ့တာကုိး ။ ခ်က္ၾကီးအေမ ေဒၚအုန္းခင္ကေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္အျပည့္ ။ ၀က္ကေလးမ်ားၾကီး သူသားခ်က္ၾကီး ကုိပုဇင္းခံ ေပးခ်င္တာေလ ။ ခ်က္ၾကီးအတြက္က နားခါးခ်င္စရာ ။သူက မိန္းမလုိခ်င္ေနသူ ေလ။ အေမကလဲဗ်ာ ဒီအရြယ္ၾကီးၾကမွ ရွက္စရာၾကီး ဗ်ာ ။ ဘုန္းၾကီးမ၀တ္ခ်င္ပါဘူး ။ သားရယ္ အေမ ရဟန္ဒကာမၾကီး ျဖစ္ခ်င္ေသးတယ္ေလ ။ သားငယ္ငယ္က ရွင္ျပဳ့ပီးထဲက အေမမွာ အလွဴမေပးရေသးဘူးေလ။ အေမမေသခင္ အလွဴေပးခ်င္ပါေသးတယ္။ ေဒၚခင္တုတ္ ေျပာေတာ့လဲ ဟုတ္ပ ။ သူအတြက္ေျမးက ေမွ်ာ္လင့္လုိ႕ မရေသးေတာ့ လတ္ရွိ အလဲ အ လိမ္လည္းလိမ္ တုန္္းလဲတုန္းတဲ့ အလိမ္မာတုန္း ခ်က္ၾကီးကုိ ခ်စ္ေနရခ်င္းပါ ။ ခုေတာ့ သားေတာ္ေမာင္ ခ်က္ၾကီး အမူးၾကီးမူး ကြဲလဲကြဲ အသဲေတြကြဲေနခ်င္းပါ ။ ရက္ဆက္တဲ့ အုန္းခင္ ရက္ဆက္လုိက္တာ ဗ်ာ ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ေျပာခ်င္ရာေျပာပီး ေပါက္ကြဲေနခ်င္းပါ ။ ညုိေမာင္ ေနာက္တစ္လုံး ။ ဟုတ္ ။ အာစရိကလဲ ဗ်ာ ။ ေတာ္ပါေတာ့ မူးေနတဲ့ ဟာကုိ ။ အေၾကြးေရာင္းရလုိ႕မဟုတ္ပါဘူး ။ အာစရိေတာ္ေတာ့ပါ ဗ်ာ ။ ဟာ ။ ညုိေမာင္ မင္းေတာ္ေတာ္ ရွာရွည္ပါလား ။ ဒီေန႕ဘာေန႕လဲ သိလား ။ ဟုတ္သိတယ္ ။ အေမမ်ားေန႕ ေလ ။ ဘာ ။ ငါလုပ္လုိက္ရ ။ ဒီေန႕ ငါ့အသဲေတြ ဆားစိမ္တဲ့ ေန႕ကြ။ ေျပာပုံလဲ ၾကည့္ ။ ခ်က္ၾကီးအသည္း ဆားစိမ္တဲ့ေန႕ဆုိပီး အလုပ္ပိတ္ေက်ာင္းပိတ္ အစုိးရရုံးပိတ္ရက္ လုပ္ေပးရမဲ့ ပုံ ။ ညုိေမာင္ မင္းငါ့အသည္းကုိ ခ်က္ကေနလာေခ်ာင္း ၾကည့္စမ္း ။ ဟာ ဗ်ာအာစရိက လဲ ၾကည့္ခ်င္ပါဘူး ။ ဘယ္လုိလုပ္ျမင္ရမွာလဲ ။ ေတာက္ ။ မင္းကုိသေဘာေျပာတာကြ ။ သြား ငါ့အနားမေနနဲ႕ ငါ့အခ်စ္ေတြ မင္းစီ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္။ ေဟာဗ်ာ ။ ညုိေမာင္မသြားလုိ့ မရေတာ့ ။ ေက်ာခ်မ္းခ်င္စရာၾကီး ။ ( ေခါင္းေလာင္းသံ တစ္ညံညံေပးတဲ့ ရြာေက်ာင္းကုိ ေျပးျမင္မိ ရင္ မီးရႈိခ်င္တယ္ သယ္ရင္းေရ ) မီး ဗ်ုိ့ မီး မီး ။ ဟ ဘယ္မွာလဲ ဘယ္မွာလဲ ။ အာစရိကလဲ ေဆးလိပ္မီးေပးတာ ။ ညုိေမာင္ မေနာက္နဲ့ ေနာ္ ။ ေနာက္တစ္ခါ လူမလာဘူး ဟုိဟာအရင္လႊတ္လုိက္မယ္ ။ ဘာမွန္းမသိ သူေျပာတဲ့ ဟုိဟာၾကီးက ေၾကာက္စရာၾကီး ။ ညုိေမာင္ ပါးစပ္ပိတ္သြားပါပီ ။ ခ်က္ၾကီးရဲ့ ရင္ကြဲသံ စဥ္ျပန္စပါပီ ။ ( ေရႊရုပ္နဲ႕ ႏုိင္းလုိ႕ ေရႊရုပ္ပင္ရုိင္းသလား ကြယ္ ခ်စ္တဲ့သူ အုန္းရယ္က သာလိမ့္မယ္ထင္တယ္ ။ သံေယာဇဥ္သမားတစ္ဦး မွာကြယ္ သူအတြက္ဆုိရင္တစ္ကယ္ ညွစ္လုိရာ ညွစ္ပါေစကြယ္ . .ေမြးအေဖေပးေသာ ေဘာကုိယူကာ ကလရာႏြဲ ေႏွာင္းစီေျပးလာ ခုိက္မယ္ ခရီးလမ္းမေဗြအလယ္ ခလုပ္ကသင္းတုိက္ကာလဲ အေဖ့ေဘာက စကားေျပာလာပီ ကြယ္ ) ( သားလူေလး ငါ့ေဘာျပန္ေပး ) ဟာာာ ညုိေမာင္ မေနာက္နဲ႕ ငါ့အေဖေဘာ မင္းစီေရာက္သြား လိမ့္မယ္ ။ ေတာ္တိတ္ ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ခ်က္ၾကီး မူးမူးနဲ့ သီခ်င္းဆုိပီး ကေနခ်င္းပါ ။ တစ္ခါတစ္ခါ ေၾကာ္ျငာသီးခ်င္းက ပါလုိက္ေသး ။ ဘာေတြမွန္းမသိ ( အားရွိရဲ ့ လား အားရွိရဲ႕ အားရွိ့ရင္ အၾကာၾကီး ခံ ) ခ်က္ၾကီးေပါက္တတ္ကရေတြ ဆုိေနခ်င္းပါ ။ ( လုပ္သားေမာင္ လုပ္သားေမာင္ ၀မ္းႏုတ္ေဆးကုိ အျမဲ တမ္းေသာက္ပါကြာ ခ်စ္ကေလးရာ ) ဘာေတြမွန္းမသိ။ ခ်က္ၾကီး မူးရင္ဒဏ္ခံရ သူက ညုိေမာင္ ။ အရက္လဲ အေၾကြးတုိက္ရေသး ။ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အသံျပဲ နဲ႕ ေပါက္တတ္ကရေတြဆုိလုိက္ေသး ။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းဆုိေတာ့ လဲ သီးခံရတာေပါ့ ။ ခ်က္ၾကီးတစ္ခ်က္ထဲ ရွိ့တယ္ ကြ ။ ေဟာဗ်ာ ႏွစ္ခ်က္ရွိရင္ လတ္သည္ေခၚပီး ခ်က္ၾကိဳး ဖ်က္မယ္ ဒါပဲေျပာအုန္းမွာ ။ ညုိေမာင္ ငါအတြက္ပါဆယ္ထုတ္ထား ။ ဒါပဲ ။ သူ႕ ၾကည့္ေတာ့ ခ်က္ၾကီး ေျမၾကီးမွာ သတင္းသုံးေနပါပီ ။ ( ေနာက္ရက္မွ ဆက္ေရးေတာ့မယ္ အိပ္ခ်င္ေနပါပီ မ်ုိးေလး )

လယ္သမားေတြ ဘ၀ေျပာျပရရင္ အမ်ားၾကီး ။ ပင္ပန္းၾကတာေတြ အစုံပါပဲ ။ အေနဆင္းရဲ အစားဆင္းရဲ အ၀တ္ဆင္းရဲ ဗ်။ လူခ်င္းအတူတူ ထမင္းသုံးနပ္စားရတာခ်င္းအတူတူ လူေနမွဳ လည္းနိမ့္က် ၾကပါတယ္ ။ ျမိဳ႕မွာဆုိ မုိးေအးေအး ေကြးလုိ့ရၾကမွာပါ ။ အိပ္လုိ့ေပ်ွာ္ၾကမွာေလ။ ေတာမွာေတာ့မရၾကပါဘူး ။ မုိးရြာရင္လည္း လယ္ေတြေရနစ္မွာေတြးပူၾက ရတာကုိး ။ မုိးမရြာရင္လည္း မုိးေခၚရျပန္ေရာ။ ၾကက္ရုိးေခါက္ လြန္ၾကိဳးစြဲ ဒုန္းေျပးပြဲ ေတြ စီတုိသံတစ္ညံညံ မုိးေခၚရတာ ေပွ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ တစ္ခုေပါ့ ။ ေျပာျပရအုန္းမယ္ လြန္ၾကိဳးဆြဲပြဲေလး အေၾကာင္းေပါ့ ဗ်ာ ။ ေတာဓေလ့ေတာသဘာ၀ အလြန္လဲ ေပွ်ာ္ဘုိ့ေကာင္းပါတယ္ ။ ရြာသူ ရြာသားအစုံ ပါၾကတာကုိး ။ ကုိကုိကာလသားမ်ားအတြက္ကလည္း ကုိခ်စ္တဲ့သူ ကုိပုိးေနတဲ့သူ ပါရင္ေျမွာက္ေပးရင္ ေဂြးတတ္ေအာင္ကမဲ့ အုိက္တင္အျပည့္ ။ ေလာ္စပီကာ အသံဖမ္းမန္ေနဂ်ာကလည္း ဟြန္းသံတစ္ကြ်ီကြ်ီ ။ ေျပာေနလုိက္တာကလည္း ရြာထဲက ေအးၾကည္မ မီးဖြားတာက အစအကုန္ပါ ။ ဘိတ္သိတ္ဆရာေလသံလုိတစ္မ်ဳိး ၀င္းဦးအသံလုိတစ္မ်ဳိး နတ္ကေတာ္ လွၾကည္အသံလုိတစ္မ်ဳိးမရုိး ႏုိင္ေအာင္ ေျပာေနလုိက္တာ သူအမလင္ေနာက္လုိက္တဲ့ အတုိင္းအေပွ်ာ္ၾကီးေပွ်ာ္လုိ႕ေပါ ့ ။ ေတာသူေတာသား ရုိးအၾကပါတယ္ ။ တစ္ဖက္နဲ႕ တစ္ဖက္ လူစုခြဲ ပီး ႏြယ္ၾကိုးကုိ အျပိဳင္ဆြဲၾကခ်င္းပါ ။ ေရႊဖလား ေငြဖလား ဒဏ္ဖလား တစ္လုံးမွ မပါေပမယ့္ မုိးရြာေရရွိေရးကုိ မုိးေခၚတဲ့ ရုိးရာပြဲေလးေပါ့ ။ (OB ) ဆုိင္မွာတစ္ေနကုန္ေသာက္ ေစာေစာေရာက္ပီး ကေနၾကသူေတြက အရက္သမား လူေပွ်ာ္ၾကီးမ်ား ။ စီတုိသံ စီးခ်က္နဲ႕ ဟန္မျပတ္တန္းကေနၾကသူေတြ ။ ေပွ်ာ္စရာ ၾကီး ဗ် ။ သူအားေပးတဲ့ ဘက္ကႏုိင္မ်ားနုိင္သြားရင္ ဖင္မဲမဲၾကီးေတြေပၚေအာင္ ဂြ်န္းေတြထုိးလုိက္တာ ဘာမွမရွက္ႏုိင္ ။ အသင္းသားမ်ားကလဲ တစ္ဖက္နဲ႕ တစ္ဖက္မခံခ်င္ေအာင္စေနာက္ ေနၾကတာ ေပွ်ာ္စရာေကာင္း ၾကပါတယ္။ ေတာသဘာ၀ ပီသၾကတာကုိး ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဒုတ္ထုိးအုိးေပါက္ေျပာေနလုိက္ၾကတာ မိန္းမေၾကာက္တာက အစ အကုန္ပါ ။ အမ်ဳိးသမီးေတြဆုိလဲ ေျပာေနလုိက္ၾကတာ ညည္းေယာက္်ားငပိန္ ေျခသလုံးပေလြရုိး မ်ဳိးရုိးကဘာဆုိလဲ မသိပါဘူး ေပ်ွာ္စရာအလြန္ေကာင္းပါတယ္ ။ အားက်စရာလည္းေကာင္းပါတယ္ ။ ႏုိင္မ်ားႏုိင္ခဲ့ရင္ ဂြ်န္းေတြထုိး ပီးေအာင္ပြဲခံေနလုိက္ၾက ဖလားရတဲ့ အတုိင္း ပါပဲ ။ ေပွ်ာ္စရာအလြန္ေကာင္းသလုိ ပင္ပန္းၾကပါတယ္။ မုိးေလးနည္းနည္းရြာတာနဲ႕ ေျမၾသဇာအတြက္ ေျမေဆြး ၾကာေခ်း ေတြကုိလွည္းနဲ႕ တုိက္ ပီး လယ္ထဲမွာ ျဖန္ၾကရပါတယ္။ မုိးသတ္ေလနဲ့ အတူသီးခ်င္းတစ္ေအးေအး နဲ႕ ဆုိေတာ့ ပင္းပန္းတယ္ မထင္ရေလာက္ေအာင္ ေခြ်းတစ္ျပိဳင္ျပိဳင္းနဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ၾကရတာ ကုိး ။ မုိး မ်ားမ်ားရြာတာနဲ႕ ပ်ဳိးခင္း၀င္ လယ္လုပ္ငန္းဆင္းၾကရပါပီ ။ မနက္ေစာေစာ ထပီး လယ္ထဲအလုပ္ဆင္းၾကရပါပီ ။ ေပွ်ာ္စရာပါ ။

