ရြာဦး ကအုန္းေမာင္းအသံ နဲ႕ အတူ ဆြမ္းခံၾကြၾကေတာ့ မည္ဆုိေတာ့ အိပ္ယာမွထၾကပါပီ ။ အလုပ္သြားၾကရမည္ဆုိ ေတာ့ ဇိမ္ခံေနလုိမရႏုိင္ပါ ။ ျမဳိ့မွာလုိ ေကြးေနလုိ႕မရ ပါဘူး ။ ဇနီးမယား ေယာက္ခ မက ဆူပူမွဳ႕ ကုိမခံလုိပါ။ ေတာသဘာ ၀ပဲ ဗ်ာ ။ အလုပ္မရွိ့ အလုပ္မလုပ္ရင္ ဘယ္မိန္းမ ဘယ္ေယာက္ခမ မွမၾကည္ျဖဴၾက။ သမုိင္းေပးတာ၀န္အရ လုပ္ငန္းကုိယ္စီ ၀င္ၾကရေတာ့မွာေပါ့။ တစ္ရြာလုံးနည္းပါး အုိတုိက္ခြ်တ္သံ ပုဂံေဆးသံ ေတာက္ေခါက္သံေတြ သက္ၾကီးရြယ္အုိမ်ားရဲ႕ ဘုရားစာ ရြတ္သံေတြနဲ႕ သာယာလွတဲ့ မနက္ခင္းေလးက တစ္ေန့မဟုတ္။ ေနလုံကေရာင္ခ်ီ သန္းကာစ ငွက္ကေလးမ်ားရဲ့ အဆာရွာႏုိးထသံေတြနဲ႕ ဆုိေတာ့ ေတာရြာေလးရဲ့မနက္ခင္းက သဘာ၀တရားနဲ႕ ျပည့္စုံလွပါတယ္။ ျခံေပါက္ႏြားတစ္ရွင္းနဲ့ လတ္ဆြဲေတာ္ၾကိမ္လုံး ထြန္းတုံးကုိ ထမ္းပုိးမွာ ခ်ိတ္ပီး ႏြားေမာင္းရတာကုိယ္က ေပွ်ာ္စရာေကာင္းတာကုိး ။ လာၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ ဗ်ာ ။ ေတာဆုိတာက ေတာသားျဖစ္မွ လယ္သမားေခ်ာင္းသမားေတြရဲ့ဘ၀ ကုိျမင္းေစခ်င္ပါသည္။ ေကာက္စုိက္မ ေဆးသူၾကီး ေဒၚစြာက်ယ္ရဲ႕ အသံက နာမည္နဲ႕ လုိက္ေအာင္စြာလြန္းလွပါတယ္။ လွရည္တုိ႕ ေထြးၾကည္တုိ႕ ဘယ္အခိ်န္ရွိပီလဲ ။ လုပ္စားၾကမွာလားေအ။ ညည္းတုိ႕ဒီပုံစံ နဲ႕ ဆုိ ဘယ္ေယာက္က်ားက ၾကိဳက္ေတာ့မွာလဲ ။ မိ္းကေလးဆုိပီး ျပင္းေနလုိ႕ မရဘူးဟဲ့ ။ ေဆးသူၾကီး ေဒၚစြာက်ယ္ ရဲ႕ လတ္သုံးစကားေပါ့ ။ ဘယ္ေလာက္မန္မန္ဆူဆူ ေတာသူလုံေမပ်ဳိေတြမရွက္ႏုိင္ ။ ထမိန္ကုိတုိတုိ ၀တ္ပီး သနတ္ခါး ပါးကြက္ၾကား ၾကီးၾကီးကြက္ပီး အလုပ္ဆင္းၾကတာေပါ့ ။ ေျပာမနာ ဆုိမနာ လွ်ဳိ၀ွတ္မွုဳ ဆုိတာဘာမွမရွိ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းၾကပါ သည္။ ျခင္ ျဖဳတ္ မွတ္က်ား ေမွ်ာ့ ကြ်တ္ အစုံပါပဲ ။ ေတာသူေတာင္သား လယ္သမားေတြရဲ႕ ရနသူေတြေပါ့ ။ လယ္ထဲေရာက္ေတာ့ လဲ ယားလုိ႕ မွမကုတ္အား လုပ္ငန္းခြင္၀င္ၾကရတာ မပင္ပန္းႏုိင္ပါ ။ စပါးေပၚခိ်န္ ယာေပၚခိ်န္ သားေတာ္ေမာင္ရွင္ျပဳ ဘုိ႕ကရတတ္မေအး ႏုိင္။ လယ္လုပ္အကူ ထမင္းလာပုိ႕မွာ ေခါင္းရွည္မတတ္ ေမွ်ာ္ရင္း ပင္ပန္းေနတဲ့ ႏြားႏွစ္ေကာင္ေမာင္းရတာ ပင္းပန္းလွပါတယ္။ ေတာသူေတာသား ေျခသလုံးၾကီး က်မ္းမာထြားက်ဳိင္းတာလဲ အလုပ္လုပ္ၾကရတာကုိး ။ ျမိဳ႕သူ လုံေမပ်ုိေတြလုိ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္း ႏြဲ့ ႏြဲ႕ ေႏွာင္းေႏွာင္းေနလုိ႕မရတာ ေလ။ ေဟာ့ေဟာ့ဒုိင္းဒုိင္း ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္း ဇတ္ၾကမ္းမွကားမွၾကိဳက္ၾကသူေတြ ဘ၀ေပးကံက ၾကမ္းတမ္းေနတာကုိး ။ အခ်စ္ဆုိတာ မခံစားႏုိင္ ။ မိဘကေပးစားတဲ့သူ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ႏုိင္တဲ့သူကုိ ဦးစားေပးဘ၀ေပး ၾကင္ေဖၚအျဖစ္ေရြးတတ္ၾကပါတယ္။ ေတာသူေတြပဲ ဗ်ာ ။ ျမဳိ႕သူေတြ ရြာကုိအလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ၾကရင္ ေခ်ာေၾကင္း လွေၾကာင္းကုိ ေကာက္ဆုိက္ရင္းအမႊန္းတင္လုိ့ မဆုံးႏုိင္။ ထမိန္းျခား ေမွ်ာ့တြယ္ေတာ့လဲ လတ္ရဲဇတ္ရဲ ခြာလုိက္ၾကတာ ေတာသူပီသပါေပတယ္။ လယ္ရွင္လူပ်ဳိေလးမ်ား ပါရင္ၾကေနာက္ၾက ေျပာင္ၾက ေပွ်ာ္ စရာပါ ။ ဘယ္ေလာက္စစ စိတ္မဆုိးၾကစတမ္း အလုပ္ပီးေရးသာ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ၾကရတာကုိး ။ ေတာသဘာ၀ပဲ မုိးေရလဲ မမွဳ ေနပူတာလဲ မမွဳ ရႊံမေၾကာက္ ေရမေၾကာက္ ေမွ်ာ့မေၾကာက္ ယားလုိ့မွ မကုတ္အားတဲ့ဘ၀ေတြ ။ စာနာျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ႏြားေနာက္ကုိ တစ္ေနကုန္တစ္ေကာက္ေကာက္လုိက္ ၾကရင္းပင္ပန္းလွတဲ့ ဘ၀ေတြ ေတာင္သူဦးၾကီး မ်ားရဲ႕ ေပွ်ာ္စရာက ကန္သင္းစုန္မွာ ေစာင့္ေစာင့္ထုိင္အရက္ေသာက္ရတဲ့ ရႈခင္းက ဘာနဲ့မွမလဲ ႏုိင္။ ပ်ဳိးလတ္စား ပ်ုိးအကူ ႏႈတ္ၾကတဲ့ လယ္လုပ္သား သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူ ဘယ္ေကာက္စုိက္သမ စုိက္ႏုိင္ေၾကာင္းကုိ ေျပာရတာအေမာ ။ ခရုသုတ္ ဂ်င္းသုတ္ လက္ဖက္သုတ္နဲ႕ အရက္ျမည္းၾကရင္း စၾကေနာက္ၾကေျပာင္ၾကနဲ႕ ေပွ်ာ္စရာ ပါ။ ဇနီးလုပ္သူ သားလုပ္သူေမွ်ာ္ေရာ့ ေပါ့ ဒီအခိ်န္ဆုိ သီးခ်င္းေတြဆုိရင္း အလုပ္သိမ္းၾကပါပီ ။ ေန၀င္ခိ်န္ေမွာင္စပ်ဳိးေနပါပီ။ ေယာက္ခမရဲ႕ မရုိးႏုိင္တဲ့ ဆုံးမစကား ၾကားရေတာ့ မည္။