ျမန္မာ ။ က်ုဳပ္တုိ႕ ျမန္မာ ဆုိတာ ဟုိတုန္းကအာရွတုိက္မွာ စံျပ ႏုိင္ငံဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ့ ယုံမွာလား။ အေရွေတာင္အာရွမွာ ျမန္မာကုိအားကုိအားက်တဲ့ ႏုိင္ငံေတြထဲ စကၤာပူ ကထိပ္ဆုံးကေပါ့ ။ ခုေတာ့ ဗ်ာ ။ စကၤာပူ ကုိျပန္အမွီ လုိက္ေနရပါပီ ။ တစ္အားတုိးတတ္သြားပါတယ္။ စီးပြားေရး လူမွဳေရး ပညာေရးေတြက အစ ေခာတ္မွီသြား ပီ။ ျမန္မာကျပန္အားက် ေနရပီေပါ့ ။ ျပည္သူေတြ မွာကုန္းေကာက္စရာမရွိေအာင္ မြဲေတၾကသူေတြ အမ်ားၾကီး ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆုိရင္ စီးပြားေရး မွာအစုိးရက ဥပေဒေတြထုတ္ျပန္ခ်ယ္လွယ္ထားတာကုိး ။ ခရုိနီလုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ့ လဒ္လာပ နဲ့ ခ်မ္းသာေနၾကတဲ့ ဘဘၾကီးေတြ အမ်ားၾကီး။ ဟုိတုန္းက ဆုိရင္ စစ္တတ္ သိမ္းလုိက္တဲ့ ေျမေတြ လတ္ညုိး ညႊန္ရာ တပ္ပုိင္ေျမေတြ မလြဲပါဘူး ။ အတန္းပညာ နည္းပါးပီး တုံးအ ႏုံခ်ာၾကတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ သနားစရာ ဗ်။ စစ္တပ္က လယ္ေတြသိမ္း ဥပေဒ ေတြ ထုတ္ ေတာ့ေၾကာက္ၾကတာေပါ့ ဗ်ာ ။ စစ္တတ္က ေျမေတြ လယ္ေတြသိမ္းပီး အေဆာက္အဦးေဆာက္ရင္လဲ ေတာ္ေသးေပါ့။ ခုေတာ့ အေဆာက္အဦးလဲ မေဆာက္ ။ လယ္သမားေတြကုိ သီးစားခ ဆုိပီး ျပန္ခ်ျပန္ေရာ။ ဘာေတြမွန္းမသိဘူး ရႈပ္ေတာ့ရႈပ္တယ္ ဗ်။ သီးစားခ ဆုိတာက တစ္ႏွစ္ကုိ လယ္လုပ္ခ ဆုိပီးခ်တဲ့ သေဘာပါ။ စပါး တစ္ဧက ကုိ တင္းအေရအတြက္နဲ႕ ေပးၾကရတယ္ ဗ်။ မေပးလုိ႕လဲ မရၾကတာ ကုိး ။ တပ္ပုိင္လယ္ကုိ၀င္လုပ္ ရတဲ့သေဘာ သတ္ေရာက္သြားတာ ကုိး ။ ေျပစာက သူတုိ႕လတ္ထဲမွာ ဗ် ။ အဆင့္ဆင့္ လုပ္ေနလုိက္ၾကတာ ဗုိလ္ၾကီးေတြေပါ့ ။ ေတာင္သူလယ္သမား ဦးၾကီးေတြ ဘယ္သူကုိေပးလုိ႕ ဘယ္သူစီေရာက္မွန္းမသိ ၾကပါဘူး ။ အခိ်န္တန္ေတာ့ စပါးေစ်းကုိ ႏွိမ္ တရုတ္ကုိ စပါးပုိ႕ ခ်စ္ေနလုိက္ၾကတာ ေပါက္ေဖာ္ၾကီးေတြ ဆုိပဲ ။ ထားပါ ။ အေရးမၾကီးပါဘူး ။ အႏွိမ္ခံလယ္သမားေတြ ဘ၀ကုိေရာ အစုိးရဘာေတြျပန္ၾကည့္လဲ ။ ဘာမွမၾကည့္ဘူး ဗ် ။ သူတုိ႕သိတာ စပါး ။ အခိ်န္တန္ ဒုိင္ကုိခ်ရတာ ေတာင္သူေတြ ။ စပါးၾကေတာ့ ေရြးလုိက္ေသးတယ္ ဗ် ။ဟုိတုန္းကပါ ။ ျပန္ေျပာျပေနရတာကလည္း သိေစခ်င္လုိ႕ပါ ။ လယ္သမားေတြဘ၀ ေလးစေျပာျပပါမယ္ ။ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ကုိခ်င္းစာေစခ်င္လုိ႕ပါ ။ မနက္ ( ၄း၀၀) ရီေလာက္ထ ပီးႏြားေရတုိက္ ရတာ ဗ် ။ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ဘုိ႕ေပါ့ ။ ၾကင္သူ ဇနီးမယားကလဲ အေကာင္းမေနရပါဘူး ။ ထမင္းထခ်က္ရေတာ့ တာေပါ့ ။ (၅း၀၀) ဆုိဆြမ္းအမွီနဲ႕ လင္ေတာ္ေမာင္ ထမင္းထုတ္အတြက္ေပါ့ ။ ပင္ပန္းၾကပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္က ေ၀းရင္ ပုိပင္ပန္းေသးတယ္ ။ လယ္သမားပဲ ပင္ပန္းတယ္ေျပာရင္ လယ္သမားမပီသပဲ ေနမွာေပါ့ ။ ခင္ဗ်ားတုိ႕ပဲ စင္းစားၾကည့္ေလ ။ ဖေအလုပ္သူနဲ အေမလုပ္သူ မနက္အလုပ္ထလုပ္ေနၾကေတာ့ မိသားစုျဖစ္တဲ့ သားသမီးေတြလဲ ဘယ္ဇိမ္ခံႏုိင္ပါေတာ့ မလဲ ။ အကုန္လုံးထ အိမ္အလုပ္ကုိ ကူလုပ္ၾကရတာေပါ့။ ေတာသဘာ၀ေပါ့ ဗ်ာ ။ ေက်ာင္းသားရွိရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားဦးစားေပး စာက်က္ခုိင္္းၾကပါတယ္။ လယ္ထဲေရာက္ေတာ့ လဲ ။ ေရစုိ၀တ္နဲ႕ ေနရတာ ဗ် ။ ေတြးၾကည့္ပါေတာ့ ျခင္တုိျဖဳတ္တုိ႕ ကုိက္တဲ့ ရာသီေလ။ ဘယ္ေလာက္ယားမလဲ ။ မကုတ္အားၾကပါဘူး ။ ထမင္းစားေတာ့ လဲ ျမဳိ႕ မွာလုိ ဆုိင္သန္႕သန္႕ သြားပီး စားၾကရတာမဟုတ္ပါဘူး ။ က်ယ္ေပ့ ဆုိတဲ့ ကသင္းစုန္ ေစာင့္ေစာင့္ထုိင္ပီး စားၾကရတာ ဗ်။ အစုံပါပဲ ဗ် ။ မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့ ရႊံေရ လတ္ရည္ေဆးေတာ့ လဲ ဒီေရပဲ ။ လယ္သမားလယ္ေရကုိ အသုံျပဳ႕ တာ မဆန္းပါဘူး ။ တစ္ခါတစ္ေလ ဗုိက္မ်ားဆာရင္ ထမင္းလာပုိ႕မဲ့ လယ္လုပ္သင္ အကူကုိ ေမွ်ာ္ရတာ အလုပ္မပီးမွာလဲေတြးပူၾကေသးတယ္။ လယ္သမားဘ၀ ပင္းပန္းတာေတာ့ လူၾကီးေတြသိမွာပါ ။ ဒါေတြမေျပာေတာ့ ပါဘူး ။ သေဘာေပါက္ၾကေရာေပါ့ ။ စပါးေစ်း ပဲေစ်းက ႏွိမ္ေတာ့ ပုိဆုိးဗ်။ လယ္သိမ္းခ်ိန္ေလး ၀င္ေငြ ရွိတဲ့ လယ္သမား စပါးေစ်းက်ေတာ့ အေကြ်းေတာ့ ပါတ္ခ်ာ၀ုိင္းတာ ေပါ့။ လွည္ကြက္ေတြက အမ်ားၾကီး ပါ ။ ဒါနဲမ်ား လယ္သမားေတြ ထမင္းတစ္နပ္ေရွာစားပီး ဘဏ္ေငြေတြ စပ္ၾကပါတဲ့ ။ေျပာရက္လုိက္တဲ့ ၀န္ၾကီး ။

ညီ မ ေလးေတြကုိ အကုိတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာျပမယ္ေနာ္။ ညီမတုိေရ လူရယ္ျဖစ္လာရင္ ဘ၀ေတြက အမ်ုဳိးမ်ဳိး ။ ခ်မ္းသာတဲ့ မ်ုဳိးရုိးက ေမြးဖြားလာသည္ ျဖစ္ေစ ဆင္းရဲ တဲ့မိသားစု ကေမြးဖြားလာသည္ ျဖစ္ေစ ေနတတ္ဘုိ႕ အေရးၾကီးပါတယ္။ မိန္းကေလးဆုိေတာ့ ပုိဆုိး ဗ် ။ အလွအပ မတ္တယ္ေလ ။ လွပ မွဳ ကုိျပိင္ဆုိင္တတ္ တာမိန္းကေလးသဘာ၀ပါပဲ ။ လွခ်င္ၾကတယ္ သူမ်ားတတ္ ပုိလွခ်င္ၾကတယ္ ။ လွပမွဳ ကလဲ ဒီေခာတ္ၾကီး မွာ အ၀တ္အစားေတြက မ်ားလာေတာ့ အလွအပ ကုိမတ္တဲ့မိန္းကေလးေတြအတြက္ လုိခ်င္စရာေတြမ်ားလာတာေပါ့ ။ မိဘ ခ်မ္းသာခဲ့ ရင္ေတာ့ ပူစရာမရွိ ပါဘူး ။ အားလုံးကျပည့္စုံေနမွာပါ။ မိသားစု ဆင္းရဲတဲ့မိန္းကေလးေတြၾက ျပသနာကစပါ ပီ ။ အလွအပ မတ္ပီး ဘ၀ျပတ္သြားတဲ့ မိန္းကေလးေတြလဲ မနည္းပါဘူး ။ ဘ၀ေတြပါမဟုတ္ မိသားစု ပါျပတ္စီး သြားတဲဲ့ သာဓကေတြ လဲ အမ်ားၾကီး ဗ် ။ ရန္ကုန္ မွာညမင္းသမီး ေတြ အေၾကာင္းစေျပာ ရမွာပါ ။ လမ္းေဘး ျပည့္တန္စာ ညမင္းသမီးေတြလဲ သန္႕ရွင္းေသာ မိန္းကေလးဘ၀ က ဆင္းသတ္လာၾကတာပါ ။ စီးပြားေရးအေျခအေနေၾကာင့္ ဘ၀ျပတ္သြားတဲ့ မိန္းကေလးေတြ ရွိ့သလုိ အလွေၾကာင့္ ညမင္းသမီးဘ၀ေရာက္သူေတြ လဲအမ်ားၾကီးပါ။ ေတြးၾကည့္ရင္ ဘ၀ေတြကရင္နင့္စရာေတြေလ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႕ဘ၀နဲ့ သူတုိေတာ့ေပွ်ာ္ေနၾကပါတယ္။ ရုန္းကန္ေနၾကစဲ ပါ။ မိ္းကေလးတစ္ေယာက္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ ရည္းစားအျဖစ္လတ္ခံ မည္ဆုိပါဆုိ႕ ။ ေကာင္ေလးရဲ႕ အေပၚယံ ကုိၾကည့္ယုံနဲ မလုံေလာက္ပါဘူး ။ အားလုံးေသာမိန္းကေလး အမ်ားစု က အခ်စ္ကုိေရွတန္းတင္ ဆုံးျဖတ္တတ္ၾကပါတဆယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ စီးပြားေရးအဆင္မေျပရင္လဲ ထုိအိမ္ေထာင္ေရးက မတည္ျမဲပါဘူး ။ အလွအပထက္၀မ္းေရးကုိ ေရွတန္းတင္ၾကျပန္ေရာ။ ကုိယူတဲ့ ေယာက္က်ား ကအားကုိးေလာက္တဲ့ ေယာက္က်ားျဖစ္ရင္ေတာ့ အဆင္ေျပၾကမွာပါ။ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာမွာ ပါ ။ မီဒီယာေခာတ္ၾကီး ျဖစ္ေတာ့ လဲ ေယာက္က်ားေလးတုိင္းကုိ လြယ္လြယ္နဲ ယုံလုိ႕ မရျပန္ဘူး ။ မိန္းကေလးနဲ ေယာက္က်ားက တစ္ကယ္ခ်စ္ပီးဘ၀ ကုိမယ္တစ္ထမ္းေမာင္တစ္ရြက္ရင္ဆုိင္ၾကရင္ေတာ့ ဘ၀ကေပွ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ မရွိတာကုိရွိ့ေအာင္ဖန္တီး တတ္မွဳ႕ က ေပွ်ာ္စရာ ဗ် ။ဒါမွမဟုတ္ပဲ ကုိယ္ပုိင္အရည္အခ်င္းကမရွိ့ ေငြမရွာႏုိင္ရင္ေတာ့ ဘ၀ကသြားပီ။ မိန္းမတင္မဟုတ္ ရလာတဲ့ မိသားစုပါ ဘ၀ေတြႏုန္ခ်ာကုန္ပါေရာ ။ ထားပါ အေရးေတာ့မၾကီးပါဘူး ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ပညာပါမတတ္ ဆုံးျဖတ္ဥဏ္မရွိရင္ဘ၀ ကသြားပီ။ မိဘအုပ္ထိန္းမွဳက လုံခ်ဳံရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိး ။ မိဘကလဲ မႏုိင္ရင္ေတာ့ ဘ၀ေတြကဘာေတြ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ သူယူမဲ့ အားကုိးမဲ့ ေယာက္က်ားအေပၚမူတည္ သြားပါေရာ။ အလွအပမတ္ ဘ၀ပါနဲ႕ရင္ဆုိင္ရေတာ့ ဘ၀ျပတ္ၾကပါေရာ။ မိန္းကေလးတုိင္း လွခ်င္ၾကတာမွန္ပါတယ္။ ေကာင္ေလးေတြအၾကည့္ခံခ်င္တတ္ၾကတာ သဘာ၀ ။ တားလုိ႕မရတဲ့ နိယာမ ။ ကုိယ္ယူမဲ့ ကုိ႕ ခ်စ္သူအေပၚအခ်ိန္ေပးေလ့လာ သင့္ပါတယ္။ ေယာက္က်ားေလးတုိင္းကလဲ ေခာတ္စနစ္အရ အေျပာေကာင္းၾကပါတယ္။ ေၾကြေအာင္ေခြ်တတ္ၾကတယ္။ က်ားေတြပါ။ အိမ္ေထာင္မျပဳ႕ နဲေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး ။ ကုိ တစ္ကယ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ အရည္အခ်င္းကုိ သိထားသင့္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ အသုိင္းအ၀ုိင္းေဆြမ်ဳိး အလုပ္အကုိင္ ေပါ့ဗ်ာ။ က်ုပ္ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ထားဘူးတယ္ ဗ်။ အရမ္းခ်စ္ခဲ့ ဘူးတာကုိး ။ဒါေပမယ့္ ဗ်ာ ။က်ဳပ္တုိ႕ မေပါင္းခဲ့ ၾကပါဘူး ။ က်ဳပ္ေကာင္မေလး ဆုံးျဖတ္ခ်က္မွန္တယ္ပဲ ေျပာရမွာပဲ ။ က်ုပ္ကုိစကားနာအရမ္းထုိးတယ္ ဗ် ။ မယူရေသးပါဘူး ။ ထားပါ ေျပာျပရင္အရွည္ၾကီး ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ကုိ႕ခ်စ္သူအေပၚအႏုိင္ယူ အားၾကီးရင္မေကာင္းပါဘူး ။ တစ္ကယ္အခ်စ္စစ္နဲ႕ ခ်စ္တဲ့ ေကာင္ေလးၾက နစ္နာသြားျပန္ပါေရာ။ ယုံလုိ႕ေတာ့ မရေပမဲ့ အခိ်န္ေပးေလ့လာသင့္ပါတယ္။ မခ်စ္ပဲယူ ခဲ့ၾကရင္လည္း ေပွ်ာ္ၾကရင္လည္း သံေယာဇဥ္ေတြ ေမြးယူရျပန္ေရာ။ ခံစားလုိ႕မရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနျပန္ရင္လည္း ကေလးေတြအဖက္တင္မွ သံေယာဇဥ္ျဖစ္ရင္ေတာ့ေကာင္းေပါ့ ။ ဘယ္လုိ႕မွ အဆင္မေျပခဲ့ ရင္ေတာ့ ကြဲၾကျပဲ ၾကျပန္ေရာ ။ ၾကားထဲမွာ ျပသနာကမနည္း ။ ရင္ေလးစရာၾကီးေနာ္။ လြယ္လြယ္နဲ႔ ေတာ့အိမ္ေထာင္မျပဳသင့္ဘူး ဗ်။ အားလုံးခ်င့္ခိ်န္ပီးမ ယူသင့္ပါတယ္။ ညမင္းသမီးဘ၀ ေရာက္သြားၾကတာလည္း အိမ္ေထာင္ေရးအေၾကာင့္လဲ ပါတယ္။ ေငြ စီးပြား ။ အလွအပ မတ္လြန္းတာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးတုိင္းက တုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂါတ္သားေကာင္းရတနာေတြ ေမြးဖြားေပးၾကသူေတြပါ ။ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း မိခင္ေကာင္းေတြေမြးထုတ္ေပးခဲ့ လုိ႕ လူလားေျမာက္လာၾကျခင္းပါ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ညီမတုိ႕ အေနနဲ႕ ရည္းစားထားၾကရင္ ႏွလုံးသားေရးကုိ ဦးစားေပးပီး လူမ်ုိးျခားကုိ မယူသင့္ပါဘူး ။ ဘာသာျခား ဆုိပုိဆုိးေသး ။ ဘာသာျခားေတြလည္း သူ႕ဘာသာတုိးတတ္ေရးအတြက္ အလုပ္ေတာ့လုပ္ေနၾကမွာပါ။ အေရးၾကီးပါတယ္။ ျမန္မာအမ်ုိး သမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ဘာသာျခားနဲ႕ ရည္းစားကုိမထားသင့္ပါဘူး ။ လူ႕အခြင့္အေရးအ၇မညီညြတ္ေပမယ့္ လူဘ၀ မာယာေတြက အမ်ားၾကီး ညီမတုိ႕ရယ္။ ကုိ႕တုိင္းျပည္ကုိ႕လူမ်ဳိး ကုိ႕ဘာသာ ကုိကာကြယ္တဲ့ ေနရာမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြက အဓိကပါ။ ထားပါ ႏုိင္ငံေရးေတြပါသြားျပန္ ပီ။ ျပည့္တန္ဆာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြ မနည္းဘူး ဗ်။ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆုိေတာ့လဲ စီးပြားေရးနဲ႕ လူမွဳေ၇းေၾကာင့္ေပါ့။ အလွအပမတ္တာက စလုိက္တဲ့ အရႈပါထုတ္ေတြေနာ္ ညီမတုိ႕ ။ ရႈပ္တယ္ ဗ်။ လူ႕ဘ၀ၾကီး က ။ ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ ညီမတုိအေနနဲ႕ အစစအရာရာအေရး ၾကီးပါတယ္။ ဘ၀ကုိေပါ့ျပတ္ျပတ္ မေနၾကပါနဲ႕ ။ လူဆုိတာ မာယာမ်ားတဲ့ အမ်ဳိးေတြ ေလ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းလာပါတယ္။ ေခာတ္စနစ္နဲ႕ မီဒီယာ က တစ္အားျမန္လာတယ္ေလ။ ဘေလာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိးမွာ လဲ ျမန္မာညီမငယ္ေတြ ရည္းစားနဲ႕ ခိ်န္းေတြ႕တာေတြ တင္ထားတာမနည္း။ ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ ေတာ္ေတာ္ျပတ္ေနၾကတဲ့ ေခာတ္ပါ။ ေကာင္ေလးေတြက ေၾကာက္စရာေကာင္းလာသလုိ ရဳိက္ကြင္းတာ၀န္ခံေတြက အရမ္းသဘာရွိၾကပါတယ္။ ျဖစ္ေတာ့မျဖစ္သင့္ေပမဲ့ ညီမေတြအေနနဲ႔ သြားသတိလာသတိ စင္ခ်င္သင့္ပါတယ္။ အင္တာနပ္ ပရုိဖုိင္ေပၚေရာက္သြားရင္ ျမန္မာမွာတင္ သန္း ၆၀ ဆသ္ေသာလူထု႕ ကုိတစ္ခါထဲဲျဖန္ခ်ီပီး သား။ အင္တာနပ္ဆုိတဲ့အတုိင္းၾကည့္ရႈ သူေတြႏုိင္ငံအရပ္ရပ္ ။ ေဟာဗ်ာ။ ညီမတုိ႕ အေနနဲ႕ ေခာတ္စနစ္ကုိ အန္တုပီး က်ဳိးစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ကုိတုိးတတ္မဲ့ လမ္းကုိေရြးသင့္ၾကပါတယ္။ အင္တာနပ္ ခ်က္ေနယုံနဲမပီးပါဘူး ။ ညီမတုိ႕အေနနဲ႕ တစ္ကယ္ရွာရင္ စိတ္)င္စားစရာေတြအမ်ားၾကီး ။ အကုိ႕ လုိ စာေတြေရးေနၾကတဲ့ bloggerေတြလဲအမ်ားၾကီး ။ ဗဟုသုေတြရွာရင္း အင္တာနပ္ကုိ အက်ုိးရွိရွိအသုံး ခ်ေစခ်င္ပါတယ္။ ဆရာၾကီး လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး ။ မိန္းကေလး ေတြကအေရးၾကီးပါတယ္။ ေမြးဖြားႏုန္းကလဲ မိန္းကေလးဦးေရကမ်ားလာပါတယ္။ ေခာတ္နဲ႕ အညီ ေယာက္က်ားေတြနဲ႕ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ ေစခ်င္ပါတယ္။ ငယ္သဘာ၀ ခ်စ္သူထားၾကရင္လည္း အေရြးမမွားေစခ်င္ပါဘူး ။ အလွေၾကာင့္ ဘ၀ျပတ္ ၾကပါတယ္။ ဘ၀ေၾကာင့္ သိမ္ငယ္တတ္ပါတယ္။ ပညာမတတ္ရင္လဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မွားတတ္ပါတယ္။ အေပွ်ာ္ေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာ ဘ၀ေရာက္တတ္ၾကပါတယ္။ လည္လြန္းတဲ့ ဘီးလည္ပါမ်ားရင္ ကြ်တ္ထြက္တတ္ပါတယ္။ လူသဘာ၀ ကအရမ္းရႈပ္ေထြးတဲ့ အတြက္ လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္ ဒီ post ေရးရခ်င္းျဖစ္ပါတယ္။ ညီမတုိ႕ ဘ၀ သာယာ ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ ။ အားလုံးကုိေစတစ္နာ ထားလွ်က္ မ်ဳိးေလး

မိဘေတြအေၾကာင္း ေျပာျပမယ္ ဗ်ာ ။ လူတုိင္းမွာ မိဘေတြ ကုိယ္စီရွိၾကပါတယ္ ။ မိဘတုိင္းက သားသမီးတုိင္းကုိယ္ခ်စ္ၾကမွာပါ ။ သားသမီးတုိင္းကလည္း မိဘတုိင္းကုိ ခ်စ္ေတာ့ခ်စ္ၾကမွာပါ ။ ေျပာျပရင္ေတာ့ ဇတ္လမ္းေတြက အမ်ားၾကီး ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိရင္ ရင္နင့္ဖြယ္ ဇတ္လမ္းေတြက အမ်ားၾကီး ။ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆုိရင္ေခာတ္စနစ္ကတုိးတတ္လာနဲ႕ အမွ် ေဆး၀ါးေတြမွီ၀ဲ လာတဲ့ လူငယ္ေတြအမ်ားၾကီး ။သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းလာတယ္ ။မိဘကုိယ္စိတ္ရုိင္း၀င္ပီး သတ္တဲ့သားသမီးေတြလဲ မွဳ႕ ခင္းေတြမွာမ်ားလာတယ္ ။ ကုိ႕သမီးကုိယ္ မဒိန္းက်င့္တဲ့ အေဖေတြလဲ ရင္နင့္ဖြယ္ေတြလာျပန္ေရာ ။ ကဲ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ ေခာတ္စနစ္က ေၾကာက္ဘုိ႕ေကာင္းလာတယ္ ဗ် ။ အားလုံးကမူးရစ္ေဆးေၾကာင့္ မွားၾကတဲ့ အမွားေတြ ။ မူးရစ္ေဆးေၾကာင့္ လဲ စြတ္ဆြဲလုိ႕ရေပမယ့္ ပညာမတတ္တာေၾကာင့္ လဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္မိေနၾကတာ ။ လူစိတ္ေျပာက္သြားတာ ပညာမတတ္တာ လဲပါ တယ္။ ပညာတတ္ပီး ဒီလုိျဖစ္တဲ့ ဇတ္လမ္းေတြလဲရွိျပန္ေရာ ။ ဘာေၾကာင့္ အလုိျဖစ္ေနၾကတယ္ဆုိ ရင္ မိဘနဲ႕ သားသမီး ေႏြးေထြးမွဴ႕ မရွိ့ လုိ႕ပါ ။ ေတြ႕ဖူးၾကမွာပါ မိဘေတြ သားသမီးေတြထား ပီးေနာက္မိန္းမ ယူသြားၾကတာေတြ လင္ေနာက္လုိက္သြားတာေတြ အမ်ားၾကီး ဗ် ။ သားသမီးေတြ ခံစားခ်က္ကုိယ္လဲ မိဘေတြနားလည္မွာပါ ။ အထီးက်န္တဲ့ သားသမီးေတြ ရွိ့သလုိ ျပည့္စုံတဲ့ သားသမီးေတြရွိၾကပါတယ္။ ထားပါ ဘ၀ေတြပဲ ။ ျဖစ္ခ်င္တုိင္း လုပ္ခ်င္တုိင္းေတာ့ မျပည္စဳံၾကပါဘူး ။ ေသခ်ာတာက သားသမီးတုိင္းကုိ မိဘတုိင္းကနား၀င္ေအာင္စုံးမ ႏုိင္မွသာ လိမ္မာယ်ဥ္ေက်းမွာ ပါ ။ အိမ္ေထာင္က် ပီးသြားရင္လဲ ေႏြးေထြးမွဳ႕ ကင္းမဲ့ သြားတတ္ပါတယ္။ မိဘတုိင္း သားသမီးအေပၚဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္ ကုိ႕သားသမီးရဲ မိန္းမနဲ႕ ရွင္ရင္အထီးက်န္သြားတတ္ပါတယ္ ။ မိဘေနရာေရာက္မွ သားသမီးတုိင္းကနားလည္ၾကတာလဲ သဘာ၀ပါ ။ အေမေသမွ မိဘတ တဲ့ သားဆုိး သမီးဆုိးေတြလဲ မနဲပါဘူး ။ ၾကင္နာမွဳ႕ကင္းမဲ့ တဲ့မိဘၾကျပန္ေတာ့ လဲ သားသမီးအေပၚၾကင္နာေကာင္းမွန္းမသိ ေပွ်ာ္ပါးေနတဲ့ မိဘေတြလဲရွိၾကျပန္ေရာ။ ေလာကၾကီးက အေကာင္းနဲ႕ အဆုိးဒြန္တြဲ ေနျပန္ေရာ ။ အားလုံးကုိ ေလ့လာၾကည့္ရင္ ပညာေၾကာင့္ပါ ။ပညာမတတ္ေတာ့ လုပ္သင့္မလုပ္သင့္ကုိ မေ၀ခြဲ ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး ။ ပညာတတ္လြန္းေတာ့ အေပွွ်ာ္လြန္ေတာ့ လဲ ျပသနာက ရွိ့လာျပန္ေရာ ။ ဘယ္လုိေျပာရ ပမလဲ ။ ေလာကၾကီးက အရမ္းပရိရယ္မ်ားလွပါတယ္ ။ လုိက္မမွီဥဏ္မမွီေလာက္ေအာင္လဲ ရုပ္မာၾကပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးက ေကာင္းေအာင္ေနတာ အမွားနဲမွာပါ။ လူတုိင္းကအမွား ေတြအမ်ားၾကီးၾကဳံ ဘူးမွာပါ ။ ကုိ႕အမွားကုိျပင္ႏုိင္ရင္ ေလာကၾကီးကသာယာမွာပါ ။ မိဘနဲ႕ သားသမီး ၾကင္နာေႏြးေထြး ၾက ရင္ သားဆုိးေတြမရွိ့သလုိ မိဘေတြလဲ အခ်စ္သစ္ရွာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘ၀ကုိေပွ်ာ္ေပွ်ာ္ရႊင္ေနခ်င္ၾကရင္ ငါးပါးသီလ ေစာင့္တိမ္းၾကရင္ လူတုိင္းဘ၀ေတြ သာယာမယ္လုိ႕ယုံၾကည္ပါတယ္ ဗ်ာ ။

ပရဟိတ အေၾကာင္းေလးေျပာ ၾကည့္မယ္ေနာ္ ။ ပရဟိတဆုိတာ လူတစ္ဖက္သား ဒုက္ခကုိ ကူညီခ်င္းဟာ ပရဟိတ ပါ။ ေတာသဘာ၀က ပဲ စေျပာၾကပါ စုိ႕ ။ ေတာမွာေတာ့ ဗ်ာ ဧည့္သည္လာပီ ဆုိ ကုိနဲ႕ မသိေသာ္လည္း ထမင္းေခၚေကြ်း ဧည့္ခံ တတ္ၾကတယ္။ ဧည့္သည္လုိအပ္တာ ျဖည့္စီးေပး တတ္ၾကပါတယ္။ ရုိးရွင္းေသာ ဘ၀ေလးေတြပါ။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္ ဗ်။ လူဆုိတာ ေသမ်ဳိးေလ။ ေသရင္ကုိယ့္ ေနာက္ဘာမွ မပါဘူး ဗ် ။ မေသခင္ကူညီ ေဖးမၾကရင္း လူ႕ ဘသကုိ ျဖတ္သန္းၾက ရင္ေႏြးေထြး မွဳ႔ ရၾကမွာပါ ။ ဦးေက်ာ္သူ ဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္သေဘာက် တဲ့ အႏုပညာရွင္ပါ ။ ဦးေက်ာ္သူ နာေရးကူညီ မွဳ႔ အသင္းဆုိရင္ လူတုိင္းသိမွာပါ။ မြန္ျမတ္တဲ့အလုပ္ဆုိလဲ မမွားဘူးေပါ့ ဗ်ာ ။ ေသေသာသူသည္ သုဒ္သာန္သုိ႔ သတ္သတ္သာသာ သြားရမည္ ဆုိတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔ အညီ ေရွသုိ႔ ခ်ီတတ္ေနတဲ့ အသင္းၾကီး ေပါ့ ။ က်ဳပ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ စီးပြားေရးမျပည့္စုံ တဲ့ မိသားစုေတြမနည္းပါဘူး ။ ေသရင္ေတာင္ ဗုဓဒဘာသာ ထုံးတန္းနဲ႕ အညီ ဆြမ္းမသြတ္ ႏုိင္ၾကပါဘူး ။ ဘယ္ေလာက္ရင္နာဘုိ႔ ေကာင္းလဲ ဗ်ာ ။ လူေသလုိ႕ ပူပင္ရတာ အျပင္ နာေရးေျမခ်ဘုိ႔ အတြက္ ပူပင္ၾကရတဲ့ မိသားစု ေတြ ရင္နင့္စရာ ပါပဲ ဗ်ာ ။ မ်က္ရည္ေတြ ေသာကေတြ ပူေတြကုိ ကူညီ မွဳ့ ညိမ္းေအးေပးတာ ပရဟိတပါ။ လူဆုိတာ တစ္ေန့ ေသရမွာဆုိတာ တရားသေဘာအရ လူတုိင္းနားလည္ၾက မွာပါ ။ ေသခ်င္းတရားက တစ္ေန့ၾကံု ေတြရမွာ ေလာက သဘာ၀ပါ။ ဘာေၾကာာင့္ေသခ်င္းတရားကုိ ေၾကာက္ေနရမွာလဲ ။ မေသခင္ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ေတြ ျငိမ္းေအးေစခ်င္ပါတယ္။ ေသတာေတာင္ တစ္ခ်ဳိ့ဆုိ လမ္းေဘးမွာ ေသၾကရတယ္ ။ ေရထဲမွာေသၾကရတယ္ ။မသိလုိက္ရလုိ့ ရုပ္ျပတ္ဆင္းျပတ္ ပုတ္ပြ ေနတဲ့ နာေရးေတြလဲ မနည္းပါဘူး ။ လူဆုိတဲ့ အမ်ဳိးကလဲ ဗ်ာ မေသခင္သာ ခ်စ္ေနၾကတာ မခြဲႏုိင္ မခြာႏုိင္ ။ ေသပီးရင္ မကုိင္မထိ ခ်င္ၾကဘူး ။ လူဆုိတာ ေသရင္ပုတ္ေဆာ္ က သိပ္နံ ဗ် ။ ပုတ္ပြေနတဲ့ အေသေကာင္ မိသားစု မေျပာနဲ့ ဘယ္သူက ကုိင္ခ်င္မွာလဲ ။ စကားေတြကြန္႔ ပီးမိသားစုက ငုိေတာ့ ပုိဆုိးေသး ။ နာေရးရႈ တဲ့ပရိတ္သတ္က မ်က္ရည္ပဲ က်ရေတာ့ မလုိ။ ရင္တြင္းကပါလား ဆုိေတာ့လဲ ကာရကံရွင္ပဲ သိမွာေလ။ ျမန္မာစကားပုံ ကလဲ ေသေသာသူ ၾကာရင္ေမ့ ဆုိေတာ့ လဲ ဗ်ာ ။ ေသေသာသူက ေတာ္ေတာ္အထီး က်န္ၾက ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ မိသားစုအစင္မေျပလုိ ဖ်ာလိပ္နဲ႕ နာေရးပုိ႕ရတာလဲ မနည္းပါဘူး ။ ရင္နင့္ စရာေတြ ပါ ။ လူသားတုိင္းရဲ့ ပူပင္မွဳ႕ ေတြကုိ ေခြ်းသိပ္ေပးရင္ မြန္ျမတ္ပါတယ္ ဗ်ာ ။ ဒါတင္မက ပါဘူး လမ္းေဘးမွာ သတ္ၾကီးရြယ္အုိေတြ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနၾကတယ္ ဗ် ။ က်ဳပ္တုိ႕ မိသားစုေတြ မဟုတ္ေပမယ့္ က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံသား ေတြပါ ။ အစုိးရအေနနဲ႕ ကူညီႏုိင္လားဆုိ ေတာ့ ကူညီမဲ့ အျပင္အသင္းအဖြဲ႔ ဥပေဒေတာင္တား ျမစ္ထားပါေသးတယ္။ ေနာက္ေၾကာင္းလုိက္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးက မနည္းပါဘူး ။ ဒါေတြလုိအပ္ လုိ႕ လား ဗ်ာ ။ ပရဟိတ ႏုိင္ငံေရးမဟုတ္ပါဘူး ။ ကူညီမွဳ႔ သတ္သတ္ျဖဴစင္ၾကပါတယ္ ။ ကူညီမွဳ႕ အသင္းေတြကုိ ကူညီတာ မြန္ျမတ္ပါတယ္ ။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး တဲ့ သူကုိကူညီၾကပါ ဗ်ာ ။ ခုဆုိရင္ ကူညီမွဳ႕ အသင္းေတြ အမ်ားၾကီး အားရစရာၾကီး ပါ ။ ဆင္းရဲႏြမ္း ပါးတဲ့ သူေတြအတြက္ အားေဆးေပါ့ ။ လုိအပ္ေနပါေသးတယ္ ။ စီးကမ္းမရွိတာလား စြန္႕ ပစ္ခံ ရလုိ႕လား သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ လားဆုိတာ ေတာ့မေျပာတတတ္ပါဘူး ။ ဘုရားေဇာင္းတမ္း ကားလမ္း ပလတ္ေဖာင္း ေတြမွာ ပြဲေစ်း ဘုရားေစ်းေတြမွာ သတ္ၾကီးရြယ္အုိေတြ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနၾကတာ ရင္နင့္စရာ ပါ ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ဘာေတြလုပ္ေေပးႏုိင္လဲ ဆုိရင္ လုိအပ္မွဳ႔ကုိ မျဖည့္စီးႏုိင္ေသးပါဘူး ။ ဒါ့အျပင္ ပညာသင္ရမဲ့ အရြယ္ေကာင္း ညီငယ္ ညီမငယ္ ေတြလဲ အသတ္နဲ႕ မမွ်ေအာင္ ခ်ဳိ႕ တဲ့ေတာင္းရမ္းေနၾကတယ္။ အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေလးေတြနဲ႔ တုိင္းျပည္ရဲ႕ လူ႕ အရင္းအျမစ္ေတြ စုံးရႈံးေနၾကပါတယ္။ ျဖဴစင္မွဳ႔နဲ႕ ကူညီၾက ပါ ဗ်ာ ။ ကြ်န္ေတာ္လဲ စင္းစားေနပါတယ္။ ဂီလာန လူအုိရုံနဲ႕ မိဘမဲ့ ေဂဟာ ဖြင့္လစ္ဘုိ႕ က်ဳိးစားေနပါတယ္။ စိတ္သြားတုိင္းသာ ကုိယ္ပါရင္ေတာ့ က်ဳပ္ဒီစာကုိယ္ေရးမေနေတာ့ ပါဘူး ။ က်ဳပ္အျဖစ္ခ်င္စုံး ကေတာ့ အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ က်ဳပ္တုိ႔ လူမ်ဳိးေတြ ရဲ႕ ဘ၀ေရွ့ေရး လမ္းျပေပးခ်င္ပါတယ္။ လူတုိင္း ပရဟိတ ကုိမ်ားမ်ားလုပ္ၾကပါ ဗ်ာ ။ မြန္ျမတ္တဲ့ လုပ္ငန္းေလးပါ ။ ပီတိကုိယ္စား အားျဖစ္ပါတယ္ ဗ်ာ ။ အားလုံး အမ်ုိးကုိယ္ခ်စ္ပီး ကုိယ့္လူမ်ဳိးကုိ ေစာင့္ ေရွာက္ႏုိင္ပါေစ ။

ႏုိင္ငံေရးကုိ နဲနဲေ၀ဖန္ၾကည့္မယ္ေနာ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမွဳ႕ က်မ္းမာေရး စီးပြားေရး အစုံေပါ့ ။ ပညာေရးကုိအရင္စေျပာရမွာ ပဲ။ ေက်ာင္းေတြမွာ မီဒီယာေတြ ဖြင့္ၾကတယ္ ဗ်။ ဘာမွသင္မေပးၾကပါ ဘူး ။ အျပစ္ေျပာတာ မဟုတ္ပါ ဘူး ။ ျမင္တာကုိေျပာျပတာ ပါ။ သင္ရုိးညႊန္း ကုိမျပင္ေသး ပါဘူး ။ ျပင္တယ္ဆုိတာကလည္း လတ္ေတြ သင္ခန္းစာေတြကုိယ္ သင္ေစခ်င္ပါတယ္။ သူငယ္တန္းဆုိလည္း သူငယ္တန္းနဲ႕ ႏုိင္သမ်ွေပါ့ ။ ခုေတာ့ ဘာေတြမွန္းမသိ ။ ၁၀ တန္းေအာင္လုိ႕ မွ အဂၤလိပ္ စာေကာင္းေကာင္းနားမလည္ ။ စီးပြားေရးဆုိ ပုိဆုိး ဗ် ။ လတ္ေတြရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ဘာသာရပ္ေတြကုိ သင္ရုိးညႊန္းအျဖစ္သင္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ စိတ္ဓါတ္ စီးကမ္း ပညာေပါ့ ဗ်ာ ။ က်မ္းမာေရး ဆုိလည္း မထိေရာက္ဘူး ဗ် ။ ဆရာ၀န္ေတြ လုပ္စားပုိင္ခြင့္ေလာက္သာ ေဆး၀ါး က မလုံေလာက္ပါဘူး ။ ေနမေကာင္းလုိ႕ ေဆးတစ္ေပါက္ထုိး ၂၅၀၀ ၊ ၃၀၀၀ တစ္ေန႕လုပ္စာ တစ္ေန႕စားေနတဲ့ ျပည္သူ ဘယ္လုိလုပ္ပါ မလဲ ။ ၀င္ေငြ ထြက္ေငြ ဘယ္လုိမွ မညီမွ်ေတာ့ အေသခံ ရုံေပါ့ ။ အလုပ္အကုိင္က ရွားပါးေတာ့ ပုိဆုိး ဗ် ။ ေစတနာ ဆရာဆုိတာ မရွိသေလာက္ ရွားပါးလာေတာ့ ပုိဆုိးေသးတယ္ ။ အလကား ကုခ်င္လုိ႕ေတာ့ မဟုတ္ ပါဘူး ။ ဆရာ၀န္ဆုိတာ အစုိးရလစာ စားေနတာေလ။ အစုိးရ၀န္ထမ္းေပါ့ ။ ဘာေၾကာင့္ေဆးဘုိးအျပင္ ကန္ေတာ့ေနၾကရလဲ ဆုိတာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ေၾကာက္တတ္တဲ့ အက်င့္ေတြေၾကာင့္ ပါ ။ ဘာေၾကာင့္ ေၾကာက္ေနၾကလဲ ဆုိေတာ့ ဗ်ာ ဘယ္လုိေျပာရမလဲ ။ ပညာေတြ သင္ၾကရတယ္ တရားေတြ နာၾကရတယ္ ဗ်ာ ။ အသိပညာ ဗဟုသုတေတာ့ ရသင့္တာေပါ့ ။ ရုိးအၾကတယ္ ဗ်ာ ။ စာသင္ရုိးညႊန္းေတြး ေၾကာင့္လုိ႕ ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ခင္ ဗ်ားတုိ႕လည္းသင္ဘူးမွာ ပါ ။ ဘာေတြထိေရာက္လဲ ဘာေတြ အက်ုဳိးျပခဲ့ လဲဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ဘယ္လုိျမင္မလဲ ။ က်ဳပ္ကေတာ့ ႏုိင္ငံတစ္ကာနဲ႕ ရွင္ရင္ေတာ္ေတာ္နိမ့္ က်ေနတာ ဗ် ။ ပညာေရးပါ နိမ့္ က်ခဲ့ေတာ့ လတ္ေတြ႕မက်တဲ့ ပညာေရးေၾကာင့္ ေက်ာင္းပီးရင္ အျပင္အလုပ္ လုပ္ၾကသူေတြမနဲပါဘူး ။ အျပင္အလုပ္္ၾကေတာ့လဲ ကုန္ေစ်းႏုန္းနဲ႕ ၀င္ေငြ ဘယ္လုိမွ မမွ်တ ။ မိဘအေျခခံ စီးပြားရွိတဲ့ လူတန္းစားေတာ့ အစင္ေျပၾကတာေပါ့ ။ ေအာက္ေျခလူတန္းစား ဘယ္လုိစားၾကမလဲ ။ ေနလုိ႕ေတာ့ ရေနၾကပါတယ္ စားလုိ႕ေတာ့ရေနၾကပါတယ္ ။ မျပည့္စုံတဲ့ ဘ၀ေတာ့ဘယ္သူေတြေနခ်င္ၾကမွာလဲ ဗ်ာ။ ကုိယ္တုိင္ၾကံဳမွ သိရမဲ့ ဘ၀ေတြ။ ျပည္သူေတြ ။ ေအာက္ေျခကစ ဘယ္ေလာက္ ခ်မ္းသာတဲ့ လူပဲ ျဖစ္ပါေစ ျပည္သူေတြ ပါပဲ ။ သနားစရာေကာင္းပါတယ္။ ျပည္သူဘ၀ ကုိယ္ျမွင့္တင္ေပး ႏုိင္တာ လႊတ္ေတာ္၀န္ ၾကီး ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြပါ။ ကုိယ္က်ဳိးကုိ မၾကည္ၾကပဲ့ ျပည္သူ့ အက်ဳိးကုိ ျပဳ႕ ျပင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ေျပာခြင့္ရတုန္းေျပာၾကည့္တာ ။ က်ဳပ္ကေတာ့ အျမင္မေတာ္တာ က်ဳပ္သိသေလာက္ေတာ့ ေျပာျပေနမွာပါ ။ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ ဦးသိန္းစိန္ ႏွင့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္ ေျပာင္းလဲခြင့္ ေျပာပုိင္ခြင့္ရေနၾကေသာ လူၾကီး ဘဘ အေပါင္းကုိလဲ ပညာေရးက အစ ျပည္သူ လူေနမွဳ႕ အသိပညာ တုိးတတ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲ ျပဳ႕ ျပင္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ဘဘ ၾကီးမ်ား ျပည္သူကုိ ခ်စ္ရင္ ေခာတ္ေနာက္ ျပန္မဆြဲၾကပါနဲ႕ ေတာ့ ဗ်ာ ။

ရာသီဥတုကေျပာစရာမရွိ့။ က်ီးကန္း ကတစ္အားအား နားခါးမွာေပါ့ ။ ေခြးေတြက တစ္အူအူ ။ ၾကယ္မစုံ လကမုိက္ ဘယ္လုိမွခံစားလုိ႕ မရတဲ့ ညတစ္ညေပါ့ ။ ၾကည္ႏူးေနသူက ခ်က္ၾကီး အျပဳံးေတြနဲ႕ ဘာေတြမွန္းမသိ ။ ပါးစပ္က ပြစိပြစိ။ ဟဲ့ ခ်က္ၾကီး ။ ဗ်ာ ။ အာ အေမကလဲ အိမ္မတ္က ေကာင္းေနတာ ဗ်။ ထဘူး ဗ်ာ ။ ဟဲ့အေကာင္ နင့္ကုိယ္နင္ အေသအခ်ာၾကည့္အုန္း ။ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ။ ခ်က္ၾကီး မ်က္လုံးမဖြင့္ ။ ဟဲ့ အေကာင္ နင္အိပ္ေနတာ ဘယ္ေနရာလဲ ဆုိတာ ထၾကည့္ အုန္း ။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္ပ ။ ဖုန္အလိမ္းလိမ္း နဲ ျခံစီးရုိးေဘး ၀က္ျခံမွာ ခ်က္ၾကီးဇိန္ က်ေနခ်င္းပါ ။ ဟာကြာ အေမကလဲ က်ဳပ္အိပ္ယာေလ ဗ်ာ ။ ေဒၚခင္တုတ္ အႏုနည္းႏွင့္ မရေတာ့ ။ ခ်က္ၾကီး ၀က္မၾကီးကုိ ဘာအေတြးနဲ႕ မသိ ဖက္ေတာင္ထားလုိက္ေသး ။ ၀ုန္း ။ ဟာ အေမကလဲ ဗ်ာ ။ ခုမွ ခ်က္ၾကီး အတင္းကုန္း ထေတာ့တာ။ ဟာ အေမ သားဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ။ ခ်က္ၾကီး မမွတ္မိ။ မူးလာရင္ ေပါက္တတ္ကရေတြ လုပ္ပီးမမွတ္မိတာ ခ်က္ၾကီး အက်င့္ ။ သူဘာေတြလုပ္မိပါလိမ့္ ။ အေမ သူ သူ သက ။ ၀က္မၾကီးကုိ လတ္ညုိးထုိးပီး ။ ဟာ ဟင္ အေမ သားဒီကုိ ဘယ္လုိေရာက္ ။ ဟာ ဘာေတြလုပ္မိေသးလဲ မသိ။ ထထ ။ အိပ္ခ်င္အိမ္ေပၚ တတ္အိပ္ ။ ဘယ့္ နဲ႕ ေသာက္ခ်င္တုိင္း ေသာက္ပီး ကုိ႕အိပ္ယာေတာင္ ကုိယ္မျပန္ႏုိင္တဲ့ အျဖစ္။ အင္း ။ ခုမွသတ္ျပင္း ခ်ႏုိင္ေတာ့ တယ္။ ခ်က္ၾကီး ညက အမူးလြန္ ေပါက္ကြဲ ပီး မျပန္ႏုိင္ ခ်င္းပါ ။ ျပန္အိပ္လုိ႕ မရေတာ့ ။ ေနကေတာ္ေတာ္ ျမင့္ေနပီေလ။ ေယာက္ဖကုိ ျငိဳးထားတဲ့ အျငိဳးေၾကာင့္ သူႏွမ အုန္းခင္ကုိ ပုိးရမဲ့ အလုပ္ကရွိေသးေတာ့ ျပန္မအိပ္ေတာ့ ။ အုန္းခင္ လာရာလမ္း ေမွ်ာ္ မွန္းကာ ခ်က္ၾကီး ၾကြျမန္းေတာ့ မယ္။ ဟဲ့ အုန္းခင္ ။ အုန္းခင္ ။ နင္ကလဲ တစ္သားေမြး တစ္ေသြးလွပါလား ဟ ။ ခ်က္ၾကီးစကားမရွီစကားရွာေနခ်င္းပါ။ နင့္ အေဖ ေဘာေအာင့္လုိ႕ ဆုိ ။ အဲ ေရာင္လုိ ။ နင္ခု ဘယ္လဲဟ ။ နင္တုိ႕ကရင္လူမ်ဳိး ဆုိေတာ့ အသားျဖဴတယ္ေနာ္ ။ နင္အဘကလဲ ကရင္ နင့္အေမကလဲ ကရင္ ။ နင့္ေမာင္ ငါ့ေယာက္ဖကလဲ ကရင္ ဆုိေတာ့ ။ ငါလဲ ကရင္ျဖစ္ပီေနာ္။ ဟယ္ ဘဆုိင္လုိ႕လဲ ။ နင္တုိ႕နဲ႕ ငါတုိ႕က အမ်ဳိးေတာ္ပီေလဟာ။ အဲဒီေတာ့ ငါလဲ ကတုန္ကရင္ေပါ့ ။ ဟီး ။ဘာေတြမွန္းမသိ ။ ဘာေတြေျပာမွန္းမသိ။ ေျပာလုိက္တာ ငယ္ငယ္က ခ်ီးေခ်ာက္ေကာက္စားတာ အကုန္ပါ။ ခ်က္ၾကီးတုိ႕က အဲလုိ။ ေကာင္မေလးနဲ့ စကားေျပရမယ္ဆုိ သေရေတြ ပါးစပ္ေလျဖတ္ေအာင္ေျပာမယ့္ လူစားမ်ဳိး ။ ရုပ္ကုိက နာမည္နဲ႕ လုိက္တဲ့ ရုပ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတာ ကုိး ။ ပါးရုိးကားကား ေလးေထာင့္က်က် ။ အျမဲတန္း ကုတ္ကုိင္းကုိင္း ။ စကားေျပာရင္ လတ္ကားရားေျခကားယား ။ တစ္ခါတစ္ခါ ႏွတ္ခ်ီးေတာင္ ေကာ္ပီးလုံးလုိက္ေသး။ အလုပ္ကလဲ လတ္ေက်ာမတင္း ။ ဘာမွရစရာမရွိ့ အေရခြံ စုတ္ေနလွမ္းရင္ေတာင္ က်ီးကန္းေတာင္မထုိးမဲ့ ရဳပ္မ်ဳိး ။ အရက္ၾကေတာ့ တစ္ခြပ္တစ္ခြပ္ ဆက္လ်ွက္တစ္ေနကုန္။ အုန္းခင္အေနနဲ႕ အာရုဏ္ေနာက္တာေပါ့ ။ သူေယာက္က်ားေသပီးထဲ က ဘုိသီဘတ္သီ ဘာမွျပင္စင္မွဳ႕မရွိ့တဲ့ အုန္းခင္ ခ်က္ၾကီး ဘာျမင္ၾကိဳက္တာလဲ ဆုိတာ အုန္းခင္စင္းလုိ႕မရ။

ေဒၚစု ကုိေ၀ဖန္မယ္ေနာ္ ။ ပုတ္ခက္တာမဟုတ္ပါဘူး ။ ေထာက္ျပတယ္ပဲ ျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ႏွာဘူးၾကီး က ႏုိင္ငံေရးသမားမဟုတ္ပါဘူး ။ ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ေ၀ဖန္တာပါ ေနာ္ ။ ေဒၚစု တုိ႕ ပါတီ NLD ပါတီက ကြ်န္ေတာ္အရမ္း ေလးစားရတဲ့ ပါတီပါ ။ ဟုိတုန္းကဆုိရင္ ျပည္သူ႕အတြက္အနစ္နာခံ ပီး ေထာင္းနန္းစံခဲ့ ရတဲ့ပါတီ၀င္ေတြမနဲပါဘူး ။ ခုဆုိရင္လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြရလာပါပီ။ ေနရာေတြလည္း ရေနၾကပါပီ။ ပါတီလူၾကီးပုိင္းေတာ့မသိပါဘူး ။ ေအာက္ေျခ ပါတီ၀င္ေတြ ေနရာလုလာၾကတယ္။ ျဖစ္ေစခ်င္တာ ေနရာက အေရးမၾကီးပါဘူး ။ ျပည္သူကုိ လုပ္ပုိင္ခြင့္နဲ႕ အတုိက္ခံပါတီ ပီပီ ေျပာင္းလဲေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ကုလားအေရးခင္းက စေျပာၾက ပါစုိ႕ ။ ရခုိင္ကုလားအေရး ခင္းစေတာ့ ေဒၚစုအေနနဲ႕ ဘာမွ၀င္မပါခဲ့ဘူး ။ လူ႕အခြင့္အေရးအရ ဆုိရင္ေတာ့ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္ ဗ်။ လူနဲစုေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ ရုိဟင္ဂ်ာ နဲ႕ ဘဂၤါလီ အျငင္းပြားၾကျပန္ေရာ ။ ဒါေတြကျဖစ္ေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး ။ ဘဂၤါလီေတြ ရုိဟင္ဂ်ာ ေတြအသာထား ။ က်ဳပ္တုိ႕တုိင္းျပည္ နယ္နမိတ္ရခုိင္ျပည္ တစ္ခုအေနနဲ႕ ျမင္ၾကည့္မယ္ေနာ္ ။ ရခုိင္ေတြဘာ့ေၾကာင့္ ကုလားကုိမုန္းသလဲ ဆုိရင္ ေခာတ္အဆက္ဆက္ အစုိးရမျပတ္သားခဲ့ လုိ႕ပါ။ လ၀က လူ၀င္မွဳ႕ ၾကီးက်ပ္ေရး ။ လူျမိဳလုိ႕ လူမ်ဳိးမျပဳတ္ ေငြျမိဳလုိ႕ လူမ်ဳိးျပဳတ္ တဲ့ ေဆာင္ပုတ္က ။ ခုေတာ့ ေငြ ျမိဳလုိ႕ လူမ်ဳိးျပဳတ္ေနၾကတာ။ ထားပါ ။ အမ်ုိးသားေရး ။ ႏုိင္ငံေရးမွာ မရွိျပန္ဘူး ခြဲျခားလုိ႕မရျပန္ဘူး ။ သိသိၾကီးနဲ႕ ဘင္းဂလားေဒ့ ကလူစိမ့္၀င္တာ ရခုိင္ေတြသိေတာ့ မုန္းတာေပါ့ ။ သူတုိ႕က လတ္ေတြ႔ေလ။ ဘဂၤါလီ မ်ဳိးႏြယ္စု ေပါ့ ။ ေပါက္ဖြားလုိက္ၾက တာ တစ္အိမ္ေထာင္ဆုိ ပုလုံးနဲ႔ ေကာက္ရမဲ့ အေျခအေန ။ ေၾကာက္ဘုိ႕ေကာင္းလာတယ္။ သူတုိ႕ေတြ လူဦးေရမ်ားလာေတာ့ ရခုိင္ျပည္အေနနဲ႕ ေက်ာခ်မ္းတာေပါ့ ။ ခုဆုိမဲ ႏုိိင္ရင္ အမတ္ျဖစ္တဲ့ ေခာတ္ေလ။ လူဦးေရအရ မဲ ႏုိင္သြားရင္ ရခုိင္ျပည္မွာ ျပည္နယ္ခြဲေတာင္းလာ ႏုိင္ပါတယ္။ မႏွစ္က အၾကမ္းဖက္လုိက္ၾကတာ သတင္းကြ်တ္ၾကေနတာပဲ ။ အားမေပးပါဘူး ။ ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ အုိးမဲ့ အိမ္မဲ့ ျပည္သူေတြကုိမၾကည့္ရက္ပါဘူး ။ တစ္ျခားႏုိင္ငံက ခုိး၀င္လာတဲ့ မ်ဳိးႏြယ္စုေၾကာင့္ အျငင္းပြားေနတာဆုိေတာ့ စိတ္ထဲမေကာင္းဘူး ဗ်။ ေဒၚစု ကအေျပာေလာၾကးေတာ့ ျပည္တြင္းကုလားပါ အမုန္းပြားၾကကုန္ေရာ ။ တစ္ကယ္ေတာ့ မွတ္ပုံတင္ရွိရင္ ႏုိင္ငံသားပါ ။ မွန္ပါတယ္ က်ားနဲ႕ ေၾကာင္ကုိခြဲျခားသိေစခ်င္ပါတယ္။ အမုန္းပြား ပီး မီးပူေဇာ္လုိက္ၾကတာ တစ္ႏုိင္ငံလုံး နည္းပါး ။ မျဖစ္သင့္ပါဘူး ။ ျပည္သူတစ္ေယာက္ ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ျမင္မိတာေတာ့ ဘဂၤလီကုလား ။ တုိင္းျပည္တုိးတတ္ေစခ်င္တဲ့ အေနနဲ႕ေျပာရရင္ ဘဂၤါလီရဲ႔ မ်ဳိးပြားမွဳကကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ရပါမယ္။ စီးမရွိ့ကမ္းမရွိေမြးေနတာ တားျမစ္တာလဲ ငရဲၾကီးပါတယ္ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႕ မညီပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ဗ်ာ သူတုိ႕ဟာသူတုိ႕ ဘယ္ဘာသာပဲ ကုိးကြယ္ကုိးကြယ္ က်ဳပ္တုိ႕ုိင္းျပည္ လူျမိဳမွာေတာ့ စုိးရိမ့္မိပါတယ္ ။ ေဒၚစု အေနနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ဘယ္ေလာက္နားလည္နားလည္ စီးကမ္းရွိ့မွ လူအခြင့္အေရးနဲ႕ တန္မွာပါ။ စီးမရွိ့ကမ္းမရွိ ေနထုိင္ေနရင္ေတာ့ တုိင္းျပည္ရဲ႔ အမႈိက္ေတြပဲ ျဖစ္ေနမွာ ။ အားလုံးစီးကမ္းရွိပါမွ ။ ခုအခ်ိန္တုိင္းျပည္က ႏွင္ျပန္ရင္လဲ လတ္ညုိးထုိၚမဲ့ ႏုိင္ငံေတြကမနဲပါဘူး ။ တုိင္းျပည္တုိးတတ္ေစခ်င္ရင္ အဖက္ဖက္က စင္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံက အမ်ဳိးသားေရးလဲ ပစ္ထားလုိ႕မရပါဘူး ။ သာသနာေျမ ။ ဗုဓဒဘာသာႏုိင္ငံ ပါ။ လူတုိင္းမွာ ဘာသာစိတ္ေတာ့ ရွိၾကပါတယ္။

ခ်က္ၾကီးတဲ့ တစ္ခ်က္ထဲရွိတယ္ ႏွစ္ခ်က္ရွိရင္ ခ်က္ၾကဳိး ဖ်က္ပစ္မယ္ကြ ။ ဟားဟား ဟား။ ဘာေတြမွန္းမသိ ။ သူ႕ဟာသူ ေျပာခ်င္တာေျပပီး ခ်က္ၾကီး မူးေနခ်င္းပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ခ်က္ၾကီး မူးေနသလဲ ဆုိရင္ အမလင္ရလုိ႕ ေသာက္ေနခ်င္းပါ ။ ဟုတ္တယ္ေလ ေျပးၾကည့္မွ ေမာင္ႏွမေလး ႏွစ္ေယာက္ရွိတာကုိး ။ အမယူ တဲ့ ေယာက္ဖက ခ်က္ၾကီး ၾကည့္မရတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေပါ့ ။ ရပ္ကုိယ္က စမူစာရုပ္နဲ႕ တစ္ကုိယ္လုံး ေပြးက အကြက္လုိက္ ။ ပုိဆုိးတာက စကားကမပီ ။ မူးလာရင္ပုိဆုိးေသး ။ ေျပာခ်င္ရာေျပာ ေပါက္တတ္ကရေတြလုပ္ပီး ျပသနာအျမဲရွာတတ္တဲ့ အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း အမ နဲ႕ရေတာ့ ၾကိတ္မႏုိင္ခဲ မရျဖစ္ေနခ်င္းပါ။ ေတာက္ ။ အသံက မထြက္ ႏွက္ခ်ီးေတြသာ အဖပ္လုိက္ထြက္ က်လာတယ္ေလ။ ဟားဟားဟား ။ ဒီရြာ မွာ ခ်က္ၾကီးကုိယ္ ေလးခြ ရွင္ပစ္ရဲတဲ့ ေကာင္ဘယ္သူရွိ့လဲ ။ ခ်က္ၾကီး ပစ္လုိကေသတဲ့ ပုတ္သင္ညုိေတြ မနဲဘူး ေတြလား ။ ဟားဟား တစ္ခ်က္ပဲ ရွိတယ္ ႏွစ္ခ်က္ရွိ့ရင္ လတ္သည္ေခၚပီး ခ်က္ၾကိဳးျဖတ္ပစ္မယ္ကြ။ ဒီမွာေယာက္ဖ မင္းငါ့အမကုိယူခဲ့ သလုိ မင္းႏွမ မုဆုိးမကုိ ငါရေအာင္ယူ ျပမယ္ကြ ဟားဟားဟား။ ခ်က္ၾကိးရဲ႕ တစ္ေန့ မူးေနခ်င္းပါ။

ပါတီေတြ ေတာ္ ေတာ္ မ်ားတဲ့ ႏုိင္ငံ ဆုိေတာ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ ခ်င္တဲ့ လူေတြမ်ားလုိ႕ ေပါ့။ အားလုံးက ကုိယ္က်ဳိးစြန္႕ ပီးတစ္ကယ္ အလုပ္ လုပ္မယ္ဆုိတာ ကုိ အေျပာၾကည့္ယုံ နဲ႕ မရဘူးေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဆရာၾကီးလုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ မင္းသားၾကီးလုပ္ပါဆုိရင္ ပါတ္မၾကီးထုိးေဖါက္မဲ့ လူစားမ်ဳိးပါ။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ေမ်ာက္ဖုိးစိန္ေပါ့ ဗ်ာ။ ဘာလုိ႕ လုိက္ေထာက္ျပေနလဲ ဆုိရင္ ကြ်န္႕ ေတာ္ ၀ါသနာ ဗ်။ အျမင္မေတာ္ ရင္ေျပာခ်င္တယ္။ မဟုတ္တာ လုပ္တာေတာ့ မၾကိဳက္ဘူး ဗ်။ မွနေအာင္ေတာ့ ေနၾကည့္ တယ္။ ထားပါ ။ အဓိက ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္တဲ့ လူေတြကုိ ေျပာခ်င္တာ ။ ဗုိလ္ေအာင္ဒင္ ျပတ္ဇတ္မွာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္ငါ့ လုိေသနတ္ပစ္တတ္ေအာင္ က်ဳိးစား တဲ့ ဗ်ာ ။ ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ ဗ်။ ျမန္မာ စကားပုံက မ်ားသား ေနာ့ ။ ေသာက္တစ္လြဲ ေတြပါပဲ ။ ေျပာတုိင္း ေဆာင္ပုဒ္ ရွိ့တုိင္းသာ လုပ္ၾကရင္ေတာ့ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ႕ တုိင္းျပည္ မေလး ထုိင္း စင္ကာပူ တုိ႕ ဆုိတာ စာရင္းထဲ ေတာင္ ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး ။ ဟုိတုန္းက ျမန္မာကုိ အားက်တဲ့ ႏုိင္ငံ ေတြ ဗ်။ ဘာ့ေၾကာင့္ ေအာက္က် က်န္ခဲ့ လဲ ဆုိရင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေခါင္းေရွာင္ၾက လုိ႕ပါ ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ သနားဘုိ႕ ေကာင္း လဲ ။ တုိင္းတစ္ပါးသြား စီးပြားရွာေနၾကတာ ။ ဘယ္ေလာက္ေအာက္က်လဲ ။ ကုိတုိင္ၾကံဳ မွ သိၾကမွာ။ မေလးမွာလဲ ဗမာ ေတြ အသတ္ခံ လုိက္ၾကရတာ ။ ခံရခက္ၾကီး ဗ်။ အစုိးရအေနနဲ႕ ျပည္သူကုိ အလုပ္နဲ႕ ၀င္ေငြ ကုန္ေစ်းႏုန္း ထိန္းခ်ဳပ္ေပးႏုိင္ရင္ေတာ့ ဗ်ာ။ တစ္ခ်ားႏုိင္ငံ သြားေနစရာေတာင္မလုိဘူး ။ ခ်မ္းသာလုိက္ၾက တာ ဗုိလ္ၾကီးေတြ အိမ္ေတြမွ က်ဳပ္တုိ႕ တစ္သတ္ရွာေတာင္ သူတုိ႕အိမ္တစ္လုံးဘုိၚ မရႏုိင္ပါဘူး ။ လတ္တစ္ဆုပ္စာ လူတစ္စုသာ ေကာင္းစား ပီးျပည္သူကေတာင္းစားေနရတာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး ။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တာ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆုိတာကုိယ္ လႊတ္ေတာ္၀န္ၾကီးေတြကုိ ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ္လုပ္ခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္ေလး ခ်မ္းသာခ်င္လုိ႕ လား ဒါမွမဟုတ္ လႊတ္ေတာ္ထဲ ၀င္ငုိက္ခ်င္လုိ႕ လားဆုိတာကုိ ေမးခ်င္ပါတယ္ ဗ်ာ ။

ေတာမွာ ဆုိရင္ ႏုိင္ငံေရးဆုိ ေ၀းေ၀းကေရွာင္ၾကတယ္ ဗ်။ တစ္ေန႕လုပ္မွ တစ္ေန႕စားရတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ ကုိး။ မနက္မုိးလင္းထြန္းတုန္းတပ္ လယ္ထဲဆင္း ျပန္လာရင္မိသားစု နဲ႕ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေန ေတာသားဘ၀ပဲ ရုိးရွင္းပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးဆုိ ေ၀းေ၀း ။ ဘီဘီစီ နားေထာင္ရင္ ေထာက္လွမ္းေရးက လာေခ်ာင္းေတာ့မလုိ ဦးသန္းေရႊပုံသြင္းခဲ့ တဲ့ စနစ္ေအာက္မွာ ေနခဲ့ ၾကရတာကုိး ။ လုပ္အားေပး ဒဏ္ေငြရုိက္မယ္ ဆုိတုိင္းေၾကာက္လန္႕ ပီး သြားလုိက္ၾကရတာ။ ေပၚတာ ဆုိလဲ ေၾကာက္လုိက္ၾကတာ ေကာက္ရုိးပုံ သြားေတာင္အိပ္ၾကတာေလ။ ေတာသားရုိးပါတယ္။ ေခာတ္စနစ္ရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မွဳ႕ ေအာက္မွာ အခြင့္အေရးဆုိ တာ တစ္ခုမွ နားမလည္။ လူ႕ အခြင့္အေရး ကုိယ္ပုိင္အခြင့္ အေရးေတြဆုံးရႈံး ခဲ့ ၾကတယ္။ ထမင္းသုံးနပ္ပုံမွန္စားရရင္ေတာ္ပီ ဆုိပီး ႏုန္အခဲ့ ၾကတယ္။ ခုေတာ့ ေခာတ္ေတြေျပာင္းပီ ဗ်။ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခာတ္နဲ႕ အညီ စီးကမ္းရွိ့ဘုိ႕လုိအပ္လာၾကပါ ပီ။ အားလုံးေသာျပည္သူေတြ စီးကမ္းရွိပီလား ။ လူ႕အခြင့္အေရး ကုိယ္ပုိင္အခြင့္အေရးရွိတယ္ဆုိတုိင္း စီးကမ္းမရွိ့ၾကရင္လည္း တုိင္းျပည္တုိးတတ္မွဳ႕ မွာ ေႏွာင့္ေႏွးပါလိမ့္ မယ္။ လူအခြင့္အေရးဆုိတာကေတာ့ ဗ်ာ ကုိလုပ္ခ်င္တာ တားျမစ္ခံရရင္ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႕ မညီပါဘူး ။ ဥပေဒနဲ႕ လြတ္ကင္းသည္ ျဖစ္ေစ မလြတ္ကင္းသည္ျဖစ္ ေစ ကုိလုပ္တာ ကုိယ္ခံရဲ ရမယ္။ ဥပေဒေတြက ခ်မွတ္ ထားမွာပါ။ လြတ္လပ္စြာေန မုိက္ေလၾကဳက္ေလ ဗ်။ စီးကမ္းကအေရးၾကီး ျပန္ေရာ။ ေက်ာင္းေတြ မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ေဆာင္ပုတ္ေတြက စိတ္ဓါတ္စီးကမ္း ပညာ ဆုိပဲ။ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမ ေတြ ကေလးေတြကုိ စီးကမ္းေကာင္းေအာင္သင္ႏုိင္မွ သင္ရုိးညႊန္းစနစ္သစ္ေျပာင္းမွ သာ ေနာင္အနာဂါတ္ က်ဳပ္တုိ႕ မ်ဳိးဆက္လတ္ တုိင္းျပည္က တုိးတတ္မွာ ပါ။ က်ဳပ္တုိ႕ စနစ္ဆုိး မွာ အခြင့္ အေရးေတြဆုံး ရႈံး ခဲ့ ေပမယ္ ေနာင္လာမဲ့က်ဳပ္တုိ႕ မ်ဳိးဆက္ေတာ့ လူ႕အခြင့္ အေရးေတြ မဆုံးရႈံးေစခ်င္ပါဘူး။

ဘာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံ ေရးလုပ္ၾကသလဲ။ ဆုိရင္ ဘယ္လုိေျဖၾကမလဲ။ က်ဳပ္ကေတာ့ အမွားေတြကုိ အမွန္ျဖစ္ေစခ်င္တာ။ အမွားေတြျပင္ပီးလား ဆုိေတာ့ လဲ မျပင္ၾကေသးဘူး ဗ်။ ျပင္ဘုိ႕အတြက္ကလဲ စီးကမ္းကစျပင္ရွာေလ။ က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံ မွာက ေတာ္ေတာ္ရႈပ္ ေတာ္ေတာ္ေပါက္ေပါက္၀၀ မ်ားၾကတာေလ။ ယုံလြယ္ၾကတယ္။ လတ္ေတြ႕ ကုိမစဥ္းစား ၾကဘူး ။ ျဖစ္ႏုိင္မျဖစ္ႏုိင္ ဆုိတာကုိ မေ၀ဖန္ႏုိင္တာ ပုိဆုိး ဗ်။ ကုလား အေရးခင္းဆုိလဲ က်ဳပ္အထင္ေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး ဗ်။ ဘဂၤါလီ ကုလားကတစ္မ်ဳိး ဘာေတြမွန္းမသိ။ ျပည္တြင္းကုလားပါ အမုန္းပြားၾကကုန္ေရာ။ ဘာသာအစြဲ လူမ်ဳိးအစြဲ ေတြေၾကာင့္ ပါ။ မျဖစ္တာေတာ့ အေကာင္းစုံးေပါ့ ဗ်ာ ။ တစ္ဖက္နဲ႕ တစ္ဖက္ အျပန္အလွန္ စီးကမ္းရွိရင္ေတာ့ ေကာင္းေပါ့။ တစ္ကယ္ေတာ့ အားလုံးဟယ

ျပည္သူေတြ စီးကမ္းရွိပီလား ။ က်ဳပ္တုိ႕လုိခ်င္တဲ့ ဒီမုိကေရစီ နဲ့ ေရာ စီးကမ္းတစ္က်ေန ႏုိင္ပီလား ။ က်ဳပ္တုိ႕ႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံေရးသမား အခြင့္အေရးသမားက သိပ္ေပါ ဗ်။ က်ဳပ္သိတဲ့ ဒီမုိကေရစီက စီးကမ္းျပည့္၀ မွသာ တုိးတတ္မွာပါ။ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ဳိးက ေျပာေတာ့ ဘုရား တရာ လုပ္လုိက္ေတာ့ ေဆာက္တစ္လြဲ ။ တရားသမားေတြ မယင္ငယ္ေနတာ အမ်ားၾကီး ။ ယုံမယုံေတာ့ မသ္ပါဘူး ။ အဖက္ဖက္က ႏုန္ခ်ာေနတဲ့ က်ဳပ္တုိ႕ႏုိင္ငံမွာ ကုိယ္က်ဳိးသမားကရွိျပန္ေရာ။ ႏုိင္ငံ စီးပြားေရးကုိ လတ္၀ါးၾကီးအုပ္ထားတဲ့ ခရုိနီ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကမ်ားသား ဗ်။ ဦးေတဇ ကေတာ့ သူသစ္ခုတ္ခဲ့ လုိ႕ ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြနဲ့ အစားထုိးမယ္ဆုိပဲ။ အရင္တုန္းက ျပည္သူကုိထုတ္ထားတဲ့ သစ္ခုတ္ျခင္းဥပေဒ သစ္တစ္ပင္ခုတ္ေထာင္သုံးႏွစ္ သူဘာလုိ႕ ေထာင္မက်။ ဘဘ ၾကီးေတြ ႏုတ္ကုိေငြနဲ႕ ပိတ္ခဲ့ တာကုိး။ ထားပါ ။ ပီးခဲ့ ပါပီေနာ့ ။ မပီးေသးတာေတြ အမ်ား ၾကီး ။ က်ဳပ္က သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ ေတြဘာေတြေတာ့ နားမလည္ပါဘူး ။ တရုတ္ျပည္ၾကီးကေတာ့ မီးေတြထိန္ထိန္သာေနတာ ဗ်။ အားက်စရာေတာ့ ေကာင္းသား ဗ်။ က်ဳပ္တုိ႕ႏုိင္ငံက သဘာ၀ဓါတ္ေငြေတြ ၀ယ္ပီးလင္းေနတယ္ဆုိတာ ကေလးကအစ ေခြးအဆုံး အကုန္သိပါတယ္။ သိလဲသိသင့္ပါတယ္ ဗ်ာ ။ က်ဳပ္တုိ႕ ႏုိင္ငံက ခုဆုိရင္ မ်က္စိ က်ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြက အမ်ားၾကီး ။ ဘဲဥလုိေပါ့။ အေပၚကေတာ့ ေျပာင္ေနပီ ။ အတြင္းအႏွစ္ေတြပဲရွိေတာ့တာကုိး ။ ယူၾကေတာ့ က်ဳပ္တုိ႕မွာ ပညာရွင္ေတြမွမရွိတာကုိး ။ ပညာရွင္ေတြေမြးထုတ္မဲ့ေက်ာင္းေတြက ထရံကာ ဓနိမုိး ေကာင္းၾကေရာဗ်။ သင္ရုိးညႊန္းက ဘလခ်ာ ။ ငါ့သားေလး ေက်ာင္းပီး ရင္ဆုိက္ကား လွလွၾကီးအေဖ၀ယ္ေပးမယ္ ဆုိတဲ့ အေဖေတြကအမ်ားၾကီး။ ကဲ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ လွည္းဘီးႏြန္ ထဲ ကြ်ံ ေနသည္။ ဘာလုပ္ၾကမတုန္း။

ႏုိင္ငံေရးဆုိ တာေတာ့ ဗ်ာ ။လတ္တစ္ဆုတ္စာ လူတစ္စု ေကာင္းစားဘုိ႕ ဆုိရင္ႏုိင္ငံေရး မဟုတ္ဘူး ဗ်။ ေခါင္းေဆာင္ေနာက္မွာျပည္ သူရိွ တယ္ ။ ျပည္သူေနာက္ မွာလူတန္းစား ရွိ့တယ္။ အားလုံးကတန္းတူေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး ။ တုိင္းျပည္တုိးတတ္မွာ ျပည္သူလဲ လူေနမွဳ႕ တုိးတတ္မွာပါ ။ ျပည္သူ႕ ေတြ အလုပ္သမားေတြ ၀င္ေငြတန္းတူမညီ မွ်ပါဘူး။ တစ္ေန႕ လုပ္စာ တစ္ေန႕ စားေနတဲ့တန္းစား ကအမ်ားၾကီး ။ အစုိးဆုံးကပညာေရး က်မ္းမာေရး ။ ေက်ာင္း သင္ရုိးညႊန္းေတြျပဳျပင္မွသာ အသိပညာတုိးတတ္မွာပါ။ ေက်ာင္းပီးလုိ႕ ေရာင္ခ်ာခ်ာ လူတန္းစားက လဲ ရွိျပန္ေရာ။ မိဘအေျခခံ ရွိရင္ေတာ့ ဟုတ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ ပညာေတြသင္ အသိပညာသာေပး ပီးအတတ္ပညာမေပးႏုိင္ရင္ေတာ့ ေက်ာင္းဆုိတာေတြက ဖြင့္သာဖြင့္အလကားေပါ့ ဗ်ာ။ က်ဳပ္တုိ႕ မသိမတတ္ ႏုန္အခဲ့ ေပမယ္ က်ဳပ္တုိ႕ မ်ဳိးဆက္ေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြ အျဖစ္မခံႏုိင္ေတာ့ ပါဘူး ။ ေခာတ္မွီဖြင့္ျဖိဳးတုိးတတ္ ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္ သြားခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘဘၾကီး မ်ားေခာတ္ေနာက္ျပန္မဆြဲ ၾကပါနဲ့ ေတာ့ ။ ေရွကုိသာ ေျပးၾကပါေတာ့ ဗ်ာ ။

လူဆုိတာ အငုိ ႏွင္စပီး ရတာမလုိ လုိတာမရနဲ့ ေမြးဖြားလာခဲ႕ ၾကတာ ။ ဘာေၾကာင့္ ငုိေနၾက သလဲ ။ ေသခ်င္း အုိခ်င္း နာခ်င္းတရားကုိ ေၾကာက္ေန ၾကသလား ။ လူ႕ဘ၀ဆုိတာ တုိတုိေလး ပါ။ မေသခင္ ဘာလုပ္ ၾက မလဲ ။ ဘ၀ရဲ႕ သုံး ပုံ တစိပုံ ေနခဲ့ ပီးပီပဲ ။ မာနေတြ ျပဳိင္ဆုိင္ မွဳ႕ ေတြ ေသရင္ပါမသြား ၾကပါဘူး ။ ေရႊေငြ ေတြ လဲ ေသခ်င္းကုိမတားႏုိင္ပါဘူး ။ က်ဳပ္တုိ႕ ေသရင္ဘာေတြ ခ်န္ခဲ့ မလဲ့ ။ က်ဳပ္တုိ႕ အနာဂါတ္ မ်ဳိးဆက္ကုိ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးရမွာ က်ဳပ္တုိ႕ တာ၀န္ပါ။ က်ဳပ္တုိသိတာာေတြ က်ဳပ္တုိ႕ ျမင္တာေတြ အနာဂါတ္မ်ဳိးဆက္ေတြ အတြက္ သင္ခန္းစာေပးခဲ့ ပါ ။ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးပါ ။ က်ဳပ္တုိ႕ ရဲ႕ အနာဂါတ္ကက်ဳပ္တုိ႕ မ်ဳိးဆက လတ္ထဲမွာပါ။

ႏုိင္ငံေရး ဆုိ တာ လူတုိင္းနဲ့ ဆုိင္ပါတယ္ ။ ႏုိင္ငံေရးက လူတုိင္းရဲ႕ အနာ ဂါတ္ ။ ဘာေၾကာင့္ႏုိင္ငံ ေရးကုိ စိတ္မ၀င္စားၾကလဲ ဆုိရင္ စီးပြားေရးေၾကာင့္ ေပါ့ ဗ်ာ။ႏုိင္ငံေရးမွာ လူတုိင္းပါ၀င္ႏုိင္ ရင္ အလိမ္မခံရေတာ့ ပါဘူး ။ ႏုိင္ငံေရးကုိလူငယ္တုိင္း ပါ၀င္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ ေဒၚေအာင္းဆန္းစု ၾကည္ အားကုိးေနရုံနဲ႕ မပီး ပါဘူး ။ လူတုိင္းကေသမ်ဳိးေတြေလ။ သူေသရင္ ဘယ္သူေခါင္း ေဆာင္မလဲ ။ အနာဂါတ္မ်ဳိးဆက္ဆုိတာ ပ်တ္လုိ႕မရပါဘူး ။လူငယ္တုိင္း လူၾကီးတုိင္း ဘယ္သူမဆုိ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေနရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ရဲ႕ ႏုိင္ငံ ေရးကုိစိတ္၀င္စားေစခ်င္ပါတယ္ ။ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂါတ္ဆုိတာ က်ဳပ္တုိ႕ မ်ဳိးဆက္တုိင္းရဲ႔ တာ၀န္ပါ။ ေခါင္းမေရွာင္ပါနဲ့ ေခါင္းေဆာင္ၾကပါ ဗ်ာ ။

အားလုံးေသာမိတ္ေဆြ အေပါင္းတုိ႕ ႏွာဘူးၾကီး blog သည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ထဲ ထိန္းခ်ဳပ္ ဖြင့္ ထားသည္ျဖစ္ ေသာေႀကင့္ အစဥ္မေျပပါ က comment ေရး ပီး အၾကံျပဳႏုိင္ပါတယ္

မုိက္တယ္ ဗ် ။ အဏဥ္မေျပပါက